ווען Off The Derech גייט Off Track

[איחוד פעלד]

איך האלט אז שלום דין איז גערעכט מיט זיין הגדרה.

מענטשען פארען אפ מער ווייל זיי ווילען נישט זיין א חלק פין דער "כלל" ווי ווייל זיי ווילען נישט זיין שותו"מצ.

מען דארף א בעל שם טוב זאל מאכען א נייע דרך לא דרך, אזוי אז יעדער זאל קענען זיין אוי טי די, און אראפ פין דעם דרך פין חרדים, און ווערען אנגעשלאסען אין א נייע "דרך".

[איינער]

אזא ענטפער באדערט מיך אהן א שיעור.
דער שלום האט אלעס אזוי מעכטיג ארויס.... נאר ער פארשטייט...
פון דעם נעם איך ארויס אז ער האלט אז די ריזאן מען לאט אינז נישט חקר'ענען איז ווייל טאמער מען וואלט יא געלאזט וואלט מען געווארען אפיקורסים.
סאיז אמת אבער נאר וועגען עס איז א סכנה אז מען וועט נישט וויסען ווי אזוי צי זיין א חוקר.... ויכולין להאריך

אבער דער שלום וויל ארויסלאזען א ים מיט היסטאריא פין פיל גדולים אנגעהויבען ביזען היינטיגע גדולים וואס האבען גיט פארשטאנען חקירה אין זענען פרום געבליבען... זיי האבען געהאט דיבעטס מיט אפיקורסים. זיי הטבען ארויסגעהאט די זאך, גשריבען ספרים אויפן נושא וכו...

אבער איז גארנישט קיין ראיה אז דיין חבר וויל נישט רעדען מיט דיך חקירה. ווייל קיינער וואס איך קען וויל אויך נישט. מיר זענען נישט עקוויפט.

נישט יעדער ווערט נתפאל אבער רוב פין אינזער ציבור איז עס א סכנה.
אבער קלאר נישט די סיבה וואס די האסט געזאגק.

[tag]שלום דין[/tag] מיינט נישט צוזאגן אז אויב זיין חבר וואלט זיך אריין געלאזט אין חקירה וואלט ער זיכער געווארן אן אפיקורס, עס קען זיין אז זיין אמונה וואלט גאר שטארקער געווארן, דער פונקט איז אז זיין חבר וויל נישט נעמען דעם טשאנס, ווייל אויב עס איז נאר איין פארצענט אז ער וועט ווערן א כופר איז אים נישט ווערט, צוליב וואס ער פלאנט סייווי צו בלייבן א חסיד, און דאס ריפט ער אן א ״פסיכאלאגישע אינטערעס״.

[יאיר]

[tag]שלום דין[/tag], עס איז שוין איינמאל א נפקא מינה צו וויסן צי די או טי די'ס (לויט דיין שאצונג: 3 - 4 טויזנט) זענען אלע בעפארן אוועק גיין שוין געווען כופרים, און אוודאי איז עס. נישט מאדנע אדער קינדעריש.

דער וויכוח וואס ציט זיך שוין א לענגערע צייט דא על פני צענדליגע אשכולות, איז אין איין ווארט, די אפיציעלע חרדי'שע שטעלונג איז אז דאס איז צוליב פסיכאלאגישע מאטיוון, אוו נישט צוליב א שוואכקייט אין עצם חרדיות, לעומת זה טענה'ן אנדערע אז לעולם איז דא גאר אסאך וואס פייגערן אוועק צו גיין זיי זענען נאר משועבד צו די אומשטענדן, משא"כ די מיט א פראבלעמאטישן עבר, זענען נישט. דער פועל יוצא פון אזא צוגאנג איז, אז מען ברויך רי-עוואליועיטן און מאכן א ערנסטן בדק הבית פנימה.

מיט דיין לאנגע תגובה האסטו מער ווייניגער באשטעטיגט די ערשטע צוגאנג.

דו האסט נאר געליינט די ערשטע האלב פון די תגובה. זיין פוינט איז אז יעדער מאכט זיינע החלטות אין וועלכע קהילה יא אדער נישט באלאנגען באזירט אויף פסיכאלאגיע. סיי דער או טי די און סיי דער אן די די. בעצם האב איך דאס פריער געמיינט ארויסצוברענגען, אז דער חילוק צווישן דעם אויבערפלעכליכן או טי די און דעם חרדישן איד איז גארנישט מיט נישט, כאטש מיין עלאקוואנס איז א ווייטע געוויין פון ר' שלומ'ס.

[sour pickle]

אגב:
פסיכאלאגיע האט גארנישט מיטן אמת

[sour pickle]

איך וועל געבן צו פארשטיין ווען שלום דין וועט צוריק זיין

הגם ער בלייבט אזוי סייווי ווייל אים איז """""

[איך אויך]

שלום עליכם מר. פיקל ,וועמענס ביסטו?

[boxcover]

דער אינגערמאן האט א פסיכאלאגישע אינטערעס (און איז מודה דערצו) צו בלייבן מיט זיין איצטיגן לעבנסשטייגער, און ממילא וויל ער נישט אריינגיין אין קיין חקירות. ער איז נישט פרום ווייל ער איז איבערצייגט מיט שכל אז אין דעם פרומקייט ליגט דעם אמת. ער איז פרום ווייל אזוי איז אים באקוועם, ווייל נאר פון דעם ווייסט ער, און אזוי וויל ער בלייבן. והא ראי', ער וויל ניטאמאל הערן א צווייטער צד.

דאס מיינט אז א מענטש ארבעט מיט בלויז פסיכאלאגישע מאטיוון.

[tag]matovu[/tag] און [tag]שמעקעדיג[/tag] האבען שוין מסביר געווען איז פארהאן א מענטאליטעט נישט צו דיסקוסירן אמונה מיט אן אפיקורס, די אמונה פשוטה און די נישט וועלן די קאפ פארדרייט. אבער עס איז פארהאן נאך א מענטאליטעט וואס איז נאך נישט אויפגעברענגט געווארן דא.

איך האב נישט מורא צו דעבאטירן עניני אמונה מיט "די אנדערע זייט" אזוי לאנג ווי מען רעדט אליבא דאמת, ס'הייסט קיינער פראבירט נישט איבערצורעדן דעם אנדערן, נאר "מען איז זיך מסביר". פארוואס האב איך נישט מורא? ווייל איך האב צוויי שיכטעס פון פארטיידיגונג:
1) איך שפיר זיך היפש באקוועם צו די פראגעס און טענות, ווייל איך האב זיך אנגעלייענט מיט פאזיטיווע ספרים און ביכער, גענוג צו זיין באקוועם-זיכער;
2) צו מיר איז אמונה נישט א טענה אדער באווייז נאר א פאקט וואס - כאטש מען קען טעאלאגעזירן פון נעכטן ביז מארגן - איז א נושא למעלה מהשגותינו, און ווען מען מיינט אז מען האט א קשיא, איז באמת נאר א שאלה. ס'איז אקעי נישט צו פארשטיין עפעס אזוי הויעכס.

עם כל זה, וועל איך זיך נישט באטייליגען אין א אפיקורס'ישע דרשה אדער פארום וואס די מטרה איז צו אויפקלערן, ווייל, אפגעזעהן ווי זיכער און קלאר א מענטש איז מיט א מציאות, קען מען אייביג פארדרייען די מענטש מיט די ריכטיגע מיטלען (לאו דוקא קאנווענציאנאלע). א מענטש קען זעהן די זון בחצות היום, אבער מיט היפנאסיס קען מען אים איבערצייגען אז ס׳איז צייט פאר תיקון חצות. די נקודה איז אז קיין שום בר נש איז נישט קאמפליטלי אימיונד צו פראפאגאנדע און ברעין-וואש, אשר על כן, דארף מען באשוצען זיך און זיינע פרינציפן פון משפיעי חוב (איז פארהאן אזא שפריכווארט?). דאס האט נישט צו טוהן אז דער מענטש האט נישט געטוען זיין היימארבייט, אדער פראקטיצירט עפעס וואס ער גלויבט נישט אדער פארשטייט נישט.

[מי אני]

הגם איך בין מסכים צו שלומ׳ס הנחה אז די סיבה צו פארלאזן, אפילו פאר די קלוגע און דענקערס, איז מכח א פסיכאלאגישן/עמאציאנאלע באשלוס, איז אבער פארט גאר שווער צו צוטיילן א שכל׳דיגן חקירה׳שן באשלוס פון א מענשטנ׳ס פסיכאלאגיע און די ענדגילטיגע באשלוס וואס דאס וועט אים עווענטועל דערצו צוברענגן. דהיינו, אפילו מיר וועלן אננעמען אז אז פסיכאלאגיש איז אים שטארק באקוועם אין דאס געזעלשאפט וכו׳ וואו ער געפינט זיך, אבער פארט טאמער ער קומט צו צו א שכל׳דיגן לאגישע הכרה אזש אז ער גלייבט שוין נישט, ׳עט דאס אים אטאמאטיש פאראורזאכן פסיכאלאגישע סטרעס; cognitive dissonance. ווייל וויבאלד ער מוז, נאר צוליב געזעלשאפטליכע/סאציאלע סיבות, נאך אלס זיך פירן על פי די טענעטס פון די רעליגיע און דת אין וואס ער גלייבט שוין נישט אין, דאס דארף אויטאמאטיש פירן דערצו אז אלס קאנסעקווענס דערפון וועט זיין פסיכאלאגישע צופרידנהייט (שטארק) פאלן. דעריבער, אויפ׳ן חלק פון זיין (מייסטערהאפטן) תגובה וואס האט געמאכט אויסזען אז עס זענען דא ״צופרידענע״ כופרים וואס זענען נאך אינ׳ם געזעלשאפט, יש לחלוק עליו (חוץ אז מ׳עט זאגן אז ער׳ט נישט געמיינט אז זיי זענען ״צופרידן״, נאר אז זיי מאכן א חשבון פון יצא שכרה בהפסדה).


Sent from my iPhone using Tapatalk

[או אינו]

דער אינגערמאן האט א פסיכאלאגישע אינטערעס (און איז מודה דערצו) צו בלייבן מיט זיין איצטיגן לעבנסשטייגער, און ממילא וויל ער נישט אריינגיין אין קיין חקירות. ער איז נישט פרום ווייל ער איז איבערצייגט מיט שכל אז אין דעם פרומקייט ליגט דעם אמת. ער איז פרום ווייל אזוי איז אים באקוועם, ווייל נאר פון דעם ווייסט ער, און אזוי וויל ער בלייבן. והא ראי', ער וויל ניטאמאל הערן א צווייטער צד.

דאס מיינט אז א מענטש ארבעט מיט בלויז פסיכאלאגישע מאטיוון.

[tag]matovu[/tag] און [tag]שמעקעדיג[/tag] האבען שוין מסביר געווען איז פארהאן א מענטאליטעט נישט צו דיסקוסירן אמונה מיט אן אפיקורס, די אמונה פשוטה און די נישט וועלן די קאפ פארדרייט. אבער עס איז פארהאן נאך א מענטאליטעט וואס איז נאך נישט אויפגעברענגט געווארן דא.

איך האב נישט מורא צו דעבאטירן עניני אמונה מיט "די אנדערע זייט" אזוי לאנג ווי מען רעדט אליבא דאמת, ס'הייסט קיינער פראבירט נישט איבערצורעדן דעם אנדערן, נאר "מען איז זיך מסביר". פארוואס האב איך נישט מורא? ווייל איך האב צוויי שיכטעס פון פארטיידיגונג:
1) איך שפיר זיך היפש באקוועם צו די פראגעס און טענות, ווייל איך האב זיך אנגעלייענט מיט פאזיטיווע ספרים און ביכער, גענוג צו זיין באקוועם-זיכער;
2) צו מיר איז אמונה נישט א טענה אדער באווייז נאר א פאקט וואס - כאטש מען קען טעאלאגעזירן פון נעכטן ביז מארגן - איז א נושא למעלה מהשגותינו, און ווען מען מיינט אז מען האט א קשיא, איז באמת נאר א שאלה. ס'איז אקעי נישט צו פארשטיין עפעס אזוי הויעכס.

עם כל זה, וועל איך זיך נישט באטייליגען אין א אפיקורס'ישע דרשה אדער פארום וואס די מטרה איז צו אויפקלערן, ווייל, אפגעזעהן ווי זיכער און קלאר א מענטש איז מיט א מציאות, קען מען אייביג פארדרייען די מענטש מיט די ריכטיגע מיטלען (לאו דוקא קאנווענציאנאלע). א מענטש קען זעהן די זון בחצות היום, אבער מיט היפנאסיס קען מען אים איבערצייגען אז ס׳איז צייט פאר תיקון חצות. די נקודה איז אז קיין שום בר נש איז נישט קאמפליטלי אימיונד צו פראפאגאנדע און ברעין-וואש, אשר על כן, דארף מען באשוצען זיך און זיינע פרינציפן פון משפיעי חוב (איז פארהאן אזא שפריכווארט?). דאס האט נישט צו טוהן אז דער מענטש האט נישט געטוען זיין היימארבייט, אדער פראקטיצירט עפעס וואס ער גלויבט נישט אדער פארשטייט נישט.

דיין נישט באטיילונגען זיך איז ווייל די האסט מורא אז דיין אמונה וועט ווערן אויפגעוויזען אז עס איז לייכטזוניג .

געדענק, שקרא לא קאי, קושטא קאי. דער כור הברזל במצרים האט ענדגילטיג ארויסגעגעבן אן עם ישראל.

[רביה''ק זי''ע]

קיינער פארט נישט אפ פון קשיות, יעדע קשיא קען מען פארענטפערן און יעדע ראיה קען מען אפפרעגן, איך האב קשיות פון ווען אן איך געדענק מיך און ביזדערוויל בין איך נאך דא. צו איך גלייב איז שוין א צווייטע שאלה, עכ"פ ווילאנג ס'מיר נישט געווען הונדערט פראצענט קלאר אז ס'נישט דא קיין שום מצוה צו גלייבן האבן די אלע קשיות מיך נישט גערירט, ווייל אפילו דו האסט טויזענט קשיות האסטו נאך אלץ א מצוה צו גלייבן.

[מי אני]

די survey געט א גוטע (און, ווי נישט, די מערסטע overall objective) סיבות פאר זייער גיין OTD. (איך פארשטיי אז עס באלאנגט ענדערש דא, אבער יענע אשכול איז שוין פארשפארט.)

http://nishmaresearch.com/assets/pdf/Re ... e_2016.pdf

[שבת אחים]

קיינער פארט נישט אפ פון קשיות, יעדע קשיא קען מען פארענטפערן און יעדע ראיה קען מען אפפרעגן, איך האב קשיות פון ווען אן איך געדענק מיך און ביזדערוויל בין איך נאך דא. צו איך גלייב איז שוין א צווייטע שאלה, עכ"פ ווילאנג ס'מיר נישט געווען הונדערט פראצענט קלאר אז ס'נישט דא קיין שום מצוה צו גלייבן האבן די אלע קשיות מיך נישט גערירט, ווייל אפילו דו האסט טויזענט קשיות האסטו נאך אלץ א מצוה צו גלייבן.

פון וואנעט ווייסטו? האסט אויסגפרעגט אלע מענטשען וואס זענען אפגעפארן???

יעדע קשיא כמעט קען מען טאקע מסתמא פארענטפערן מיט ״עפעס א א תירוץ״ אבער נישט אייביג איז עס א צופרידנגעשטעלטע ענטפער וואס זאל באפרידיגן דעם שואל אז ס׳זאל אים נישט דריקן מעהר און אסאך מאל ברענגען די תירוצים נאך מעהר קשיות פאר דער וואס טראכט באמת טיעף אן קיין בייעסט.

איך האב אסאך אומפארענטפערטע קשיות וואס קיינער האט מיר נישט געגעבן קיין שום תירוצים. אפילו אזוי גרויסע רב ווי דער ווינער רב האט מיר אליינס געזאגט אז ער האט אויך נישט קיין תירוצים און סאיז אים אויך שווער נאר מ׳גלייבט ווייל אזוי האבן אונז מקבל געוועהן פון די עלטערן...

חז״ל אליינס זענען גענוג און נאך שטעקן געבליבן מיט תיקו׳ס אן קיין שום תירוצים. ווי קען זיין תיקו כהאב געמיינט אז יעדע קשיא קען מען פארענטפערן?

ס׳קען זיין אסאך סיבות פארן אפלאזן דעם דרך אבער זאגן קלאר אז קיינער פארט נישט אפ פון קשיות איז לכאורה נישט ריכטיג!

[שבת אחים]

די survey געט א גוטע (און, ווי נישט, די מערסטע overall objective) סיבות פאר זייער גיין OTD. (איך פארשטיי אז עס באלאנגט ענדערש דא, אבער יענע אשכול איז שוין פארשפארט.)

http://nishmaresearch.com/assets/pdf/Re ... e_2016.pdf

כ'האב עס נאכנישט געליינט אבער כבין כמעט זיכער אז די אויסגעפרעגטע זענען נישט פון קיין היימישע חסידישע שטיבער. און די גאנצע סורוועי בכלל איז נישט אזוי פארלעסליך לדעתי מפני כמה סיבות. אבער כ׳גיי עס אביסל ליינען און שטודירן און דערנאך וועל איך האבן א קלארערע בילד, לכאורה.

[מי אני]

‏דאס איז א(ן אביסל עלטערע, פון 1994) לאדנדזשיטוּדינעל שטודיע, פון די סאציאלאגיסטן דר. דזשאן ווילסאן און דר. דערען שׁעקראט, וואס זאגט אז א גרויס חלק פון זכרים וואס רעוואלטירן קעגן זייערע עלטערנ׳ס רעליגיע (אין די בחור׳ישע יארן), קומען שפעטער צוריק דערצו, בפרט אז זיי הייראטן פרי און האבן אייגענע פאמיליעס (עכ״פ טאמער איז דאס נושר זיין נישט געווען מעיקרא מחמת אינטעלעקטועליזם וכדומה). דאס גייט צוזאמען מיט׳ן באקאנטן שפריכווארט אז ״א מענטש זעהט איין אז זיין טאטע איז געווען גערעכט ווען ער אליין האט שוין א זוהן וואס האלט אז ער אליין איז אומגערעכט״.

זיי צייגן אז דאס אז די קינדער זאלן בלייבן בדרכי אבותיהם האט צו טוהן ווי נאנט די עלטערן זענען מיט׳ן קינד.

[berlbalaguleh]

מי אני: אינטרעסאנט אז איך. אני הקטן. בערל בעל עגלה האב נישט קיין דאקטאראט אין סאציאלאגיע אדער פסיכאלאגיע. אויב מ'זאלל טיילן דאקטאראטן אין לינגוויסטיקס און שפראך אריגין, (עטימאלאגיע) וואלט איך געווען א קאנטענדער. אפשר פאר באסדרייווינג אויך...! אבער איך בין געקומען צו די זעלבע מסקנא.

מ'קען עס מסביר זיין מיט א ראציאנאלן ארגומענט. ס'ווענדט זיך די מערסטע אין די סיבות פארוואס זיי האבן אפגעלאזט די רעליגיע מלכתחילה. צי איז עס געווען פאר אינסייד סאציאלע סיבות. ווי דאס אז די עלטערן האבן זיך צוטיילט (גע'גט אדער סעפארעיטעד). אדער ווייל איינער פון די עלטערן האט ארויסגעוויזן היפאקריטישקייט. אדער גאר ווייל די רעליגיעזע פרעקטיסעס זענען געווען צו שווער אדער צו שטארק באשרענקענד...(Restrictive)...!

איך וועלל נאר ברענגען איין משל פון דעם פאקט אז אויב איינע פון די עלטערן איז היפאקריטיש, האט דאס א נעגאטיוון עפעקט אויף די קינדער...!

א געוויסע משפחה פון פיינע אשכנ'זישע אידן (דער טאטע גייט נישט קיין שטריימל) איז די מאמע געווארן אן ענגליש טיטשער אין א ..."הייליגע"...סקול. און זי האט געמוזט אנטון א היטעלע (היינט וואלט זי שוין געדארפט גיין א שפיצל, רח"ל) אויפ'ן שייטל.א זאך וואס זי האט נישט געהאלטן ביי טון. און איינע פון איהרע קינדער איז געווארן אפגעפארן. מסתמא צוליעב דעים...!

[berlbalaguleh]

איך ווילל נאר צו געבן אז ווען איינע/ר לאזט איבער די רעליגיע ווייל די צערעמאניעס זענען צו שטארק באשרענקענד (Restrictive) וועט ער/זי סוכ"ס צוריקקומען. נאר אן די אלע איבריגע שטותים און צוקוועטשונגען מיט וואס זיי זענען אויפגעוואקסן. ווייל א יעדער דארף האבן אן עמאציאנאלע אויסדרוק. און א גלייבונג אין א העכער'ן כח. ספעציעל אויב מ'איז אויפגעוואסן מיט דעם...!

פון א פסיכאלאגישן שטאנדפונקט קענמען מסביר זיין אז אפילו דערקלערטע אטעאיסטן גלייבן אויך אין א העכער'ן כח. נאר זיי טוען אונטערדריקן (Suppressing) זייערע רעליגיעזע און מעטא פיזישע פיהלינגס. אבער אין א שוואכע מאמענט זענען זיי אויך מודה אז ס'איז דא א העכערע כח...!

[מי אני]

פון די בוך.

דר. זלמן נוּפיִלד, אליין אן OTD, האט דא (אינעם ערשטן אישׁוּ) אויך געשריבן אן ארטיקל איבער ווי אזוי מ׳קען נישט געהעריג פונאנדערטיילן די אינטעלעקטואלע פון די עמאציאנאלע/פסיכאלאגישע באשלוס און סיבות איבער׳ן גיין OTD. ער האט געשריבן א(ן אקאדעמישע) בוך אין די נושא.

[ביבער]

d895327a-662f-4283-b15b-942b18d5f82a.jpg

פון די בוך.

דר. זלמן נוּפיִלד, אליין אן OTD, האט דא (אינעם ערשטן אישׁוּ) אויך געשריבן אן ארטיקל איבער ווי אזוי מ׳קען נישט געהעריג פונאנדערטיילן די אינטעלעקטואלע פון די עמאציאנאלע/פסיכאלאגישע באשלוס און סיבות איבער׳ן גיין OTD. ער האט געשריבן א(ן אקאדעמישע) בוך אין די נושא.

מעגליך ער איז גערעכט אויב נעמט מען אן דעטערמיניזם. פאר'ן פליישיגן אויג איז עס נישט אזוי. ביודעי ומכירי קאמינא.

[הקטן]

d895327a-662f-4283-b15b-942b18d5f82a.jpg

פון די בוך.

דר. זלמן נוּפיִלד, אליין אן OTD, האט דא (אינעם ערשטן אישׁוּ) אויך געשריבן אן ארטיקל איבער ווי אזוי מ׳קען נישט געהעריג פונאנדערטיילן די אינטעלעקטואלע פון די עמאציאנאלע/פסיכאלאגישע באשלוס און סיבות איבער׳ן גיין OTD. ער האט געשריבן א(ן אקאדעמישע) בוך אין די נושא.

מעגליך ער איז גערעכט אויב קוקט מען אויף סטאטיסטיק'ס

[שבת אחים]

איך ווילל נאר צו געבן אז ווען איינע/ר לאזט איבער די רעליגיע ווייל די צערעמאניעס זענען צו שטארק באשרענקענד (Restrictive) וועט ער/זי סוכ"ס צוריקקומען. נאר אן די אלע איבריגע שטותים און צוקוועטשונגען מיט וואס זיי זענען אויפגעוואקסן. ווייל א יעדער דארף האבן אן עמאציאנאלע אויסדרוק. און א גלייבונג אין א העכער'ן כח. ספעציעל אויב מ'איז אויפגעוואסן מיט דעם...!

פון א פסיכאלאגישן שטאנדפונקט קענמען מסביר זיין אז אפילו דערקלערטע אטעאיסטן גלייבן אויך אין א העכער'ן כח. נאר זיי טוען אונטערדריקן (Suppressing) זייערע רעליגיעזע און מעטא פיזישע פיהלינגס. אבער אין א שוואכע מאמענט זענען זיי אויך מודה אז ס'איז דא א העכערע כח...!

איה״נ די נישט גלייביגע האלטן געווענטליך אז די ״העכערע כח״ איז ״נאטור״ נישט קיין גאט וואס קוקט אראפ אויף די וועלט ווי א משגיח ווער סאיז וויואל נאר פשוטע energy... די גאט פון שפינוזה וכדומה.

ווען מ׳פרעגט איינעם ווער האט באשאפן די וועלט?

לויט אונז גלייביגע וועט די ענטפער זיין אז די אייבישטער דער כל יכול האט עס באשאפן. ווידער לויט די פרייע איז עס א תוצאה פון ענערדזשי פון ביליאנען יאהרן...

א מענטש האט אמאל געפרעגט א נישט גלייביגער וויאזוי קענסטו גלייבן אז אלעס וואס איז ארום דיר איז באשאפן געווארן פון זיך אליינס???

די תירוץ איז אז סהאט זיך נישט באשאפן פון זיך אליינס! דארט ווי די גלייביגער זאגט ״גאט״ זאגט די נישט גלייביגער ״נאטור״...

[מי אני]

דאס איז וואס דר. בנימין בית-הלחמי שרייבט:
[left]

Apostasy and conversion can both be seen as a rebellion
against one's parents (see p. 117). In both cases there is a rejection
of parental identity and parental beliefs. It 'might well be symptomatic of
familial strain and dissociation from parents ... apostasy is to be viewed as
a form of rebellion against parents' (Caplovitz and Sherrow, 1977, p. 50).
The alienation may be not just from the parents, but from the community of
origin. Ferenczi (1926) stated that disillusionment about the omnipotence
and perfection of one's parents and significant others leads to scepticism.

Findings regarding those who come from religious homes and then
give up religion show that they have had more distant relations with their
parents (Hunsberger, 1980, 1983; Hunsberger and Brown, 1984). Caplovitz
and Sherrow (1977) found that the quality of relations with parents was a
crucial variable, as well as a commitment to intellectualism. Hunsberger
and Brown (1984) found that lesser emphasis placed on religion in the
home, especially by the mother, and self-reported intellectual orientation
had a positive impact on rejecting the family's religiosity as a young
adult. Dudley (1987) found that alienation from religion in Seventh-Day
Adventist adolescents was correlated (0.72) with the quality of their
relationship with their parents and other authority figures. Alienation was
tied to authoritarianism and harshness on the part of the parents.

[/left]

[הקטן]

כבד את אביך ואת אמך, ונאמר...
השוה הכתוב כבוד אב ואם לכבוד המקום
נאמר (ויקרא יט, ג) איש אמו ואביו תיראו
ונאמר את ה' אלהיך תירא ואותו תעבוד השוה הכתוב מוראת אב ואם למוראת המקום

זעט אויס דאס גייט ציזאמען - פארדעם איז דאס אויף די ערשטע זייט פין די לוחות

[מי אני]

דר. סטיפען לאָהּ (אין די קאמענטארן).