אני הגבר
ראה, חבר
חברים ואוב,
ישיב חוב
חבלתו, להתם
חטאת, להחתם
בספר החיים,
בשבי מלקוחיים
מקנת כסף.
ויהי קצף
גדול, כתועבת
הגוים, וכטעוות
עממין ומוף,
מכל עוף
כנף, לעולה
על חומה, בגולה.
לא דברתי את
אבותיכם, צאת
השמש בתשיעי,
רובע הקב רעי
דביונים, עטרה
לראשיכם, בכפרה.
לא יחפוץ זבח,
וטבוח טבח
והכן, נכון רוח
מעפר תיחוח
ירצה, ולבם הופך
מדם אשר שופך
בה, לא יכופר
כי אם בשיפור
מעש, כל קבל
דצלותהנא תתקבל,
ובעותהנא מן קדם
אבוהנא. בני אדם.
אמרתי אכפרה
-
יאיר
- שריפטשטעלער
- הודעות: 4765
- זיך רעגיסטרירט: דינסטאג יוני 26, 2012 9:42 pm
- האט שוין געלייקט: 6187 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 8320 מאל
היות על פי רוב ווערט עס גערופן נוף אין מקרא, שטעל איך זיך פאר אז דאס איז דער אריגינעלער און מוף איז דער פארגרייזטער. נאכקוקנדיג אין וויקיפידיע זע איך טאקע אז דער נאמען מעמפיס האבן די גריכן געגעבן און דער אריגינעלער איז מֶנֹ-פר.
האדם לא נברא אלא להתענג
-
הערשי
- ידיד השטיבל
- הודעות: 347
- זיך רעגיסטרירט: דאנערשטאג מערץ 07, 2013 3:27 pm
- האט שוין געלייקט: 203 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 948 מאל
I'm back האט געשריבן:אז עטס קענטס יא,
פרובירטס צו שרייבן צוויי ווערטער א גראם, און יעדער ערשטע ווארט זאל גראמען מיט די ערשטע ווארט פון די נעקסטע שורה (פונקט ווי די צווייטע).
אבער די צווייטע דארף ווייטער אויך גראמען מיט די צווייטע פון די נעקסטע שורה...
וענתה השירה
בנתה בצורה
כולה לבינה
שמאלה וימינה
שחדל אישים
ודל חושים
כצבי הכא
ינביא ככה
היט זיך פון א סבלן'ס כעס.
