די לומדות פונעם חילוק ציווישען "הלכה" און "הכרעה" מיין איך איז אויך א געפיהל.

אזוי האט מען געזאגט פאר קארלסבורגער רב און אויף דעם סמך האט ער געגבן די היתר דאס דערמאנט מיר יענקל מילער'ס ווארט. מ'האט געפרעגט רבי חיים קניבסקי צי מ'מעג שפילן בעסקיט באול אום שבת. רבי חיים פרעגט "וואס איז דאס בעסקיט באול?", איז מען אים מסביר עפעס ווי מען ווארפט אריין א טאבע אין א קויש. ז...

"שכבה תחתונה" איז א סכך צודעק פון האלבע רערן מיטן פנים אויף ארויף, מיט דעם אליינס רעגענט נאך אריין פונקט ווי ביי יעדע סכך. "שכבה עליונה" איז א צווייטע סעט פון האלבע רערן וואס דעקט איבער די שפאלטן און אזוי קען נישט אריינרעגענן אין די סוכה (ווי איך האב נאך דעמאלס געהערט ליייגט מען ...

ליטוואק שיחי' אף שאינינו כדאי לחלוק על הגאון מלונדון במילתא דתליא בסברא, אבער אויב שרייבט ער אויפן ברכי יוסף און שע"ת "והם רבותינו אשר הוראותיהם נתקבלו בכל ישראל", מה אנעה אבתריה אויפן ב"י, ב"ח, לבוש, מג"א, פרימ"ג און שו"ע הרב. און נאך א שטויס מיט פוסקים וואס ...

מארק ווארשאווסקי, דער מחבר פון "אויפן פריפעטשיק" איז געווען אן אוקריינער. מסתמא האט ער מכווין געווען קמץ א' לויטן רוסישן הברה. אזוי אויך אין די ערשטע נאטען געשריבן דורך מאיר נוימאן איז זי אויסגעלייגט Koumez Alef Ou

כ'וויל נאר מוסיף זיין, כ'האב געהערט טייל בארירן די נקודה, אויב איז די פאטענט געמאכט אז רעגן קען יא אדורכגיין, ס'העלפט נאר אפצוהאלטן די רעגן לענגער ווי געווענדליך, אדער ביי א קליינע רעגן, דעמאלס איז יא דא א שטארקע מקום להכשיר. די לשון המשנ"ב אין די שיטת האוסרין איז "אם היא מעובה כ"כ עד...

בבקשת מחילה מכ"ת, לענ"ד מאכט איר צו שטארק אוועק דעם פסול פון סכך שאין הגשמים יכולין לירד בה. ציווישן די פוסקים איז עס גאנץ א שטארקע שיטה, מיטן רבינו תם האלטן מיט דער ב"י (הגם אין שו"ע ברענגט ער עס נישט איז נישט קיין ראיה להתיר כידוע מכללי הפוסקים), דער ב"ח, לבוש, מג"א, ...

נאך צוויי פשטים אויף "זונות" והזנות רחצו . וכלי הזיין רחצו שם מן הדם , כך תרגם יונתן: בן אשה זונה - בן פלגש גלעד היה ונקראת זונה לפי שאינה עם בעלה בכתובה וקדושין והיא כמו הזונה ואף על פי שהיא מיוחדת לו... ובתרגום של תוספתא דא היא נימוסא הות בישראל מלקדמין דלא מיסתחרא אחסנתא משבטא לשבטא ובכ...

דער עורך הגיליון

איך וואלט ענדערש געלייגט 15+15=30 און געלאזט איין קעסטל ליידיג

בקיצור, אגנוסטעסיזם צולייגט אויף מאמע לשון, בתוספת פון א מעשה'לע מיט רבי מענדל פוטערפאס ז"ל (וואס אגב, לדעתי איז דער כוונות הדברים גאנץ עפעס אנדערש. רבי מענדל'ס טענה אויף יענעם מתנגד איז געווען זיין אומוויסען פון דעם בעש"ט/רמב"ם'ס "ואתה מחיה את כולם") Theological Noncognitiv...

דערמאנט מיך א פערציג יעריגע יונגערמאן זאגט איינמאל ווי עס בענקט זיך אים צו די קינדערישע יארן ווען ער איז נאך געווען אין די פעמפערס. די מאמע האט אים קעיר גענומען פון די שמוץ און ער'ט זיך געלעבט א חיים טובים אן קיין דאגות פון ווישן און וואשן. "אוי ווי נעמט מען די יונגע יארן" גיט ער א טיפע קר...

איך גיי נישט יעצט אריינגיין אין די עומק פון טיפשות און רשעות פון די חותמים זיך אריינצומישן און זאגן א 'דעת תורה' מיינונג אין ענינים וואס זיי ווייסן נישט די א"ב דערפון. דאס איז ווערד א שמועס פאר זיך. בפרט אז דער גאנצע מסקנה ציעט זיך קיין בני ברק פון א גדול בתורה וואס האט אין זיין לעבן נישט אפגעל...

אין יסוד פון "שטראף" און איר פיליזופיה איז דא פינף דערהערן 1) Incapacitation אפהאלט. דאס הייסט לייגן דעם חוטא אין א מצב פון אפהאלט אז ער זאל דאס וואס ער האט אפגעטוען נישט קענען נאכאמאל טוהן (לאו דווקא, אבער אויך כולל איינשפארן הינטער גראטעס) 2) Deterrence אפשרעקן. ווארפן א פחד אויף אנדערע ...

אויף די פעלדער פון זומער שניט, הינטער דעם פינסטערען גאס אין לאנגען נאכמיטאג פון אייביגקייט, זיץ איך מיר איינער אליינס איין האנט א בוך, עס האלט אן מיט כוח, די צווייטע האנט מישט און מישט די אויגן ליינען, דער מוח באגרייפט, נאר דאס הארץ, זי וויל נישט פארשטיין אט רוקט זיך א בלאט נאך א בלאט, אט גייט נאך ...

נו ס'דען עפעס א פארגלייך?! איין נאכמיטאג אין אוישוויץ אין ראוש אוערס קען איינשלינגן גאנץ גזירת תתנ"ו פאר קינוח סעודה.

ביידע נישט. די שואה אליינס, בכבודה ובעצמה.

פון וואו? וואס הייסט פון וואו, פון מיין הארץ, פון מיין געוויסן. איך האב זיך אין די טעג פארשריבן עפעס א שטיקל פאעזיע אויפן חורבן אירופה מיטן געדאנק עס ארויפצושטעלן פאר די חברים שוין היינט, אין דעם טאג וואס כלל ישראל באקלאגט און באוויינט אלע אירע חרבנות. נאך איידער איך האב עספיעט ארויסצושיקן דעם בלוטי...

בליל תשעה באב, יבכיון בנים וביום עלי ארץ, דמעות כנחלים אורות חשוכים, וקומות כפופים כל זקן וישישה, בשפתם קינתם אחד על שממות הראשון, חלוקו קרועה והשני על בית חשמונאי, לבו שסועה והזקנה ממעל, על מרתא בת בייתוס זולגת מיללת, ועיניה לתשועה והנה ממול, השעון הגדול שתיים עשרה, מכה בקול והספסלים מיותמים, מקיר...

פארקערט, דא איז די חידה דווקא נישט well defined, מיט א פאר illusionary טערמינען. אזש אז פאר אסאך דאכט זיך אויס פאלטשע הנחות מפרש צו זיין אט די טערמינען און קלויבן דערפאר אויס D אדער C (צי E, מיין טעות...). דער קונץ איז נישט משוכנע צו ווערן פון שיין-קלינגעדיגע לשונות וואס זאגן באמת (כמעט) גארנישט.

כד דייקת ביה שפיר איז נישטא באמת קיין סתירה פון פרק מ"ו צו פרק ל"ב.

רבינו משה בן מימון האט געשריבן:אולם אי-ההתאמות המצויות בספר זה הן מחמת הסיבות החמישית והשביעית

ואת כולם ישא רוח, כי איך יתכן בלשון שאדם ידבר מלה ורצונו מלה אחרת?! והאומר בזה מהמשוגעים הוא נחשב

אבן עזרא דניאל א