זייענדיג דא א נייער מיטגליד, און א קלאסיקל-מוזיק ליבאהאבער פאר די גרעסערע טייל פון מיין לעבן, בעט איך צום ערשטן רשות פון די מיטגלידער פון דעם פארום, צי איך מעג אויסדרוקן מיינע מיינונגען און אנאליזן איבער קלאסישע מוזיק בכלל, און איבער געוויסע קאמפאזיציעס, קאפאזיטארן, דיריגענטן בפרט.
איך האף אז איך וועל איך נישט באלעסטיגן מיט אומנויטיגע אינפארמאציע איבער קלאסישע מוזיק, און אין פאל אז יא, לאזט מיר ביטע וויסן.
צום אלעם ערשטן, אזוי ווי יעצט קומט דאך א ניי יאר צום גוטן בעז"ה, און עס קומט אט דער פארכטיגער טאג יום כיפור, און דער "כל נדרי" פארנעמט א גאר-וויכטיג ארט אין דעם טאג, איז אינטרעסאנט צו צוגעבן אז עס עקזעסטירט א "KOL NIDRAI" אין די קלאסישע דזשענערא, פון דעם וועלט-בארימטן דייטשן קאמפאזיטאר מאקס ברוך.
דער מאקס ברוך איז קיין איד נישט געווען, און בכלל נישט געשטאמט פון אידישן אפטשאם, אבער דעם "כל נדרי" זיינעם רייסט די סטרינעס פון הארץ, און עס לאזט זיך קוים גלויבן אז דאס האט געמאכט אן ערל.
הערט דעם כל נדרי, און לאזט זיך הערן.
א דאנק:
די כל נדרי געשפילט אין די פאפאל ארקעסטרא, אינעם וואטיקאן ענסאמבעל: [youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Y4d74lbAYQg[/youtube]
צו הערן און דאונלאודן א שענערע ווערסיע געשפילט דורך די וועלט בארימטע טשעלאיסט, דופרעי: כל נדרי, - מאקס ברוך
ברוכ'ס כל נדרי ווערט כמעט נישט געזונען אינעם אידישן רעפטואר. די נענסטע ווער עס זינגט דאס איז חזן העלפגאט, אין די הערליכע SONY CD וואס ער זינגט אינאיינעם מיט דעם מייסטראו פיאניסט איצאק פערלמאן.
קלאסישע מוזיק האט באקומען א פאטש אויף ביידע באקן היינט. קודם האט די ניו יארק סיטי אפרא געפיילט פאר טשעפטיר 11. והשנית האט קארניגו האלל געקענסלט די ערשטע קאנצורט פון יאר, וואס איז די גרעסטע נאכט פון קלאסישע מוזיק אין די וועלט צוליב א סכסוך מיטן סטעזשהענד יונאין.
אהבה איז מיין רעליגיע, שנאה איז מיין שונא, שלום איז מיין חבר און שמחה איז מיין ציל.
איך וואלט געוואלט מאכן א שטיקל הקדמה איבער די השתלשלות פון קלאסישע מוזיק, וויאזוי זי איז צושטאנד געקומען פון די אמאליגע רענאסענס עפאכע סטיל מוזיק, וועלכע ציט זיך שוין בערך 600 יאר אדער מער, ביז בערך אין 16טן יאר הונדערט ווען די בעראוק עפאכע מוזיק איז אויפגעקומען.
כראנאלאגישע השתלשלות: אין די בראשית יארן פון ארקעסטרירטע מוזיקאלישע ווערק, זענען דאן גענוצט געווארן הויפטזעכליך פאר רעליגיזע סערוויסעס אין די קירכעס. ווער עס הערט אמאל די מוזיק וועלכע ווערן געזונגען אין די קאטוילישע קירכעס וועט אויפגעכאפן די אמאליגען שטייגער מוזיק, די געדיכטע כאר באגלייט מיט סטרינגס, פידל, טשעלאוס, מאנדרינען, שפעטער האט מען צוגעשטעלט וואוד-ווינד אינסטרומענטן. די בארימטע קאמפאזיטארן אין די באראוק עפאכע זענען באקאנט אנטאניא וויוואלדי, יאהאן סעבעסטיען באך, דזשארדזש פיליפ טעלעמאן און דער גרעסטער איז ווארשיינליך באטראכט דזשארדזש פרידריך הענדעל, וועלכער איז זיך בארימט געמאכט מיט די קריסטליכע "הענדעל" מעסייע, די וואסער-מוזיק און קונסטליכע אפעראס.
דאס האט אנגעהאלטן עטליכע הונדערט יאר, אבער מיט די יארן האבן אנדערע ווינטן אנגעהויבן בלאזן אין אייראפע, און מ'האט אנגעהויבן מאכן שינויים. די נייע קאמפאזיטארן האבן צעביסליך אגענהויבן אפנויגן פון די געדיכטע-סטיל קירכע מוזיק און האבן אריינגעברענגט מער לייכטע-ווערק פאר אינטערטעינמענט קאנצטערן, נישט אזוי ווייט פאר די קירכע, און אויך מאדערניזיריט מיט קונטסליכער הארמאניעס, קארדס און ריטעמס וועלכע האבן געמאכט א רעוואלוציע אין די אייראפעישע מוזיק וועלט.
כאראקטעריזאציע: עס איז נישט שווער אויפצוכאפן די קארדינאלע דיפערענצן צווישן באראוק מוזיק און קלאסישע מוזיק. יעדער וועלכער הערט די ביידע עפאכעס כאפט גלייך אויף אז לא ראי' זה כראי' זה. אבער וואס גענוי די ענדערונגען זענען וועלכע האבן געמאכט די גרויסע רעוואלוציע איז שוין שווערער אנצוצייגן.
צום אלעם ערשטן זענען געלייגט געווארן גרויס דגוש אויף די "קאנטרא פאינט", ווי קעגענגעזעצטע תנועות, עליונים למטה ותחתונים למעלה האבן אנגעהויבן שווימען אין די ארקעסטראע, די פיל-פארביגע אינטסרומענטן האבן הארמאניש געשפילט מיט טענער פון באזונדערע עקסטרעמען. דאס גוטע אויער כאפט אויף ווי פילצאליגע אינטסרומענטן פון באזונדערע קלאסן, רעדן זיך צונויף אין א פראגע-ענטפער דעבאטע, פון געלאסן צו געלויף פון פאמעליך צו ריטמיטש עקסיידעט, פון לאנגע צו קורצע ביטס, דער סקאור ענדערט זיינע פארבן מיט מאדנע טענער וועלכע ברענגען ארויס א געשמאקער און גלייכצייטיג און לעבהאפטער עקסטאז פאר דעם צוהערער.
פארשטייט זיך אז דאס רעדט מען נאר פון מבינים, וועלכע האבן טועם געווען קלאסישע מוזיק און פארשטייען וואס די קולות רעדן צו זיי. צו זיי רעדט קלאסישע מוזיק א קלארע זעה-בארע שפראך מיט אלע קאלירן און יעדע קלאנג שיינט ארויס מיטן גאנצן קנאק. ווידעראום די וועלכע פארשטייען נישט צו קלאסישע מוזיק וועלן אים די זעלבע סימפאניע הערן משונה'דיגע טענער, צעדרייטע ווילדע קולות, קלאנגען וועלכע הערן זיך אן קיין שום סדר, אומארדענטליכע תנועות זה בכה וזה בכה, און עס וועט זיך אים דוכטן ווי א ווילד-קעצל איז געשפרינגען אויף די פיאניא און א צעדרייטער מאן-דהוא האט זיך געשפילט מיט'ן פידל און געצויגן אויף אלע זייטן און וועלן אים מאכן דול דעם קאפ, רינגען אין די אויערן מאכן דיזי און נערוועז, און נישט פארנעמען דעם מאדענעם צעדרייטן געפילדער וועלכער הערן זיך ארויס.
קלאסישע מוזיק פיאנערן:
פון די פאן טרעגער פון די ערשטע קלאסישע קאמפאזיטארן זענען באקאנט דזשאסעף היידען, וועלכער איז געבוירן אין תצ"ב, און געשטארבן אין תקס"ט, ער האט איז געווען דער ערשטער וועלכער האט אנגעהויבן מיט די מאדערנע סימפאניעס אין 4 מאוומענטס.
דזשאסעף היידען האט געשאפן א ריזיגע רעפעוטאר וועלכע באשטייט פון 104 סימפאניעס, די גרעסעטע און בארימסטע זענען די "פאריז סימפאניעס" און די "לאנדאן סימפאניעס". 44 פיאניע טריא'ס, און א שטויס קאנסטעראוס פאר פיאנא, וויאלן, טשעלאו, פלוד און הארן.
היידען איז נישט געווען אליינס, ער האט געהאט שותפים אין דעם אין די פריע עפאכע, דאס זענען געווען קארל מאריע פאן וועבער,
מאצארט דער וואונדער-קינד: דער גרויסער תלמיד זיינער ערשטער וועלכער ווערט לויט געוויסע היסטאריקער אויך באטראכט אלס דער גרעסטער שעפער פון די קאלסישע פעריאדע איז וואלפגאנד אמאדעיוס מאצארט, וועלכער האט טראץ זיין יונג לעבן געשאפן א וועלט און איבערגעקערט די קלאסישע סטיל עד היום הזה. מאצארט איז געבוירן אין תקט"ז און געשטארבן אין תקנ"א, און האט געשאפן איבער 600 וואונדער קאמפאזיצעס, וועלכע ווערן איבעראל געשפילט ביזן היינטיגן טאג. זיינע לייכטע געשמאקע מוזיקאלישע ווערק זענען אזוי געשמאק פאר'ן אויער אז עס האט זיך געשאפן אזא לעגענדע אז קליינע בעיביס וועלכע הערן אסאך מאצארט אין קינדער-בעטל, וואקסן אויס קלוג און אינטעליגענט.
איך בין געבלאקט פון YouTube, קען איינער ביטע לייגן די קליפס (מעג זיין אפילו נאר אודיאו) ערגעצוואו צו קענען דאונלאודן? כוונתי אויף די מייסטער-ווערק וואס @קלאסיקעל האט אהער געשטעלט.
בכלל, לענ"ד איז בעטהאווען געווען מער "אפן הארציג" ווי דעם געצערטלן מאצטערט. האט איר געזען אמאל דעם מוזעאום פון מאצטערט'ס הויז אין ווין? (קעגן דעם פאלאץ פון די מרשעת)
זיין ניינטע סימפאניע איז אפשר נישט אזוי שטורמיש, אבער די חידושים וואס ער האט דארט אריינגעבויט זענען אומגלויבליך, און די סקאור איז א מקשה אחת פון מבהיל'דיגע נאוטס איינס בעסער פונעם אנדערן.
אז דו רעדסט פון מאצארט איז כדאי צו דערמאנען די גראנדיעזע רעקיוויום, מיט א פולע כארעל פלאטפארמע. מאצארט האט זיך נישט שעמען פאר קיינעם. אפילו נישט פאר וואגנער'ס "רינג", וועלכע נעמט 24 שעה צו שפילן.
