מאנדלבאום האט געשריבן:ראשעקאל האט געשריבן:ווער איז די שרייבער פון דעם?
http://www.ladaat.info/showgil.aspx?par ... 11&gil=843
ש.ב. מרגליות
גאנץא שארפע פעדער אבער א מין געמישעכץ פון קלינגענדיגע פראזן און הוילע לאזונגען, ער פקרובירט עפעס צו זיי א סארט שילוב פון סענדער הדייטש ומנשה הפיליפיני, עס קומט ארויס אזא אומאפעטיטליכע סאלאט, און איין זאץ קלעבט צום צווייטן ווי ארבעס צו די וואנט.
בלויז א קרישקעלע פון די ים מיט שטותים וואס ער פלוידערט צוזאם דארט
"פון די צווייטע זייט האט דער רבש"ע געצייגט זיין ווארימע האנט, דודי שלח ידו מן החור, לית נהורא אלא דנפיק מגו חשוכא, אין די ביטערע חושך אפילה האט כביכול געוויזן זיין רחמנות, אן עפ"י נס ממש [ממש? און די נצחון ביי ששת הימים איז געווען בדרך הטבע?] האט דער טאטע אין הימל צוריק געגעבן דעם קערפער פונעם נפטר ז"ל, וואס אזוי האט ער זוכה געווען צו קומען לקבורה, און דאס האט געברענגט א געוואלדיגער קידוש שם שמים.
יא, דאס איז געווען א שמייכל פון כביכול צו אידישע קינדער אין א שווערע מאמענט. עס האט גערעדט פון זיך, קודשא בריך הוא צו כנסת ישראל "קינדערלעך, אפילו ווען איך גיב אייך א פאטש, בין איך נאך אלס ענקער געטרייער ליבליכער טאטע".
מפניני ש,ב, מרגליות,
אויב איז דאס טרעפן די קערפער געווען א שמייכל פון כביכול, איז עס געווען גאנץ א צינישע.
)
