דער אלטער שמש זעליג קריכט ווי א פערד

[רויטע וואנצעס]

דער אלטער שמש זעליג קריכט ווי א פערד,
מ'הערט זיין אלטע שיך קראצן די ערד,
ס'נאך טונקל אין די שטעטל'ישע גאסן,
אבער זעליג וועקט שוין די מאסן,
שטייטס אויף! סליחות! שרייט ער ווי א טיגער,
די עולם שטייט אויף מיט זריזות און גערודער,
די ערשטע וואונקען פון טאג שיינען שוין ביי די עקן,
ה' קל רחום טוט יעדעם דערוועקן,
די חזן'ס קול שניידט ווי א מעסער,
די טרערן פאלן גאנצע פעסער,
יראה איז אויפן פנים אויסגעשפרייט,
זקנים, בעלי בתים, און יונגעלייט,
פון די גרויסע פענסטער הערט זיך א געוויין,
זי מישט זיך אויס מיטן גאלדענעם זון שיין,
די ווינט נעמט איר הויעך ביז גאר,
טאטע געב אונז א זיס לעכטיג יאר.

[אביגדור]

ויש להאריך, ואכהמ"ל.

[רויטע וואנצעס]

זעליג איז שוין מער נישטא,
ער וועקט שוין נישט אין די פריע שעה,
ער האט אונז פארלאזט בעלמא הדין,
נישטא ווער עס זאל ארומגיין,
די בית המדרש פארטאגס ווי ביינאכט,
די ערשטע מנין סליחות האלב נאך אכט,
נישטא מער קיין צובראכענע געוויין,
ס'קלאפט מער נישט די הארץ מיט די ציין,
סליחה וכפרה איז א יום כיפור זאך,
ווייסט דאך, די דור איז שוואך,
זעליג איז אבער זייער וואך,
ער קוקט אריין דורכן דאך,
שטייטסט אויף! וועקט ער די נשמה,
בעטס אידעלעך פאר סליחה וכפרה,
ער בעט אויך פאר זיינע אידן ביי גאט,
ער וועקט אונזער זעהל פון א העכערן ארט,
אנשטאט שיך, קראצן די געפיהלן,
זעליג ווייסט גוט ווי אונז אויפצוזוכן,
זאלן מיר אלע האבן א יאר פון צרות פריי,
לשנה טובה תכתבו, שנת תשע"ה.

[איחוד פעלד]

טאמער מעג מען קריטיקירען.

קריכט ווי א פערד האט נישט קיין פשט.

אדער קריכט מען ווי מורעשקע, אדער גאלאפירט מען ווי א פערד

[כוכב]

איחוד פעלד האט נישט קיין פשט. אדער איחוד קאנטרי אדער פרייע פעלד.

[יין שרף]

ווי פלעגט נאר די ראש ישיבה זאגען? אלול זכרונו לברכה...

ווען אונז זעמיר געווען בחורים...

[איחוד פעלד]

איחוד פעלד האט נישט קיין פשט. אדער איחוד קאנטרי אדער פרייע פעלד.

די הערסט אויף?

[רויטע וואנצעס]

[tag]איחוד פעלד[/tag], די כוונה איז די סלענג ווארט "פערד", א בטלן אין די אויגן פונעם עולם, נישט אן אקטועלע פערד.

[איחוד פעלד]

[tag]איחוד פעלד[/tag], די כוונה איז די סלענג ווארט "פערד", א בטלן אין די אויגן פונעם עולם, נישט אן אקטועלע פערד.

שוואך.

געוועהנליך ניצט מען די משל פערד אז איינער האט כח ווי א פערד, אדער לגנאי איז דא די אומגעהוירע תאווה פין א פערד. אבער א פערד אלץ בטלן דענק איך נישט. קען זיין ביסט גערעכט, אבער אני הקטן געדענק נישט אזוי. אויף תמימות ווערט געברענגט א שעפעלע וכו'.

[רויטע וואנצעס]

הער "שעפעלע", איך בין א גרויסע "תמים", און "בטלן". איך האב נישט די "כוחות" פון א "פערד" זיך צו טענה'ן. אויך בין איך נישט א "פערד" וואס זוכט צו "קריכן" אויף די נערווען. מיין "משל" איז אפשר "שוואך", אבער מיין "תאוה" איז שטארק, מסכים צו זיין מיט'ן "אני הקטן".

[רויטע וואנצעס]

היינט ביי סליחות איז דער בעל תפילה געקראכן ווי א פערד. אפשר אז מ'זאל זיך דערמאנען פון זעליג און תשובה טוען...

[יודישע שרייבער]

הערליך שיין [tag]רויטע וואנצעס[/tag]! ווי איך האב דיר שוין געשריבן אין אישי גלייך נאכן זיך איינשרייבן דא אין שטיבל, יעדער וואס כאפט נאר א בליק אין די פאעזיע אפטיילונג זעט אויף וואס וואנצי (דיר רופן בלשון חיבה אויב מעג איך, קודם איך זאג עס און נאכדעם פרעג איך...) טויג.

[רויטע וואנצעס]

[tag]יודישע שרייבער[/tag], יישר כח! איך פיר מיך אויב מ'געבט מיר א קוש, קוש איך צוריק. אשר ע"כ וויל איך נעמען די געלגנהייט דיר צו באגריסן. דיין פאמע האט מיר זייער באנומען. האסט א פעדער וואס איז א שטיק הארץ און טאלאנט. איך וועלקאם דיין קאמפעטישאן .

[berlbalaguleh]

טאמער מעג מען קריטיקירען.

קריכט ווי א פערד האט נישט קיין פשט.

אדער קריכט מען ווי מורעשקע, אדער גאלאפירט מען ווי א פערד

ניין: איך בין נישט מסכים. דו האסט שוין אמאל געזעהן א מוראשקע שלעפן א וואגן...? אבער אן אלטער פערד לאורך ימים ונשים שלעפט א וואגן קריכנדיג...ספעציעל בארג ארויף...! חוץ דעם, סאיז נישט שיין צו צושטערן יענעמ'ס פאעמע...

[berlbalaguleh]

רויטע וואנצעס: ייש"כ. דו האסט מיר דערווארעמט מיין הארץ מיט די צוויי שיינע און זיסע פאעמעס. וועלכע זענען הארציג און פשוט. אבער רעדן צו די הארץ און נשמה...!

[יודישע שרייבער]

[tag]יודישע שרייבער[/tag], יישר כח! איך פיר מיך אויב מ'געבט מיר א קוש, קוש איך צוריק. אשר ע"כ וויל איך נעמען די געלגנהייט דיר צו באגריסן. דיין פאמע האט מיר זייער באנומען. האסט א פעדער וואס איז א שטיק הארץ און טאלאנט. איך וועלקאם דיין קאמפעטישאן .

איך מיין אז איך בין שוין מער רויט ווי דיינע וואנצעס, צו באקומען קאמפלימענטן פון דער פאעזיע ריז (נאר פאעזיע? אין וואס נישט?), איז מיר א גרויסע גדולה, א דאנק.
אבער למען האמת, קיין קוש האב איך דיר נישט געגעבן,
איך האב די פשוטע אמת געטון זאגן,
און אביסל ארויסגעברענגט וואספארא רייכע פעדער דו טוסט פארמאגן.

[געוואלדיג]

דער עולם פארברענגט געשמאק,
רייכע פעדערן ממש א קנאק
יא אדער נישט א קוש אין באק

נאר דער אמת געטוהן זאגן
אין א שורה א גראם אהן זיך פלאגן
א זיס לעכטיג יאר זאל אויף אונז שוין טאגן.

[רויטע וואנצעס]

דער עולם אין א פאעזיע מאוד,
דער גראמען באן פארט,
נישט קיין פרעשור און דאגות,
פון יו"ט הכנות און די געדרייטע חלות,
מ'זיצט דא בשבת אחים גם,
פלעכטן טעם מיט גראם.

[געוואלדיג]

נו, אין אזא טאג אזוי ווי היינט,
אינדערהיים צו זיין האט מען פיינט
די קינדער שטייען אויף די געהירן
דראפען זיך אויף גראדע ווענט און טירן
וויל מען זיך באהאלטן אין א בית קיבול
דא אינעם זיסן שטיבל
וועלן מיר זיך איינהאלטן און נישט זיך רעגן
און גיין אין גוטע וועגן
וועט א גוט יאר אונז קומען אנטקעגן.

[רויטע וואנצעס]

בין איך געלאפן צו סליחות
אבער א כפרה נישט געטראפן
פרובירט אנחות וגניחות
דער הארץ אבער נישט אפן.

געשלינגען קאווע
גע'טובל'ט אין מקוה
געדאווענט מיט אהבה
אבער אין תקוה.

גאט'עניו! כ'הער נישט דיין ברום
מיין נשמה פארשפארט
אם יש אלוקים
א צייכן איך ווארט.

ווי אן ארעסטאנט ביי זיך אליין
מיין געוויסן צוריסן
דיין ליכט, דיין שיין
לאז מיר וויסן.

ווארף מיר נישט אוועק
צו א סוף לעהר
מיין נפש וועק
מיין טרער הער.

אוי טאטע! דיין ליבע!
גיב מיר כ'דארף איר האבן
אוי טאטע! האניג זיסע!
לשנה טובה טו זאגן.

ווייל איך בין דיינס א קינד
טו דאס געדענקן
געדענק אונזער בונד
איך טו זיך אזוי שרעקליך בענקן.