משפיעים און זייערע השפעות!

[ודי למבין]

מענין לענין קען מען רעדן אויף פארשידענא שטערן זעערס, ווי הרב עקשטיין, משי זהב, לאבל, סאפרין, והמסתעף

[אויס מענטש]

אזא אפשאצונג אויף די אדמורי"ם למשפחותיהם וואלט אויך געווען פיינע נייעס

[מורינו הרב]

בקיצור, דער עולם האט שוין נישט וואס צו שרייבן דא.

[zurich]

אינטערסאנט פון די אלע משפיעים וואס מען האט דא אויסגערעכענט האט קיינער נישט געמאכט א ספר אויף פיסכילאגיע ענינים, איינער האט שוין געהערט ר'מאטיל רעדן פון ביטחון עצמי?
חוץ ר' איתמר שווארץ, ס'דא ספרים פון עים אויף די ענינים ס'דא, דע את עצמך, דע את הרגשותך אין די צווי ספרים לייגט ער זיך אריין וויזוי די גאנצע נפש ארבעט, פארוואס קימט ארויף די אלע מחשבות.
זעהט אויס ווי פיינע ספרים! ס'דא איינער דא וואס האט עס דורוכגעקיקט

[zurich]

www.bilvavi.net/

[ודי למבין]

ר' מאטל רעדט גראדע יא פון די ענינים, פארשטייט זיך אויף זיין איננגארטיגן סטייל
אגב, דאס איז איינע פון ר' מאטל'ס חידושים, ער איז ווי מען ריפט עס אין עברית זייער 'מקורי' , כמעט אויף יעדן ענין האט ער א אייגענע דורכגעטראכטע מהלך, וואס געט אן גאר אנדערע בליק אויף דעם ענין.
און דרך אגב פון די אלע ענינים פון 'אין' וואס די פילאסאפן האבן דא דורך געשמיסט, איז דא זייער אסאך שמוסן פון ר' מאטל אויף דעם ענין, ווי ער בארירט זייער אסאך פון די נקודות.

[שומרים]

בלי שום ספק איז די אשכול דאס מערסטע אינטערעסאנט וואס איך האב נאר באגעגענט דא אין קאווע שטיבל.

און יעצט צום נושא, לדעתי איז ר' צבי מאיר געמאכט נאר פאר גרויסע בעלי כח וואס זענען גרייט צו לעבן 24 שעה
און א צי עבודה, פאר די איבריגע איז ער גוט פאר א שיינע שמועס דא און דארט, דרך אגב איז כדי צו צולייגן אז אינמיטן
וואך זיצר ער אין א כולל ווי ער לערנט דארט יעדן טאג 5 שעות רצופות פארמיטאג און 5 שעות רצופות נאכמיטאג, און מ'לערנט
דארט זייער בעיון. איך האב נאך וואס צוצולייגן בנוגע אנדערע משפיעים אבער נישט אויף יעצט.

[שומרים]

און יעצט צו ר' מאטיל זילבער, לית מאן דפליג אן אויסערגעווענליכע בעל כשרון ממש צו שטוינען און א שטארקע
חוש צו צאמפלעכטן קבלה דרוש מוסר חסידות צוזאמען, א געוואלדיגע כח הסברה, אויך אסאך ביזי מיט היסטאריע
פון חסידות וואס איך ווייס נישט ווי קראנט ס'איז.
זיין התנגדות צו די רבי'ס וואס זענען רעבישע קינדער איז געפערליך ער קען זיך נישט איינהאלטן און ער שיסט
אויף זיי כסדר אמאל ברמז אמאל בגלוי אמאל ביחיד און אמאל ברבים.
זיין דרייסקייט צו רעדן פון זיך איז אויך א חידוש, און ס'האט טאקע פאטריבן אסאך אנהענגער.
ער האט א גוטע פיסקל צו צולייגן אויף פיצלעך מענטשן אדער שיטות פון וואס ער האלט נישט.
ער האט גרויסע מקובלים און ארץ ישראל וואס גייען ארויס פון התפעלות פאר אים.

[יושב אהל]

אלץ א גאסט ממש נאר אויף א וויילע וואלט איך מיך נישט ערלויבט אריינצורעדן צווישן אזעלעכע חשובע און קליגע. נאר אלץ איינער וואס קען יא די זאך פון די נאנט קען איך אזויפיל זאגן אז ווער עס האט נאר אמאל געזען רב מאטיל זאגען אהבה רבה אין א פשוט'ע וואכען טאג אדער ווער רעדט נאך מלכות זכרונות שופרות אויף ראש השנה, וואלט קלאר בקומען א הרגש אז מ'רעדט פון א העכערע זאך שלא מעלמא הדין.
פאר עטליכע יאר צוריק האט איינער אפגעשריבן אויף איי וועלט זיינע געפילן ערב א באזוך פון ר מאטל אין וויליאמסבורג אויף שבת. איך מיין ס'וואלט געווען כדאי אראפצוברענגען זיינע ווערטער הערון אביסל וויאזוי ער באשרייבט א שבת במחיצות ר' מאטל.

וזה לשונו שם.

דער ר' מאטל, ווי מען רופט אים אין די וועלט בלשון חיבה, בלשון שבני אדם מבינים, אז דא רעדט זיך פון עפעס א באזונדערקייט, עפעס אויסערגעוונליך'ס טראגט ער מיט זיך מיט, עפעס פון "יענע צייטן" שטעלט ער מיט זיך פאר. לאמיר אויפ'ן שפיץ גאפל, שנעל איבערגיין זיין ביאגראפיע,

ר' מרדכי מנשה זילבער איז געבוירן צו זיינע עלטערן דא אין ניו יארק, ערגעץ ווי אין די יו"ד יארן, זיינע עלטערן זענען פונדערהיים גאליציאנע, און טאקע פון דעם שטעטל סטיטשין, חסידישע יודן פון דער אמאליגער דורכגעווייקטע גאליציע, געלערנט האט ער אין די סאטמארע תלמוד תורה אין בורו פארק, דערנאך איז ער אריין אין ישיבה תורה ודעת, ווי ער איז זייער ארויסגעשטאנען מיט זיינע זעלטענע השלמות אין אלע תחומים, און כשהגיע לפרקו האט איהם די גרויסע משגיח פון ישיבה הגאון ר' משה וואלפסאן שליט"א גענומען פאר אן איידעם, זייענדיג די מובחר שבתלמידיו,

זייענדיג סטיטשינע חסידים, האט ער זיך נאטורליך געדרייט ביים אלטן סטיטשינע רב הרב הצדיק ר' יודעלע הורוביץ זצוקל פון בארא פרק, פון די לעצטע רבי'ס פון דער אלטער היים, פון די לעצט פארבליבענע פארצייטישע חסידישע יודן, ציענדיג זיין גרויסע יחוס בן אחר בן צום הייליגן ראפשיצער רב זצוקללה"ה. און עס האבן זיך ארום איהם געקלאמערט און געווייקט, חסידישע יודן, מער ווייניגער פון גאליצאנישע שטאם, אבער ר' מאטל, זייענדיג דער גרויסער מבקש, מיט די גרויסע כלים אריינצונעמען, און אריינצוזאפן דעם אור, די אור וואס די רבי האט אויף אים פארשיינט, האט ער טאקע ריכטיג מקבל געוועהן, און דערנאך אויסגעהארעוועט, און אליין אויסגעבויעט טיפע חסידות'דיגע לערנונג, ברייטע קבלה'דיגע מושגים, הויכע חסידישע בחינות, הימלדיג עבודה, און אלעס וואס א חסידישע יונגערמאן קען שעפן פון א רבי פון אמאל, אויך דער רבי האט דערשפירט אז דא אין דעם יונגערמאן געפינט זיך עפעס אויסערגעווענליכע כוחות, האט ער זיך טאקע שטענדיג מיט אים משתעשע געוועהן, און אים אנפארטרויעט מיט די סאמע פארבארגענישן, מיט די יין המשובח מיט די בעסטע טעמים, טעם זקינים, ער האט אים געלערנט און מדריך געוועהן, איבעגעגעבן און פארציילט, מקורות'דיגע סיפורי צדיקים, הנהגות צדיקים הקודמים, און אזוי ווייטער, און אזוי האט ער געהארעווט זיינע אינגע יארן, זייענדיג אונטער די געוואלדיגע השפעה פון דעם צדיק,

ווען דער אלטע רבי איז נסתלק געווארן לגנזי מרומים, און נישט איבעלאזנדיג קיין בן שימלא מקום אביו, נאר א איידעם הרב עובדי' יודקאווסקי הי"ו, א חשובע ליטווישע תלמיד חכם, און די יונגעלייט, און די בני הקהלה, האבן געדארפט א מורה דרך, אשר ילך ואשר יבא לפניהם, האבן די אבריכים די יונגעלייט, אלע פה אחד באשלאסן, און זיך פאראייניגט מיט די דעה אז ר' מאטל איז ראוי לאותו איצטלא, און זיי קרוינען אים אלס ראש החבורה, רבי, און מורה דרך,

דא האט זיך די קהלה תולדות יהודא סטיטשין געגרינדעט, דאן איז ר' מאטל געווארן דער משפיע, דער מדריך, ר' מאטל שטייט זייט דאמאלס בראש פון די קהלה, וואס האט זיך שוין זינט דאן צווואקסן און פארוואנדעלט געווארן אין א הערליכע נאבעלע קהלה, און ר' מאטל האט זיך גענומען צו די ארבעט, ארויסגעקראכן פון זיין באהעלטעניש, ארויסגעקומען פון זיינע ד' אמות של הלכה, ווי ער האט זיך ביז דאן אזוי באהאלטן, און פארשלייערט, ער איז ארויס אין די עפענטליכקייט, און אנגעהויבן פירן, וואס הייסט פירן, ער האט זיך גענומען גיסן, און ווארפן, ער האט זיין מויל געעפענט צוזאגן תורה, און זייט דאמאלס איר נאכניש פארמאכט, ער זאגט תורה, ער לערנט פאר חסידות, ער ווארפט גאונות, חריפות, און בקיאות, ער פארוואנדעלט מיט זיין גרויסע כח החידוש, די גאנצע תורה אין א מקשה אחת, ער קלעבט און וועבט, תורה ועבודה, ער איז מגלה די טיפסטע און שענסטע וואס כלל ישראל פארמאגט, ער פלעכט און קניפט אן סתרי תורה מיט נגלה, ער פארטייטשט די באהאלטענסטע ענינים אין אזוינע אפענע עבודה, ער ציהט צו זיך א עולם מסלתה ומשמנה, ער פאדערט, ער פארלאנגט, ער האלט בשיטה און ארבעט דערויף, אז נאר דורך אויפהייבן די מושגים אויף העכערע שטאפלען, און נאר דורך ווייקן דעם מח און דעת אין העכערע זאכן, קען מען האבן עפעס א האפענונג זיך צו קענען ערגעץ ווי דערדראפען, נאר אזוי קען מען צוגעצויגן ווערן לשם ולתורתו, נאר דאס איז די מהלך בימינו אלה זיך מיטן שטן וחיילותיו זיך צו פארמעסטן,

ער האט יונגעלייט, וואס זענען שומעי, ולוקחי לקחו, איבערראל אין די גאנצע וועלט, פון בארא פארק, ביז ירושלים, ענגלאנד, בני ברק, אשדוד, ביתר, קרית יואל, וויליאמסבורג, בית שמש, לעיקוואוד, אט אין די אלע פלעצער קומט וועכענטליך אן זיינע דברי תורה קונטריסים, וואס ענטהאלטן צוויי אפטיילונגען, איינס די ענינים וואס ער רעדט ארום יעדע מיטוואך נאכט אין זיין ביהמ"ד אין בורו פארק, ווי ער לערנט פאר ליקוטי מהר"ן, אגרא דפרקא, אדער אן אנדער חסידיש ספר, מתובל ברעיונותיו, געבויט אויף זיין חסידישע קבלה, זיין קבלה'דיגע דרך עבודה, זיין הערליכע דרוש און הלכה למעשה'דיגע מסקנא, און דער צווייטער חלק איז זיין שיעור וואס ער לערנט פאהר פאר בחורים אמאל ליקוטי אמרים, און אמאל מסילת ישרים על הסדר, מיט די שטארקע הדרכה, פאר יונגע בחורים, זיין האס צום עולם השפל, זיין עקל צום עולם הגשמי, וכולי,

ער האט אין ירושלים א הערליך ביהמ"ד, ווי ער פראוועט און זאגט, אין די זומער חדשים, זייענדיג אלץ בירושלים עיה"ק, אין בורו פארק איז זיין ביתו נאוה קודש, און דארט איז די צענטעראלע ביהמ"ד, און אין לעיקוואד איז לעצטענס געפארטיגט געווארן א פרעכטיגע ביהמ"ד, וואו עס דאווענען קרוב צו הונדערט יונגעלייט, בני ישיבה, פון ליטווישן חדר, וואס ציען צו אור תורתו, וואו ער פארט א צוויי דריי מאל אין יאר לחזק ולהדריך,

אויך אין וויליאמסבורג געפינט זיך שוין קרוב צו אכט יאר א סטיטשינע שטיבל, אויף דער פלאשינג גאס, ביי דער ווינקל פון ספענסער סטריט, ווי עס דאווענען א פערציג פופציג יונגעלייט, אלע סאטמארע מבטן ומלידה, אלע פון סאטמארען קרייז בלב ובנפש, דער שטיבל האט זיך קונה שם געוועהן אלס א גאר ערענסט פלאץ א יחיד במינו, מיט א זעלטן ווארמע דאווענען, יעדע שבת ויו"ט, עס קומט דארט פאר סעודות ר"ח, און מסיבות חנוכה, ערענסטע שלש סעודות, און צומאל הילולא קדישא'ס, צוויי מאהל אין יאהר האט די וויליאמסבורגע שטיבל צו האבן דעם רעבין אלס גאסט, ווי ער פארברענגט בקרב חסידיו, ותלמידיו, אריינגיסנדיג עמערס חיזוק, געווענליך קומט עס אויס איין מאהל אנהייב ווינטער, און דאס צווייטע בימי הספירה, אין וויליאמסבורג ווערן די שבתים ספעציעל הערליך אפגעראכטן, און ספעציעל ווארעם, קודם די לעכטיגע קבלת שבת ווי דער רבי דאווענט פארן עמוד, און רעכט אפ א לכה דודי מיט א מזמור שיר ליום השבת, מיט אזא בענקעדיגע גייסט, א נשמה וואס וויל שוין זיך געפונען תוך אמוני עם סגולה, דער התנערי מעפר קומי, באקומט דארט א טייטש, דער ימין ושמאל תפרוצו ווערט דארט פארזיכערט, און דערנאך די געהויבנע באטע, ווי דער רבי פארציילט קודם מעשיות פון צדיקים וואס הילולא שלהם געפאלט אין די וואך, דברים מקוריים, וואס ער געט איבער פון זיין רבין איש מפי איש, מיט פארצייטישע אויסדרוקן, און חסידישע חן, און דערנאך די זמירות לשבת קודש, די שירות ותשבחות למלך ק-ל חי, דער צמאה נפשי זעהט זיך, דער לבי ובשרי שפירט זיך, דער שמי שמים עפענט זיך, און כל צבא מרום הערן זיך צו, די אנגענעמע אטמאספערע ווי יודן גיסן אויס דאס הארץ מיטן הילף פונעם נשמה יתירה, אך ווי קען מען דאס אפילו באשרייבן, דערנאך דער לו יחי' גבר שנין אלפין, דער אנת הוא מלכא מלך מלכיא, דער אודה לק-ל לבב חוקר, נאך א צוויי דריי שעה אזוי פארברענגן, זינגט דער רבי כבודו מלא עולם, דער רבי איז פארדבקה'ט פארקאכט, ער קען מער נישט איינזיצן, ער מוז זיך אויפשטעלן, ער כאפט אזא כמו שפאציר, אהער און אהין, און מען קען אט הערן די משרתיו שואלים זה לזה אי' מקום כבודו..... און דערנאך דער טאנץ אה ווי נעמט מען די פעדער דאס צו באשרייבן,

און אזוי ווייטער דער שבת אינדערפרי דאווענען, דער נשמת, רייסט דאך הערצער, עס שפריצט דאך יעדן אן מיט אזויפיל אמונה מיט אזויפיל הרגש דקדושה, דער הכל יודוך, אפס בלתך גואלינו, און אזוי ווייטער און ווייטער, ביז דער קלימאקס שלש סעודות ווי דער רבי פירט דעם עולם פאר איבער א שעה און א האלב ארום אין די פעלדער פון תורה, און די וועלדער וואס נאר די באשעפער געוועלטיגט, און די וועגן פון חסידות און די שטעגן פון עבודה, הפלא ופלא, נורא נוראות,,.....

[לעיקוואד]

ראו מה בין בני וכו'.

[מאראנצןזאפט]

ברוכים הבאים יושב, כ'האף איר וועט אונז נישט פארלאזן, אדרבה מאכט אייך באקוועם.
עס איז זייער א שיינער מאמר. קלאר אז ביי רבי מאטל קען מען שפירן א טעם אין א שבת, קלאר אז רבי מאטל איז א איד אן עובד ה' א בן עלי' ויראת ה' חופף עליו כל היום. איך קען נישט אנצייגן וואו איך אדער ידידי הרב חכם הרזים לעיקוואד זאל האבן געשריבן פארקערט.
איר דארפט אביסל כאפן דעם סגנון, וועט איר זען אז מיר זענען אויפ'ן זעלבן בלעטל.
יהא בואכם לברכה, זאל זיין א גוטער ישוב, און און לאזט גריסן אלע אונזערע ברידער מעבר לים אין עלמא דביעיתא.

[אויס מענטש]

שלום עליכם יושב אוהל יהא בואכם לברכה

די ארטיקל וואס איר ברענגט נאך, איז אנגעהויבן זייער גוט אבער תיכף נאך די ערשטע פאראגראף איז סתם בלא בלא בלא,
ר' מאטיל זאגט, גיסט, ווארפט האט א ביהמ"ד דא דארט, אזעלכע אינגעלייט אדער אזעלכע, אלעס ארום און ארום, מאראנצן זאפט האט געשריבן וועגן ר' מאטיל גופא זיין פנימיות, זיין מהלך און זיין שיטות,

אבער די ארטיקל וואס די ברענגסט קען יעדער חסיד שרייבן אויף זיין רבי'ן,
ואתכם הסליחה

[רב מטעם]

קיבלתי מחכם אחד: צוויי גדולים רעדן פינעם שפלות הדור און פין אמת'ע ערליכע יודען. דער סאטמערער רבי ז"ל אין ר' מאט'ל.
פארוואס אבער דער וואס איז געווען ביי רבינ'ס תורות האט פארשטאנען אז ווען ער זאגט שפלות הדור מיינט ער זיך, אין ווען ער רעדט פין ערליכער יודען מיינט ער די צדיקים הקודמים.
ווידערום ביי ר' מאט'ל פארשטייט מען, אז שפלות הדור מיינט מען די צדיקי הדור, און די אמת'ע ערליכער יודען מיינט מען אים אליינס.
תירוץ: ווייל דאס איז טאקע זייערע כוונות. ודפח"ח

[מאראנצןזאפט]

שוין ס'האט זיך פארשפראצט א פארשפראצונג פון שפראצונגען, יושב מותיב ורב מפרק כתלמידי חכמים שמנצחין זו בזו בהלכה.
להגדיל תורה ויאדיר.

[משה געציל]

שוין ס'האט זיך פארשפראצט א פארשפראצונג פון שפראצונגען, יושב מותיב ורב מפרק כתלמידי חכמים שמנצחין זו בזו בהלכה.
להגדיל תורה ויאדיר.

viewtopic.php?f=4&t=3592

[שמעקעדיג]

אויס מענטש, ביטע, נעם אויף א גאסט שיין, קריטיקיר נישט שוין ביים ערשטן תגובה. מען קען עס פארווארפן אויף א שענערן וועג.
גם אני אצטרף אז דאס איז איינע פון די שענסטע אשכולות, און צוליב גילוי קען איך נישט צופיל רעדן, אבער איך האב שוין באזוכט ביי כמה פון די אויבנדערמאנטע בלויז אויף א וויזיט.
(איך בין נישט געקנאטן פון די טייג צו בלייבן דארט 24/7)

[לעמאן דזשוס]

שלום עליכם יושב אוהל יהא בואכם לברכה

די ארטיקל וואס איר ברענגט נאך, איז אנגעהויבן זייער גוט אבער תיכף נאך די ערשטע פאראגראף איז סתם בלא בלא בלא,
ר' מאטיל זאגט, גיסט, ווארפט האט א ביהמ"ד דא דארט, אזעלכע אינגעלייט אדער אזעלכע, אלעס ארום און ארום, מאראנצן זאפט האט געשריבן וועגן ר' מאטיל גופא זיין פנימיות, זיין מהלך און זיין שיטות,

אבער די ארטיקל וואס די ברענגסט קען יעדער חסיד שרייבן אויף זיין רבי'ן,
ואתכם הסליחה

אויס מענטש אדרבה מיר ווילט זיך זייער שטארק שפורן דעם טעם ביי זיידל קרעטשנעפער אפשר שרייבסטו מיר אפ א שטיקל הערכה בדומה צו יושב אהל׳ס.

[מאראנצןזאפט]

כ'האב דאס ערהאלטן אין אישי פון א חשוב'ן חבר דא מיט א בקשה אז איך זאל דאס ארויסשטעלן.
איך נעם נישט קיין שום שטעלונג אויף וואס ס'שטייט דא.

איך בין געווען אויף א שמחה שבת אין מאנסי נישט לאנג צוריק. דער משפיע "ברוין" (כ'דענק נישט זיין ערשטטן נאמען איצט) האט געדאווענט דארט פרייטאג צו נאכטס. ער איז יעצט אין יאר, זיין טאטע איז נפטר געווארן געציילטע חדשים צוריק. דער איז זיך נוהג אליינס צו זאגן קדיש יתום פאר כגוונא, נישט ווי מאנכע פירן זיך אז דער ש"ץ זאגט עס. איך האב פון גארנישט געוואוסט, נאר פלוצלינג נאך ד' לאורך ימים, הער איך א אויסגעשריי וואס האט פארגליווערט מיין בלוט "יתגאאאדייל וייתקאאאדייש שמייייי ראבאאא!!!!!" מיט קולות רבים אדירים, אלע אין ביהמ"ד האבן זיך ספאנטאן א דריי געטאן צו זיין ריכטונג, דער האט געמאכט אזעלכע אומבאנומענע קולות, דער קדיש וועלכער נעמט געווענליך א מינוט-צוויי האט גענומען 3 מאל לענגער, לאנגזאם יעדעס ווארט מיט קולות וברקים, אזש עטליכע קלענערעע קינדער זענען בלאס געווארן פאר שרעק. איך האב נאך אזוינס נישט בייגעוואוינט.
כ'האב גערעדט צו 2 באקאנטע דארט, און זיי האבן מיר געזאגט אז ער איז א משפיע מיטן נאמען ברוין. ער קוקט אויס ווי א יונגער מענטש,בכלל נישט ווי א משפיע. ער האט געהאט מיט זיך א 3 אדער 4 קינדער זיינע, אויסנאם איידעלע זרע ברך ה' אלע מיט גרויסע קאפלעך און די שכינה רוהט אויף זיי, אין די פרייע צייט, אפילו צווישן שמון"ע און ויכולו, נעמען זיי אלע א חומש אדער א גמרא, אויך די גאר יונגע קינדער! זיי בטל'ען נישט די צייט. זאגט מיר דארטן איינער אז זיין קרוב איז צווישן די "מקבלים", ער דרייעט זיך ביי אים, ער איז א געהויבערנער יונגערמאן מבני עליה והמה מועטים, און יענער קרוב האט אים געזאגט אז דער משפיע ברוין פאדערט אסאך פון זיינע מענטשן, שווערע מחשבה וואס לאו כל מוחא סביל דא, נישט נאר במעשים אויבערפלעכליך, האר טאקע בפנימיות, ער לייגט אריין אין זיי א שטארקע עבודה,

[זר זהב]

ס'דא אויך וואס זענען משפיע אפילו אפיציעל זענען זיי נישט ''משפיעים''... ווער קען באשרייבן אזא איד ווי ר' יוסף חיים גרינוואלד? ער האט אויף ווייניג אידן געהאט אן השפעה? כ'מיין אז ער (דורך אים) האט אויפגעבויעט עטליכע ריזיגע תורה טעיפ קאמפעניס.

צו פארשטיין ווי פארעהרט דער איד איז. כ'בין געווען אפאר יאר צוריק ווען ער האט פארגעלערענט אין ראדני ערב די צווייטע טעג יו"ט. ווען ער האט געענדיגט רעדן האט זיך געמאכט א רייע מיט אידן וואס זענען אים געגאנגען וואונטשן א גוטן יו"ט, ער האט געמיינט ער וועט פערטיג ווערן אין אפאר מינוט, און ער האט געהלטן אין איין גיין אזוי, ארויסצוגיין. ווי וואס ווען. ס'האט אויסגעקוקט באלד ווי ר"ה ביים ברך משה... יעדער האט געוואלט אדורך גיין דעם איד און ווינטשן/ווערן געווינטשן פון אזא צדיק מיט א שטאפען הוט.

[ודי למבין]

עס איז זייער אינטרסאנט צו באמערקן ווי אפאר טייערע אידן האבן זיך מטריח געווען זיך אריינצושרייבן נאר לכבוד ר' מאטל, האפנטליך וועלן זיי אונז נישט פארלאזן, כמשל הקדמוני פון קופרניקוס וועגן די אמבסאדארן.
לענינינו איז די טענות אויף ר' מאטל אז ער רעדט פון זיך אדער אז בארעדט אנדערע רעבעס, אביסל מוגזם, צווישן אזא ים פון רעדן אויף אזויפיל נושאים כאפט זיך אמאל ארויס זיין מיינוג (וואס איז די מיינוג פון רוב יושבי הק"ש) אויף די אנדערע רבי'ס. און ער קען פונקט אזוי רעדן בהערצה אויף היינטיגע רעבעס (טאהש, לעלוב ב"ב זצ"ל, אמשינוב ועוד). ווער עס האט געהרט זיינע שיעורים בעניני גאוה וענוה קוקט אנדערש אן דאס וואס מען קען פארשטיין צווישן די שורות אז ער רעדט פון זיך.
נמצינו אומרים אז דאס וואס ער רעדט אויף רעבעס און דאס וואס ער האלט פון זיך, קומט פשוט פון איין מקור ווייל דאס איז די אמת.
אינטערסאנט אז מעןהאט נישט ארויסברעגענט דא א וויכטיגע נקודה פון זיין מהות און דאס איז די ענין פון אהבת ציון וירושלים כידוע ליודעים.

[חזנים]

ווער עס ליינט אפ דעם גאנצען אשכול אויף איינמאהל, קומט צום אויספיר, אז די אלע משפיעים צריכה בדיקה, אדער זיי אדער זייער ווייב/געשוויסטער/משפחה זענען קוק פאריקט אין ליידען פון מענטיל פראבלעמען, הגם אז געוויסע קענען לערנען, אבער עפעס מיטן מח זייערע איז נישט אין ארדענונג, אסאך זענען בעלי כשרונות אבער אין זייערע פריוואטע לעבנס זענען זיי גרויסע לאוסערס, פרובירען זיי אדער סתם עולם גולם, עולם הפוך ראיתי, טשעפענען זיך אן אין די סארט מענטשען המכונה "משפיעים", א רבי פון חסידים קענסטו נישט ווערן, האט ג-ט ב"ה אריין געגעבען א געדאנק ווערט א משפיע, צוביסלעל נאך עטליכע קען ער זיך שוין קרוינען "רבי', זיין מזל איז נתהפך געווארען פון א לאוזער צו א רבי'עלע.
דער דארגער ראזענפעלד האט עס געמאכט דער בעסטע, פון א משפיע אין בעלזא צו א פולשטענדיגע היפיטייזער רבי'סטווע.

אנטשולדיגט פארן זיך אריינמישן אין אזא לאנג פארצווייגטע שמועס, אבער היות איך בין בטעות אריינגעפאלן אין קאווע שטיבעל, און מיין קאווע גיסט זיך שוין כמעט אויס פון די צעטומל'טע דוסקאסיע, האב איך מחליט געווען זיך יא אנצורופן, איך העל פראבירן צו רעדן מיט א שטילערע טאן ווי עס פאסט פאר א גאסט.

איז אזוי!
הכל מודים אז א ראש הקהל מוז נישט זיין דווקא איינער וואס זיין פאטער איז געווען, הכל מודים אז א גבאי/שמש מוז נישט זיין דווקא איינער וואס זיין פאטער איז געווען, הכל מודים אז א מגיד שיעור מוז נישט זיין דווקא איינער וואס זיין פאטער איז געווען.
לכאורה איז הכל מודים אז איינער וואס קען ארויסהעלפן אנדערע יודן באיזה אופן שהוא מוז נישט זיין דווקא איינער וואס זיין פאטער האט געהאלפן א צווייטן, נאר וואס, די מחלוקת איז נאר דוקא דער טיטל "רבי" אויב ער קען זיך נישט אריבערפירן צו איינער וואס זיין טאטע האט עס נישט געטראגן, אנגעפאנגען ביי האלברשטם און געענדיגט ביי לייפער...

העמער גיין צו די סוגיא וואס הייסט דא משפיעים:
איך קלער אז דא איז פארהאן א שרעקליכע טעות, הן אין אט די דאזיגע אשכול, און הן בכלל איבער די גארער וועלט. לכאורה די מושג אז א יעדער וואס איז פאבליק מוז באקומען א געוויסע אפיציעלע לעיבל אים אריינצולייגן אין א געוויסע קאטעגאריע, איז א גרויסע טעות.
די קאטעגאריע וואס מ'רופט דא אן משפיעים געהערט שוין מדורי דורות צו קהילת הקודש ברסלב. זינט די רבי איז נסתלק געווארן לחיי עוה"ב האט מען אוועקגעשטעלט משפיעים, וואס האט זיך געבויעט אומאפיציעל דורך דעם וואס חסידים האבן פשוט געקוקט אויף יענעמס ריכטונג....
אויב אזוי איז בכלל נישט ריכטיג צו באטיטל'ען א יעדע מגיד שיעור אדער וואס העלפט אנדערע יודן מיט אט די טיטול.
אויך איז כדאי צו וויסן אז נישט א יעדע פון די רבי'ס פאר צוויי הונדערט יאר צוריק האט מען זיך מתייחס געווען צו זיי ווי רבי, אנדערע האט מען זיי באטוטלט מיט די נאמען "מגיד" אא"וו.

עכשיו וואס מיר האבן אט די אינפארמאציע וואלט איך אנגעפאנגען דעם אשכול פון אנפאנג.
ר' משה וואלפסאן האט א שיינע קהילה, הגם זיין טאטע איז נישט געווען אין די ליין. אבער למעשה האט ער כהיום א געהעריגע קהילה וואס טראגט מיט זיך א געוויסע אייגענארטיגע שניט, וואס מ'דארף אים נישט לכבוד דעם באטיטל'ען מיט די נאמען "משפיע", (גראדע אים רופט מען "משגיח" אויב איר זוכט א וועג אים צו באטוטל'ען).

לאמיר נישט פארגעסן פון די ערשטע (משפיעים) און די ליין, די "אדמורים" לבית שומרי אמונים-תו"א-תוא"י, זיי זענען שוין ביי יעדן מוסכם אלס רבי, הגם ס'איז נישט א בן אחר בן קאמפאניע. אבער יעדער פארשטייט אז משפיעים קען מען זיי נישט רופן, זיי פאסן נישט אין אט די קאטעגאריע.
די איבריגע זאל דער עולם אליינס אויסרעכענען.

א יאשערכויעך פארן לאזן קומען צום ווארט.

[שמעקעדיג]

שלום עליכם "חזנים".... שרייבסט פיין!
ווען קומט א אפהאנדלונג פון חזנים?

[חזנים]

יישר כח,
הע! מיט מיינע חזנות קען איך איבערנעמן די גאנצע קאווע שטיב, דערווייל זיך איך דאס נישט...