moti107 האט געשריבן:פארוואס איז די חקירה לימיטעד צו קאלירן דאס קען געפרעגט ווערן אויף יעדע פון די 5 חושים אויף יעדער געפיל קען דאך זיין אז א צווייטער נעמט אויף גאר אנדערש, ווער זאגט אז דער געפיל שמחה ברענגט ביי א יעדן די זעלבע געפיל? אפשר אן ״א״ קוקט אויס ביי אן אנדערן ווי א ״ב״.
און אויב ווייסן מיר נישט און מ׳וועט קיינמאהל אויסגעפונען איז פונקט ווי קאלירן למאי נפק״מ? און ס׳קען הייסן אז יעדער שפירט די זעלבע.
כ'מיין אז די חילוק צווישן קאלירן און געפילן איז טאקע דאס אז געפילן איז סוביעקטיוו צום מענטש וואס שפירט דאס. קיינער קען דיך נישט מסביר זיין וואס פונקטליך איז דאס שמחה, מען קען עס נאר מסביר זיין מיט אויסערליכע סממנים און vague הגדרות. ווידעראום קאלירן קען מען סייענטיפיש אפשאצן און מגדיר זיין, קאליר על מחנהו וקאליר על דגלו, יעדע איינציגסטע קאליר מיט זיין אייגענארטיגן שעיד פון בלוי, רויט און געל. דערפאר פאסט זיך ביי קאלירן חוקר צו זיין צו מיר עקספירענסען דאס די זעלבע, משא"כ געפילן וועלכע זענען מעיקרא סוביעקטיוו, און ווערן אויטאמאטיש עקספיריענסט אנדערש אויפן אינדיווידואלן שטאפל.
לגבי א און ב פארשטיי איך נישט וואס איז שייך חוקר צו זיין. צו באדייט דען נישט "א" אז א געוויסע סכום פיקסעלס איז שווארץ און די איבעריגע ווייס, און די אלע שווארצע פיקסעלס וועלן אלץ אנפילן די זעלבע קאארדינעיטס? וואס איז שייך חקר'ן אז ראובן זעט דאס אנדערש ווי שמעון (unless ראובן האט דיסלעקסיע)?
