מה נשתנה הלילה הזה...(פאעזיע)

[לעמאן דזשוס]

געקומען צום סדר טיש
געגרייט אליין,
עבדות און חירות א געמיש
ווער קען דען דאס פארשטיין.

חמץ ארויסגעפירט, פארברענט
בלויז אור לי"ד נישט פארדעם,
נישט געוואשן אלע ווענט
אז נישט קיין פרוי, איז קיין פראבלעם.

פארקויפט דעם חמץ פארן גוי
דער רב פרעגט איבער קאסמעטיק,
געענטפערט קורץ גענוי
אז נישט קיין פרוי, איז נישט נייטיג.

ערב פסח אזוי לאנג
ער איז בכלל נישט פאריאגט,
עס טוט אים אזוי באנג
וועלט'ס צייט ער פארמאגט.

גרייט זיך צום קידוש צו
זאגט "קדש" און האפט,
איינער זאל אפענטפערן דערצו
ער האט זיך אבער געפאפט.

"ווען דער טאטע קומט אהיים פון שול"
זיין יונגעלע אין די פרעמד, זאגט,
ביי אים איז אבער שא שטיל
אוי, ביים הארץ עס נאגט.

פאלט אונמאכט אויפ'ן היסב בעט
וויל יא שנעל איינשלאפן,
די הגדה-סייווי אבי גערעדט
הלואי, שוין דורכגעלאפן.

ער זיצט און טראכט אצינדער
כאפט אין "מה נשתנה" א פשט א נייע,
דאס לערנט מען נישט די קינדער
ער שרייט אויס-"טאטע געטרייע".

איך וויל דיך איין קושיא פרעגן
ענטפער מיר-זיי מוחל,
איך וויל פארשטיין די וועגן דיינע
עס זעצט זיך נישט אין מיין מח'ל.

"מה נשתנה" וואס איז פארענדערט
"הלילה הזה"-מיין סדר נאכט,
איך זיץ דא אזוי אפגעזונדערט
דאס עבדות, ממש א פראכט!

ואם אין לו בן, אשתו שואלת לו
אזוי פסק'נסטו אין דיין תורה
איך האב יא א זוהן, נישט קיין פרוי
ביי מיר איז דאך פארקערט לכאורה.

כתבת בתורתיך-לא תקח אם על בנים
איך בין געשלאגן בשנים,
אין קושן איך שטעק מיין פנים
באשעפער! למה לי חיים...

"שבכל הלילות" אנו אוכלין פארשידענע גרינצייגן
א גאנץ יאר פאריאגט, פארפלאגט, איך פארגעס,
היינט זעה איך די חורבן, עס איז מיין אייגן
"כולו מרור" אה, איך פרעס...

איך טונק מיין מצה אין זאלצוואסער
על מצות ומרורים אזוי פארדינט,
מיין פנים אינגאנצן באדעקט א נאסער
זאלציגע טרערן אין מצה, עס רינט!!!

השביענו במרורים, איך בין שוין זאט
גיב מיר אביסעל עמלינו-הבנים צוריק,
איינזאם אליין, שוין גענוג געהאט
איך בעט זיי אלס אפיקומן צוריק...

"והגדת לבנך"- מיין קינות
איך וויין ביי יעדן זאץ
א שבר כלי, איך בין עס
צו מיין צער, איז נישטא קיין שאץ.

דעם לאנגגן שיר השירים ליד
וועל איך דערציילן דיינע ליידן,
דו זוכסט דיין כלה, דעם איד
אבער דו קענסט דאס אלעס פארמיידן.

דו בענקסט דיך אזוי צו אונז
אבער דו קענסט דאך גלות אויף גאולה בייטן,
דו קענסט דאך יא באווייזן דעם קונץ
איך קען אבער נישט אויפבינדן מיינע קייטן.

באשעפער! ווער נאך ווי דו פארשטייסט
דעם "אוי לו לאב שהגלה את בניו"
לאמיר צוזאמען געפונען א טרייסט
בקרוב ממש איך האף...