סאו וואט האט געשריבן:מיין הארץ עסט מיך, מיין בלוט טרינקט מיך, איך פיל ווי ממש עד כלות.
איך בין געזעצן צוויי שעה ביים כפים דינער, גראדע גאנץ פיל, אבער נישט קיין חידוש, רענעסאנס איז א קליין זאל, אבער נימתני, כ'האב געפילט ס'איז א פראטעסט פאר צניעות איווענט.
אויפ'ן וועג אהיים בין איך אדורך עטרת חי', כ'האב געטראכט לאבען זיך דערקוויקען דער הארץ זעהן ווי ליידיג ס'איז. כ'קום אן מיט לאזט נישט מער אריין אונעם זאל, ווייל ס'נישטא מער קיין פלאץ.
גיי איך צו א זייטיגע ענטרענס געמאכט פאר דו רבנים, כ'געב אן, כ'בין א רב, פון ק"ק באלשיט, און מ'לאזט מיר אריין, כ'קום אן, מיין אויגען ראלען מיר, כ'שטיק מיר מיט א געוויין.
דער פלאץ איז פיל עד אפס מקום, לא יאומן כי יסופר,
קאמאן, די גלאכסט צי? אז די האסט א ברירה צו גיין טשילן א נאכט אין הערן ניוול פה אדער עסען א שטיקעל קאקאש קעיק אין געבן דערפאר 36 טאללער, וואס וועסטו אויס וועלן?
כ'ווייס וואס איך וואלט אויס געוועילט,
