דברי מינות ביי חסידישע ווערטלעך?

[איינגעמיירעט]

לאמיר דא צולייגען מיין בויך תורא
די עיקר נקודת המכריע און דעם אויסגעדראשענע האקעלע סוגיא.
ווען מען דרוקט זיך אויס אזעלכע עקסטרעמע לשונות קען עס מיינען איינס פון דיע צוויי
א) דער צדיק איז בטל ומובטל צום חי החיים ער איז בטל צו די חוקי חיים וואס די אויבערשטער האט אונז געגעבן (תורה ומצוות)זיין גאנצע לעבן און שאיפה איז געווידמעט אויף ״לעשות רצונך בלבב שלם ״ אזא מענטש ווערט געטליך ווייל ער איז דבוק און זיין מקור און זיין חלק אלקי ממש, קומט אויס אונז מאך מיר נישט געטליך א נפרד, אונז זאג מיר אז די צדיק שטרעבן און תשוקה איז להתדבק ולחזור אל מקור שרשה, און כפי ערך הביטול שלו איז ער דבוק און די חיי החיים,
ב) דער צדיק איז א מורא׳דיגע געטליכע מענטש ער האט געטליכע פאיער אונז דאווענען צו עם און לערנען צו עם,וואו מער מווערט פארקוקט און אבסעסד אויף די מענטשעס כשלעצמודיגע גרויסקייט און נישט קוקענדיג אויף די ביטול פון די צדיק צום אויבערשטען און זיינע כוחות זענען נאר מצד הביטול שלו,דעמאלס טרעיט מען א טריט נענטער צו שיתוף און קריסטיאניטי.

מזעעט קלאר אז די בראשית יארען פון חסידות איז א רעבי געווען איינער וואס האט געלערענט וויאזוי די ארומיגע זאלען אוכט קענען זיך מקרב זיין צום חיי החיים און אוכט קענען בטל ווערען.
שפעטערע יארען האט זיך אנגעפאנגען ווי מאיז stuck געווארען אויף די רבי און מאיז געווען פארנומען מיט די רעביס גדלות און זיך אפגעשטעלט ביים רעבין און נישט מיטגעגאנגען מיט דעם רעבין צו די מקור
והדברים עמוקים ודקים מאד מאד ס׳איז ראשו בשמים און מוצב ארצה

[איחוד פעלד]

נישט צו מאכען א טעות, איך האלט א דער קעניג איז שטיקעל גערעכט מיט זיינע טענות, נאר דער שטיקעל גערעכט איז אזוי גערעכט אז דער קעניג אליין איז נעבעך אסיר ברהטים, און ווייסט נישט וואס עס קרענקט אים, און ווען ער וועט עס קלאר פארשטיין וועט ער טוישען זיין מיינונג לגבי אסאך זאכען.

ממילא ר' קעניג געדענק מען האט דיך געווארענט.

[יאיר]

ענליכע טענות קען מען האבן אויפ'ן ספר הזוהר, אז ס'איז מגשם כביכול, זכר ונקיבה, אבא ואימא, איברים וכו'. למעשה האבן (כמעט) אלע אחרונים עס אנגענומען.
מיין שיטה אויף ביידע איז, אז ווילאנג די בעלי המימרא מאכן קלאר אז זיי מיינען נישט קיין הגשמה, אדער עבודה זרה ח"ו, מיט פארשידענע תירוצים פארוואס סאיז נישט אזוי, ווי אלע בעלי מקובלים זענען מגלה דעת איינמאל און נאכאמאל, איז הגם מקען זיך דינגען אויף זיי, קען מען נישט האבו קיין טענות אויף זיי ווייל אין פאקט גלייבט ער ווייטער אין תורת משה און איז אין גארנישט משנה, משא"כ די כת ש"ץ וואס האבן משנה געווען אין מצוות מעשיות זענען טאקע געווארן ארויסגעווארפן פין כלל ישראל.
לענינו די חסידים וואס האבן געהאט א מורא'דיגע אמונה אין זייערע רבי'ס און געגלייבט אז זיי זענען עצם אלקות, אויב וואלסטע זיי געפרעגט איז דיין רבי דער באשעפער? וואלטן זיי געענטפערט ח"ו, נאר מיין רבי האט זיך אזוי אויסגעארבעט זיין גוף אז ער איז כלו רוחני, און א נשמה איז דאך א חלק אלוקה איז דער רבי א שטיק אלוקית. איז אפילו איינער וועט נישט מסכים זיין צו זיי, קען ער נישט האבן קיין טענות, כל זמן זיי זענען נישט משנה אין די מצוות התורה. און אפי' דער דברי חיים איז נאר ארויס קעגן די ריזשינער חסידים וויל זיי האבן פארענטפערט מעשים אשר לא יעשו, פינעם ברודער און די משפחה, אז עס מיינט העכערע זאכן.
פירות הנושרים לענינו, קומט אויס אז עס איז נישטא קיין שום פראבלעם מיט די ליבאוויטשער וואס גלייבן אז זייער רבי איז משיח, אדער גאר אלוקות אליין, אפי' לויט די וואס טענהן אז ער איז גאר געווען א שגץ, וויל למעשה האבן זיי נישט משנה געווען אין קיין שום מצוות מעשיות. שלא כדברי מרן הרב לייזער ש"ך זצלל"ה

איך כאפ נישט ווי עס קומט דא אריין מצוות מעשיות. הגשמה און שתי רשויות האט נישט מיט קיין מצוות, אדער איז עס הגשמה, אדער נישט. אויב איז דאס אליין אז זיי עקש'ענען זיך אז ס'איז באמת יא איינס גענוג עס זאל זיין כשר, צו וועסטו אויך כשר'ן קריסטנטום וואס עקשנ'ט זיך אז גאט איז סיי איינס און סיי דריי?

[לעיקוואד]

יאיר, כבר שכחת?
viewtopic.php?f=42&t=3812&p=120878#p120878

[יאיר]

יאיר, כבר שכחת?
http://www.kaveshtiebel.com/viewtopic.p ... 78#p120878

אויב איז זיין כונה אז מצוות מעשיות איז דער עיקר און ס'איז נישט קיין חילוק וואס מ'גלייבט, וואס דארף ער צוקומען צו די סברא אז למעשה וען מ'דרוקט זיי צו צו די וואנט האבן די חסידים נישט געגלייבט אז זייער רבי איז גאט אליין?

[לעיקוואד]

ער מיינט לכאורה צו זאגען אז פון דעם וואס בפועל זענען זיי מקיים מצוות מעשיות און גיין נישט אוועק פון פשטות התורה, איז מוכרח אז למעשה גייען זיי נישט ארויס פון גדר אויך בעניני אמונה, נאר פאררדען זיך אמאל אביסעלע שארף.

לגופו של ענין איז דא זייער אסאך צו רעדן אבער איך האלט באמת אז סמאכט נישט אזוי אויס די סארט איידעלע ענינים פון אמונה און אלוקות.

[שמעקעדיג]

שינאווער רב האט געזאגט די הפלגה אויפ'ן הייליגן רימאנווער.
וקטנותו של חזקיהו המלך גרם לו צו רעדן מיט א חציפות כנגד הני שני מאורות הגדולים אנשטאט זיין הארץ זאל אויפגעפייערט ווערן בקדושת הצדיקים פון אזא ווארט

איך בין א חוצפעניאק ! אזוי האט מיין טיטשער געזאגטץ

[אביגדור]

ומודה ועוזב ירוחם.

[חזקיהו המלך]

נארישקייטען, כ'האב נישט גערעדט קעגען קיינעם, כ'האב סך הכל געזאגט א געוויסע חסידישע ווערטער קען זיך גרעניצען מיט מינות, אדער קען ארויסקומען פין דעם מינות,

פארקערט, מען קען זאגען אז די וואס גלייבען אז צדיקים האבען אזאנס געזאגט זיי זענען לכאורה די צואה רותחות קאנדידאטען,

[שמערל]

יאיר: איה"נ איך האלט אז אויב וואלטן די נוצרים ווייטער געהאלטן כל מצוות התורה, וואלטן זיי וועגן דעם אליין נאכנישט געהאט קיין דין מין, א שטיקל ראיה לדברי איז אז אין חז"ל ווערט ארויסגעברענגט די עוולה פין ישו אז ער איז געווען א מלעיג על דברי חכמים, און נישט קיין עצם כפירה.
למעשה ווערן זיי יא אנגערופן מינים אין חז"ל, אבער צוליב א צווייטע סיבה, ווייל זיי האבן געלייקענט אינעם סמכות פין חז"ל.
דער אמת איז אבער נאך טיפער, דער גאנצער טעם פארוואס די תלמידי ישו האבן אים געדארפט מאכן פאר א גאט, איז טאקע נאר ווייל זיי האבן מבטל געווען די מצוות התורה, און זיי האבן געדארפט האבן א בארעכטיגונג דערצו פין גאט ב"ה אליין.

[חזקיהו המלך]

ווען איינער נעמט עני דבר גשם אין זאגט אז ס'דא אין דעם אלקות אין דינט עס איז עס עבודת אלילים, אפילו ער זאגט אז ס'דא נאר איין גאט אין גאט רוהט נאר אויף דעם דבר גשם, ס'איז עבודת אלילים ביהרג ואל יעבור,

יעצט ווען חלילה געוויסע הענגען אן אלקות אין א מענטש, נישט קיין חילוק ווי הייליג ער זאל נאר זיין, אין דערפאר שאקעלט ער זיך אריין אין עים, איז עס ע"ז, אנגעהויבען פין יאשקע אין געענדיגט ביי מענדעלע האגער,

וזאת התורה לא תהא מחלפת,

[שמעקעדיג]

דער אמת איז אז יעדע זאך אין דער וועלט איז אלקות, עס שטייט אין אלע ספרים, דער כח פון יעדע פיצעלע זאך איז אלקות און ה' גיט אריין יעדע רגע חיות פאר די זאך צו בלייבן וואס עס איז.
נאר ביי א צדיק זעהט זיך עס מער ארויס ווי (להבדיל א"א הבדלות) אויף צואת השור.

[שמערל]

שוב עיינתי, האב איך מיר דערמאנט אז דאס איז גאר א מחלוקת פינעם רמב"ם און ראב"ד. דהנה דער רמב"ם אין ה' תשובה ווי ער רעכנט אויס די י"ג עקרים זאגט אין פרק ג' הלכה ז' חמשה הן הנקראים מינים כו' והאומר שיש שם רבון אחד אבל שהוא גוף ובעל תמונה.
איז דא דארט אויפן פלאץ דער באוויסטער ראב"ד וואס זאגט א"א ולמה קרא לזה מין וכמה גדולים וטובים ממנו הלכו בזו המחשבה לפי מה שראו במקראות ויותר ממה שראו בדברי האגדות המשבשות את הדעות ע"כ.
זע מיר דאך אז דער ראב"ד האלט קלאר אז אפ' אין א זאך וואס איז לכל הדעות קעגן די עיקרי התורה, וויבאלד יענער איז זיך טועה פין פסוקים אדער פין מדרשים, און ער לייגט אריין זיינע אמונות טפילות אין די תורה, הייסט ער נאכאלטס נישט קיין מין, וכדברינו. משא"כ דער רמב"ם וואס איז זיך לכאורה מחולק.
למעשה דער חזו"א אין יו"ד ה' עבו"ז סימן ס"ב סעיף כ"א ברענגט ער דעם ראב"ד און זאגט וז"ל. נראה דהיינו דוקא מי שלא עיין בדבר או שדעתו קצרה, אבל המבין שאין יתכן כל המסור לנו באמונתינו מאמיתת הבורא ב"ה, לבעל גוף, ובכ"ז מיחס שמים וארץ, לנבראים מבעל תמונה, מודה הראב"ד שזה מין, שהרי הוא כופר בעיקר, ואפשר שהרמב"ם ז"ל מודה, שמי שלא עיין ולבבו שלם בכל המסור מאמתת הבורא, שהוא ית' קדמון, ובורא הכל, ואין מצוי זולתו, ובכל זה חשב בתמונה, שהוא כישראל כשר וטוב, ואינו אלא מן התועים וכמו שסיים הראב"ד ז"ל בלשונו. ע"כ
וכעי"ז זאגן נאך מפרשים (עי' בספר המפתח אויפן רמב"ם) אז דער ראב"ד רעדט ווען איינער איז א שוגג, און דער רמב"ם רעדט ביי א מזיד ולא פליגי.
היוצא מזה, חסידים וואס האלטן אז זייער רבי איז אלקות, זענען נישט ערגער פין די גדולים וטובים וואס האבן אפען מגשם געווען כביכול, און זיי זענען נישט קיין מינים.

[שמערל]

ווען איינער נעמט עני דבר גשם אין זאגט אז ס'דא אין דעם אלקות אין דינט עס איז עס עבודת אלילים, אפילו ער זאגט אז ס'דא נאר איין גאט אין גאט רוהט נאר אויף דעם דבר גשם, ס'איז עבודת אלילים ביהרג ואל יעבור,

יעצט ווען חלילה געוויסע הענגען אן אלקות אין א מענטש, נישט קיין חילוק ווי הייליג ער זאל נאר זיין, אין דערפאר שאקעלט ער זיך אריין אין עים, איז עס ע"ז, אנגעהויבען פין יאשקע אין געענדיגט ביי מענדעלע האגער,

וזאת התורה לא תהא מחלפת,

"דינען" עבו"ז איז שוין אנדערש ווי גלייבן. איינמאל א מענטש טוט במעשה איינע פין די ה' עבודות פאר עבו"ז, איז ער חייב, נישט קיין חילוק וואס זיינע מאטיוון זענען.
די האסט אנגעהויבו מיט א מעשה פין ר' מענדעלע וואס איז נישט קיין "עבודה", און אפ' זיך "שאקלן" פאר איינעם, וואס איז אפשר אביסל הארבער, איז עס נאכאלטס נישט פין די ה' עבודות, און עס איז נישט גענוג ארויפצישטעמפלען אויף אן עדה אידן, עובדי עבודה זרה.

[איחוד פעלד]

הוגה

ביסט מדמה צו הגשמה וואס לויט דער ראב"ד איז גארנישט ראנג, כלומר אין דער גמרא שטייט נישט קעגן הגשמה, דער רמב"ם איז דער גרויסער בעל השיטה קעגן הגשמה, ממילא זענען דיינע ווערטער נישט מדוייק, ודו"ק.

קעניג,

ביסט גערעכט ווען איינער האלט אז עפעס אנדרעש האט א חלק אלקי, און ער דינט עס, איז עס עבודה זרה.

צוויי שאלות, וואס געשעהט ווען איינער האלט אז דער רבי ר' מענדעלע איז א שם הויה אבער ער דינט עס נישט, איז עס אויך עבודה זרה?

והשנית, לדבריך, וויאזוי זאגען די מקובלים אז מען איז מתפלל צו זעיראנפין, צו דער חלק אלקי שבתוכו, עס איז דאך עבודה זרה.

הינט, עס איז דא אתירוץ. פראביר צו טראכטען גוט פאר די שרייבסט.

[חזקיהו המלך]

איחוד,

מיין פוינט איז נישט צי מען קען עס פארענפערען מיט פשעטליך,
מיין פוינט איז אז פאר די בחורים וואס מען פארקויפט עס, זיי פארשטייען נישט די אלע חילוקים, ממילא קען עס גרינג ווערען געהעריגע מינות,

חאטשיג כ'בין נישט מודה צי די דקות'דיגע פשעטליך, אין ס'איז טיפער, אין כ'האב נישט קיין נערווען צי אריינגיין אין דעם יעצט, מחוסר געדולד,

אבער מיין פוינט איז אז אזאלכע ווערטער דארף מען גונז זיין אלץ חשש דאתא לידי מינות, אין ס'איז מער ווי א חשש,

דער המון פארשטייט נישט די אלע חילוקים, זיי ברויכען זיך האלטען ביים קלארען פשט, אנע קונצען,
בני עלי' קענען עס לערנען ביינאכט אין בוידעם אין בעטען דעם באשעפער אז זיי זאלען קלאר פארשטיין אין נישט אנקומען צי קיצוץ בנטיעות,

[randy_couture]

אבער טאמער האט ער עס געזאגט, איז די משמעות פין דעם א זאך וואס איז קעגען תורת משה, אין די תורה איז פאר אלעס, אין כ'בין נישט מחויב על פי תורה צי גלייבען אין שינאווער רב אין אין אפילו נישט אין בעל שם טוב זצוק"ל,

די תורה טוישט זיך נישט מיט קיין איין אות אפילו ווען אלע צדיקים ציזאמען זאגען אז יא, סאו דעטס איט,

איך בין א איד, אין כ'בין כ'גלייב אין תורת משה, אין דעטס איט,

who told you that the turah even exists? who is that that told you what it means? where does your believes ends which year ? just think about it

[חזקיהו המלך]

who told you that the turah even exists? who is that that told you what it means? where does your believes ends which year ? just think about it

איך גלייב אין תורת משה, ביי מיר איז קלאר אז דאס איז די אמת,
טאמער די ווילסט מאכען א שמועס דערוועגען, איז דער אשכול נישט דאס פלאץ,

דא רעדט מען צי אזעלכע ווערטער וואס מען האט אויבען געברענגט, צי עס קען באיזה אופן זיך סותר זיין מיט די ריכטיגע אמונה לויט תורת משה וואס מיר האבען מקבל געוועזען אויפען בארג סיני פין גאט ברוך הוא אליינס,

אנכי ולא יהיה מפי הגבורה שמענו,

[נשמה יתירה]

חזקיהו המלך,
דו האלטסט אז די גאנצע מושג פון "אין עוד מלבדו" וואס ווערט פארטייטשט ע"פ חסידות אז עס איז נישטא גארנישט ממש חוץ פון דעם אייבערשטער, איז עבודה זרה?
מיינט נישט 'אין עוד מלבדו' לויט חסידות אז אלעס איז ער ממש. דו מיינסט אז דאס איז א בוים און נישט אלקות, זאגט חסידות אז דאס איז אויך אלקות, ניין?
די שיטה פון צמצום שלא כפשוטו זאגט אז דאס וואס דער אר"י הקדוש שרייבט אז עס איז געווען א צמצום אין אלקות, מיינט נישט כפשוטו. עס מיינט נישט אז עס איז באמת דא א פלאץ וואס איז נישט ער ח"ו. עס מיינט נאר אז עס קוקט אויס ווי א צמצום אבער עכט איז אלעס ווייטער ער. דו און דו און נאכאמאל דו.
קען זיין אז דו האסט א פראבלעם מיט גאנץ תורת החסידות, און דו האלטסט אז פון דעם בעשה"ק והלאה זענען זיי אלע נכשל געווארן אין עבודה זרה. ביטע געב מיר קלארקייט דערין.

[יאיר]

חזקיהו המלך,
דו האלטסט אז די גאנצע מושג פון "אין עוד מלבדו" וואס ווערט פארטייטשט ע"פ חסידות אז עס איז נישטא גארנישט ממש חוץ פון דעם אייבערשטער, איז עבודה זרה?
מיינט נישט 'אין עוד מלבדו' לויט חסידות אז אלעס איז ער ממש. דו מיינסט אז דאס איז א בוים און נישט אלקות, זאגט חסידות אז דאס איז אויך אלקות, ניין?
די שיטה פון צמצום שלא כפשוטו זאגט אז דאס וואס דער אר"י הקדוש שרייבט אז עס איז געווען א צמצום אין אלקות, מיינט נישט כפשוטו. עס מיינט נישט אז עס איז באמת דא א פלאץ וואס איז נישט ער ח"ו. עס מיינט נאר אז עס קוקט אויס ווי א צמצום אבער עכט איז אלעס ווייטער ער. דו און דו און נאכאמאל דו.
קען זיין אז דו האסט א פראבלעם מיט גאנץ תורת החסידות, און דו האלטסט אז פון דעם בעשה"ק והלאה זענען זיי אלע נכשל געווארן אין עבודה זרה. ביטע געב מיר קלארקייט דערין.

1) ווען איינער זאגט אז רבי מענדעלע איז אלקות מיינט דאס דאך אז דוקא ער, און נישט א צווייטער, איז גאט אליין. דאס איז נישט ווי זאגן אז גאט איז אין די גאנצע בריאה (און שנעל צולייגן אז די גדרים פון די בריאה איז טאקע א דמיון ממילא ביסטו אויטאמאטיש נישט עובר אויף הגשמה) נאר ווי זאגן אז דער האלץ אדער דער שטיין איז גאט אליין.
2) אויב איינער גלייבט אין חסידות אז גאט איז איבעראל, אבער ער גלייבט נישט אז די גדרים פון די בריאה איז א דמיון (אזוי ווי רוב חסידישע אידן היינט) איז ער עובר אויף הגשמה?

[יאיר]

שוב עיינתי, האב איך מיר דערמאנט אז דאס איז גאר א מחלוקת פינעם רמב"ם און ראב"ד. דהנה דער רמב"ם אין ה' תשובה ווי ער רעכנט אויס די י"ג עקרים זאגט אין פרק ג' הלכה ז' חמשה הן הנקראים מינים כו' והאומר שיש שם רבון אחד אבל שהוא גוף ובעל תמונה.
איז דא דארט אויפן פלאץ דער באוויסטער ראב"ד וואס זאגט א"א ולמה קרא לזה מין וכמה גדולים וטובים ממנו הלכו בזו המחשבה לפי מה שראו במקראות ויותר ממה שראו בדברי האגדות המשבשות את הדעות ע"כ.
זע מיר דאך אז דער ראב"ד האלט קלאר אז אפ' אין א זאך וואס איז לכל הדעות קעגן די עיקרי התורה, וויבאלד יענער איז זיך טועה פין פסוקים אדער פין מדרשים, און ער לייגט אריין זיינע אמונות טפילות אין די תורה, הייסט ער נאכאלטס נישט קיין מין, וכדברינו. משא"כ דער רמב"ם וואס איז זיך לכאורה מחולק.
למעשה דער חזו"א אין יו"ד ה' עבו"ז סימן ס"ב סעיף כ"א ברענגט ער דעם ראב"ד און זאגט וז"ל. נראה דהיינו דוקא מי שלא עיין בדבר או שדעתו קצרה, אבל המבין שאין יתכן כל המסור לנו באמונתינו מאמיתת הבורא ב"ה, לבעל גוף, ובכ"ז מיחס שמים וארץ, לנבראים מבעל תמונה, מודה הראב"ד שזה מין, שהרי הוא כופר בעיקר, ואפשר שהרמב"ם ז"ל מודה, שמי שלא עיין ולבבו שלם בכל המסור מאמתת הבורא, שהוא ית' קדמון, ובורא הכל, ואין מצוי זולתו, ובכל זה חשב בתמונה, שהוא כישראל כשר וטוב, ואינו אלא מן התועים וכמו שסיים הראב"ד ז"ל בלשונו. ע"כ
וכעי"ז זאגן נאך מפרשים (עי' בספר המפתח אויפן רמב"ם) אז דער ראב"ד רעדט ווען איינער איז א שוגג, און דער רמב"ם רעדט ביי א מזיד ולא פליגי.
היוצא מזה, חסידים וואס האלטן אז זייער רבי איז אלקות, זענען נישט ערגער פין די גדולים וטובים וואס האבן אפען מגשם געווען כביכול, און זיי זענען נישט קיין מינים.

א דאנק פאר די וויכטיגע הערה. להבהרת הענין, די שיטה פון רמב"ם איז קלאר מבואר אין מורה נבוכים אז אפילו אויב מען איז א שוגג גמור בהגשמה האט מען נישט קיין חלק לעולם הבא.

[יאיר]

ווען איינער נעמט עני דבר גשם אין זאגט אז ס'דא אין דעם אלקות אין דינט עס איז עס עבודת אלילים, אפילו ער זאגט אז ס'דא נאר איין גאט אין גאט רוהט נאר אויף דעם דבר גשם, ס'איז עבודת אלילים ביהרג ואל יעבור,

יעצט ווען חלילה געוויסע הענגען אן אלקות אין א מענטש, נישט קיין חילוק ווי הייליג ער זאל נאר זיין, אין דערפאר שאקעלט ער זיך אריין אין עים, איז עס ע"ז, אנגעהויבען פין יאשקע אין געענדיגט ביי מענדעלע האגער,

וזאת התורה לא תהא מחלפת,

"דינען" עבו"ז איז שוין אנדערש ווי גלייבן. איינמאל א מענטש טוט במעשה איינע פין די ה' עבודות פאר עבו"ז, איז ער חייב, נישט קיין חילוק וואס זיינע מאטיוון זענען.
די האסט אנגעהויבו מיט א מעשה פין ר' מענדעלע וואס איז נישט קיין "עבודה", און אפ' זיך "שאקלן" פאר איינעם, וואס איז אפשר אביסל הארבער, איז עס נאכאלטס נישט פין די ה' עבודות, און עס איז נישט גענוג ארויפצישטעמפלען אויף אן עדה אידן, עובדי עבודה זרה.

אויב איינער דאוונט צו גאט, און ער גלייבט אז גאט איז באהאלטן אין רבי מענדעלע, צו הייסט דאס אז ער דאוונט צו אן עבודה זרה?

[נשמה יתירה]

חזקיהו המלך,
דו האלטסט אז די גאנצע מושג פון "אין עוד מלבדו" וואס ווערט פארטייטשט ע"פ חסידות אז עס איז נישטא גארנישט ממש חוץ פון דעם אייבערשטער, איז עבודה זרה?
מיינט נישט 'אין עוד מלבדו' לויט חסידות אז אלעס איז ער ממש. דו מיינסט אז דאס איז א בוים און נישט אלקות, זאגט חסידות אז דאס איז אויך אלקות, ניין?
די שיטה פון צמצום שלא כפשוטו זאגט אז דאס וואס דער אר"י הקדוש שרייבט אז עס איז געווען א צמצום אין אלקות, מיינט נישט כפשוטו. עס מיינט נישט אז עס איז באמת דא א פלאץ וואס איז נישט ער ח"ו. עס מיינט נאר אז עס קוקט אויס ווי א צמצום אבער עכט איז אלעס ווייטער ער. דו און דו און נאכאמאל דו.
קען זיין אז דו האסט א פראבלעם מיט גאנץ תורת החסידות, און דו האלטסט אז פון דעם בעשה"ק והלאה זענען זיי אלע נכשל געווארן אין עבודה זרה. ביטע געב מיר קלארקייט דערין.

1) ווען איינער זאגט אז רבי מענדעלע איז אלקות מיינט דאס דאך אז דוקא ער, און נישט א צווייטער, איז גאט אליין. דאס איז נישט ווי זאגן אז גאט איז אין די גאנצע בריאה (און שנעל צולייגן אז די גדרים פון די בריאה איז טאקע א דמיון ממילא ביסטו אויטאמאטיש נישט עובר אויף הגשמה) נאר ווי זאגן אז דער האלץ אדער דער שטיין איז גאט אליין.
2) אויב איינער גלייבט אין חסידות אז גאט איז איבעראל, אבער ער גלייבט נישט אז די גדרים פון די בריאה איז א דמיון (אזוי ווי רוב חסידישע אידן היינט) איז ער עובר אויף הגשמה?

וויאזוי פארשטייסטו די פראבלעם פון הגשמה לפי תורה החסידות אז עס איז טאקע באמת אלעס ער?