מהו שיכנס אדם לביה"כ קבוע להשתין, רבא אמר אסור שמא יפנה בהם. וא"ד שמא יפיח. א שטיקל תימה. האסט דאך א מינוט צוריק געזאגט אז בביה"כ ארעי חולץ לאלתר, ווייל ד אמות איז א חיוב בלויז אויף א קבוע. פארוואס אז ער גייט אין א קבוע, אפילו נאר אויף להשתין, קומט זיך נישט מטעם זה קיין ד אמות? און וו...

רבי יהודה איז חולק אויף זבים מצורעים און נידות. אלע טומאה שבגופן, דומיא דבעל קרי. טמאי מת איז נישט כלל און איז יא מחויב טבילה, לכאורה. ווי טרעפסטו אזא ר''י? מסתמא מיינסטו די ת''ק פון די ברייתא, אבער ווי נעמסטו אז א טמא מת טאר נישט לערנען ביז ער טובל'ט זיך? דער תנא איז רבי יהודה, ווי ער שטייט ווייטע...

chosen people האט געשריבן:

בר בי רב האט געשריבן:מעשה באחד.. אמרה ליה ריקא יש לך ארבעים סאה.
ס'הייסט ווען ער זאגט ווען איך בין נאר מקפיד אויף תשעה קבין וואלט ווען ארויסגעקומען א מכשול.

די צל''ח זאגט מ''מ היכא דאיכא מי שהעריב שמשו עדיף מטבול יום.

אזוי וועט מען מוזן דרינגען פון רב הונא.

מעשה באחד.. אמרה ליה ריקא יש לך ארבעים סאה. ס'הייסט ווען ער זאגט ווען איך בין נאר מקפיד אויף תשעה קבין וואלט ווען ארויסגעקומען א מכשול. אפשר, זיי האט עס געזאגט בדרך ליצנות, און היות ער האט מקפיד געוועהן אויף דעם, האט זי פארלוירן דער חן. כדוגמת איינער וואס איז א חסיד פין אהבת ישראל (וויזניץ), און אי...

ברכות דף כג

רבי יהודה איז חולק אויף זבים מצורעים און נידות. אלע טומאה שבגופן, דומיא דבעל קרי. טמאי מת איז נישט כלל און איז יא מחויב טבילה, לכאורה. ווי טרעפסטו אזא ר''י? מסתמא מיינסטו די ת''ק פון די ברייתא, אבער ווי נעמסטו אז א טמא מת טאר נישט לערנען ביז ער טובל'ט זיך? דער תנא איז רבי יהודה, ווי ער שטייט ווייטע...

דליכא עילוואי לא האי ולא האי.
רב הונא האט קיינמאל נישט עוסק געווען אין פריה ורביה? וואס הייסט אז אפי' מ' סאה האט ער נישט געברויכט? אויב נישט היינט דעמאלטס נעכטן. מיט הערב שמש האט עס נישט צוטון.

מעשה באחד.. אמרה ליה ריקא יש לך ארבעים סאה.
ס'הייסט ווען ער זאגט ווען איך בין נאר מקפיד אויף תשעה קבין וואלט ווען ארויסגעקומען א מכשול.

בר בי רב האט געשריבן:פארוואס קען נישט רבי יהודה ארויסלערנען צוויי זאכן פון די זעלבע סמוכין אבער ריב"ל אליינס קען יא?

אין אמתן איז טבילת קרי תקנת עזרא, ממילא איז עס נישט קיין אמת'ער לימוד.

ואס הייסט נהוג עלמא כרבי יאשיה בכלאים הכרם.  צוויי מינים איז דאך אויכעט אסור עכ"פ מדרבנן. ס'א נפקא מינה לענין הנאה צו ס'איז מדאורייתא.

והודעתם לבניך...  יום אשר עמדת בחורב..   מה להלן באימה וביראה.. ובעל קרי מחמת זחיחות הדעת. פארוואס זאגט ער נישט קלאר פון אל תגשו אל אשה ווי ריב"ל זאגט?

רבי יהודה איז חולק אויף זבים מצורעים און נידות. אלע טומאה שבגופן, דומיא דבעל קרי. טמאי מת איז נישט כלל און איז יא מחויב טבילה, לכאורה.

ברכות דף כב

chosen people האט געשריבן:

בר בי רב האט געשריבן:און וועגן דיין צוויטע קשיא פארשטיי איך נישט וואס באדערט דיך, ער איז מסביר די פסוק. די פסוק רעדט בדרך הלצה און ער איז עס שיין מסביר.

כ'פארשטיי נאך אלץ נישט. טאמער קענסטו מיר מסביר זיין מער באריכות אין אישי וואלט איך דיר גערופן אלופי ומיודעי.

וואס איז דאס א כרבלתא, און פארוואס איז רב אדא בר אהבה ווילד געווארן? דער ערוך, (אויפן דף אינעם פדף), איז מפרש מלשון כרבלתא דתרנוגלא, כלומר בגד אדום, בגד פריצות.  ס'א חידוש פארוואס עפעס איז אדום פריצות. בכלל איז קשה אז ס'שטייט נישט רויט, והעיקר חסר. אפשר ווי מ'זאל היינט זאגן ער איז געגאנגען א בעקישע...

כל המלמד בנו תורה מעלה עליו הכתוב כאילו קבלה מהר חורב.
ס'איז א המשך המסורה. ס'הייבט זיך נישט ביי דיר און ס'ענדיגט זיך נישט ביי דיין זון. ס'גייט צוריק ביז חורב.

תוספות זאגט אז לויטן מנהג ארץ ישראל האט מען חוה"מ און ר"ח געדאווענט ניינצן ברכות ביי מוסף. אתה חונן און אתה בחרתנו.

פארוואס זאל מען אין משנה תורה ענדערש דרשנן סמוכין ווי אין די אנדערע ספרים?
וואס איז רב גידל מוסיף מיטן טייטש "כנף שראה אביו לא יגלה"? וויאזוי פארשטיי איך יעצט בעסער דעם פסוק?
פארוואס קען נישט רבי יהודה ארויסלערנען צוויי זאכן פון די זעלבע סמוכין אבער ריב"ל אליינס קען יא?

קומט רב יהודה אמר שמואל און מאכט א פאראדיים שיפט. נישט ווי געזאגט ביז אהער אז ק"ש איז דאורייתא. הייבט זיך נישט אן. סך הכל איז איזכור י"מ א דאורייתא. איז געווענטליך ווען מ'דאווענט ווי א איד זאגט מען פרשת ציצית, און מיט דעם איז מען יצא י"מ, און אמת ויציב איז דרבנן. טאמער איינער געדענקט ...

דף כא

עס איז דא צענדליגע פשטלעך אויף דער גמרא. וועל איך זאגן איינס. פארוואס זאל א מענטש נישט עסן כדי שביעה? פשוט, ווייל ער האט נישט. מ'רעדט פון א הונגעריגן ארימאן. און דאך שפירט ער א הכרת הטוב און בענטשט כאילו ער האט געגעסן צו די זעט. דאס איז די היפוך פון תחת אשר לא עבדת בשמחה ומרוב כל. ביי די תוכחה שטיי...

וכי לא אשא פנים לישראל שכתבתי להם בתורה ושבעת והם מדקדקים עד כזית וכביצה.
וואס איז די שייכות?  מ'קען דאך זאגן ביי יעדע חיוב מדרבנן אז כתבתי בתורתי מ'איז פטור והם מדקדקים?

א"ל רבינא לרבא, נשים בברכת המזון דאורייתא או דרבנן. פריערט פרעגט די גמרא פשיטא נשים זאלן זיין מחוייב מן התורה, פלוצלינג איז דאס אן איבעא. רש"י און תוס גיבן טעמים לספיקא, ווייל נשים זענען נישט בכלל בריתך אדער נישט בכלל ארץ הטובה אשר נתן לך, פארוואס האט די גמרא נישט דערמאנט די סברות