קינה לתשעה באב על גזירות תשע"ד

[איך אויך]

מען לייגט עם שוין איבער און מען פראקט אריין כדבעי. געב דיך א קוק אים אין אנדערע אשכולות ווי מען פארט עם אריין פארען חטא פון נישט לאזן ק''ש ווערן איבערגענומן פון איינציגע טראלס.

[[NAMELESS]]

אמרתי אני לליבי מה לך להיות שוקט על השמרים
הגיגיך תשמיע בקימוץ וקוצר אמרים
ומה לך נחפז כל היום שומע שיעורים
קח לך העט וחקוק דברי אמרים

בנפשי ערכתי החשבון בבהירות
מי לך פה ומה לך לקבוע שורות
וכי מי לך מאזין, ליבו פתוח בעשירות
חי כי יתן אל לבו להבין אלו הדברות

אמנם כן התחזקתי ואמרתי לפיכך
אתה בן אדם אל תפחד ממרשיעך
יש לך דורשים מדקדקים אותות צפונך
בבית הקפאין לך קרובים ומבינים רעיון, אחות ואח
והתחזקת כמוהו תדרוש היופי ובכן עניתי ואמרתי @ איך אויך!

[מי אני]

ולמה לא נאמר כ' בקינת יאיר? לפי שנסתרה בה תקוות הדור כ'אווע שטיבל הוא יחיש לנו את הגואל.

ועל הפ' אינני שואל,
כי שום מקום לו לא יועיל,
כמו ב'איכה' הוא משובש
גם מכאן יהי' מגורש.

איך האב פארשטאנען אז ער׳ט אויסגעלאזט דעם אות כ׳ ווייל (אבות ה כא) בן עשרים לרדוף [אחרי מזונותיו, רע״ב שם], און דאס איז א חלק פון אויף וואס ער איז מקונן (גראד נאכדעם אין אות ל׳ זאגט ער דאס).

די אות פ׳ האט ער אויסגעלאזט ווייל אין איכה איז עס אויפגעטוישט מיט׳ן פלאץ פון ע׳ ווייל די מרגלים אמרו בפיהם מה שלא ראו בעיניהם (סנהדרין קד:, ואגב ע״ש בהמשך הגמרא המדבר אודות דיינים ומלמדי תינוקות העושין מלאכתן ברמיה), ופירש״י אז זיי האבן געזאגט זאכן עד שלא ראו בעין ע״ש. משא״כ אין אונזער פאל וואס מ׳זעהט בעין די חורבן ממש בהדיא פארקערט און דאך זאגט מען בפה אז ס׳גוט וכו׳ און מ׳דארף נישט פארבעסערן, האט ער אינגאנצן אויסגעלאזט דעם אות פ׳.