אמאל אין שטיבל,
ווי וואויל איז,
ס'גייט קולות,
נפשי חולת.
אמאל אבער שא,
קיינער רעד,
וואס זיין וועט,
יעדער אין בעט.
די לעצטע שטיק צייט,
כ'שטיי און ווארט,
ס'ארט,
איז קאווע פארשפארט?
תוהו ובוהו,
ארום,
ס'איז קרום,
דער עולם איז שטום.
כ'ארבעט, קיין צייט
צו פאעזיע קיין דקות,
אבער עיניי רכות,
קומט שרייבן — ווייל כ'גיי טיילן מכות.
ס'גייט גיין מכות!
דער אשכול פארמאגט 17 תגובות
איר דארפט זיין א רעגיסטרירטער מעמבער און איינגעשריבן צו זען די תגובות.
רעגיסטרירן איינשרייבן