יוצאי חלציו פון דעם ראגאטשאווער ז"ל

[בן תמליון]

דער מטורף שמריה ראזענבערג אויף זיין בלאג פעילד מעסייע ברענגט היינט נאך א "שאקירנדע דילעמא" פון א בוך: On the eve: The Jews of Europe before world second world war דורך איינעם בערנארד וואסערסטיין, פארציילט ער א מעשה אז ווען דער ראגאטשאווער'ס איידעם איז געשטארבן אן קינדער, און דער ראגאטשאווער'ס זוהן האבן געדארפט געבן חליצה, איז געווען א פראבלעם, איינער איז געווען א קריסטליכער משומד אין לעניגראד, דער צווייטער איז געווען א קומוניסט אין קאניגסבערג. איז געווען א דיון ווער עס זאל ענדערש געבן חליצה, האט דער גאון באשלאסן זאל זיין ענדערש דער קומיניסט. די קאמענטירער אויף דעם בלאג מערקן אן דעם גרויסן עם הארצות דא ווייל אויב עפעס האבן דעם איידעמ'ס ברודער באדארפט געבן חליצה.

ווייסט איינער ווער עס זענען געווען דעם ראגאטשאווער'ס קינדער און איידעמער און אויב עס איז בכלל דא עפעס אמת מיט די געשיכטע?

[יידל]

דער ראגאטשאווער האט - ווי ווייט איך געדענק - נישט געהאט קיין זון, נאר איין טאכטער, רחל ציטראן. די מעשה מיט חליצה איז געשען מיט זיין איידעם'ס ברודערס, דאס הייסט, מיט זיין טאכטער'ס שוואגערס.

דא איז דא א שטיקל ארטיקל איבער דעם ראגאטשאבער'ס איידעם. צום סוף שטייט ווי פאלגנד:

לרב ציטרון לא היו ילדים. רעייתו, הרבנית רחל ציטרון, נותרה עגונה עקב הזדקקותה לחליצה מאחיו וחוסר אפשרות לביצועה. היא נסעה לדווינסק לטפל בכתבי אביה, הרוגצ'ובר, ובחורף תש"ב, נספתה עם שרידי היהודים שנותרו בעיר.

אין די העברעאישע וויקפעדיע אויף הרב ציטראן שטייט אזוי:

מכיוון שלא היו לו ילדים, אלמנתו נזקקה לחליצה. אולם שני אחיו של הרב ציטרון היו רחוקים מתורה ומצוות והיא נותרה בעגינותה עד שנרצחה על ידי הנאצים בדווינסק שם התגוררה במטרה להוציא לאור את כתבי אביה. פרשת הנסיון להשיג לה חליצה עורר פולמוס רבני מכיוון שאחד האחים, ממנו בקשו ראשונה לחלוץ, היה משומד.

אגב איז אינטערעסאנט אנצומערקן אז הרב ציטראן איז געווען א פייערדיגע מזרח'יסט.

[אביגדור]

זי האט ארויסגעגעבן א ספר'ל פון איהם: http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.asp ... 19&pgnum=1 (