די דרוק אויף מיין הארץ ווערט וואסאמאל דוקער, אינאיינעם מיט מיין צופלויגענעם עבר בעולם השפל הדין. די אורות שווימען אריבער יעדן ברעג פון זייערע כלים. דער אייציגסטער וואס הארכט נאך געטריי מיין'ס א באפעל איז א אלטן פענע וואס בגזירותי פארפלעקט ער פאפיר נאך פאפיר. אבער געקומען דער מאמענט וואס איך האב באגר...