דער גאלד בילבול

[רויטע וואנצעס]

די בלוט בילבול פון אמאל,
אין די היסטאריע פון כלל ישראל,
אבער א נייע סארט איך קלער,
וואס ווערט אלץ מער און מער,
גאלד טוען די יצרנים באהאלטן,
אין די פסח עסן אין אלע שפאלטן,
מיט די מצה מישט מען איר אויס,
און יעדע מאכל וואס קומט אין הויז,
אויך די שאלאטן גוט אויסמישן,
מיט גאלד ברעקלעך צאמדריקן,
קוקיס מיט גאלד וויכטיג זייער,
אויך אין די קאקא, קעז אין אייער,
זאלץ פון הכשר ארצה"ב וקאנאדא,
ווייל אזוי האט געטוען די באבע,
סטארש פון ווייס גאלד ווי שניי,
דערפאר טוט די מאגן אזוי וויי,
ווייל ווי בני מלכים זענען מיר,
לאמיר עסן גאלד אן א שיעור,
ווייל ווי קען מען חושד זיין,
אז זיי בעטן פרייזן אין די וועלט אריין,
אלא מוז מען זאגן דעם פילפול,
אז גאלד מישעריי איז גאר קיין בילבול,
יאכלו עניים, פון די גאלדענע מאכלים,
כדי ישבעו, די טאשן פון די יצרנים.