דור דור ושופטיו, דור דור ומנהיגיו

[outspoken]

היינט צופרי ביים דאווענען איז א איד צוגעגאנגען צו א משגיח וואס איז נעכטן געווען ביים אסיפה, און זאגט אים, אז ווען ער איז געווען א בחור האט ער געטרייט אריינצוגיין אין די ישיבות פון די 2 זקני רשעי הישיבות, און מ'האט אים נישט אנגענומען, ווייל זייערע ישיבות איז נישט געווען אויסגעשטעלט פאר אזא בחור ווי אים (NO MONEY , NO CONNECTIONׂ ), ברוך המקום שחרבום. שנת תשע''ג האט ער געטרייט אריינצולייגן זיין בחור'ל אין די ישיבה פון די נייע 'שטערן' רעדנער און מ'האט אים נישט אנגענומען.

ס'האט מיר דערמאנט א ווארט פון סאטמאר'ע רבי ז''ל, דער ראפשיצ'ער רב האט אמאל געזאגט אז ס'שטייט אז מ'האט געוויזן פאר משה דור דור ושופטיו דור דור ומנהיגיו, פאר וואס האט מען קודם געוויזן דעם דור פאר די מנהיגים? נאר אויב מ'וואלט קודם געוויזען אז נפתלי איז א רבי וואלט זיך משה רבינו דערשראקן, האט מען אים קודם געוויזען דעם דור, און פאר אזא שוואך דור קען נפתלי זיין רבי.

האט סאטמאר'ע רבי ז''ל געזאגט (אין א תורה, נישט קיין ווערטעל) אז היינט איז פשוט, מ'האט נישט געוואלט מצער זיין משה רבינו אז ס'דא ליידער אזעלכע מנהיגים, האט קודם געוויזען דעם דור, אז ב''ה לא אלמן ישראל, דער דור איז נישט אזוי נידריג, אפילו מיר האבן אזעלכע מנהיגים.

ב''ה אני הקטן קען גוט דעם איד מיט זיין זון, עכטע ירא שמים (נאר נישט אסאך געלט), אפילו די א''ג מנהיגים האבן זיי מרחק געווען, זענען זיי נאנט און לעבן מיטן באשעפער.

דער מאמר חז"ל "דור שבן דוד בא פני הדור כפני הכלב" האט ר' גרשון חנוך העניך ליינער זצ"ל פון ראדזין געטייטשט, "וויי וועט זיין צו די הינט אין יענער צייט, אז זיי וועלן דערגרייכן צו אזא שפל'דיגער מדרגה, אז מען וועט זיי פארגלייכן צום "פני הדור" אין משיח'ס צייטן".

[מבקר]

עס איז משמע אז דו ביזט נאך קיינמאל נישט געווען אן אנגעשטעלטער אין א ישיבה, און ניטאמאל געהאנדלט מיט בחורים. ווייל אויב יא וואלסטו נישט אזוי מחשיב געווען דעם אינגערמאן מיט זיינע תכשיטים.

גראדע סאונדט עס זייער פארשטענדליך אז ס'האט זיך איבערגעשפילט די מעשה סיי ביי אים און סיי ביי זיין בחור. ווי די וועלט זאגט "אן עפל פאלט נישט ווייט פון בוים" חוץ ווען ס'איז דא א רוח שאינו מצויה, וואס פון דעם אנטלויפט מען ממילא

[סאשי פיש]

האסט נישט געדארפט עפענען א נייע נאמען פאר די הודעה.

[דולה ומשקה]

שערי יושר האט זיך ארום געשפילט מיט בחורים
מרדכי בעק מאנסי האט זיך ארום געשפילט מיט בחורים
בית מאיר ר' יעקב הורוויץ האט זיך ארום געשפילט מיט בחורים

איך רעדט דייקא פו נארמאלע עווריטש בחורים, דאס איז אזוי אנגעגאנגען אין די נ' יארן, היינט קומען זיי מיט א באמאכטע פנים כאילו לא היה און וויינען איבער די בחורים, ערשט קלאסיגע היפיקריטן, זאלן זיי זיך גיין אין דער זייט און מאכן פלאץ פאר נארמאלע ראש ישיבות.

[מבקר]

דולה ומשקה די ביסט גערעכט. איך מיין אבער אז מען קען עס זאגן מער בקיצור 'אלע ישיבות שפילן זיך מיט בחורים'. אבל לאמיתת הענין וויל איך וויסן, איז דען דא איין ביזנעס אין די וועלט וואס שפילט נישט מיט זייערע פראדוקטן? איז דען דא איין גאווערמענ"ט וואס שפילט נישט מיט זייערע איינוואוינער? איז דא איין ביזנעס וואס שפילט נישט מיט אירע ארבעטער? איז דא איין קלודז' וואס שפילט נישט מיט זייערע סטודנטן???
נאר וואס דען, אין א נארמאלע וועלט קען מען נישט צוסאך ארימשפילן ווייל עס שאפט זיך גלייך א רעוועלוציע, עס מאכט זיך א union וואס באגרעניצט די מעגליכקייט פון צופיל ארימדרייען. נא לאמיר אויך טוהן צו די זאך שאפן אן איגוד ההורים אין מיר וועלען קענען פארלאנגען וואס עב פעהלט אויס

[smartinof]

שערי יושר האט זיך ארום געשפילט מיט בחורים
מרדכי בעק מאנסי האט זיך ארום געשפילט מיט בחורים
בית מאיר ר' יעקב הורוויץ האט זיך ארום געשפילט מיט בחורים

איך רעדט דייקא פו נארמאלע עווריטש בחורים, דאס איז אזוי אנגעגאנגען אין די נ' יארן, היינט קומען זיי מיט א באמאכטע פנים כאילו לא היה און וויינען איבער די בחורים, ערשט קלאסיגע היפיקריטן, זאלן זיי זיך גיין אין דער זייט און מאכן פלאץ פאר נארמאלע ראש ישיבות.

א מענטש האט נישט קיין רעכט זיך אוועקשטעלן אויף וואס פאר ניווא עער וויל זיין, וויבאלד זיין קלאס רום איז אינדענטפצירט מיט'ן נאמען 'ישיבה', מרדכי בעק האט נישט רעכט זיך אוועקשטעלן אז ער געט א טיפערען שיעור ווי סיי ווער, און זיך מטפל זיין מיט א בחור וואס וויס נישט וואס טוט זיך, יאטס די פוינט?, יעקב הורוביץ האט נישט קיין צו פארמולירן זיין ישיבה אויף א געוויסע ניווא,
לפי דבריך קומט אויס א ז איינער לייגט זיין קיבוץ אונטערן נאמען ישיבה, פארלירט ער אלע זיינע רעכטען, אז ער מאכט ביי זיך אינדערהיים א צוזאמקום איז אפשר אויך מחויב אריינצונעמען יעדןצ איינעם, פאר דעם בלויזען חטא מיט'ן זיך רופן ישיבה איז ער געצצוואנגען צו דילען מיט דיסעבילד בחור, תבאר את עצמך?

[מבקר]

גערעכט אז יעדע יחיד מעג האנדלען מיט וועם ער וויל, און מיט וועם ער וויל נישט מוז ער נישט. אבער אנדערש איז ביי א זאך וואס איז א הכרח חיוני פארן גאנצן ציבור (הגם ווער זאגט אז יעדע בחור באלאנגט אין א ישיבה? אבער דאס וועט מען אפשר אן אנדערע מאל דיסקאסירן!)
א זאך וואס די ציבור איז אנגעוויזן אויף דעם טאר מען נישט שפילן מונאפאלי. דערפאר דארף ווערן א איגוד ההורים פונעם גאנצען חרד'ישן ציבור (אדער פון יעדע שטאט) וואס זאל פירן די סיסטעם פון ישיבות ווי א Republic

[שעפטל]

יא יעדער יחיד און יעדער ראש ישיבה מעג טראכטן אז ער קען טוהן וואס ער וויל, אבער ס'איז א טו-וועי סטריט...

איינס ווי איך שרייב דא:
די סיסטעם אין ישיבה'ס זענען רציחה! די בחורים'ס בלוט זענען הפקר! די טרערן פון די עלטערן זענען די הנהלת מים שלנו וואסער! פרישע צענדליגע בחורים וואס וועלן פשוט נישט האבן די ריכטיגע קאנעקשאן'ס אדער זייערע עלטערן קענען נישט אויסצאלן די גראסערי ארדערס פון די מחנכים, צוריקצוגיין אין ישיבה'ס וועלן זיך ראש חודש אייר דרייען אויפן גאס פראנק און פריי, אבער אין קול מלחמה במחנה!
איז דא א איד ווי ר' יואל ראטה וואס האט יא געעפענט א ישיבה וואס 95 פראצענט פון די בחורים זענען געווען אויפן גאס אדער זייער גורל איז שוין געווען אפגעזיגעלט אנצוקומען צו די גאס, נעמט מען אזא איד און מ'פרובירט אים אונטערצוהאקן? האט מען טענות אויף אים? לי יהא אז 5 פראצענט בחורים דארט וואלטן אפשר יא -מיט א שאקל אונטער- געווען אין א אנדערע (נארמאלע???) ישיבה, ווער זאגט אז די 5 פראצענט זענען חשובער און וויכטיגער ווי די איבריגע 95 פראצענט?
יא איך ווייס אז ר' יואל האט אויך גענומען נארמאלע בחורים פון וויען, אבער ווילאנג ס'דא די רציחה'שע ישיבה'ס מוז אזא ישיבה ווי ר' יואל'ס עקזעסטירן!
דו ווילסט נישט אננעמען יעדעם, אקעי! לאז אבער יענעם אפ!

צווייטענס, ווילסט טייטלן מיטן פונגער דעם צו רעכטס און יענעם נעבעך צו לינקס, לאמיר זאגן ביזסט גערעכט... דו מעגסט דאך טוהן וואס דו ווילסט, דו מיזסט נישט אננעמען יעדעם, זיי אבער שטיל ווען ס'דא אן אישו מיט בחורים אויף די גאס. שווייג ווען די גאס רידערט איבער דראפ-אוטס, וויש דיר אפ די נאז ווען ס'דא אן אינטערנעט אסיפה און פרוביר נישט מסביר צו זיין אז נאר דאס איז די פראבלעם, פול דיר ענדערשט אן דעם מויל מיט קטנים ווי אנשטאט שרייען אז די גאסן זענען שמיציג, ווייל גראדע האט דאס דיר נישט געבאדערט אפאר וואכן צוריק ווען דו האסט צוריקגעשיקט דעם לא נתקבל פאר א פופצן יעריגער בחור'ל וואס איז נישט געקומען יעדן פארטאגס, און אים פארשיקט צום גאס.

[שמעקעדיג]

20 לייקס, שעפטל!!!!

[smartinof]

גערעכט אז יעדע יחיד מעג האנדלען מיט וועם ער וויל, און מיט וועם ער וויל נישט מוז ער נישט. אבער אנדערש איז ביי א זאך וואס איז א הכרח חיוני פארן גאנצן ציבור (הגם ווער זאגט אז יעדע בחור באלאנגט אין א ישיבה? אבער דאס וועט מען אפשר אן אנדערע מאל דיסקאסירן!)
א זאך וואס די ציבור איז אנגעוויזן אויף דעם טאר מען נישט שפילן מונאפאלי. דערפאר דארף ווערן א איגוד ההורים פונעם גאנצען חרד'ישן ציבור (אדער פון יעדע שטאט) וואס זאל פירן די סיסטעם פון ישיבות ווי א Republic

צום אלעם ערשט ווען סשאפט זיך דיין איגוד, זאלסטו מאכן א מעמד הסברה נישט יעדער איז מסוגל פאר אלעם, ניין, נישט ידער איז מסוגל פאר א טיפזניגען [איך רעד נישט פון אמת, ודי] שטיקעל סאלאוויטשיק, און נישט יעדער איז מסוגל פאר א חשבון פון חזון איש, אדער רקע"א אדער פנ"י וכו', לעומת זה, זענען פארהאנען פערזאנען, וואס מיט זייער אייגענעם שכל קומען זיי צו צו שווערע חשבונות און טיפע סברות, אי פעם אז דער ביז יעצטיגע בילבול, אז ידער איז מסוגל פאר אלעס, וועט אנגיין, וועסטו גאר נישט קענען שליכטען, און דער איגוד ההורים וועט זיין ציללאז, און אז עלטרן וועלן פארשטיין אז מען דארף זיך באגיין מיט שלמה'ס מעטאד פון חנוך לנער על דרכו ושכלו, וועט ער נישט פראבירען בכלל איינשרייבען זיין בחור ביי בעק, אדער אויב זיין קינד דערליידט נישט קיין דיסיפלען וועט ער נישט פראבירען בית מאיר, אדער אויב זיין קינד גריצעלט אים און די אויער שארפע מוסר און הארטע הנהגה וועט ער נישט פראבירען שערי יושר, ואולי די פראבלעם וואס האט זיך געשאפען מיט בחורים איז אולי די עלטערן און נישט די ישיבות, אבל יש עוד לעיין בזה

[דולה ומשקה]

יעדער בחור ווייסט ווי און וועלעכע ישיבה איז געמאכט געווארען פאר איהם לפי תכונת נפשו, ממילא קלאפט ער אויף די טיהר דייקא פון יענע ראש ישיבה, ער זאגט פאר'ן ראש ישיבה לאז מיר אריין, און אנדערע ווערטער מיינט ער צוזאגען דער מהלך פון דער ישיבה איז פאר מיר.
ווען דער ראש ישיבה זאגט איהם אפ, מיינט דאס אז דער קען טאקע טרעפן א צווייטע ישיבה אבער דאס איז נישט אז לפי ערך נשמתו, עכ"ז היות דער ישיבה איז געוועהן זיין צווייטע אפציע, קען עס נאך ארבעטן פאר דעם בחור.
ח"ו אויב דער צווייטע ישיבה זאגט איהם אפ...
ר' יעקב הורוויץ (אביו של הנואף פרץ) האט דאס געטוהן אן טראכטן צוויי מאהל, זיין יא און זיין ניין איז געוועהן ווי מענגעלע ביים טויער פון אוישוויץ. אפילו נאכדעם וואס מ'איז צוריק געקומען זיך בעטן ביי איהם. - היינט צו טאג וויל ער מיר ווערן א דעה זאגער? אותו ואת בנו ירצחת וגם ירשת? מי שמך לאיש?
פאר געלט האט ער אוועק געקוקט אין גענומען זיבוריות דזיבוריות הפחות שבפחותים, השוחד יעוור עיני... איך קען עם כבוד זיכער נישט אנרופען בלשון חכם.
דער לעצטע זקן הראשי ישיבות, ער איז מטריח? ער מאכט אסיפות? נישט פארהאן קיין גרעסערע היפעקריפט פון דעם? א ראש ישיבה איז ער?
פאר זייערע ישיבות האבען זיי געוויסט צו נעמען געלט פון דעם רבים, געשיקה הונדרעטע הזמנות צו זייער יערליכע דינער, אריין געשארט די סכומים אין באנק אקאונטס מיט גרויסע שמייכעל, פלוצלינג אריין צו נעמען א בחור ווערט שוין דער ישיבה א פריוואט זאך.
והא ראי' אז עס איז נישט קיין פריוואטע זאך פאר ווען ער ווערט הונגעריג פאר כבוד פון דעם רבים אין לייגט אריין זיין פני הכלב אין 'די וואך' שרייבט ער ראש ישיבת...
עתידין ליתן את הדין.

[סאשי פיש]

אין אנדערע נייעס.

[שעפטל]

קוקט מיר אויס אז דער וואגשאהל האט גראדואירט, אבער שרייבן שרייבט ער ענגליש נאך אלס אינטערן רושם פון ווארפן פיטשעס....

קען נאכנישט די חילוק פון Accepting און Excepting......

דזשאוקס אין די זייט.... כה לחי הרב וואגשאהל! מ'נעמט נישט אן אין ישיבה? אריין אין קאלעדזש!!!

[מבקר]

איך האב הנאה צו זעהן ווי איינער טוט צו דער זאך. נישט סתם זיך ארימדרייען אויפען גאס ווי א לא"ו ליי"פ.

[outspoken]

יא יעדער יחיד און יעדער ראש ישיבה מעג טראכטן אז ער קען טוהן וואס ער וויל, אבער ס'איז א טו-וועי סטריט...

איינס ווי איך שרייב דא:
די סיסטעם אין ישיבה'ס זענען רציחה! די בחורים'ס בלוט זענען הפקר! די טרערן פון די עלטערן זענען די הנהלת מים שלנו וואסער! פרישע צענדליגע בחורים וואס וועלן פשוט נישט האבן די ריכטיגע קאנעקשאן'ס אדער זייערע עלטערן קענען נישט אויסצאלן די גראסערי ארדערס פון די מחנכים, צוריקצוגיין אין ישיבה'ס וועלן זיך ראש חודש אייר דרייען אויפן גאס פראנק און פריי, אבער אין קול מלחמה במחנה!
איז דא א איד ווי ר' יואל ראטה וואס האט יא געעפענט א ישיבה וואס 95 פראצענט פון די בחורים זענען געווען אויפן גאס אדער זייער גורל איז שוין געווען אפגעזיגעלט אנצוקומען צו די גאס, נעמט מען אזא איד און מ'פרובירט אים אונטערצוהאקן? האט מען טענות אויף אים? לי יהא אז 5 פראצענט בחורים דארט וואלטן אפשר יא -מיט א שאקל אונטער- געווען אין א אנדערע (נארמאלע???) ישיבה, ווער זאגט אז די 5 פראצענט זענען חשובער און וויכטיגער ווי די איבריגע 95 פראצענט?
יא איך ווייס אז ר' יואל האט אויך גענומען נארמאלע בחורים פון וויען, אבער ווילאנג ס'דא די רציחה'שע ישיבה'ס מוז אזא ישיבה ווי ר' יואל'ס עקזעסטירן!
דו ווילסט נישט אננעמען יעדעם, אקעי! לאז אבער יענעם אפ!

צווייטענס, ווילסט טייטלן מיטן פונגער דעם צו רעכטס און יענעם נעבעך צו לינקס, לאמיר זאגן ביזסט גערעכט... דו מעגסט דאך טוהן וואס דו ווילסט, דו מיזסט נישט אננעמען יעדעם, זיי אבער שטיל ווען ס'דא אן אישו מיט בחורים אויף די גאס. שווייג ווען די גאס רידערט איבער דראפ-אוטס, וויש דיר אפ די נאז ווען ס'דא אן אינטערנעט אסיפה און פרוביר נישט מסביר צו זיין אז נאר דאס איז די פראבלעם, פול דיר ענדערשט אן דעם מויל מיט קטנים ווי אנשטאט שרייען אז די גאסן זענען שמיציג, ווייל גראדע האט דאס דיר נישט געבאדערט אפאר וואכן צוריק ווען דו האסט צוריקגעשיקט דעם לא נתקבל פאר א פופצן יעריגער בחור'ל וואס איז נישט געקומען יעדן פארטאגס, און אים פארשיקט צום גאס.

משל פון רבי ר' בונם,
"דוד המלך זאגט אין תהלים, "תעיתי כשה אבד בקש" פרעגט זיך א שווערע שאלה: וואס איז פשט, אז די שעפאלע האט זיך פארבלאנדזשעט און פארלוירן געווארן "בקש" - דורך די "שטרוי"?
האט רבי בונם זיי אזוי געזאגט: "גוט, אויב איהר ווייסט נישט, וועל איך אייך דערציילן א מעשה, און אפשר אזוי, וועט איהר עס בעסער פארשטיין". האבן זיך אלע טאקע אראפגעזעצט מיט גרויס נייגער, און צוגעהערט דעם צדיקיס ערצעהלונג:

אמאל האט אויסגעבראכן א מגיפה אין וואלד. האבן זיך אלע חיות צוזאמען געקליבן און זענען געגאנגען צום לייב, כדי ער זאל אויסטרעפן צוליב וועמען'ס שולד דאס האט פאסירט? דער לייב האט באלד אלעמען צוזאמען גערופן, און געשטעלט א זיצונג פון די עלטסטע און קליגסטע חיות, כדי זיי זאלן אויסהערן און אויספארשן אלע זינדיגע, און משפט'ן און באשטימען ווער פון זיי איז שולדיג אין די שווערע גזירה. דער ערשטער איז געקומען דער טיגער, און זיך מתוודה געווען, אז עס דריקט איהם אויף זיין געוויסן זעהר א הארבע זינד, וואס כאטש עס איז שוין אריבער א גאנץ לאנגע צייט זייט ער איז עס באגאנגען, פונדעסטוועגן, אין אזא שווערע צייט, ווען עס הערשט אין וואלד א מגיפה, קלערט ער, אז אפשר איז עס געשעהן צוליב איהם.
און די מעשה איז געווען אזוי: אמאל האט ער דערשפירט א גרויסן הונגער, און צופעליג איז דארט פארביי א מענטש. אהן איבערצוקלערן צוויי מאל, האט ער איהם פארציקט, אים צוריסן אויף שטיקער, און אויפגעגעסן... דער לייב האט איהם אויסגעהערט ביזן ענד, זיינע ראטגעבער האבן זיך באראטן, און אלע צוזאמען, זענען צוגעקומען צום באשלוס, אז דער טיגער איז גארנישט שולדיג! וואס'זשע קען מען דען פאדערן פון א הונגעריגן טיגער? ער זאל זיך איינהאלטן?... און דער זינדיגער טיגער, איז פון דארט ארויס גענצליך בארעכטיגט...
דער קומענדיגער אין די רייע, איז געווען דער וואלף, אויך אויף זיין געוויסן האט געדריקט א אומפארגעסליכער זינד: איינמאל האט ער געזעהן ווי א קוה שפאצירט רוהיג און געלאסן מיט איהר יונג קעלבל, זעהענדיג ווי פעט זיי זענען, איז שטארק אויפגערייצט געווארן זיין אפעטיט, און כאטש ער האט געוואוסט, אז עס איז א בפירוש'ער לאו אין די תורה, "אותו ואת בנו לא תשחטו ביום אחד", דאך איז דער וואלף נכשל געווארן, און זיי ביידע פארציקט אויף איין מאל, און איינגעשלינגען.
דער לייב האט אויסגעהערט, זיינע ראטגעבער האבן זיך באראטן, און צוגעקומען זענען זיי אלע צום באשלוס, אז דער וואלף איז גארנישט שולדיג! וואס'זשע קען מען דען פאדערן פון א הונגעריגן וואלף? עס שטייט דאך "זאב יטרף". וואס האט ער געזאלט טוהן, זיך איינהאלטן ?...
אויך ער איז ארויס בארעכטיגט און אפילו אביסל ערמוטיגט... אט זעהט, די אלע קלוגע חיות האבן גע'פסק'נט, אז זיין זינד איז גארנישט אזוי געפערליך...
מיט אמאל קומט צוגיין א קליין שעפעלע. מיט וואקלדיגע פוס שטעלט זי זיך פארן לייב, און נעמט זיך מתוודה זיין אויף איהר "הארבן זינד" וואס ווער ווייסט, אויב נישט דאס, האט חלילה אנגעווערטשאפט די ביטערע שווערע גזירה...
נו, וואס איז דיין זינד? ווערן אלע מיט איינמאל שטיל.
די מעשה איז געווען אזוי, צאפלט די שעפאלע פאר שרעק, עס האט זיך געמאכט אמאל זעהר א קאלטער ווינטער, און איך בין שיעור נישט פארגליווערט געווארן פאר קעלט... האט מיר מיין בעל הבית אריין געברענגט פון שטאל אין זיין שטוב, וואו איך האב זיך טאקע דערווארעמט, און מיין בלוט האט גענומען פליסן אין די אדערן. נאר וואס? איין וויכטיגע זאך האט דער בעה"ב פארגעסן: ער האט נישט גענומען אין חשבון, אז א לעבעדיגער באשעפעניש דארף אויך עפעס עסן, און ער האט מיר נישט צוגעגרייט קיין שפייז...
מיטאמאל באמערק איך, אז אין די שטעק-שיך פון מיין אייגנטימער, וועלכע ער האט אויסגעטוהן און אנידער געלייגט נעבן זיין בעט, ליגט אביסעלע שטרוי, א פאר שטרויעלעך וועלכע האבן מיך אזוי דערקוויקט...
דאס שעפעלע האט נאכנישט געענדיגט אפילו אויסרעדן איהר ווידוי, ווען אלע חיות פון וואלד האבן איהר בארינגלט און באפאלן:
"יא! יא! עס איז קלאר אז דו ביזט די שולדיגע! דו ביזט געווען א כפוי טובה פאר דיין בעל הבית וואס האט דיך אריין גענומען אין זיין שטוב, אצינד ווייסן מיר שוין צוליב וועמען מיר דארפן אזוי שווער ליידן און אפקומען! אזא עוולה! מען טאר עס נישט פארשווייגן!"

"פארשטייט איהר - האט רבי בונם פארגעזעצט זיין ערצעהלונג - אלע פארציקנדע חיות זענען געווען גערעכט, אבער ממש אלע! אויסער אט די אומשולדיגע שעפעלע... און דאס מיינט דא דער פסוק צו זאגן, "תעיתי כשה אובד בקש"... איך בין פארלוירן געווארן ווי א שעפעלע צוליב אביסעלע שטרוי..."

די ערשטע חלק פון די נבואה יחזקאל לד' הוי רועי ישראל איז מקיום געווארען אויפן האר, זיי גייען אין ערכאות, זענען מרים יד בתורת משה ר''ל, בויען זיך פאלאצן און פרעסן און וואקאציען פון אונזער געלט, ווארפען זיך מיט אונזערע קינדער, זיי מאכן פון אידישקייט א האליוואד, און האבן א פראבלעם מיט אונזער ירידת (שינו) הדורות!!!! (כ'וועל נישט אראפגיין צו זייער לעוועל און אויסרעכענען ווי אזוי זייער קינדער זעען אויס וד''ל)

אידישע קינדער ווערטס נישט צובראכן, אויב די ערשטע חלק פון די נבואה יחזקאל איז מקוים געווארן אויפן האר, וועט די צווייטע חלק פון די נבואה יחזקאל אויך מקוים ווערען אויפן האר, אזוי ווי מ'זעט ביי ר' עקיבא. שוב פעם אחת היו עולין לירושלים כיון שהגיעו להר הצופים קרעו בגדיהם כיון שהגיעו להר הבית ראו שועל שיצא מבית קדשי הקדשים התחילו הן בוכין ור"ע מצחק אמרו לו מפני מה אתה מצחק אמר להם מפני מה אתם בוכים אמרו לו מקום שכתוב בו (במדבר א) והזר הקרב יומת ועכשיו שועלים הלכו בו ולא נבכה אמר להן לכך אני מצחק דכתיב (ישעיהו ח) ואעידה לי עדים נאמנים את אוריה הכהן ואת זכריה בן יברכיהו וכי מה ענין אוריה אצל זכריה אוריה במקדש ראשון וזכריה במקדש שני אלא תלה הכתוב נבואתו של זכריה בנבואתו של אוריה באוריה כתיב (מיכה ג) לכן בגללכם ציון שדה תחרש [וגו'] בזכריה כתיב (זכריה ח) עוד ישבו זקנים וזקנות ברחובות ירושלם עד שלא נתקיימה נבואתו של אוריה הייתי מתיירא שלא תתקיים נבואתו של זכריה עכשיו שנתקיימה נבואתו של אוריה בידוע שנבואתו של זכריה מתקיימת בלשון הזה אמרו לו עקיבא ניחמתנו עקיבא ניחמתנו.

ט לָכֵן, הָרֹעִים--שִׁמְעוּ דְּבַר ה', כֹּה-אָמַר ה' אלקים, הִנְנִי אֶל הָרֹעִים וְדָרַשְׁתִּי אֶת צֹאנִי מִיָּדָם וְהִשְׁבַּתִּים מֵרְעוֹת צֹאן, וְלֹא יִרְעוּ עוֹד הָרֹעִים, אוֹתָם; וְהִצַּלְתִּי צֹאנִי מִפִּיהֶם, וְלֹא-תִהְיֶיןָ לָהֶם לְאָכְלָה. {ס} יא כִּי כֹּה אָמַר ה' אלקים, הִנְנִי אָנִי וְדָרַשְׁתִּי אֶת צֹאנִי וּבִקַּרְתִּים. יב כְּבַקָּרַת רֹעֶה עֶדְרוֹ בְּיוֹם-הֱיוֹתוֹ בְתוֹךְ-צֹאנוֹ, נִפְרָשׁוֹת--כֵּן, אֲבַקֵּר אֶת-צֹאנִי, וְהִצַּלְתִּי אֶתְהֶם מִכָּל הַמְּקוֹמֹת אֲשֶׁר נָפֹצוּ שָׁם בְּיוֹם עָנָן וַעֲרָפֶל. יג וְהוֹצֵאתִים מִן הָעַמִּים, וְקִבַּצְתִּים מִן-הָאֲרָצוֹת, וַהֲבִיאוֹתִים אֶל אַדְמָתָם; וּרְעִיתִים אֶל הָרֵי יִשְׂרָאֵל בָּאֲפִיקִים, וּבְכֹל מוֹשְׁבֵי הָאָרֶץ. יד בְּמִרְעֶה טּוֹב אֶרְעֶה אֹתָם, וּבְהָרֵי מְרוֹם-יִשְׂרָאֵל יִהְיֶה נְוֵהֶם; שָׁם תִּרְבַּצְנָה בְּנָוֶה טּוֹב, וּמִרְעֶה שָׁמֵן תִּרְעֶינָה אֶל-הָרֵי יִשְׂרָאֵל. טו אֲנִי אֶרְעֶה צֹאנִי וַאֲנִי אַרְבִּיצֵם, נְאֻם ה' אלקים. טז אֶת-הָאֹבֶדֶת אֲבַקֵּשׁ, וְאֶת-הַנִּדַּחַת אָשִׁיב, וְלַנִּשְׁבֶּרֶת אֶחֱבֹשׁ, וְאֶת-הַחוֹלָה אֲחַזֵּק; וְאֶת-הַשְּׁמֵנָה וְאֶת-הַחֲזָקָה אַשְׁמִיד, אֶרְעֶנָּה בְמִשְׁפָּט. יז וְאַתֵּנָה צֹאנִי, כֹּה אָמַר ה' אלקים: הִנְנִי שֹׁפֵט בֵּין-שֶׂה לָשֶׂה, לָאֵילִים וְלָעַתּוּדִים. יח הַמְעַט מִכֶּם, הַמִּרְעֶה הַטּוֹב תִּרְעוּ, וְיֶתֶר מִרְעֵיכֶם, תִּרְמְסוּ בְּרַגְלֵיכֶם; וּמִשְׁקַע מַיִם תִּשְׁתּוּ וְאֵת הַנּוֹתָרִים, בְּרַגְלֵיכֶם תִּרְפֹּשׂוּן. יט וְצֹאנִי מִרְמַס רַגְלֵיכֶם תִּרְעֶינָה, וּמִרְפַּשׂ רַגְלֵיכֶם תִּשְׁתֶּינָה. {פ}
כ לָכֵן, כֹּה אָמַר ה' אלקים אֲלֵיהֶם: הִנְנִי אָנִי וְשָׁפַטְתִּי בֵּין שֶׂה בִרְיָה, וּבֵין שֶׂה רָזָה. כא יַעַן, בְּצַד וּבְכָתֵף תֶּהְדֹּפוּ, וּבְקַרְנֵיכֶם תְּנַגְּחוּ, כָּל הַנַּחְלוֹת עַד אֲשֶׁר הֲפִיצוֹתֶם אוֹתָנָה, אֶל הַחוּצָה. כב וְהוֹשַׁעְתִּי לְצֹאנִי, וְלֹא-תִהְיֶינָה עוֹד לָבַז; וְשָׁפַטְתִּי, בֵּין שֶׂה לָשֶׂה. כג וַהֲקִמֹתִי עֲלֵיהֶם רֹעֶה אֶחָד, וְרָעָה אֶתְהֶן אֵת עַבְדִּי דָוִד; הוּא יִרְעֶה אֹתָם, וְהוּא יִהְיֶה לָהֶן לְרֹעֶה. כד וַאֲנִי ה' אֶהְיֶה לָהֶם לֵאלֹהִים, וְעַבְדִּי דָוִד, נָשִׂיא בְתוֹכָם: אֲנִי ה' דִּבַּרְתִּי. כה וְכָרַתִּי לָהֶם בְּרִית שָׁלוֹם, וְהִשְׁבַּתִּי חַיָּה רָעָה מִן הָאָרֶץ; וְיָשְׁבוּ בַמִּדְבָּר לָבֶטַח, וְיָשְׁנוּ בַּיְּעָרִים. כו וְנָתַתִּי אוֹתָם וּסְבִיבוֹת גִּבְעָתִי בְּרָכָה; וְהוֹרַדְתִּי הַגֶּשֶׁם בְּעִתּוֹ, גִּשְׁמֵי בְרָכָה יִהְיוּ. כז וְנָתַן עֵץ הַשָּׂדֶה אֶת פִּרְיוֹ, וְהָאָרֶץ תִּתֵּן יְבוּלָהּ, וְהָיוּ עַל אַדְמָתָם לָבֶטַח; וְיָדְעוּ כִּי אֲנִי ה' בְּשִׁבְרִי אֶת-מֹטוֹת עֻלָּם, וְהִצַּלְתִּים מִיַּד הָעֹבְדִים בָּהֶם. כח וְלֹא יִהְיוּ עוֹד בַּז לַגּוֹיִם, וְחַיַּת הָאָרֶץ לֹא תֹאכְלֵם; וְיָשְׁבוּ לָבֶטַח, וְאֵין מַחֲרִיד. כט וַהֲקִמֹתִי לָהֶם מַטָּע לְשֵׁם; וְלֹא יִהְיוּ עוֹד אֲסֻפֵי רָעָב בָּאָרֶץ, וְלֹא יִשְׂאוּ עוֹד, כְּלִמַּת הַגּוֹיִם. ל וְיָדְעוּ, כִּי אֲנִי ה' אֱלֹקיהֶם אִתָּם; וְהֵמָּה, עַמִּי בֵּית יִשְׂרָאֵל נְאֻם ה' אלקים. לא וְאַתֵּן צֹאנִי צֹאן מַרְעִיתִי, אָדָם אַתֶּם: אֲנִי, אֱלֹקיכֶם נְאֻם ה' אלקים. {פ}

[כוכב]

אין אנדערע נייעס.

דאס בילד פונעם יאר, און מיט צוויי שיינע געלאקערטע פיאהלעך, א ריכטיגע קידוש ה'. ווייסט איינער זיין געשיכטע?

[לית דין בר נש]

יא ליפא האט אונז אזוי מבזה גיוועהן איז געקומען אזא וואגשאל און עס פארווישט מען קען אויסזעהן נארמאל (פרעזענליך קען איך אים נישט) און גיין אין קאלעדז"ש!!!

[הירשל ציג]

ווער איז דער יענקי סופר פון וועמען ער רעדט?

[ונבנתה העיר]

פונעם סימבאל זעהט אויס אז עס רעדט זיך פון YU.

[כוכב]

יאנקי סופר איז דער וועמען מהרא האט געווינטשן שירבו שונאינו.
ער ווארפט די בחורים אין ישיבה.

[קליגער אינגערמאן]

געהערט פון עימעצען אז דער אינגערמאן איז א גאר פיינער נארמאלער געריבענער בחור געווען, אין נאר ציליב פארשידענע משפחה פארשידענהייטען איז ער נישט אנגענימען געווארן אין ישיבה נאכדעם וואס ער האט געלערנט אין ק"י פון די פעמפער אן ביז ער האט געדארפט אריינגיין אין די גרויסע מתיבתא.

[smartinof]

יעדער בחור ווייסט ווי און וועלעכע ישיבה איז געמאכט געווארען פאר איהם לפי תכונת נפשו, ממילא קלאפט ער אויף די טיהר דייקא פון יענע ראש ישיבה, ער זאגט פאר'ן ראש ישיבה לאז מיר אריין, און אנדערע ווערטער מיינט ער צוזאגען דער מהלך פון דער ישיבה איז פאר מיר.
ווען דער ראש ישיבה זאגט איהם אפ, מיינט דאס אז דער קען טאקע טרעפן א צווייטע ישיבה אבער דאס איז נישט אז לפי ערך נשמתו, עכ"ז היות דער ישיבה איז געוועהן זיין צווייטע אפציע, קען עס נאך ארבעטן פאר דעם בחור.
ח"ו אויב דער צווייטע ישיבה זאגט איהם אפ...
ר' יעקב הורוויץ (אביו של הנואף פרץ) האט דאס געטוהן אן טראכטן צוויי מאהל, זיין יא און זיין ניין איז געוועהן ווי מענגעלע ביים טויער פון אוישוויץ. אפילו נאכדעם וואס מ'איז צוריק געקומען זיך בעטן ביי איהם. - היינט צו טאג וויל ער מיר ווערן א דעה זאגער? אותו ואת בנו ירצחת וגם ירשת? מי שמך לאיש?
פאר געלט האט ער אוועק געקוקט אין גענומען זיבוריות דזיבוריות הפחות שבפחותים, השוחד יעוור עיני... איך קען עם כבוד זיכער נישט אנרופען בלשון חכם.
דער לעצטע זקן הראשי ישיבות, ער איז מטריח? ער מאכט אסיפות? נישט פארהאן קיין גרעסערע היפעקריפט פון דעם? א ראש ישיבה איז ער?
פאר זייערע ישיבות האבען זיי געוויסט צו נעמען געלט פון דעם רבים, געשיקה הונדרעטע הזמנות צו זייער יערליכע דינער, אריין געשארט די סכומים אין באנק אקאונטס מיט גרויסע שמייכעל, פלוצלינג אריין צו נעמען א בחור ווערט שוין דער ישיבה א פריוואט זאך.
והא ראי' אז עס איז נישט קיין פריוואטע זאך פאר ווען ער ווערט הונגעריג פאר כבוד פון דעם רבים אין לייגט אריין זיין פני הכלב אין 'די וואך' שרייבט ער ראש ישיבת...
עתידין ליתן את הדין.

איך דינג זיך מיט דעם פאקט אז ידער בחור וויס וואס עס איז גוט לפי תכונות נפשו, איך וואלט מציע געווען זאל רעדאגירן דיין תגובה, צו א מילדערען טאן

[outspoken]

א חילוק ציווישען היינט און אמאל (אחת מני אלף) ביי אסיפת הרבנים האט מען מעורר די רבנים און דרך אגב די בעלי בתים.ׁׁ(אוי ווי נעמט מען היינט אזא איד ווי פאפא רב ז''ל)