שושנים #1: אמרתי

[ונבנתה העיר]

אמרתי בקינה אשיר,
קינה כי תשור?
כינה כי תשיר?
אמרתי חסד חינם,
ותהי הכינם.

אמרתי בחסד יבנה עולם,
חסד הוא ונכרתו לעיני בני עמם,
לכן כל הורג קין,
על אבן אחת שבעה עיניים.

לא בכסף תגאלו,
כי בזהב תגעלו,
מדה ומדה, איפה ואיפה,
אפוא הערשלע, אפוא יוסלה.

מה פרצת פרץ,
את לכל חפץ,
את ה' אלוקיך תירא,
לרבות בעלי קומה.

אינגעלע, מה שמך,
F**k you, כאשר לא נגענוך,
הסר כל עקוד ותלוי,
תשאיר אלו אשר לחיים נכתבו.

מה יבין אנוש,
נסתרה דרכיו,
במה לכמוש,
נפל במהמוריו.

תל עולם לא תבנה עוד,
Tale העולם נשמתה בה עוד,
Tail העולם לא תקפ"ץ עוד.

כי אם אני אינננו אני,
כי אם שבר בת עמי,
אין אני והוא דרין בדיר,
לא אבנה מחורבנה של צור.

בני שכורת יפרצו דרך,
למנות להם מלך,
בני נדה תחבק,
להכרית זרעו של עמלק,
קודש יהיו בני תמורה,
לבנות להם בית הבחירה.

עמי תלויים ובלויים,
ונבנתה העיר על תילה,
עלו לציון מושיעים,
מושב איוה לו י-ה.

[פישלע העררינג]

איך קען דער סיגנון, גוט ווי אייביג. וואונדערבאר! דער מיאוס'ער ווארט האט נישט אויסגעפעלט, דערפאר באקומט עס פון מיך נאר 4 פון 5 כוכבים.

[כוכב]

אך וואס פארשטייסטו, די עף יו האט דאך אלע טעמים...

[פישלע העררינג]

[פון 1 (די ווייניגסטע) ביז 5 (די מערסטע) כוכבים]

טיפקייט: 5 כוכבים

פארשטענדליך: 4 כוכבים

קונץ: 5 כוכבים

אוועראל: זייער קונצטלעך, אבער למעלה מהשגתי.

[מאטי]

אויב ס'איז למעלה מהשגתך דאן ווי אזוי ווייסטו איר טיפקייט?

[פישלע העררינג]

אויב ס'איז למעלה מהשגתך דאן ווי אזוי ווייסטו איר טיעפקייט?

חכם! אזוי מעסט איך די טיפקייט...

ביזט אבער גערעכט - ס'איז א פאראדאקס.

[כוכב]

עמוק עמוק מי ימצאנו, א ריכטיגע קונסט שטיק.
נתפעל צו ווערן וואס פאר א כלים עס דרייען זיך ביי אונז אונטער די בענק.

[פישלע העררינג]

עמוק עמוק מי ימצאנו, א ריכטיגע קונסט שטיק.
נתפעל צו ווערן וואס פאר א כלים עס דרייען זיך ביי אונז אונטער די בענק.

זאג מיך די אמת, [tag]כוכב[/tag] אדער [tag]מאטי[/tag]: דו פארשטייסט וואס דא שטייט? לאמיר זאגן אז די ווערטער לאזן זיך טייטשען, האבן די שורות אויך א חיבור? איך ברעך מיך קאפ און ס'גייט נישט.

[יאיר]

דאס זעט מיר אויס ווי א געקונצלטער פורים קידוש.

[ברסלבער]

איך פארשטיי אויך נישט די כוונות פונעם מחבר, פון די לעצטע פאראגראף זעהט אויס ווי עס איז עפעס א לחש וואס איז מסוגל אז ונבנתה העיר זאל צוריק קומען, און עס האט טאקע געהאלפן למעשה.
אפשר קען [tag]כוכב[/tag] בעטן דעם מחבר זאל ארויפשטעלן אנאנים א שטיקל הסבר אויפן חרוז.

[יואב]

כ'האלט דאס איז יא שיין און ארטיסטיש, הגם פאר אני הקטן איז פארשטענדליך און כ'האב הנאה מער פון געוויסע פאראגראפן באזונדער, ווי איידער די גאנצע פאעזיע אויפאמאל. קען זיין ס'איז מיין פראבלעם.

[פישלע העררינג]

אמרתי בקינה אשיר,
קינה כי תשור?
כינה כי תשיר?
אמרתי חסד חינם,
ותהי הכינם.

איך האב מיך געזאגט אז א קלאג וועל איך זינגען.
א קלאג זעהסטו דא?
א בייסיגע לייז קען דען זינגען?
יא! ווייל כ'זינג בחינם
און פאר בחינם באקומט מען כינים...

אמרתי בחסד יבנה עולם,
חסד הוא ונכרתו לעיני בני עמם,
לכן כל הורג קין,
על אבן אחת שבעה עיניים.

איך האב געזאגט אז מיט חסד בויט מען א וועלט,
איר מיין ווערט ביי די פעלקער פארשניטן
אין נאמען פון חסד הרג'עט מען זיך אויס,
און מען קוקט זיך צו צו די פארשטיינערטע הערצער.

לא בכסף תגאלו,
כי בזהב תגעלו,
מדה ומדה, איפה ואיפה,
אפוא הערשלע, אפוא יוסלה.

נישט מיט כיסופין (ליבשאפט) טוהט מען יענעם אויסלייזן,
און פאר אומריינע געלט טוהט מען זיך פארמיאוס'ן די זעהל,
מען מיינט אז מען קען זיך כשר'ן,
מיט קאמפיינ'ס פון איפה דער און איפה יענער.

מה פרצת פרץ,
את לכל חפץ,
את ה' אלוקיך תירא,
לרבות בעלי קומה.

פארוואס איז מען פארנומען מיט מחאות,
את לרבות מיט חומרות אויף יעדער זאך,
פארנעם דיך מיט דיין אייגן יראת שמים,
יא, אפילו די רבנים אויך.

אינגעלע, מה שמך,
F**k you, כאשר לא נגענוך,
הסר כל עקוד ותלוי,
תשאיר אלו אשר לחיים נכתבו.

די רבנים קוקן אראפ אויפ'ן פאלק מיט זלזול,
דערפאר זענען זייערע רייד נישט מתקבלים,
קשוט עצמך קודם,
און לאז אונז געמאך - אונז אמת'ע צדיקים.

מה יבין אנוש,
נסתרה דרכיו,
במה לכמוש,
נפל במהמוריו.

תל עולם לא תבנה עוד,
Tale העולם נשמתה בה עוד,
Tail העולם לא תקפ"ץ עוד.

כי אם אני אינננו אני,
כי אם שבר בת עמי,
אין אני והוא דרין בדיר,
לא אבנה מחורבנה של צור.

בני שכורת יפרצו דרך,
למנות להם מלך,
בני נדה תחבק,
להכרית זרעו של עמלק,
קודש יהיו בני תמורה,
לבנות להם בית הבחירה.

עמי תלויים ובלויים,
ונבנתה העיר על תילה,
עלו לציון מושיעים,
מושב איוה לו י-ה.

כ'האב נישט קיין נערווען מפרש צו זיין מער. איך בין "נישט" דער מחבר.

[יואב]

אמרתי בקינה אשיר,
קינה כי תשור?
כינה כי תשיר?
אמרתי חסד חינם,
ותהי הכינם.

איך האב מיך געזאגט אז א קלאג וועל איך זינגען.
א קלאג זעהסטו דא?
א בייסיגע לייז קען דען זינגען?
יא! ווייל כ'זינג בחינם
און פאר בחינם באקומט מען כינים...

אמרתי בחסד יבנה עולם,
חסד הוא ונכרתו לעיני בני עמם,
לכן כל הורג קין,
על אבן אחת שבעה עיניים.

איך האב געזאגט אז מיט חסד בויט מען א וועלט,
איר מיין ווערט ביי די פעלקער פארשניטן
אין נאמען פון חסד הרג'עט מען זיך אויס,
און מען קוקט זיך צו צו די פארשטיינערטע הערצער.

לא בכסף תגאלו,
כי בזהב תגעלו,
מדה ומדה, איפה ואיפה,
אפוא הערשלע, אפוא יוסלה.

נישט מיט כיסופין (ליבשאפט) טוהט מען יענעם אויסלייזן,
און פאר אומריינע געלט טוהט מען זיך פארמיאוס'ן די זעהל,
מען מיינט אז מען קען זיך כשר'ן,
מיט קאמפיינ'ס פון איפה דער און איפה יענער.

מה פרצת פרץ,
את לכל חפץ,
את ה' אלוקיך תירא,
לרבות בעלי קומה.

פארוואס איז מען פארנומען מיט מחאות,
את לרבות מיט חומרות אויף יעדער זאך,
פארנעם דיך מיט דיין אייגן יראת שמים,
יא, אפילו די רבנים אויך.

אינגעלע, מה שמך,
F**k you, כאשר לא נגענוך,
הסר כל עקוד ותלוי,
תשאיר אלו אשר לחיים נכתבו.

די רבנים קוקן אראפ אויפ'ן פאלק מיט זלזול,
דערפאר זענען זייערע רייד נישט מתקבלים,
קשוט עצמך קודם,
און לאז אונז געמאך - אונז אמת'ע צדיקים.

מה יבין אנוש,
נסתרה דרכיו,
במה לכמוש,
נפל במהמוריו.

תל עולם לא תבנה עוד,
Tale העולם נשמתה בה עוד,
Tail העולם לא תקפ"ץ עוד.

כי אם אני אינננו אני,
כי אם שבר בת עמי,
אין אני והוא דרין בדיר,
לא אבנה מחורבנה של צור.

בני שכורת יפרצו דרך,
למנות להם מלך,
בני נדה תחבק,
להכרית זרעו של עמלק,
קודש יהיו בני תמורה,
לבנות להם בית הבחירה.

עמי תלויים ובלויים,
ונבנתה העיר על תילה,
עלו לציון מושיעים,
מושב איוה לו י-ה.

כ'האב נישט קיין נערווען מפרש צו זיין מער. איך בין "נישט" דער מחבר.

זייער שיין פישל. א סך פאראגראפן זענען גענוג רייך אז מ'זאל דאס קענען פארטייטשן אויף מער ווי איין פשט. דאס איז קונסטלעך, הפנים איך גלייך אזא סטיל.

[ונבנתה העיר]

אנדערע וועלן האבן אנדערע פירושים. א מחבר פון קונסט וועט אבער קיינמאהל מפרש זיין וואס ער האט געמיינט.

[פישלע העררינג]

אנדערע וועלן האבן אנדערע פירושים. א מחבר פון קונסט וועט אבער קיינמאהל מפרש זיין וואס ער האט געמיינט.

איך בין נישט דער מחבר. פינטל.

[גנדי]

איך האב זייער ליעב די שטיקל

לא בכסף תגאלו,
כי בזהב תגעלו,
מדה ומדה, איפה ואיפה,
אפוא הערשלע, אפוא יוסלה.

ער מיינט די פסוק וואס זאגט מען זאל נישט האבן אן אנדערן וואגשאל אין מאס פאר אנדערע מענטשן.

אין עברית איז די אויסדרוק "איפה ואיפה", פאר אן אומיושר'דיגע מהלך וואס פאר יעדעם איז די תקנות אנדערש.

A 2 WAY SYSTEM

ער מיינט צוזאגן מען פרובירט ראטעווען הערשעלע. און מען ווארפט די אייגענע הערשעלעך.

געוואלדיג!!!

[גנדי]

"לֹא יִהְיֶה לְךָ בְּבֵיתְךָ אֵיפָה וְאֵיפָה, גְּדוֹלָה וּקְטַנָּה... כי תועבת ה' אלהיך כל עשה אלה כל עשה עול"", כלומר - אסור לאדם להשתמש בשני כלי מידה בגדלים שונים עבור אותה מידה!

[לעיקוואד]

א חידה.. קוקט אויס אזוי גענומען א דרוש פון ליקוטי מוהר"ן און געשריבען בדרך שיר מזאל נישט פארשטיין אפילו די קשר פון די ווערטער אין די תורה. מאכט אסאך נוץ פון ווערטער וואס האבען די זעלבער סארט סאונד (phonetic poetry), אפילו אויף אנדערע שפראכן. דאס איז בעסער געאייגענט פאר א ליד צו רעדן ווי צו ליינען, ווייל עס האקט זיך עפעס אזוי און ליינט זיך נישט פליסיג, און אויך איז עס תלוי אין די הברה פון די ווערטער, ואס איז נישט אייניג ווען מ'ליינט. אויב קען דאס איינער גוט פערפארמען קען עס האבען פיל מער טעם.

אמרתי בקינה אשיר,
קינה כי תשור?
כינה כי תשיר?
אמרתי חסד חינם,
ותהי הכינם.

ער הייבט אן מיט געוויסע הפכים, ער וויל זינגען א קינה, מזמור לאסף קינה מיבעי ליה, דאס פרעגט ער קינה כי תשור (מלשון שורה, איז דאס גלייך? וועט דער שיר גלייך זיין? אדער מלשון אשורנו זעהן כפישעלע?, עכ"פ זה הכוונה), נו כינה גראמט מיט קינה (מיט א דגש, אבער שפעטער טאנצט עס צו כינה דווקא מיט א כף רפה עס זאל שטימען מיט חינם, נישט געשמאק), קען דען א כינה זינגען? א כינה איז א ביטוי פאר גאר א קליינע און נישט וויכטיגער באשעפעניש, מקרני ראמים עד ביצי כינים.
די זעלבער ניגוד איז ער האט געמיינט חסד חינם איז גוט, דערוויל בחנם קריגט מען כינים. דער סתירה פון חסד איז ממשיך אין די נעקסטער שטיקל.

אמרתי בחסד יבנה עולם,
חסד הוא ונכרתו לעיני בני עמם,
לכן כל הורג קין,
על אבן אחת שבעה עיניים.
אמרתי עולם חסד יבנה, דערווייל האט אבער חסד א צווייטער מובן, כמו שכתוב ואיש אשר יקח את אחותו וכו' חסד הוא ונכרתו וגו', ודרש ע"ז הבעש"ט כידוע, לעיני בני עמם כי החסד שעושים עם בני עמם יכול להיות ערווה. לכן כל הורג קין, כמו שדרשו רז"ל על עולם חסד יבנה שקין נשא אחותו, ולא נהרג משום זה, על אבן אחת??

לא בכסף תגאלו,
כי בזהב תגעלו,
מדה ומדה, איפה ואיפה,
אפוא הערשלע, אפוא יוסלה.
מכאן ממשיך שיש חסד שאינו ראוי בעיני הפייטן, איר מיינט מיט געבן געלט פאר צדקה וועט איר נגאל ווערן, ניין נאר איר ווערט נגעל ווערן (נאך א פאנעטישע גראם), ההמשך מרמז בבירור לנושא שכתבו כבר, וכל מדה ישנה לטוב וישנה לרע.

מה פרצת פרץ,
את לכל חפץ,
את ה' אלוקיך תירא,
לרבות בעלי קומה.
למה לך לעורר על פירצות, וכדברי פישעלע

אינגעלע, מה שמך,
F**k you, כאשר לא נגענוך,
הסר כל עקוד ותלוי,
תשאיר אלו אשר לחיים נכתבו.
מפרעגט דער אינגעלע (הערשעלע) ווי הייסט דו, ער ענטפערט מיט חוצפה ווער האט דיר געפרעגט. ריר נישט וד"ל. לאז אפ די פארבינדענע און תלוים בחסדי אחרים. (עקוד וטלוא=תלוי, וממשיך בקשר זה בכל ההמשך. ווען ער פרעגט מיר ענדיג איך כאטש צו מיין פייערל וועט טלוען ביז משיח וועט קומען)

מה יבין אנוש,
נסתרה דרכיו,
במה לכמוש,
נפל במהמוריו.

כאן ממשיך אז פון די בנין העולם, אמרתי עולם חסד יבנה, פאלט מען צו פארשידענע חורבנות ווייל מען פארשטייט נישט, בויט מען א במה לכמוש, אז יבנה שלמה, ביקש לבנות ולא בנה.

תל עולם לא תבנה עוד,
Tale העולם נשמתה בה עוד,
Tail העולם לא תקפ"ץ עוד.

תל-תל-תל. קווצותיו תלתלים. קלינג דיין חבר תלי אויפ'ן טעלעפאן and tell him.

די תלייה וואס תולה ארץ על בלימה די בנין העולם דארף דער יסוד צו הענגען דערויף (נישט אויפהענגען די טעלאפן), איז געווארען א תל א חורבן, די מעשה פון די וועלט עוד בו נשמתו יחכה לו לשוב בתשובה, די וועלט האט אבער א זנב אן ענדע לא תקום פעמיים צרה. די חורבן האט א גבול.

כי אם אני אינננו אני,
כי אם שבר בת עמי,
אין אני והוא דרין בדיר,
לא אבנה מחורבנה של צור.
הייבט אן מיט דער ווארט הידוע אויב איך בין נישט איך, דהיינו יעדער דארף זיין זיך נישט תלוי בחסדי אחרים, און דאס איז די בראך אז אני והוא דארפן צוזאמן. (ויש בזה עוד רמז וד"ל).

בני שכורת יפרצו דרך,
למנות להם מלך,
בני נדה תחבק,
להכרית זרעו של עמלק,
קודש יהיו בני תמורה,
לבנות להם בית הבחירה.
שפילט ווייטער אויף 'מידות', בני תשע מידות, און איז מרמז אז דווקא די נדחים וועלן זיך אויפשטעלן און מאכען די גאלה. שהוא שלש מצוות שנצטוו ישראל בכניסתם לארץ למנות להם מלך להכרית זרעו של עמלק ולבנות בית הבחירה.

עמי תלויים ובלויים,
ונבנתה העיר על תילה,
עלו לציון מושיעים,
מושב איוה לו י-ה.
דווקא אלע אידען פארמישט, הענגן אויפן באשעפער נישט אויף אנדערע וועלן זיך בויען על תילה. וכו' בב"א (ר"ת בלא בלא בלא, בעיני דער קלישעי פון אלע קלישעיס, דאס קען יעדער שבע ברכות דרשן ענדיגן אזוי..)

[פישלע העררינג]

ער האט אבער אריינגעארבעט. עס איז א יצירה.

[[NAMELESS]]

איך וויל נישט אויסזען כאבל בין השמחים, אבער איך הייב נישט אן צי פארשטיין דער גאנצער ענין פין שרייבן אזעלכע געקונצעלטע סודות'פולע פיוטים, עס פארלאנגט זיך גאר אסאך חוצפה צו פרודוצירן א שטיקל מיטן חשבון אז איך זאל שפענדן 15מיניט זיך מוטשענען פארשטיין פשט, אין בכלל וואס איז די געשמאק אין הנאה פין זיך מוטשענען אויף יענעמס יוצרות? (לעיקןואד פישעלע איר קענט מיר פארשטיין געבן?) עס זעט אויס ווי דער עולם פארשטייט יא די הנאה, וואס זאל איך טון איך בין נישט באשאנקן געווארן מיט די געפילן, לך לאומן שעשנו

[יאיר]

איך וויל נישט אויסזען כאבל בין השמחים, אבער איך הייב נישט אן צי פארשטיין דער גאנצער ענין פין שרייבן אזעלכע געקונצעלטע סודות'פולע פיוטים, עס פארלאנגט זיך גאר אסאך חוצפה צו פרודוצירן א שטיקל מיטן חשבון אז איך זאל שפענדן 15מיניט זיך מוטשענען פארשטיין פשט, אין בכלל וואס איז די געשמאק אין הנאה פין זיך מוטשענען אויף יענעמס יוצרות? (לעיקןואד פישעלע איר קענט מיר פארשטיין געבן?) עס זעט אויס ווי דער עולם פארשטייט יא די הנאה, וואס זאל איך טון איך בין נישט באשאנקן געווארן מיט די געפילן, לך לאומן שעשנו

כבר קדמוך גדול הפייטנים רבינו אברהם אבן עזרא:

וכלל אומר יש בפיוטי רבי אליעזר הקליר מנוחתו כבוד ארבעה דברים קשים:
הדבר האחד כי רובי פיוטיו חידות ומשלים... ולמה לא נלמד משלמה שלא היה חכם אחריו כמוהו והנה תפלתו שהתפלל מודעת וכל יודע לשון הקדש יבין אותה ואיננה חידות ומשלים.

איך פארשטיי אויך נישט וואס איז די כונה דערפון. אן אמת'ע קונץ איז צו מאכן א פאעם וואס זאל זיין סיי טיף און מליצה'דיג און סיי פארשטענדליך.

[לעיקוואד]

וויאזוי ווילסטו כזאל דיר מסביר זיין די הנאה? מיר איז עס געשמאק.. בפרט א שטיקל וואס רעפרענסט זאכען וואס איך קען.
אויב גארנישט קען מען זיך לפחות לערנען פון דעם ווי שטארק פארשידענע הנחות וואס א מענטש האט קאלירט וויאזוי ער ליינט א טעקסט. אז נאך א געוויסער פירוש ליינט זיך כמעט קלאר אזוי בשעת מוואלט געקענט פונקט אזוי אנדערש מפרש זיין. מען דארף דאס זעהן מיט די אויגן דאס צו כאפן.

יאיר האקט, כוואל מסביר זיין אפשר שפעטער צו מארגען וואס איז די קונץ לענ"ד.

[טאמבל סאס]

אמרתי בחסד יבנה עולם,
חסד הוא ונכרתו לעיני בני עמם,
לכן כל הורג קין,
על אבן אחת שבעה עיניים.
אמרתי עולם חסד יבנה, דערווייל האט אבער חסד א צווייטער מובן, כמו שכתוב ואיש אשר יקח את אחותו וכו' חסד הוא ונכרתו וגו', ודרש ע"ז הבעש"ט כידוע, לעיני בני עמם כי החסד שעושים עם בני עמם יכול להיות ערווה. לכן כל הורג קין, כמו שדרשו רז"ל על עולם חסד יבנה שקין נשא אחותו, ולא נהרג משום זה, על אבן אחת??

כמה פשטים קען מען אריינלערנען.
- קודם איז דאך פשוט, אז לכן כל הורג קין, שבעתים יקם, אויף איין שטיין וואס קין האט געהארגעט הבל מיט, "קין הרג את הבל אחיו באבן, שנאמר ויקם קין וגו', והאיך הרגו, אלא שנטל אבן והיה מכה בו בכל איבריו פצעים פצעים עד שמת, מנין שכך אמר למך לנשיו כי איש הרגתי לפצעי וגו', ואף קין נהרג באבן, שנאמר ויצא קין וגו' שמה נפל עליו אבן ומת, למה וגולל אבן וגו'. (אגדת בראשית פרק כו)"
אדער אין תנחומא, "והאיך הרגו, עשה לו פציעות פציעות חבורות חבורות באבן בידו וברגליו שלא היה יודע מהיכן נשמתו יוצאת, עד שהגיע לצוארו, " האט מען זיך אפגערעכנט מיט אים זיבן דורות שפעטער. די עיניים בלייבט אבער שווער.
- אדער קען זיין מיינט ער אז אויף איין שטיין וואס קין האט געהארגעט הבל מיט האבן זיבן אויגן געדארפט ענטפערן (באצאלן א פרייז). הבל 2, קין 2, תובל קין 2, למך, וואס איז געווען בלינד אויף איין אויג לכאו', ווייל עפעס האט ער דאך יא געדארפט צו קענען זען כדי צו קענען שיסן בכלל...
- אדער איז פשט אז אויף איין שטיין וואס קין וכו' איז דערפון ארויסגעקומען אז קודם קין און דערנאך למך זענען געווארן דער מלאך המות מיט הרבה עינים כדאיתא בתנחומא, "וכיצד נהרג קין, נעשה מלאך המות ק"ל שנה והוא נע ונד בקללה. למך בן בנו היה שביעי לדורות, וסומא היה יוצא לצוד והיה בנו אוחזו בידו, כשהיה רואה אותו תינוק חיה, היה אומר לו כמין חיה אני רואה, מתח את הקשת כנגדו והרג את קין, ראה אותו תינוק מרחוק הרוג וקרן במצחו, אמר לו ללמך אבי, הרי דמות אדם הרוג וקרן במצחו, א"ל למך ווי לי, זקני הוא, טפח שתי ידיו בחרטה ונגע בראש התינוק והרגו בשוגג, שנאמר כי איש הרגתי לפצעי וילד לחבורתי... באותה שעה פתחה הארץ פיה ובלעה ד' משפחות, חנוך ועירד ומחויאל ומתושאל, ונעשה למך מלאך המות..."
ווי דער מצודות אין זכריה ג' טייטשט אויפ'ן פסוק כי הנה האבן אשר נתתי לפני יהושע על אבן אחת שבעה עינים הנני מפתח פתחה נאם יהוה צבאות ומשתי את עון הארץ ההיא ביום אחד, אז שבע עינים טייטשט הרבה עינים, ווי אין משלי "שבע יפול צדיק וקם."
און דאס איז אלעס נאך דער חסד וואס קין האט געטוהן מיט די וועלט.
- אדער טאקע ניין, דוקא מכח דער חסד שעשה זה שלקח את אחותו האט ער אויפגעבויען די וועלט, דאס אז שת (פון וועמען נח ובניו שטאמען) און נח האבן געקענט חתונה האבן מיט זיינע טעכטער, וואס נעמה איז דאך א שוועסטער טאקע געווען מיט תובל קין, דער זיבעטער דור פון נח ווי געשמועסט. מיינט יעצט שבעתים "יקם" א לשון פון קיום. ד.ה. אז פונעם זיבעטן דור אנגעפאנגען האט דער וועלט באקומען דעם קיום פון דעם וואס קין נשא את אחותו וויבאלד די אבריגע יוצאי חלציו פון קין האט דאך די מבול פארשוועמט. וק"ל. (מקור: https://www.google.co.uk/url?sa=t&rct=j ... 1339,d.d2s)
- אדער מיינט ער פשוט דעם פסוק אין זכירה ד,י " כי מי בז ליום קטנות ושמחו וראו את האבן הבדיל ביד זרבבל שבעה אלה עיני יהוה המה משוטטים בכל הארץ ", ספעציעל וויאזוי רבי אלעזר אין סוטה איז עס מפרש, "מי גרם לצדיקים שיתבזבז שולחנן לעתיד לבא (שאין מקבלים שכר שלם)? קטנות (אמונה) שהיה בהן, שלא האמינו בהקב"ה"
אדער אזוי ווי דער מלבי"ם טייטשט:
מי שהוא בז אל הבנין והיום הקטן הזה, הם "ישמחו" לעתיד עת "יראו את האבן הבדיל ביד זרובבל שבעה אלה", עת יראו שבעה אלה העינים שחקקו על האבן במספר שבעה,
שעתה היה מספר השבעה מרמז על הנהגת הטבע ע"י שבעת המשרתים במערכה שהוא ז' כוכבי לכת, ואז יראו כי שבעה אלה החקוקים באבן (כמ"ש על אבן אחת שבעה עינים הנני מפתח פתוחה) "עיני ה' המה", אינם עיני הכוכבים והמזלות רק יציירו עיני ה' והשגחתו בעצמו בבלי אמצעי, והם יהיו "משוטטים בכל הארץ", שאז ישגיח השגחה נסיית פרטיית, פארשטיי איך אבער נישט גענוי וואס ס'האט מיט'ן פאלשן אדער אמת'ן חסד אדער מיט קין צוטוהן.

שוין איך לויף שוין אויס פון באטעריע. ס'איז א אייזענער פיוט בלי ספק.