טאטי פליז קיש מיך נישט.

[ראש הישיבה]

מיין טייערע בחור'ל, קע"ה א צדיק'ל. ער איז אין כתה ט' א מתמיד, פון די בעסטע אין די קלאס. ער איז א בעל מידות, האט ליב צו לערנען. א 100 תלמיד. לויפט לערנען א גוטע קאפ. עבודה אויף די העכסטע סטאנדארט. דאווענען מיט א ברען, עבודת המדות וכו'. אינדערהיים איז ער א בעל אחריות, ער רוימט אויף נאך זיך, ער העלפט אין שטוב וויפיל מעגליך (ווייל ער לויפט אלץ לערנען ב"ה). בקיצור א ברכה מן השמים. איך שעפ אסאך נחת פון אים ב"ה.

איך פרוביר צו מאכן זיכער אז ער ווערט נישט צו עקסטרעם. איך פיר זיך ארויס צו ווייזען אפענע ליבשאפט צו מיינע קינדער. איך זאג זיי ווי שטארק איך האב זיי ליב, ווי גליקליך איך בין מיט זיי וכו'. מזמן לזמן געב איך א קיש. אזוי אויך פירט זיך ב"ב זייער מאמע. (דאס איז א זאך וואס איך האב נישט באקומען פון מיינע עלטערן. ווען איך בין געפארן קיין ארץ ישראל האט מיך מיין מאמע תחי' געפרעגט ביי די בארדינג געיט 'ווילסט א קיש?' האב איך גענעטפערט ניין. חוץ מזה קיין שום אהבה.)

לעצטנס זעה איך אז מיין זוהן ווערנדיג פרומער, איז ער נישט באקוועם מיט א קיש, ממילא בין איך עס ממעט. אבער איך זאג אים אלץ וויפיל נחת איך האב, ווי איך האב אים ליב וכו'.

די וואך האב איך אים געוואלט געבן א קיש (נאך א לאנגע צייט וואס איך האב נישט), זאגט ער מיר טאטי איך וויס דו האסט מיר ליב פליז קיש מיר נישט. ער פרעגט זיידי האט דיר געקישט? האסט אמאהל געזעהן די רבי שליט"א קישן?

איך זעה עס פאר איבערגעטריבענע פרומקייט. מיין שאלה איז זאל איך עפעס טוהן וועגן דעם? וואס?

[שרייבער]

אפשר באקומט ער הרהורים......

אויף א אמת גערעדט, טוסט עס בפני אנדערע? אויב יא איז עס א דבר מובן אז ער שעמט זיך

[כתר מלכות]

נאר אזאלכע דאגות פאר דיר און אלע אידן.
שטעל דיך פאר די מעשה איז ווען פארקערט, דו בעטסט זיך צו דיין קינד ווי א גזלן, לערן, דאווען, טראג א אחריות, און ער ענטפערט דיר, ״טאטי קוש מיך״......

[ראש הישיבה]

דערווייל איז ער נאך נישט educated כפי מיין הבחנה.

[ראש הישיבה]

נאר אזאלכע דאגות פאר דיר און אלע אידן.
שטעל דיך פאר די מעשה איז ווען פארקערט, דו בעטסט זיך צו דיין קינד ווי א גזלן, לערן, דאווען, טראג א אחריות, און ער ענטפערט דיר, ״טאטי קוש מיך״......

Thank you for the blessing

[רויטע וואנצעס]

לדעתי האט עס נישט מיט פרומקייט, ס'איז פשוט נאטירליך אז teens זענען זייער אומבאקוועם מיט physical affection, ס'איז דא אסאך סיבות דערפאר. איינע פון די עיקר סיבות איז אז עלטערע קינדער פארשטייען קישן און גלעטן אלץ א זאך וואס האט צוטוען דייקא מיט אינגע קינדער, און ער פילט אז קישן און גלעטן (בפרט אויב אנדערע זעהן) נעמט אוועק פון זיין independent development. די וועג פאר עלטערן צו צייגן physical ווארימקייט אין אזא פאל, איז צו זיין physical אזוי ווי מ'וואלט געווען מיט א חבר, ד"ה א קלאפ אין ריקן, slap 5, fist bump, וכדומה, אפילו א גלעט אדער א קלאפ אויפן גענאק, צו דעם קען א teen אסאך מער relate'ן. אסאך נחת!

[ראש הישיבה]

ער טענה'ט אז קישן איז א זאך וואס נאר פרויען טוהן עס. און אזוי אויך גאהר מאדערנע מענטשן טוהן עס.

בנוגע צו סלעפ פייוו ער איז צו ערנסט פאר דעם.

[אפטעמיסט]

איך וואלט אויך נישט געוואלט מיין [tag]ראש הישיבה[/tag] זאל מיר קישן. ניטאמאל שטיין לעבן מיר.

[נאר,,פרייליך]

ליין דא מער
איבער דעי נושא גאר הערליך

רוף [tag]הילל[/tag] פאר א נייצע

[טיטאניק]

ביסט מן הסתם נישט קיין וויזניצער חסיד, ווען יא וואלט ער עס געבעטען מער אפט, ווייל דער הייליגער רבי האלט דאך אין איין קישען אלעס, יעדע זאך וואס רירט זיך און וואס נישט

[רויטע וואנצעס]

יעצט געטראפן דעם ארטיקל איבער דעם, טינס בדרך כלל זענען אזוי, חסידיש, מאדערען, און גוים, יעדער ניצט נאר א אנדערע אויסרייד.
http://www.psychologytoday.com/blog/sur ... on-parents

[הילל]

יעדעס קינד האט אנדערע נאטורן און אפילו ביי קליינע קינדער קען מען זען חילוקים. למשל איך האב איין עלטערער קינד וואס וויל אסאך ענדערש א קוש (און קען עס אפילו פארלאנגען ביינאכט) ווי איינעם פון מיינע אנדערע קינדער וואס איז נאך פיל יונגער און האט נישט איבריג חשק דערצו. אבער דער ציל איז געבן און ווייזן ליבשאפט. יעדער לויט זיין מהות. אויב דיין בחורל איז נישט באקוועם דערמיט, איז נישט.
זיכער איז עס א נארמאלע זאך ביי קינדער ווען זיי ווערן אביסל עלטער און הייבן אן אפשטויסן די קושעס. טייל טינעידזשערס ווילן בכלל נישט קיין קושן, אנדערע קענען אוועקדרייען דעם פנים און לאזן נאר א קוש אויפ'ן שטערן, און זיכער לאזן זיי נישט אויף די ליפן (וואס עס זענען דא וואס טוען דאס אויך). דאס אז דער בחור'ל שפירט אזוי אלץ פרומקייט מאכט עס גארנישט אנדערש ווי אויב עס קומט אלס סתם א טינעידזש סינדראם, און דארפסט רעספעקטירן זיין געפיל. און עס איז אויך מעגליך אז באמת האט ער געשפירט אזוי נאטורליך, נאר ער האט געטראפן א גוטן לאגישן תירוץ אין וואס איינצוהילן זיין געפיל און דיר קענען איבערגעבן זיין פארלאנג.
מיט'ן פרובירן ארויפצווינגען א קוש קען מען דיפיטן דעם ציל, און עס קען נאך ערגער מאכן. אויב מאכסט נישט קיין אישו דערפון, נאר זאגסט "וואטעווער דו ווילסט, צדיקל, איך האב נאטורליך געשפירט אזוי גוט דאס צו טון, ווייל איך האב דיך אזוי ליב", וכדומה, איז דאס אויך א זאפטיגע נישט-פיזישע קוש, און האסט מער שאנסן אז ער וועט דיר אפילו בעתיד ווידער לאזן דורכשווערצן איינס דא און דארט. און דערווייל קענסט נאך אלץ זיין א ווארעמער טאטע מיט טאצן ליבשאפט אויף אלע אנדערע וועגן.
און גראטולאציעס פאר'ן האבן אזא צדיק'ל אין שטוב!

[נאר,,פרייליך]

יישר כוח למחנך דנן [tag]הילל[/tag] פארן ריספאנדען אן טיים צו ראטעווען אינזער ליבליכער קשר לבנינו ולדורותינו

ס'איז א בחינה פון
#כל התורה כולה על רגל אחת

[שמעקעדיג]

כ'האב געוואלט שרייבן דאס זעלבע ווי הילל און וואנצעס, אבער כבר קדמוני חבריי און נאך בעסער ארויסגעברענגט.

עס איז פשוט א זאך וואס פאסירט ווען מען וואקסט אויף. רוב מענטשן קענען עס מעיד זיין אויף זיך. און איך האב עס אויך געהערט יארן צוריק אויף איינע פון הרב בראווערמאנ'ס קאסעטעס.
עס איז 100% נארמאל און עס איז נישטא וואס זיך צו זארגן.

זאלסטו האבן אסאך נחת פון אים און פון די אנדערע, מיט אלע אידן אינאיינעם פון זייערע.

[ראש הישיבה]

יישר כח פא [tag]רויטע וואנצעס[/tag]

[left]Adolescence and Physical Affection with ParentsIt's more comfortable for a child to be cuddled by a parent than for a teenager
Published on November 26, 2012 by Carl E. Pickhardt, Ph.D. in Surviving (Your Child's) Adolescence

inShare.Separating from childhood to begin the journey of adolescence (around ages 9 – 13), young people reject many childish ways – interests and likes -- in order to act more grown up. In the process, they may elect to give up the expressing and the accepting of physical affection with parents (sometimes just the expressing, sometimes just the accepting, sometimes both) in order to show that they no longer want to be defined and treated as a child

In doing so, adolescents can create a loss that they never quite get over – the letting go of a powerful non-verbal intimacy with parents

What parents may encounter at this juncture is a more standoffish and physically unresponsive son or daughter who shies away from the old contact because now it feels inappropriate, even embarrassing, diminishing the older status that they seek. Also, after puberty,when the need for physical privacy is increased,the teenager often wants parental touch to be more circumspect so it is not, however unintended, experienced as sexually obstrusive. An affectionate parent can pat, physically play with, and wrestle with a child in ways that are simply off limits with an adolescent

Sometimes you can tell how much they miss the old parental touch and hug and kiss when they get angry seeing a parent cuddle a much younger child. “Why don’t you stop hugging on her?” Or, “You’re going to spoil him!” And a little later the teenager engages in some age inappropriate teasing of the much younger sibling. Why? The answer is, because it’s painful to witness what he or she has forsaken, but is still missing. Growing up requires giving up, and ceasing physical affection with parents can create a hard loss

It helps ease and lessen the loss when parents can do two things – continue to offer a lesser form of physical affection, and provide expression of caring through words when acts of physical affection are disallowed. Patting your teenager on the back, giving them a side hug, can often get through the painful wall of refusal that is keeping the teenager from the primal parental touch that they still miss. Remember, if you can keep some level of physical contact in place, then as the teenager grows older, and becomes more confident in being older, the acceptance, expression, and reciprocation of physical affection can open up again

Verbal contact that conveys caring is more important the less welcoming of physical contact the adolescent becomes. Using words to convey sensitivity, empathy, support, interest, attention, approval, and appreciation can all communicate the emotional warmth that physical affection so efficiently conveys. And never underestimate the power of a friendly smile to warm a beleaguered teenager’s heavy heart, as well as laughing with each other and making time to have fun together

Adolescent boys are particularly susceptible to giving up physical affection from parents because not only does that demonstration of caring feel childish, it also feels unmanly, at least according to the notion that to be a man means being proof against the childish need for parental touch. In response, parents usually back off to respect the more physically aloof definition he is after

Then, what I sometimes see happen in high school age young men going through a romantic break-up is a degree of devastation greater than for the young woman involved. These young men have been so needy for emotional intimacy and so body-hungry for caring touch, that to have them both intensely given and then torn away can feel overwhelming

By contrast, many young women have been cultivating same sex-friendships over the years in which emotional sharing and physical affection have been a natural part of the relationship. Maybe this is why young men often fall harder into first love than young women, and must contend with such a powerful loss when a romance is ended

Fortunately, there are many cases of teenagers, including young men, who keep the door to physical affection with parents open all through their growing up. They are mature or wise enough to understand how forsaking this primal connection is not some adolescent obligation. They do not treat it as a necessary loss. For most others, however, the degree of giving and receiving a loving touch, or hug, or kiss with parents is intermittently permitted depending on mood and circumstance, perhaps accepting and giving it more on close family occasions, for example, and resisting it when in front of friends

So physical affection from parents with their adolescent can be a hit or miss proposition. And when it is a miss, and the parental overture is turned away, it’s important that parents don’t take that as a personal rejection. It’s better, when refused to just assume the time or mood or circumstance isn’t right, take a rain check, and try again another time when, weather permitting, conditions will be more favorable

In the meantime, never forget to use that old verbal substitute for physical affection that never goes out of style and that is almost as primal as a hug or kiss in its way -- those three little words that you can never tell your teenager too often: “I love you.”

For more about parenting adolescents, see my book, “SURVIVING YOUR CHILD'S ADOLESCENCE" (Wiley, 2013.)Information at: http://www.carlpickhardt.com[/left]

[משולם טענענבוים]

נו אויב אזוי קענסטע עס ניצען פאר א סטראשע, "טאמער די ביהעיווסט נישט באקומסטע א קוש"...
הא הא,

[מ גפני]

מענין לענין האלטן די האנט פונעם קינד אויפן גאס איז אויך א זאך וואס קינדער ווען זיי קומען אן צו א געוויסע עידזש ווערן זיי אומבאקוועם מיט דעם, איז דאס אויך ווייל זיי פילן אז דאס האט צוטוען דייקא מיט אינגע קינדער אזוי ווי @רויטע וואנצעס האט ערווענט?

[Sapir]

בנוגע דעם ענין, אויב איך מעג זאגען מיין מיינונג.
פראביר צי ווערן מקושר מער מיט דיין הארץ צים הארץ פין קינד.
אפשר שפירט ער נישט אזא אמת,דיג נאנטקייט. איך מיין נישט חס וחלילה צי קריטיקירען אדרבה איך זעה די ראש הישיבה ביסט ערענסט א גוטע טאטע, הלוואי מיר געזאגט אין הלוואי מיין טאטע וואלט מיר געוויזען אהבה.
עס איז אלעמאל דא א מקום להשתפר. ובפרט אז די ביסט אינטערעסירט אין דעם.
ליין וועגן emotional intelligence .
Daniel Goleman or Marc Brackett

[גאנצל]

וועסט מוזן מיט אונזער אויסגעטראטענעם מהלך און פאר די חוצפה וועט ער מוזן באקומען עטליכע קישן אחת למעלה ושבע למטה ברבים בפני כל העדה אז ס'זאל זיין אזיל חיורא....

[העלא]

ווען איך בין געווען קליין, האטב איך זייער געוואלט מיין מאמע זאל מיר קישן, פון מיין טאטע האב איך עס נישט געדארפט ווייל כ'האב געפילט ווי עס בעלאנגט פאר א מאמע נישט פאר א טאטע,
ווען איך בין עלטער געווארן, האב איך געפילט ווי איר קיש דארף איך אויך נישט,
איך עקל מיר בכלל פון א קיש, חוץ פון ...................................
חוץ מזה האב איך עס נישט געדארפט ווייל כ'האב געוואלט זיין גרויס, נישט קיין בעבי,
עס איז זייער א נארמאלע אז א בחור וויל זיך פילן קאנפדענט, ער פילט אז מיט די קוש פון עלטערן איז ער נאך קליין אדג

[גאנצל]

כ'ווייס נישט וואס דער עולם האקט ביי אונז אין די משפחה איז א נארמאלע זאך דאס קושן און יעדעס מאל די בחורים קומען אהיים פון ישיבה אדער מ'פארט צוריק אוודאי געט מען א קוש פאר טאטי און מאמי וואספארא סתירה מיט עידזש אפשר דיין בחור וויל נישט א קוש פון דיר יעדע צוויי מינוט יעדע זאך האט זיך זיין פלאץ און מאס

[ברסלבער]

דו רעדסט פון א קיש פאר טאטי אדער פון טאטי?

[גאנצל]

פאר און פון יר"ש יוצא ידי שניהם ונתנו גייט אהין און צוריק