תורת דזשאו הגדול

[קאווע טרינקער]

דערפאר ליינט מען דאס פאר ראש השנה, כלומר, כאטש דער עולם פארט צום רבי'ן (ראשיכם), זאל מען אבער וויסען נישט צו ווערן בטל, נאר זיך האלטן פאר א יחיד!

[I'm back]

דערפאר ליינט מען דאס פאר ראש השנה, כלומר, כאטש דער עולם פארט צום רבי'ן (ראשיכם), זאל מען אבער וויסען נישט צו ווערן בטל, נאר זיך האלטן פאר א יחיד!

תורת [tag]קאווע טרינקער[/tag] הקטן.

[big joe]

ד״ת לפרשת נצבים

אנכי כרת את הברית הזאת... את אשר ישנו פה עמנו עומד היום ... ואת אשר איננו פה עמנו היום

איז שווער פארוואס פעלט אויס נאך א ברית, נאך די צוויי ברית׳ן פון סיני און חורב?

נאר ווען די יודן זענען ארויס פון מצרים זענען זיי געווען שקוע במ״ט שערי טומאה. און א ברית מיט זיי איז אזוי ווי א דיעל מיט א דראג אדיקט, ער קען צוזאגן וויפיל דו ווילסט, אבער ער וועט זיכער דורך פאלן. ווי מ׳זעהט טאקע די יודן נאכן ברית זענען דורך געפאלן מיטן עגל, און געזאגט אלה אלוהיך ישראל. אבער נאכן דורך גיין די 40 יאר אין מדבר (אזוי ווי א טריטמענט) קען מען מאכן א ברית מיטן באשעפער. דאס איז טאקע פשט אין די חילוק צווישען די ברית דא פון די אנדערע צוויי ברית׳ן, דא האט גאט ב״ה אויך אריינגערעכנט די דורות פון להבא, אשר ישנו פה עמנו עומד היום... ואת אשר איננו פה עמנו היום. ווייל ווען מ׳איז שקוע אין מ״ט שערי טומאה קען מען זיך נישט אינטערנעמען זאכן, אין זיכער נישט אויף דורות וואס זענען נאך נישט דא. אבער יעצט איז די ברית א שטארקע ברית, און די אויבערשטער קען מצרף זיין אשר איננו פה אויך.

[big joe]

ד״ת לפרשת נצבים

אתם נצבים היום כלכם לפני ד׳ אלוקיכם ראשיכם שבטיכם זקניכם ושטריכם כל איש ישראל. טפכם נשיכם ...

עס ווערט שווער ווען מ׳לערנט די פסוקים, כידוע איז נישט דא קיין איבעריג ווארט אין די תורה, אויב אזוי פארוואס שטייט נישט אתם נצבים היום... כל בית ישראל? פארוואס רעכנט מען אויס יעדער באזונדער?

נאר פאר מ׳גייט אריין אין מלחמה וויל די תורה אינז לאזן וויסן די דרך פון אידישקייט. רוב רעליגיעס גלייבן אין א ׳קאלעקטיוו׳ דאס הייסט אז איך בין נאר א חלק פון א גרעסערע זאך, פארדעם קען א אראבער זיך אויפבלאזן פאר א צוועק, ווייל ער איז נאר א חלק פון א גרויסע סיסטעם. אבער ביי אינז אידן איז יעדער מענטש א עולם ומלואו, ווי די גמ׳ זאגט אין סנהדרין ״לפיכך נברא אדם יחידי ללמדך שכל המאבד נפש אחת מעלה עליו הכתוב כאילו איבד עולם מלא וכל המקים נפש אחת מעלה עליו הכתוב כאילו קיים עולם מלא״ ממילא פאר מ׳גייט אין מלחמה, אין ווען מ׳ענדיגט די תורה שבכתב וויל די אויבערשטער אינז דערמאנען אז יעדער איז א באזונדערע וועלט וועגן דעם רופט די תורה אויס יעדער פרעזענליך.

דאס איז פשט פארוואס נצבים גייט אסאך צוזאמן מיט וילך, לכוראה איז עס א סתירה. נצבים מיינט אז מ׳בלייבט שטיין און וילך מיינט אז מ׳גייט. נאר אז מ׳דינט גאט פון א קאלעקטיוו, פון א ׳אתם׳ דעמאלטס איז ׳נצבים׳, אבער אז מ׳דינט גאט אלץ א אינדעווידעאל אלץ א ׳משה׳ דעמאלטס איז ׳וילך משה׳.

[געפילטע פיש]

וועסטו וועלן מיינען אז אויב אזוי מוז יעדער מענטש לעבן פאר זיך, אן חבירים, אפגעזונדעט, נישט האבן קיין משא ומתן מיט קיינעם און זיך נישט רעכענען מיט א צווייטן? פארדעם קומט גלייך נאכדעם האזינו, מל' איזון, balance, די שביל הזהב, די דרך ישרה שהיא תפארת לעושיה ומן העולם, די מיטעלע באלאמסירטע וועג, און נישט עקסטרעם אויף קיין שום זייט, אפילו נישט עקסטרעם אינמיטן, נאר וואקעלדיג ווי די על ראשי שכינת קל. און דאס איז די אולטימאטע וזאת הברכה!

[DotCom]

און לאמיר שוין מנעץ זיין מיט בראשית, בשביל ישראל שנקראו ראשית, און יעדער איד איז א עולם מלא ובשבילי נברא העולם...

[טאמבל סאס]

אוי אזא עונג שבת, צו לייענען אזעלכע שיינע דבר תורה.

[big joe]

קומט טאקע נח, און לאזט אינז וויסן אז דאס איז אלעס שיינע תורות, אבער למעשה גיי בוי דיר א תיבה און נעם נאר אריין דיין משפחה. יעדער אנדערש זאל בויען זייער אייגן תיבה...

ע׳ פנים לתורה...

[[NAMELESS]]

מיט דעם קען מען פארענטפערן אשר ברא, טאקע ענאכענאמע אז נח לו שלא נברא, אבער נח איז דאך יעדער זיין משפחה. עס סאקט טאקע בכלליות, נוח שלא נברא, אבער ביינונז איז בארעכאשעם, אונזער חתן איז דאך ידוע, זאל דער אייבערשטער העלפן די באבע אשר ישנה פה און הערט נישט אויף רעדן אונטערן פלויט, ואשר איננו פה ונאמר אמן.
סאמייעך טעסאמעך...

[big joe]

אין די ליטא איז פאראן א משל אויפן ענין פון די ימי הרחמים והרצון, ס׳געווען אמאל א איד וואס האט געדארפט שווערצן בריליאנטן דורך די גרעניץ. האט ער באשטעלט חצקל די בעל עגלה, וואס איז געווען באוויסט אלץ די בעסטע אין די ביזנעס. די נאכט פארן נסיעה האט שוין אונזער איד׳ל נישט געקענט שלאפן, ער האט זיך געדרייט פון זייט צו זייט, רייכערענדיג ציגארעטליך און בייסענדיג דאס נעגל, מורא האבנדיג פונעם גורל׳דיגע מינוט ווען מ׳וועט דורך פארן דאס גרעניץ. מאידך גיסא חצקל איז געשלאפן און געשנארכעצט א מחיה, דאס איז דאך געווען ביי אים א טעגליכע ערשיינוג.

די נעקסטע צופרי איז חצקל ארויסגעפארן פון זיין הויז, אנקומענדיג צום אידל׳ס הויז האט זיין הארץ אויך אנגעהויבן קלאפן אביסל שטערקער ווי גווענטליך. אמת, ער האט דאס שוין געטוען כמה וכמה פעמים, אבער פארט אויב וועלן די גרעניץ וועכטער כאפן וואס גייט דא פאר, איז דאך ביטער ווי א זית. די איינציגסטע וואס איז געווען רואיג אינגאנצן איז געווען דאס פערד, דאס גאנצע וואס ער ווייסט איז דאס שמייס ער כאפט יעדע מאהל ער שטעלט זיך אפ. אבער אנקומענדיג צום גרעניץ ווי די וועכטער שטעלט אפ דאס פערד, דעמאלס הייבט שוין די פערד אויך אהן ציטערן.

די נמשל איז, אז א חכם הייבט אהן תשובה צו טוען שוין אין תמוז, ווייל זמני תשובה ממשמשין ובאין. א פראסטע איד טוט תשובה אין אלול. און א פערד ווארט אויף ראש השנה.



ואני הקטן, דזשאו הגדול אומר, דאס איז אלץ פיין און וואויל פאר די ליטא. אבער ביי אינז ווייסט מען אז למעשה At the end of the day ווען די טויער עפענט זיך גייט די פערד פונקט אזוי דורך גיין ווי די באלעבאס, מיט די זעלבע שנעלקייט...

[סאשי פיש]

[tag]big joe[/tag] מיר ווארטען אויף תורות פאר פסח.

[נולד מאוחר]

הוגה'ס איז דיר נישט געניג?

[סאשי פיש]

כל המרבה לספר ביציאת מצרים הרי זה משובח (הגדה של פסח)

[מיר'ער בחור]

ד״ת לפרשת נצבים

אתם נצבים היום כלכם לפני ד׳ אלוקיכם ראשיכם שבטיכם זקניכם ושטריכם כל איש ישראל. טפכם נשיכם ...

עס ווערט שווער ווען מ׳לערנט די פסוקים, כידוע איז נישט דא קיין איבעריג ווארט אין די תורה, אויב אזוי פארוואס שטייט נישט אתם נצבים היום... כל בית ישראל? פארוואס רעכנט מען אויס יעדער באזונדער?

נאר פאר מ׳גייט אריין אין מלחמה וויל די תורה אינז לאזן וויסן די דרך פון אידישקייט. רוב רעליגיעס גלייבן אין א ׳קאלעקטיוו׳ דאס הייסט אז איך בין נאר א חלק פון א גרעסערע זאך, פארדעם קען א אראבער זיך אויפבלאזן פאר א צוועק, ווייל ער איז נאר א חלק פון א גרויסע סיסטעם. אבער ביי אינז אידן איז יעדער מענטש א עולם ומלואו, ווי די גמ׳ זאגט אין סנהדרין ״לפיכך נברא אדם יחידי ללמדך שכל המאבד נפש אחת מעלה עליו הכתוב כאילו איבד עולם מלא וכל המקים נפש אחת מעלה עליו הכתוב כאילו קיים עולם מלא״ ממילא פאר מ׳גייט אין מלחמה, אין ווען מ׳ענדיגט די תורה שבכתב וויל די אויבערשטער אינז דערמאנען אז יעדער איז א באזונדערע וועלט וועגן דעם רופט די תורה אויס יעדער פרעזענליך.

The idea so frequently stressed in Holy Scripture for the purpose of elevating the lowly and humbling the mighty, the idea that God does not respect the status of persons, this idea the apostle wants to bring to life in the single individual for application in his life. [...] In the hallowed places, in every upbuilding view of life, the thought arises in a person’s soul that help him to fight the good fight with flesh and blood, with principalities and powers, and in the fight to free himself for equality before God, whether this battle is more a war of aggression against the differences that want to encumber him with worldly favoritism or a defensive war against the differences that want to make him anxious in worldly perdition. Only in this way is equality the divine law, only in this way is the struggle the truth, only in this way does the victory have validity- only when the single individual fights for himself with himself within himself and does not unseasonably presume to help the whole world to obtain external equality, which is of very little benefit, all the less so because it never existed, if for no other reason than that everyone would come to thank him and become unequal before him, only in this way is .equality the divine law

Are you now living in such a way that you are aware as a single individual, that in every relationship in which you relate yourself outwardly you are aware that you are also relating yourself to yourself as a single individual, that even in the relationship we human beings so beautifully call the most intimate (marriage) you recollect that you have an even more intimate relationship, the relationship in which you as a single individual relate yourself to yourself before God?

דאס זענען די ווערטער פון Søren Kierkegaard , גענומען פון https://en.wikipedia.org/wiki/Leap_of_f ... nd_Tolstoy