עס איז דא א קלארע ראיה פון מסכת שבת דף ק"מ ע"ב אז א מלאפום ליינט זיך אנדערש ווי א חיריק: "אמר להו רב חסדא לבנתיה... וכי קא קארי אבבא איניש, לא תימרון מנו אלא מני". רב חסדא זאגט אן זיינע טעכטער, אז ווען עמיצער קלאפט אן אין טיר, זאלן זיי פרעגן: "מני" (= מאן היא) בלשון נקב...

אין די אוניווערסיטעטן לערנט מען אז די אויסדרוקן 'גוט שבת' 'גוט יום טוב' וכו' זאגט מען ביים טרעפן זיך, 'א גוטן שבת' 'א גוטן יום טוב' ביים געזעגענען זיך. כ'בין גארנישט זיכער צי ס'איז טאקע אזוי ביי רוב אידן פון א גאנץ יאר... ליידער בין איך א ביסל אפגעזונדערט פון די אידיש רעדנדע מאסן. אויף ענגליש ווינט...

מיר האט זיך געדאכט ביז היינט אז נאר דא אין ארץ ישראל איז די לעצטע יארן פארשוואונדן געווארן דער נו"ן פון אקוזאטיוו און דאטיוו. איך האב געמיינט אז עס איז אן איינפלוס פון עברית, דהיינו אז דער יונגער דור זעצט איבער דעם סדר פונעם זאץ פון עברית אויף אידיש: תן ל יעקב - גיב פאר יענקל - אנשטאט: גיב יענק...

נאך אלטע אידישע אוסדריקן: פון מלך אבעצקע'ס צייטן (א אלטע זאך פון גאר אמאליגע יארן) דער איז א גראף פאטאצקע [פאטאצקי] (= מיינט אז ער איז א חשוב'ער מענטש) אויף סאנע ציען [שונאי ציון] (אזעלכע זאכן זאלן פאסירן אונזערע שונאים) נידא גידאכט [נישט דא געדאכט] (ס'זאל אונז נישט פאסירן אזעלכעס) נישט פאר קיינעם ג...

עטליכע אויסדריקן וואס כ'האב געהערט פון אלטע אידן און אידענעס: רעד צו אים - רעד צו די וואנט (ער פאלגט נישט) כאטש רעד טאטעריש און טערקיש (...אז מה הארכט מיר נישט) איינמאל אין א נאווינע (זעלטן וואס עס פאסירט) ס'קאצל קומט! (א חשוב'ער גאסט) גרויסארטיג (זייער בכבוד'יג) חי געלעבט (לעבן א טאג און טראכט נישט...

איך די דינע שטיינער וואס באדעקן די צימענט, זענען שטיינער וועלכע זענען ווייס פון נאטור.

שמעקעדיג, אייער באשרייבונג איז זייער שיין און ריכטיג; אויך אייער אידיש איז הערליך און רייך. אבער איר פארבייט גאנץ אפט צווישן "די" און "דער". איר שרייבט למשל "די ערשטע טאג" אנשטאט "דער ערשטער טאג" א.ד.ג. אויך אלע אמעריקאנער וואס שרייבן דא, פארבייטן צווישן לשון ...

-

פארשידענע מנהגי המקום גענוי ווי אין יעדע נייע לאנד, דארף זיך אן אמעריקאנער צוגעוויינען צו די דארטיגע הנהגות המקום. ווי צב"ש געלטער. אין א"י איז עס שקל (ש"ח) און אגורות אנשטאט דאלער און צענט. נישט אז דאלארן ווערן נישט אקצעפטירט דארט, אבער עס איז שווער פאר קלייניגקייטן צו באצאלן מיט דא...

איך האב געטראפן! א געוואלדיגן ישר כח צו נהורא נפישא פאר די געטרייע הילף. איך זוך שוין יארן דעם פנקס יזכור פון מיינע זיידעס און עלטער זיידנס שטעטל. היינט האב איך געפונען. ווידער א ישר כח1

אפס... דאס איז סתם אזוי א טעות הדפוס. א ודאי ווייס איך אז מען דארף שרייבן אט, נישט עט.

דער ספעציפישער בוך וואס איך זוך געפינט זיך צווישן די יזכור ביכער, און דארט שטייט אויף יעדן בוך BUY NOW. מיינט עס א ודאי אז מ'קען עס נאר קויפן, ווייל קיין שום אנדער אפציע איז דארט נישטא.

צווייטנס, איך זוך א סייט וואס מען קען דארט לייענען אומזיסט, נישט פאר געלט.

ישר כח. אבער איך זוך א סייט אויף אידיש, נישט אויף איינגליש. איך רעד און לייען קוים די איינלישע שפראך.

איך זוך א סייט וואס שרייבט זיך אויף אידיש אדער אויף לשון קודש, נישט אויף איינגליש, וועלכער ענטהאלט ביכער אויף אידיש וואס מען קען לייענען אן ליין.
א דאנק פאראויס.

א גרייז געפינט זיך ביים קעפל (העד ליין) פון אט דעם אשכול אליין... עס דארף שטיין "דעם" גרייז. ווייל דער ווארט גרייז איז לשון זכר ביי וועלכן מען דארף נאמינירן: "דער" אדער "דעם". דא, ביי אונזער פאל, דארף מען זאגן "דעם", ווייל עס רעדט זיך וועגן א פעולה (א טאט) ווא...

אין דער גאנצער וועלט איז אנגענומען אז שרייבן שרייבט מען פיל ריכטיגער און שענער ווי מען רעדט. פארוואס - ווייס איך נישט, אבער אויך להבדיל די נביאים שרייבן זייערע נבואות מיט א לשון וואס מען האט זיכער נישט גערעדט אפילו אין זייער צייט. ווייל זייער שפראך איז א פועטישע (ווי א שיר) און עס איז כמעט נישט צו פ...

דער קעפל (העד ליין) פון עט דעם אשכול, איז גרייזיג. דער ווארט "זיך" מיינט עצמי (מיי סעלף). עס דארף זיין: זוך = מחפש (לוק פאר). זייער אסאך מאל זעה איך אז דער חסידישער עולם שרייבט יו"דן אנשטאט וא"ון, ווייל ביי חסידים איז נישטא קיין אונטערשייד אינעם ליינען צווישן זיי ביידע; ביידע ווע...