מאראנצןזאפט האט געשריבן:הרב חזנים, קורץ אדער באריכות, נישט קיין נפק"מ, ביטע אויב איר קענט ערקלערן אייערע ווערטער, אדרבה ואדרבה, איך בין נאר דער פותח, דער עולם קוקט ארויס מיט דורשט וואס אייער חבר האט אייך געגעבן צו ערקלערן, ותתרבה הדעת אמן.
ווייסט איר וואס, איך וועל פרובירן צו מאכן
לאנג סטארי שארט 1) אלס בחור אין ישיבה, זייט אייך מצייר די גרעסטע ליטווישע מתמיד, אריינגעטוהן אינם אייגענעם וועלט, מ'האט אים נישט געקענט כאפן ביי קיין חסידיש ספר אפילו בטעות (חוץ נועם אלימלך ערש"ק)
אלע חסידית פראווערייען איז געווען נאר ביים טיש פון רבו מסטוטשין. (נישט קיין רב הוטנער נישט קיין חב"ד...)
בעסער צו פארשטיין דארף מען בעסער וויסן זיין התייחסות צו רבו מסטוטשין,
עס איז נישט געווען א זאך וואס ער האט געטוהן אן זיך געהעריג דורכשמוסן מיט אים.
יעצט רעדט מען שוין פון א אנגעקומענע בחור, ער האט זיך שוין אוועקגעשטעלט מער ווייניגער, ער ווייסט שוין ווי ער שטייט אויפן וועלט, האט אים המשגיח הרב וואלפסאן גענומען פאר אן איידים בשטו"מ...
ווי באקאנט איז הרב וואלפסאן א גרויסע פוילישע תורה לערנער, און דא האט זיך ר' מאטל געעפענט די אויגן
כדרכו איז אויך דא - איעדע ספר וואס ער האט געוואלט לערנען איז עס נאר געווען בהסכמתו פון רבו מסטוטשין (ער פלעגט באקומן די תשובה:
"ביי אונז לערנט מען אלעס")
פארשטייט זיך אז דאס האט ער אים אוועק געשטעלט אלס א יסוד וואס האט אים אריינגעברענגט אין א ברייטע וועלט פון תורת החסידות, הן ספרי חב"ד והן ספרי פולין וברסלב.
און אזוי איז ער ווייטער געלעגן אינם אייגענעם וועלט אלץ מקבל פון רבו מסטיטשין,
און די וויכטיגסטע נקודה איז אז טראץ די אלע ספרים וואס ער האט געלערנט, האט עס אים נישט גערירט קיין כי הוא זה פון זיין אנגייענדיגע טאג טעגליכע לימודים, אין מנהגים...
ד.ה. ער האט געלערנט די אלע עניני חסידות און מחשבה, אבער נאר
אלס אינפארמעישאן, גארנישט פערסאנעל...
(גיי זאג עס פאר זיינע אנהענגער...)
עד כדי כך אז זיינע נענסטער חברים איז בכלל נישט געקומן על הדעת אז עפעס א דרך פון זאגען תורה בויעט זיך אין דעים קאפ.
אזוי איז ער געבליבן די זעלבע גאליציאנע מצומצם.
לאמיר אריבערשפרינגן צו תשמ"ב
זיין רבי איז נסתלק געווארן, א גרופע אינגערלייט האבען זיך צוזאם גענימען און געמאכט חבריתות און חסידות
דא האבען זיינע חברים געזען אז עס פאראן אן אוצר מלא וגדוש, און זענען געווארן פשוט איבעראשט
(איך פראביר צו אינפארמירן נאר זאכן וואס זענען נוגע...)
מ'האט זיך צוזאמען גענומען ארום אים, און ער איז פשוט געווארן א מגיד שיעור אין חסידות.
גלייך פון אנהייב זענען געווען אנדערע וואס האבן אים דוקא יא געוואלט מכתיר זיין אלץ אדמו"ר, און בעידוד פון גדולי ישראל האט מען אים אפילו געמאכט נעמען קוויטלעך, אבער ער האט דאס איגנארירט אינגאנצען.
(פויזע: די שפרינג פון זיין פריוואטע לעבן אריין צו די ראש החבורה לעבן איז אים געווען היפך הטבע, ער האט זיך גאר אסאך געשלאגן כדי דאס אדורברעכען...)
איינער פון די יסודות וואס ער האט מקבל געווען פון רבו מסטיטשין איז, אז
"די עיקר דרך החסידות איז =מיינען ערנסט=" און דער יסוד איז אלעס, די איבריגע זענען בלויז ענינים...
אט דא קומט אריין דעים יסוד
ווייל ווען נתרבו ספסלי ביהמ"ד, האט ער אנערקענט אז ער קען זיך נישט שלאגן ווייל עס וועט נאר בעקפייערען, דעריבער האט ער אנגעפאנגן נאכצילאזן פון זיין שטרענגע פאליסי, און ער האט געלאזט די שווענצלעך מאכן אביסל רעביסטיווע,
(הגם דאס איז אויך נישט געווען בהיתר גמור, און כמה פעמים האט ער גאר שטארק אטאקירט די חברה, אבער מיט א גרעניץ).
דא רעדט מען שוין פופצען - צוואנציג יאר וואס דער איד איז על המשמר, און דערווייל האט ער זיך נאכנישט געטוישט קיין כי הוא זה פון רבו הנ"ל
נאר אדרבה נישט מסיח דעת געווען פון אים.
פון דא אין ווייטער האבן זיך זאכן געטוישט, איך בין נישט באקאנט וויאזוי אבער אידען האבן עפעס געשמעקט אז עס איז פארהאן עפעס וואס זיי האבן נישט געהאט
(נישט פארגעסן עס איז נאכנישט געווען די אלע אנדערע משפיעים)
בקיצור עס האבן אנגעפאנגען צו-ציקומען פרישע אינגערלייט און בחורים...
דא האט זיך ארויסגעוויזן זיין "מיינען ערענסט" וואס ער האט מקל געווען פון רבו הנ"ל און ער האט זיך אנגעפאנגן אויסשפרייטן,
ד.ה. פון איין זייט האט ער גארנישט משנה געווען פון רבו הנ"ל
אלע מנהגים, זיין גאנצע טראכט א.א.וו. און דאס איז נאך עד היום הזה זיין עיקר השפעה
אבער אויך וואס עס קען נאר העלפן א איד און עבודת השם, אפילו אויב עס איז א וויזניצער מנוחה ושמחה, אדער א שיעור אין ליקוטי מוהר"ן...
ווייל דאס האט ער מקבל געווען, אלעס טוהן פאר אידענס וועגן און מיינען דערמיט די באשעפער.
עד היום הזה איז זיין עיקר קאך נאר ביי די זאכן וואס ער האט געזען ביי רבו הנ"ל, די איבריגע איז באופן
גארנישט פערסאנעלאשאד פאר מיין צייט, אבער אלס גאסט האב איך נישט געוואלט איגנארירן די כיבוד פון מאראנצןזאפט'ס.
איך האף אז עס איז פארשטענדליך
אבער הרב מאראנצןזאפט'ס,וואס האט מיר געברענגט צו ליינען דעים אשכול איז ווייל איך האב געהאפט אז מ'וועט אנקומן צו אסאך א וויכטיגער ענין
דאס אנגעווייטאגטע סוגיא פון די "חשובע רבנים" וואס האבן איבערגענומען אונזער דור, און די ציבור האט פארלוירן דאס געדולט צו זיי.
אפשר עפענט איר אן אשכול אויף דעים געביט?
