קאמענטירער האט געשריבן:איך אנטשולדיג מיך אויב איך עס נערווירט איינעם די מיינע קשיות אבער די קשיא איז מיר שוין שווער א לענגערע צייט און נישט אלעמאל האב איך די געלעגנהייט עס צו פרעגן ממילא וועל איך יעצט אויס נוצען די געלעגנהייט און איך וועל עס פרעגן:
וואס מיינט
רעכטע\לינקע קאנסערטיווע\ליבעראלע רעפובליקען\דעמעקראטן ?
און וואס איז דער חילוק צווישען זיי?
מען קען זיין א רעכט-קאנסערטיוו-רעפובליקען?
און וואס איז פשט אז א מענטש דערקלערט זיך אז ער איז א דעמאקראט אויף אגאנץ לעבן? די פארטיי שטימט טאקע אלעמאל לויט זיינע אינטרעסן?
די קשיות שטערט מיר אין די עולם זאל זיך נישט שעמען צו ענטפערן, האלבע תירוצים ווערן אויך אנגענומען....
עס איז דא א רייע אישוס, וואס ווערט גרופירט אין קאטעגאריעס, וואס, געוואנדן צו וועליכער חדר איר געהערט, וועט איר נעמען א געוויסע צד. איך וועל אויך מקדים זיין אז עס געשענט אסאך - ספיציעל לעצטענס - אז איין פארטיי נעמט צו (היידזשעקט) אן אישו וואס די אנדערע איז דער ריכטיגער אדוואקאט פאר די אישו.
איך גיי שרייבן נאר אויף די שפיץ פונעם שפיץ, ווייל יעדע אישו האט צווייגען עד אין סוף. שפעטער, ווער דער עולם וועט אינגעידזשן אין א שמועס, וועט מען מעריך זיין דארט ווי דער נייגער שטייגט.
אויך, אין יעדער אישו, ווי עס איז פארהאן א רעכטע און לינקע מהלך, קען זיך יעדער אינדיווידועל קלויבען א דרך ממוצע וואס איז אביסל מער רעכטס אדער אביסל מער לינקס, און מוז נישט דוקא קיין צו קיין איין עקסטרעם, אפילו פאר סיי-וועליכער אישו. דער פראבלעם איז אבער אז פאליטיק (אפילו אידישע) איז אלץ אויך געווען א ספארט, ווי די צד, די פארטיי, די חסידות איז הייליג. איינמאל מען פאלט אריין אין אזא מצב, ווערט מען אלס מער און מער אומ-זעלבסשטענדיג, ווייל מער דארף גיין מיט די פארטיי און שוואנג.
די קאטעגאריעספיסקעלדי
רעכטע לאגער וועט האלטען צוויי וויכטיגע כללים פאר די אויגען. (א) מען דארף לעבען מיט א חשבון, און (ב) מיינס איז מיינס, און אן קיין גאר-וויכטיגע סיבה קענסטו עס נישט אוועקנעמען. דערפאר וועלען געווענליך די רעכטע פארלאנגען ווייניגער שטייער און א באלאנסירטן בודזשעט (לא כן היה בימי בוש השני יר"ה, בל זהו כללו של דבר). אויך וועלען געווענליך די רעכטע אלץ אויסקוקען ווי זיי נעמען זיך מער אן פאר די רייכע (אדער ווי זיי האבען עס חיעב אנצורופען: די מיטעל-קלאס).
די
לינקע לאגער וועט האלטען אז סאסייעטי (דער עולם) איז מחיוב זיך צו זארגען פאר די נויטבאגערפטיגע. ממילא איז יושר אז מען נעמט פון די רייכע און מען געט פאר די ארעמע; ווי מער, אלץ בעסער. דערפאר וועלען געווענליך די לינקע פארלאנגען צו העכערן די שטייער אויף די רייכע כדי צו קענען גיבן פרישע הילף פאר די ארימערע (און זיי לייגן צו: די מיטעל-קלאס). אויך וועלען געווענליך די לינקע אלץ אויסקוקען ווי זיי נעמען זיך מער אן פאר די ארבייט קלאס.
דער אמת איז אבער אז בייטע זייטן שלעפען וויפיעל געלד זיי קענען נאר פאר זייערע פערזענליכע נגיעות. ווייניג מאל וועט מען זעהן א קאנסערוואטיווער זאל נישט כאפען א מוציא פאר זיין דיסטריקט\סטעיט כדי צו העלפן באלאנסירטן די בודזשעט. עס איז אויך פארהאן א דערהער אז די לינקע גייען אין הויקער אריין וואס די ארימע האבען צו עסן; זיי ווילען נאר אז די ארימע זאלן אויפשטעלן זייערע לייפסטיילס געבויעט אויל הילף פון די רעגירונג (לייען: ליבעראלע רעגירונג), כדי יבוא יום הדין און מען שטימט אין די וואלען, וועט דער עני וואוטען פאר די דעמאקראטישע קאנדידאט.
סאשעלדי
רעכטע זענען אין אלגעמיין פאר מאָראַלישקייט, טראַדיציע (זעה
קאנסטיטוציע) און טראַדיציאָנאלע דרך החיים. די רעכטע וועלען דערפאר זיין קעגן די השגה אז די רעגירונג זאל אנערקענען תואבה שידוכים.
די
לינקע זענען אין אלגעמיין אויפגעקלערט און קילער. די לינקע וועלען דערפאר זיין אפען פאר אלע קראנקע השגות (און אפילו אינסעסט).
דער אמת איז אבער אז די רעכטע שטערט נישט-נאר אז די רעגירונג זאל אנערקענט תואבה, האר עס שטערט זיי סתם ווען די
LGBT מיינדען זייער אייגענע ביזנעס, אבער דאס איז א חלק פון די פאליטיק.
גרויסע רעגירונג און פעדעראליזםדי
רעכטע זענען אין אלגעמיין פאר א מינימאלע רעגירונג בכלל, און א גאר-קליינטשיקער פעדעראלע רעגירונג (וואשינגטאן) בפרט. הכל מודים אז עפעס א רעגירונג דארף זיין אין וואשינגטאן, א שטייגער ווי אויסער מיניסטאריעם (Department of State), אבער ווי מער מען שטעלט ארויף אלס א פעדעראלע פליכט, אלץ מער ווערט די קאנסערטיווער (און עווענטועל אויך די מאדערעיט רעפאבליקען) אומבאקוועם. לויט די רעכטע, האבען זיי ענדערשט הנאה ווען אפילו די מיליטער איז לאקעלייזד פער שטאַט כשנים קדמוניות (נאכאמאל טראַדיציאָנאל) מיט די קאוסט גארד. ער וויל וואס-ווייניגער געזעצן פון אויבן.
די
לינקע האבען הנאה פון א גרויסע צענטעראלע רעגירונג.
געזעץ און לאו אינפארסמענטדער
רעכטער איז דאך טראַדיציאָנאל און ער איז אויך שטרענג. איף יו דא די קריים, דא די טיים - אויב דו זינדיגסט, וועסטו ליידן, פארפאלען. ווען עס פאסירט אן עקסידענט אדער טעראר אקציע, וועט ער פארשטיין אז מען דארף נעמען די געזעץ אין די האנט אריין.
דער
רעכטער איז דער אפען-מיינדעד, פרא-ארעמאן (טיפישער פארברעכער) און פארזארגער פאר די נויטבאדארפטיגער. ער זעהט א קרימינאלער אלס א רחמנות וואס איז דורכגעפאלען (און וועט אפילו אנרופען א מאלעסטאר, א קראנקער וואס דארף הילף), און וועט פארלאנגען א גרינגערע ארטייל אין געריכט. ווען עס פאסירט אן עקסידענט, וועט ער פארשטיין אז מען דארף מאכען פרישע גזירות אז עס זאל מער נישט פאסירן.
קאנסטיטוציע(געהערט עכט צו
געזעץ און לאו אינפארסמענט)
וויבאלד די קאנסטיטוציע איז געשריבען געווארען א לאנגע צייט צוריק, און האט א שפראך וואס איז מער ניחה פאר די רעכטע, וועלען די
רעכטע אלץ שרייען אז מען דארף מדקדק זיין נישט צו טוישן די מסורה, ווייל אזוי קומט אים בעסער אויס. די
לינקער שרייט אז די קאנסטיטוציע איז אוט אוו דעיט און עס איז צייט עס צו טוישן. די רעכטע שרייען צוריק "נו לאמיר זעהן, טויש". (איז איז היפש קאמפליצירט צו טוישן א הלכה אין די קאנסטיטוציע, און איוואלווד נישט נאר ביידע הייזער פון קאנגרעס, נאר אויך אלע 50 שטאטען. פרעג נישט.)
פרייהייט און גלייכבארקייט(געהערט עכט צו
סאשעל)
ווייניג אמעריקאנער ווייסן דאס, אבער די רעפאבליקאנער האבען - מכח זייער מאראלישע געוויסען - אנגעהויבן די מערכה אז מען זאל באפרייען די שווארצע קנעכט אין אמעריקע. און שפעטער אויך, אין די בראשית יאהרן פאר דיסעגריגאציע, האבען די רעפאבליקאנער געשטופט די פרייערע אגענדע.
ועודפאראדאקסןפאראדאקס - מינאריטיס: כאטש (ווי געשריבען אין
פרייהייט און גלייכבארקייט) די רעפאבליקאנער האבען געשטופט די פאר פרייהייט פאר די שווארצע, האבען די שווארצע שפעטער זיך אנגעקלעבט מיט די דעמאקראטן, ווייל זיי האבען א הויכע ארמקייט ראטע, און די פארגראמען האבען פארבלענדט זייער אויגען.
פאראדאקס - לאו אינפארסמענט: כאטש וואס די רעפאבליקאנער זענען פרא-לאו אינפארסמענט (ווי געשריבן אין
געזעץ און לאו אינפארסמענט), האבען זיי דאך נישט ליעב דער גרויסע ברידער. און זיי וועלען אייביג האבען א געמישטע פילינג אין זייער הארץ איבער די עף. בי. איי..
אבזערוואציעדי מיטעל-קלאס איז באמת ווי די בני יואל פון קרית יואל. נעמליך יעדער הארגעט זיך היינט אז זיי זאלען געהערן צו זיך, אז ער נעמט זיך אן פאר זיי, און זיי בלייבן אבער אפגעשמיסען משני הצדדים. (סארי פאר די אומסענסיוויטיווע רייד)
