ר' מרדכי שטיינער פון מאנסי

[סאשי פיש]

איך זע אויך אסאך מאל אין שול אזעלכע מינע חברותות איך קען נישט טראכטען ווער עס האט זיי צאמגעשטעלט

[שרייבער]

נאך אינטערעסאנטער איז, אז טייל פון די וואס האבן זיך צוגעכאפט צו אים זענען דוקא אזעלכע וואס ווערן אין אונזער ציבור אנגערופן "שוואכע" אדער "דראפאוטס". און דוקא דער כניאק איז זיי געפאלן.

וואס די שאלה אפילו
זייער פראבלעם איז נישט די עצם כאניאקישקייט, זייער פראבלעם איז די כאניאקישקייט מיט וואס זיי זענען אויפגעוואקסן, איינמאל ס'קומט פון א צוייטע פעלד איז עס שוין גוט

[ישבה בדד]

דאס איז דאך א פשוטע זאך .. ווייל וויא באוואסט קומען זייא פין היימישע שטיבער .אין ליידער פארקראכען . אין מיט דעם וואס זענען מקושר ציא ר' מרדכ'ן מיט געלט וכדומה .פיעל'ן זייא אז זייא האבען א כפרה . ס'איז א פסיכילאגישע בונד .

[שמעקעדיג]

העלא, ישבה בדד... זיץ נישט אזוי איינזאם, קום ארויס פון דיין לעכל און פארפול דעם שטיבל מיט ליכטיגקייט, ויתמלא הבית כולו אורה.

[נאר,,פרייליך]

ביי של''ס פ' דברים תשע''ג האט הרה''ג רבי מרדכי גאר שארף גערעדט קעגן הגראי''ל איבער די גזירות בארה''ק
איז רבי מרדכי פין שארפע קיצונית'דיגע קנאישע לאגער??

[אויס מענטש]

נאר פרייליך הער אויף מיט די ליגנס אלעס האט א גבול, בלייב אין צימעס כי שם נאה לך ונאה לשטיבל, ושם תהא..... דער איד רעדט נישט אויף קיינעם פערזענליך
איך וועל אי"ה פרובירן אראפ לייגן ר' מרדכי פון דערנאנט כשירחיב לי הזמן

[chosen people]

ביים זאגן עלינו לשבח אין א גרינגע דינסטאג, מיט א התלהבות פון א עלינו פון מוסף של ר''ה.

[נאר,,פרייליך]

נאר פרייליך הער אויף מיט די ליגנס אלעס האט א גבול, בלייב אין צימעס כי שם נאה לך ונאה לשטיבל, ושם תהא..... דער איד רעדט נישט אויף קיינעם פערזענליך
איך וועל אי"ה פרובירן אראפ לייגן ר' מרדכי פון דערנאנט כשירחיב לי הזמן

פרעג דיר נאך העסטי ניש זיין אזוי אויס מענש דער יוד הרה''צ שליט''א האט פארגאנגענער פ' דברים גערעדט גאר שארפע דבורים איבער'ן מרן הבני ברקאי

פרעג דיר נאך ביי אנ''ש

[אויס מענטש]

הרה"צ ר' מרדכי איז א שטיף זון פון דעם ווינער דיין ר' יוסף אלי' הכהן שטיינער, ר' מרדכי איז נישט קיין כהן,

אלץ בחור האט ער געלערנט אין די סאטמארע ישיבה אין וומ"ס, ער איז אן איידעם ביי ר' מענדל לעפקאוויטש חתן ר' שמואל שפירא מברעסלאוו ירושלים, ר' מענדל האט געוואוינט א שטיק אין סקווירא און זיין איידעם ר' מרדכי האט אויך דארט געוואוינט, און זיי אלע האבן זיך אוועק געצויגן מפני מלכות בית דוד הנופלת, (ר' אהרן לעפקאוויטש בן ר' מענדל א מלמד אין סאטמאר מאנסי וואוינט נאך עד היום אין סקווירא),

ר' מרדכי האט זיך באזעצט אין די ברויער געגנט אין מאנסי לעבן טשעסנאט רידזש נאך יארן צוריק, און זיין עבודת התפלה איז געווען מאז ומקדם א מעין תפלת ר' עקיבא מיט קולות וברקים און מניחו בזוית זו ומצאו בזוית אחרת בלי שום גוזמא, און די בעלי בתים פון די שול אין געגנט האבן דאס נישט געקענט סובל זיין, איז זיין שווער ר' מענדל געגאנגען און אים געמאכט א ביהמ"ד דארטן וואו עס איז היינט עד היום הזה ( נשט ממש באותו מקום נאר אביסל געטוישט)

ר' מרדכי'ס מקום קבוע איז אויף די לעצטע טיש אין ביהמ"ד, ביים ווינקל, ווי ער האט צוויי ליידיגע בענקלעך, און ביים אויבן אן איז דא שטענדער פאר אים, וואס ער האט נאך קיינמאל נישט גענוצט.

וכך היא עבודתו: אלעס וואס ער זאגט ארויס פון דאווענען, איז בקול רעש גדול וכל איבריו מתפרקין ומזדעזדעין, נישט קיין חילוק אן אשר יצר צו תפלת נעילה, ער קען איבערזאגן כמה וכמה ווערטער אן א שיעור מאל אין קען אויך דאווענען גאר שנעל הכל לפי הצורך, ער רעדט אסאך אידישע ווערטער אינמיטן וואס איז שווער צו פארשטיין,

יעדער וואס קומט אריין אין די שול די ערשטע פאר מאל, נעמט נישט אראפ די אויגן פון אים, און עס איז א זעלעטנער איבערלעבעניש, (ביי די סאטמארע איז דאס קצת שחוק, ווייל זיין הייליגער פון דעם רבי'ן און דאווענען אנדערש איז פאלש), פאר קינדער בפרט, איז דאס א געוואלדיגע איבערלעבניש און מורא'דיגע מראה, ער דאווענט מער ווייניגער מיטן ציבור נאר שלא על הסדר ער הייבט אן הודו און גייט צו קר"ש קומט צוריק צו פסוד"ז און גייט צו שמו"ע נאך הויכע שמו"ע, פארן ליינען ווארט מען ער זאל משלים זיין די גאנצע דאווענען.

ער הייבט אן צו דאווענען ביי זיין אין ווינקל אין ביי נשמת געפינט ער זיך א צוויי שורות אהינציר אינמיטן ביהמ"ד, פון צייט צו צייט קומט אריין א פרעמדער אין ביהמ"ד און זעצט זיך אינטען אויף די ליידיגע פלאץ לעבן רבי מרדכי אבער אינמיטן דאווענען זעהט ער שוין איין דעם טעות וואס ער איז באגאנגען ווייל ער מוז מאכן א צוריקטריט פון דארטן,

ר' מרדכי דאווענט גארנישט פארן עמוד ווייל ער קען נישט, נאר ר"ח בענטשן לדוד מזמור וכו', עס איז דא שווענץ וואס ווילן ער זאל דאווענען אבער והוא באחת ער שיקט צו אנדערע בעלי תפלה, ביי שלש סעודות זיצט ער ביים ווינקל פון די אויבן אן און א הייפעלע אידן בערך 6 בעלי בתים און 4 בחורים, הערן צו די דברי תורה רוב מאל איז עס סתם מוסר און חיזוק, און פון צייט צו צייט, ווען גוטע אידן גייען אריין אים צו פארדרייען דעם קאפ קען ער ברענען קעגן די פירצות, ווי למשל ווען מען האט געדארפט באשטעטיגן די זעלבע מין הייראט, זענען געווען אפאר משוגעים וואס האבן אים אנגעדרייט און ער איז געווען ממש אן אש להבה און אויס מענטש, ער האט געשריגן און געוויינט געהאקט מיט די הענט אויפן טיש, אז די ווענט האבן געטרייסעלט, ער האט געשריגן ימ"ש אויף קאומאו מיט די אלע וואס גייען באשטעטיגן דעם געזעץ, אינטערנעט איז אויך זייער א דענדזעשרס ספאט פאר אים, איין שלש סעודות איז ער געווען מלא התרגשות אז פעיסבוק פאלט אין די סטאקס, און די טומאה גייט אונטער, (דאס האב איך געמיינט פריער צו זאגן אז א פאר משוגעים דרייען נעבעך דעם איש צדיק תמים א קאפ,) ער רעדט וועגן גיוס בני ישיבות און קען רעדן בכלליות פון די וואס ווילן מאכן פשרות אבער קיינמאל נישט דערמאנען פערזענליך א נאמען אפי' ברמז, די ציונים קענען אויך אריינכאפן פון אים א טוץ קללות אבער בכלליות נישט קיין יחידים, לאחר ככלות הכל זיין כוח איז בכלל נישט זיין תורה וואס ער זאגט, ער פלעגט בכלל נישט וועלן רעדן, דאס איז אויך נאר ווען מען האט משוגע געמאכט, און די קינדער פרובירן נאך עד היום דאס אפצושטעלן ווייל אים קומט דאס אן זייער שווער ווייל לפי מדתו וטבעו איז ער א ביישן.

די הויכפונקט פון בית שטיינער איז ביום הפורים הונטערטער אידן שטייען שעות להתברך מברכותיו, ער האט א מנהג פורים אז כטוב לב המלך ביין ווען ער איז שוין לעילא ולעילא מכל היינות המשובחין, צו שלאגן און קושן דעם עולם, מיר האט ער איבערגעבעטן פאר ער האט מיר געשלאגן, און נאכדעם געשלאגן אזעלכע קליינע פעטשלעך, און געקושט אפאר מאל און געווינטשן, אזוי שטייען חשוב'ע אידן דיינים וואס ער וויל בשום אופן נישט שלאגן, און בעטן זיך ער זאל זיי שלאגן, און יעדע צובראכענע נשמה מאכט ער א גאנצע טאראראם, עעס שטייען דארטן עשירים אדירים, און ווארטן ביז ער ענדיגט זיך אפגעבן מיט יעדן אינגל בחור באזונדער, אזוי גייט דאס אן ביז 1-2 ביינאכט.

זיין עבודת הצדקה איז זייער גרויס, ער נעמט צוזאם סכומים אדירים פון די עשירים וואס האלטן פון אים, און ער טיילט אויס לכל דורש ומבקש, ביום הפורים האב איך מיטגעהאלטן עס איז אריינגעקומען 60,000 און ביז שושן פורים האט ער געהאט אויסגעטיילט 80,000 ער בארגט און טיילט אינגרויסן, פילע אמאליגע געוועזענע נדיבים און עשירים קומען ארויף צו אים און ער ברענגט זיי געלט אנדעם וואס קיינער זאל וויסן,

ר' מרדכי איז א שפל ברך וואס איר האט נאך אין אייער לעבן נישט געזען, ער איז נישט קיין עניו ווייל ער ווייסט בכלל נישט פון זיינע מעלות, עס איז ביי אים בכלל נישטא קיין איך, איך קען נישט ברענגען קיין משלים ווייל עס איז נישט שייך צו זאגן ווי ער זאל האלטן פון זיך, ער רעדט צו יעדן איינציגן מענטש מיט אזא שמייכל און הערצה ווי כאילו דו ביסט זיין איינציגסטער ידיד, אין זיין שכינות איז דא בית משוגעים פאר עלטערע צובראכענע אידן, משוגעים, און שטענדיג הערט ער אויס זייערע שווערע שאלות מיט כובד ראש, און געדולד, און אפי' ווען מען האלט אינמיטן דאווענען, און עס קען זיך מאכן אינמיטן שמו"ע, און אזא רחמנות קומט צו מיט זיינע שאלות, צו ער זאל זיך מיט כאפן מיט די מנין, אדער צו זאל ער מאכן א ברכו נאך מעריב, צו ער האט פארגעסן ותן טל ומטר לברכה וכו' וכו', און ער ענטפערט מיט אזא ערנסטקייט זיי שפירן זיך כשאול מן האורים ותומים, איך האב דאס שטארק מפליא געווען, אזוי נישט צו מאכן פון זיך, אז אפי' זיין פייערדיגע דאווענען זאל ער אויפגעבן פאר עפעס א משוגענעם דאס איז מורא'דיג.

ווען דו רופסט אים צו א שמחה, קענסטו אים געבן וועלכע כיבוד ס'זאל נאר זיין, און אפי' גאר אן קיין כיבוד, דו זעהסט און שפירסט ווי עס איז אים בכלל נישט מעלה און מוריד.

מען קומט אים בעטן ברכות פון אלע קרייזן און מענטשן שווערן זיך ביי אים, און ווי דערמאנט עס איז דא וואס האבן פון אים מופתים וכו' וכו'.

העת נגמר והעט נעצר, ואי"ה עוד חזון למועד.

[קאווע טרינקער]

אה, הערליך.
Finally איינער פארדרייט נישט קיין אשכול, הערט וואס מ'בעהט, און ענטפערט וואס מ'פרעגט.
זייער שיין, ענדיג צו ווען מעגליך.
ייש"כ

[לייבעלע]

נעכטען נאכט איז געוועהן דע גרויסע דיננער פאר RCCS אין מאנסי ווי חזן העלפפגאט האט געזינגען א שיינעם שטיקעל אויף דע ווערטער רבונו של עולם פאר מען האט אנגעהויבען תהילים. עס האט יעדען איבערגענומען,
אבער דערנאך האט זעך ר' מרדכי שטיינער ארויפגעשטעלט זאגען תהילים מיט זיין צעבראככענע הארציגע שטימע בקול בכי געשטיקט פון געווויין און עס האט מיך זייער מעורר געוועהן, סאך מער ווי דע גאנצער פארשפיל פון די שענסטע חזנים
מען האפט אז גאט זאל שוין מקבל זיין דעי אלע תפילות פון יודישע קינדער,

[שמחהלע קאפשטיק]

הרה"צ ר' מרדכי איז א שטיף זון פון דעם ווינער דיין ר' יוסף אלי' הכהן שטיינער, ר' מרדכי איז נישט קיין כהן,

אלץ בחור האט ער געלערנט אין די סאטמארע ישיבה אין וומ"ס, ער איז אן איידעם ביי ר' מענדל לעפקאוויטש חתן ר' שמואל שפירא מברעסלאוו ירושלים, ר' מענדל האט געוואוינט א שטיק אין סקווירא און זיין איידעם ר' מרדכי האט אויך דארט געוואוינט, און זיי אלע האבן זיך אוועק געצויגן מפני מלכות בית דוד הנופלת, (ר' אהרן לעפקאוויטש בן ר' מענדל א מלמד אין סאטמאר מאנסי וואוינט נאך עד היום אין סקווירא),

ר' מרדכי האט זיך באזעצט אין די ברויער געגנט אין מאנסי לעבן טשעסנאט רידזש נאך יארן צוריק, און זיין עבודת התפלה איז געווען מאז ומקדם א מעין תפלת ר' עקיבא מיט קולות וברקים און מניחו בזוית זו ומצאו בזוית אחרת בלי שום גוזמא, און די בעלי בתים פון די שול אין געגנט האבן דאס נישט געקענט סובל זיין, איז זיין שווער ר' מענדל געגאנגען און אים געמאכט א ביהמ"ד דארטן וואו עס איז היינט עד היום הזה ( נשט ממש באותו מקום נאר אביסל געטוישט)

ר' מרדכי'ס מקום קבוע איז אויף די לעצטע טיש אין ביהמ"ד, ביים ווינקל, ווי ער האט צוויי ליידיגע בענקלעך, און ביים אויבן אן איז דא שטענדער פאר אים, וואס ער האט נאך קיינמאל נישט גענוצט.

וכך היא עבודתו: אלעס וואס ער זאגט ארויס פון דאווענען, איז בקול רעש גדול וכל איבריו מתפרקין ומזדעזדעין, נישט קיין חילוק אן אשר יצר צו תפלת נעילה, ער קען איבערזאגן כמה וכמה ווערטער אן א שיעור מאל אין קען אויך דאווענען גאר שנעל הכל לפי הצורך, ער רעדט אסאך אידישע ווערטער אינמיטן וואס איז שווער צו פארשטיין,

יעדער וואס קומט אריין אין די שול די ערשטע פאר מאל, נעמט נישט אראפ די אויגן פון אים, און עס איז א זעלעטנער איבערלעבעניש, (ביי די סאטמארע איז דאס קצת שחוק, ווייל זיין הייליגער פון דעם רבי'ן און דאווענען אנדערש איז פאלש), פאר קינדער בפרט, איז דאס א געוואלדיגע איבערלעבניש און מורא'דיגע מראה, ער דאווענט מער ווייניגער מיטן ציבור נאר שלא על הסדר ער הייבט אן הודו און גייט צו קר"ש קומט צוריק צו פסוד"ז און גייט צו שמו"ע נאך הויכע שמו"ע, פארן ליינען ווארט מען ער זאל משלים זיין די גאנצע דאווענען.

ער הייבט אן צו דאווענען ביי זיין אין ווינקל אין ביי נשמת געפינט ער זיך א צוויי שורות אהינציר אינמיטן ביהמ"ד, פון צייט צו צייט קומט אריין א פרעמדער אין ביהמ"ד און זעצט זיך אינטען אויף די ליידיגע פלאץ לעבן רבי מרדכי אבער אינמיטן דאווענען זעהט ער שוין איין דעם טעות וואס ער איז באגאנגען ווייל ער מוז מאכן א צוריקטריט פון דארטן,

ר' מרדכי דאווענט גארנישט פארן עמוד ווייל ער קען נישט, נאר ר"ח בענטשן לדוד מזמור וכו', עס איז דא שווענץ וואס ווילן ער זאל דאווענען אבער והוא באחת ער שיקט צו אנדערע בעלי תפלה, ביי שלש סעודות זיצט ער ביים ווינקל פון די אויבן אן און א הייפעלע אידן בערך 6 בעלי בתים און 4 בחורים, הערן צו די דברי תורה רוב מאל איז עס סתם מוסר און חיזוק, און פון צייט צו צייט, ווען גוטע אידן גייען אריין אים צו פארדרייען דעם קאפ קען ער ברענען קעגן די פירצות, ווי למשל ווען מען האט געדארפט באשטעטיגן די זעלבע מין הייראט, זענען געווען אפאר משוגעים וואס האבן אים אנגעדרייט און ער איז געווען ממש אן אש להבה און אויס מענטש, ער האט געשריגן און געוויינט געהאקט מיט די הענט אויפן טיש, אז די ווענט האבן געטרייסעלט, ער האט געשריגן ימ"ש אויף קאומאו מיט די אלע וואס גייען באשטעטיגן דעם געזעץ, אינטערנעט איז אויך זייער א דענדזעשרס ספאט פאר אים, איין שלש סעודות איז ער געווען מלא התרגשות אז פעיסבוק פאלט אין די סטאקס, און די טומאה גייט אונטער, (דאס האב איך געמיינט פריער צו זאגן אז א פאר משוגעים דרייען נעבעך דעם איש צדיק תמים א קאפ,) ער רעדט וועגן גיוס בני ישיבות און קען רעדן בכלליות פון די וואס ווילן מאכן פשרות אבער קיינמאל נישט דערמאנען פערזענליך א נאמען אפי' ברמז, די ציונים קענען אויך אריינכאפן פון אים א טוץ קללות אבער בכלליות נישט קיין יחידים, לאחר ככלות הכל זיין כוח איז בכלל נישט זיין תורה וואס ער זאגט, ער פלעגט בכלל נישט וועלן רעדן, דאס איז אויך נאר ווען מען האט משוגע געמאכט, און די קינדער פרובירן נאך עד היום דאס אפצושטעלן ווייל אים קומט דאס אן זייער שווער ווייל לפי מדתו וטבעו איז ער א ביישן.

די הויכפונקט פון בית שטיינער איז ביום הפורים הונטערטער אידן שטייען שעות להתברך מברכותיו, ער האט א מנהג פורים אז כטוב לב המלך ביין ווען ער איז שוין לעילא ולעילא מכל היינות המשובחין, צו שלאגן און קושן דעם עולם, מיר האט ער איבערגעבעטן פאר ער האט מיר געשלאגן, און נאכדעם געשלאגן אזעלכע קליינע פעטשלעך, און געקושט אפאר מאל און געווינטשן, אזוי שטייען חשוב'ע אידן דיינים וואס ער וויל בשום אופן נישט שלאגן, און בעטן זיך ער זאל זיי שלאגן, און יעדע צובראכענע נשמה מאכט ער א גאנצע טאראראם, עעס שטייען דארטן עשירים אדירים, און ווארטן ביז ער ענדיגט זיך אפגעבן מיט יעדן אינגל בחור באזונדער, אזוי גייט דאס אן ביז 1-2 ביינאכט.

זיין עבודת הצדקה איז זייער גרויס, ער נעמט צוזאם סכומים אדירים פון די עשירים וואס האלטן פון אים, און ער טיילט אויס לכל דורש ומבקש, ביום הפורים האב איך מיטגעהאלטן עס איז אריינגעקומען 60,000 און ביז שושן פורים האט ער געהאט אויסגעטיילט 80,000 ער בארגט און טיילט אינגרויסן, פילע אמאליגע געוועזענע נדיבים און עשירים קומען ארויף צו אים און ער ברענגט זיי געלט אנדעם וואס קיינער זאל וויסן,

ר' מרדכי איז א שפל ברך וואס איר האט נאך אין אייער לעבן נישט געזען, ער איז נישט קיין עניו ווייל ער ווייסט בכלל נישט פון זיינע מעלות, עס איז ביי אים בכלל נישטא קיין איך, איך קען נישט ברענגען קיין משלים ווייל עס איז נישט שייך צו זאגן ווי ער זאל האלטן פון זיך, ער רעדט צו יעדן איינציגן מענטש מיט אזא שמייכל און הערצה ווי כאילו דו ביסט זיין איינציגסטער ידיד, אין זיין שכינות איז דא בית משוגעים פאר עלטערע צובראכענע אידן, משוגעים, און שטענדיג הערט ער אויס זייערע שווערע שאלות מיט כובד ראש, און געדולד, און אפי' ווען מען האלט אינמיטן דאווענען, און עס קען זיך מאכן אינמיטן שמו"ע, און אזא רחמנות קומט צו מיט זיינע שאלות, צו ער זאל זיך מיט כאפן מיט די מנין, אדער צו זאל ער מאכן א ברכו נאך מעריב, צו ער האט פארגעסן ותן טל ומטר לברכה וכו' וכו', און ער ענטפערט מיט אזא ערנסטקייט זיי שפירן זיך כשאול מן האורים ותומים, איך האב דאס שטארק מפליא געווען, אזוי נישט צו מאכן פון זיך, אז אפי' זיין פייערדיגע דאווענען זאל ער אויפגעבן פאר עפעס א משוגענעם דאס איז מורא'דיג.

ווען דו רופסט אים צו א שמחה, קענסטו אים געבן וועלכע כיבוד ס'זאל נאר זיין, און אפי' גאר אן קיין כיבוד, דו זעהסט און שפירסט ווי עס איז אים בכלל נישט מעלה און מוריד.

מען קומט אים בעטן ברכות פון אלע קרייזן און מענטשן שווערן זיך ביי אים, און ווי דערמאנט עס איז דא וואס האבן פון אים מופתים וכו' וכו'.

העת נגמר והעט נעצר, ואי"ה עוד חזון למועד.

יא !זייער גוט ארויסגעברענגט בקיצור
הערה: זיין שווער ר' מענדל לעפקאוויטש איז א איידעם ביי ר' נחמן קלאר
זיין שוואגער ר' משה לעפקאוויטש ער איז א איידעם ביי ר' שמואל שפירא פון ברסלב

אינטערסאנט איז אז ביי ר' מרדכי קען מען זעהן דאס וואס די גמרא זאגט אויף דעם תנא אלקי ר' עקיבא אז בשעת זיין דאווענען הניחו בזוית זו ומצאו בזוית אחרת - און אוזי דערציילט מען אויך אויפ'ן הייליגען קדושת לוי זי"ע

בנוגע זיינע צדקות וחסד וועל איך דערציילען איין מעשה אחד מני אלף ! וואס איינער האט בטעות באמערקט בשעת'ן גיין נאך געלט אין וויזניץ ביי די מנינים אז ער איז אריינגעקומען ביי א מנין ווי מען האט געהאלטען אינמיטען שטילע שמונה עשרה ויפן כה וכה וירא כי אין איש און ער האט אריינגעריקט אין איינעס טלית בייטעל עטליכע הונדרעטערס און גלייך אנטלאפן כאילו לא הי'
יא עס איז נאך דא ערליכע אידן !!!

זיין טאטע איז געווען הרב ר' יוסף ווייס פון פרעשבורג ?
האב איך געהערט פון ר' אלי' קאהן פון נייטרא אז ער איז אוועק אין די מלחמה יארן א טאג נאך יום כיפר נישט וועלנדיג אויספאסטען אין יום כיפור כאטשיק ער איז געווען א חלוש

[שבת אחים]

איך געדענק זיין דאווענען אין וויזניצער ביהמ"ד אלץ קינד. אויסטערליש! ס'איז מיר געבליבן איינגעקריצט אין מיין זכרון עד היום הזה. גאר א אינטערסאנטע אידל. אויב איינער זוכט א אמת'ע ערליכע איד אין מאנסי - ער איז דאס... מ'פלעגט זאגן ווער ס'וויל פארשטיין וויאזוי א דאווענען פון ר' מרדכי חנא זצ"ל האט אויסגעקוקט זאל צוקוקן צו א דאווענען פון ר' מרדכי שטיינער. איך בין א שטיקל חסיד פון אים.

[היסטאריקער]

ביים חומש סעודה אין סאטמאר מאנסי

[יעקב מענטש]

איך געדענק זיין דאווענען אין וויזניצער ביהמ"ד אלץ קינד. אויסטערליש! ס'איז מיר געבליבן איינגעקריצט אין מיין זכרון עד היום הזה. גאר א אינטערסאנטע אידל. אויב איינער זוכט א אמת'ע ערליכע איד אין מאנסי - ער איז דאס... מ'פלעגט זאגן ווער ס'וויל פארשטיין וויאזוי א דאווענען פון ר' מרדכי חנא זצ"ל האט אויסגעקוקט זאל צוקוקן צו א דאווענען פון ר' מרדכי שטיינער. איך בין א שטיקל חסיד פון אים.

לערנענדיג אין איינע פון די מאנסיער ישיבות אלץ בחור (ארום 14 יאר צוריק) פלעג איך זיך אסאך דרייען אין וויזניץ, איך בין כמעט זיכער אז ער איז דער איד וועם איך האב געטראפן, פלעגט ער דאווענען ביים פענסטער?

א חבר האט מיר דאן פארציילט אז ווען מ'לייגט ארויף די הענט אויף די מזוזה ווען ער שלאפט, וועקט ער זיך אויף. קען זיין ס'איז א באבע מעשה,

[שבת אחים]

ווען איך בין געוועהן א קינד געדענק איך אז ער פלעגט שטיין אין די בעיק ביי די ספרים שאפעס אין די אלטע ביהמ״ד. ער האט נישט ממש געהאט קיין מקום קבוע. ער פלעגט אנהייבן דאווענען איין זייט שול און גענעדיגט די אנדערע זייט, אזויווי מ׳פארציילט אויפן בארדישובער. ער פלעגט אריינמישן אידישע ווערטער אינמיטן דאווענען און אינמיטן שמו״ע.

[יין שרף]

יעקב מענטש רעדט לכאורה פון די שטיבלעך אונטן אין ויזניץ, און יא ער פלעגט דאווענען נישט ביי קיין טיש, שטייענדיג ביים פענסטער, מיט זיין לינקע האנט אנהאלטענדיג זיין טלית, און די רעכטע האנט פלעגט זיך ווארפן ווי ר' זיידל קרעטשניפער'ס לולב..

[שמעקעדיג]

די רעכטע האנט פלעגט זיך ווארפן ווי ר' זיידל קרעטשניפער'ס לולב..

[קלוגסטער פון אייראפע]

rps20190211_140403.jpg