זר זהב האט געשריבן:די צייטונג איז פאר מענטשן וואס קענען נישט אדער ווילן נישט פארגעסן אז בוש האט געגאנבעט די וואלן פון גאור אין 2000. און אוך איז עס פאר מענטשן וואס האבן זייער ליעב די ווארט "פילייכט". (נאר א לייענער פארשטייט)
אשפג! לול
לעמיל האט געשריבן:ידען האט געשריבן:אךשמח האט געשריבן:איך האף גאר בקרוב צו שרייבן דעם תוכן פונעם נייעם שפאקטיוו.
איך ווארט אויף די די תוכן אויב סע בעסער ווי די פאריגע שטערן...
די תוכן איז זייער שיין דאס מאל. אסאך מער אינטערסאנט וי די לעצטע שטערן
randy_couture האט געשריבן:איך האלט אינמיטן לייענען די נייע שפאקטיוו פון די חודש. און איך לייען די ארטיקל פון איינגערעדטע זאכן. קום איך אן צו די שטיקל ווי ער שרייבט וועגן די דייטשע גענעראל ערווין ראממעל. און די שרייבער לעבט אויף ווילדע פאנטאזיעס איך האב נישט קיין אנונג פון ווי ער האט גענומען זיין אינפארמאציע אבער ער שרייבט לכאורה אינגאנצן נישט צו דערזאך.......נישט נאר איז ער געווען פון די בעסטע וואס די דייטשן האבן פארמאגט....
עכ״פ די שרייבער ברויך צו מאכן אביסל מער ריסורטש פארן שרייבן זיינע ארטיקלען....
איך האב נאכנישט געלייינט ווייטער אבער איך האף אז עס ווערט נישט ערגער.
איך בין all the way פאר קריטיק, אבער עס מוז קימען מיט בעקאפ, נישט געווארפן קריטיק און געגאנגען אן זיך מסביר פארוואס ווען ווי,ידען האט געשריבן:Randy
איך האלט אנדערש ווי פריינטליך אז מע טאר נישט ברענגען קריטיק אבער דארפסט אויפווייזן פארוואס דו זאגסט אנדערש.[/randy_couture האט געשריבן:הער זיך איין טייערער פריינדליך.
יא איך קען די נושא זייער גוט אין איך האב גאנץ ווייניג געדולד דיך צו שרייבן .......
איך בין נישט קיין שרייבער און קען בכלל נישט שרייבן אבער היסטאריע איז איינס פון מיינע באליבסטע טעמעס און איך קען זייער אסאך איך לייען אסאך ווייל איך האב עס ליב. עס איז מיין האבי ווי מען זאגט. יעצט לעצטנעס האט די שפאקטיוו אין די שטערן אנגעפאנגען אביסל אונטער צי הינקען מיט זייער קוואלעטי ס׳האט אנגעפאנגען אויסצוקוקן מער און מער ווי די צייטשריפט וואס איז הישט געווען צו קייען אדער שלינגען איז וויבאלד איך בין נישט קיין שרייבער און צייט צו שרייבן האב איך נישט האב איך גארנישט געזאגט אבער די ארטיקל האט מיר ארויסגענומען פון די גלייזן מחמת כמה סיבות.
די קעפל שרייבט אז ער גייט דיר אויפווייזן אז ראממעל איז קיין אנטעסמיט קיינמאל געווען און נישט נאר ווייזט ער עס נישט אויף וואס דרך אגב איז א מחלוקה צווישן היסטאריקער נאר ער פארפארט פון די טעמע אינגאנצן. ער הייבט דיר אן אויפצוקלערן אז ער איז נישט געווען אזוי קלוג. איך מיין ווי קומט עס דא אריין. פון ווי נעמסטו אזוינע שטותים אז ווייל די בריטישע האבן נישט געטויגט האבן זיי געמאכט פראפאגאנדע אז ראממעל איז מוראדיג קלוג. ביסט אראפ פון זינען די מאכסט שיינע פיינט קלוג צו פארווישן עפעס? די הארגסט דיך אפ דיינע סאלדאטן וועלן דאך נאר מער מורא האבן. איך קען גיין ווייטער מיט אסאך זאכן וואס די ה מארש שרייבט הוילע מעשיות אבער איך האב פשוט נישט קיין געדול צו טייפן. זיי געזונט
וויקיפעדיע האט געשריבן:British General Claude Auchinleck, one of Rommel's opponents in Africa, in a letter to his field commanders:
There exists a real danger that our friend Rommel is becoming a kind of magical or bogey-man to our troops, who are talking far too much about him. He is by no means a superman, although he is undoubtedly very energetic and able. Even if he were a superman, it would still be highly undesirable that our men should credit him with supernatural powers... [ending the memo with] I am not jealous of Rommel.
Rommel gave as good as he got, using his antitank weaponry to destroy four times as many British tanks as he lost (but still leaving the Brits with 800 against Rommel's 90).
Ironically, one of the reasons for his towering reputation was due to his opponents. While most enemy generals had only ever received short shrift from British leaders, the British built up a myth around this man as a 'genius'. Churchill even went so far as to name him in the House of Commons.
At one point, Auchinleck became so frustrated by what he considered the Rommel 'bogeyman' that he forbade his troops to mention the German commander. Not surprisingly, such an order simply increased Rommel's status in the eyes of British soldiers.
This development had a clear purpose for the Allies. The image of Rommel as an extraordinary general helped take the edge off the numerous failings of the British army in the desert. It was, after all, easier to explain away the numerous defeats by highlighting their enemy's strengths, than it was to face up to British shortcomings.
The myth took on a life of its own. Rommel was the one German commander to receive sympathetic treatment in a number of biographies written by British officers after the war. Ultimately, this led to his immortalisation in the masterly film portrayal by James Mason - 'The Desert Rats'. Irony indeed.
Rommel possessed many military talents, but his flaws as a commander doomed him to failure. His lack of staff training meant that, for all his tactical success, he never properly understood the broader context of 'his' war in North Africa - or the fact that the campaign was essentially defensive for the Axis. Most importantly, his failure to understand the complex logistics of the North African theatre meant that his daring advances were never sustainable.
... his flaws as a commander doomed him to failure.
For all his talents as a commander, Rommel did not pass the one true test of generalship - he never achieved a lasting victory.
קופערניקוס האט געשריבן:צו ראממעל איז געווען קלוג צו נישט איז א זאך וואס יש מקום לדון, איך בין זיכער אז ה' מארש האט ערגעץ גענומען די טעאריע, און עס האט זיכער א מקור, טראץ וואס גאנץ מעגליך איז עס נישט קיין מעין-סטריעם אנגענומענע מיינונג ביי היסטאריקער.
וואס מען קען קריטיקירן ה' מארש, און קריטיקירן איז דאך א געשמאקע און א וויכטיגע זאך, איז אז ער האט געזינדיגט מיט דעם חטא וואס אלע מלקטים זינדיגן מיטן תולה זיין תניא בדלא תניא, ער האט געוואלט מאכן א ליקוט פון זאכן וואס איר האט אייביג געוואוסט און עס איז נישט אמת, האט ער צוזאמגעקלאפט זאכן וואס זענען קנאפע מחותנים, די איינרעדעניש פון מייערן מיט א היסטארישע טעאריע איבער ראממעל, די צוויי זאכן זענען צוויי וועלטן און קלעבן ווי היגס באסאן פארטיקעלס צום וואנט.
אבער ווער עס זיצט אמאל ביי א שבע ברכות און הערט ווי א בעל דרשן זאגט "און אז מען רעדט שוין, מענין לעניין באתו עניין" און ער פלעכט אריין אן אומבא'חנטע דזשאוק וועגן א שוויגער אינמיטן נאכזאגן א שטיקל קבלה תורה וואס ערקלערט דעם נח שלא ניוורע מישעניוורע, קען מוחל זיין הער מארש'ן.
און ווער ווייסט דען נישט די מעשה הידוע פון קרח מיט די קעצעלע, והדברים עתיקים, ואכמ"ל, וד"ל, ודו"ק, ודפח"ח, וראויים הדברים למי שאומרם, ועוד חזון למועד, ואשים קנצי למילי,