דייעט

[פליקער]

דייעט

עס איז נישט קיין סוד אז רובא דרובא אידן זענען פעש, איבערוואגיג, זיי וועיגן מער וויפיל זיי מעיגן, זייער וואָגשָול איז אנטיסעמיטיש, עסן איז צי זיי אימ-יושר'דיג, אפילו די וועטער רעכענט זיך נישט מיט זיי, ווייל זיי האלטן נישט אויס די היץ, די שווייץ נידערט זיי צווישן די רגלים, און מאכט אן א חול המועד, אזא סאמעטאכע בין רגל לרגל, אבער קיין אחריות ווילן זיי נישט נעמען אויף זייערע מעשים.

איך וויל נישט דא צו-טיילן א דייעטע, איך וויל נאר אביסל דורך שמיסן די ענין, איך וויל ארויף ברענגען א געוויסע מאטעוואציע אז מען זאל זיין מער פארזיכטיג, לאמיר אראפ שטעלן קודם עטליכע פאקטן אדער כללים, ובזה החילו

כלל איינס, קיינער איז נישט פעש פאר גארנישט, פעש איז מען נישט ווייל מען איז קראנק, פעשקייט איז דער דירעקטע ריזאלטאט פון עסן די נישט ריכטיגע מאכל, און די נישט ריכטיגע צייט, אפילו אויב די עסן איז א מצוה ווי למשל עסן פאר א וויכטיגע צוועק, אדער עסן צי פייערן א שמחה, אדער א סיום מסכת אפילו א סיום הש"ס, אדער עסן לעילוי א נשמה פון א צדיק אדער א פשוטע נשמה, עסן טיט נישט דיסקרימענירן, עס מאכט יעדן איינעם גראב ציגלייך, ווען איינער זאמעלט עסן דורכן מויל מער וויפיל זיין גופ'ס געברויך ווערט ער א פעשער, פונקט אזוי ווי איינער וואס זאמעלט געלט ווערט רייך, איי יעדער איינער ווייסט דאך פון א ווייטע קאזן וואס עסט יא ווייס ברויט פאר פרישטאג אנגעשמירט מיט פיטער, און איז דאר ווי א שטעקעלע, זאל מען וויסן אז יעדע כלל האט א חוץ, מען דארף זעין די גאנצע הלוך ילך פון אזא אימעצען איידער מען קען אפווענדן דעים כלל, אויך קען זיין אז יענער איז ל"ע נישט געזינט.

כלל צוויי, מיר אידן גלייכן זייער צי עסן, מיר זענען אנדערש ווי אלע פעלקער, אנדערע קענען זיך טרעפן וואס צי טיען ביי זייערע יסוד איתן'ס, עפעס אינטערטעינמענט וואס טיט נישט מיינען קישקע מיט טשולענט, ווי למשל מערעטאן'ס, אדער א מאווי, קאנצערטן, בייקן, וכדומה, משא"כ מיר אידן זענען זייער ביזי מיט די אכילה, מיר ליגן אין אכילה מער ווי אלע פעלקער, לאו דווקא גיטע עסן, ווי מען זעיט אין פענצי רעסטאראנען, נאר כאפ לאפ עסן ווי סענדוויטשעס, גריל טשיקן ווי ליגט אינטער א יאך פון א טפח שוחק געפרעיגלטע צוויבל, גלאי געמישט מיט פאסטראמי מינע עסן'ס, ווי איי פי טשולענט מיט אווערנייט קיגל צי פראווענען ליל שישי'ס, שמאלץ הערינג מיט קריספי אייער קיכלעך צי דערהייבן נשמות שכבר הלכו לעולמם, קאם ענד גא שמחות, מיינט קאם עסס זיך אן ענד גיי שלאפן, ועוד שלעכטע געוואוינהייטן.

כלל דריי מיר ארבייטען כמעט קיינער נישט שווער, מיר ווייסן בכלל נישט מער וואס שווער ארבייטן מיינט, וויפיל היימישע זעיען מיר אראפ לאדענען טראקס, אדער ארויפלאדענען, לייגן ציגל, מישן ליים, די מאקסימום שווערע פיזישע ארבייטער וואס מיר זעיען, איז א באס דרייווער, און א קעש רעדזשיסטער'ס, די איבריגע זענען אפיס ארבייטער, כולל אינגעלייט, רבי'לעך, סעילס לייט, ועוד מינים וואס פארן מיט קארן צו און פון זייערע זיץ פלעצער.

כלל פיר, מחמת מיר זענען זייער א עסעריש פאלק, שטיפט מען דעים המון עם אן מיט פרעס, גענוי ווי אמאליגע גענז, ביי יעדע געלעיגענהייט מיז מען ארויס ווי כלבא שבוע, יעדער וואס וויל זיך אויפרייסן, צייגן אז ער האט אפאר דאלער, איז נאר דורך אויפרייסן א סעודת שלמה בשעתו, פארשטייט זיך לייכטע מוזיק ביי די זייט, סעודת שלמה מיינט מען אז יעדער איינער מיז איין נעמען לכל הפחות זעקס און צוואנציג מאל טויזענט קעלארי'ס, מרמז צי זיין אז אלעס איז לשם שמים, יעדע מסיבה מיינט אז מען ברויך דעים עולם דערשטיקן כפסע לבין המוות מיט כל ערליי עסן'ס, אזש אז א פיקל זאל מער נישט אריין גיין מער, צי זאל עס זיין א וואך נאכט צי א שיינע שבע ברכות, צי א קידוש, צי א באווארפן, צי סתם א מסיבת טיי, טיי בשמו יבורך, אדער די האַט פָוד מיט שמאגעז בערד ביי די חתונות, אלעס איז צי פארפרעסן דעים עולם מיט צעינליגע טויזענטער קעלאריס, שטיקער פעטע בשר, מיט מייענעיז שווארמע, סעסעמי אדער האני מאסטערד טשיקען, בקיצור עס איז דא איבריג מילאנען קעלעאריס אינעם קערפער וואס זאמלען זיך אן.

כלל פינף, ציפיל עסן עוועילעבל אין די גראסערי סטאר'ס, אלע מיני עסן'ס וואס זענען שטיקער ציקער ווי אלע סארטן קענדי מיט זיסווארג, און שאקאלאדן אדער אלע מיני פעטע זאלציגע נאשערייען וואס מען פאשעט אן די אינגווארג, אלע ערליי הערליכע באצירטע בעקערייען געשעפטן וואס שפראצען ארויס ווי שווערמער נאך רעיגן, אלע הערליך אויסגעצירט מיט מארמויער, און שטעלן צו אפילו ספירה מוזיק, די פרישסטע בייגל מיט באגעטער, און די אלע עסן'ס גייען דורך אלע אכט און פערציג מסעות ויחנו בתחת.

מען ברויך און אכט נעמען אז מען טאר זיך נישט לאזן, אויב וויל מען קענען אמאל קיקן ווי מען טאר נישט ווען מען שטייט גראד, מען קען נישט ווערן נאכגעשלעפט נאך אלע עסן'ס און זיין דאר, עס גייט נישט בענעזאם, דעיס איז נישט שווער צי פארשטיין, וואס טיט מען מען גיבט זיך א נעם צים ספרעי דייעט, מען הרגעט זיך אויס פאר הינגער עד שנשמתו פורחת באוויר, און עס ווערט נמאס דאס חיות, און מען פאלט גלייך ציריק ביז מען טרעפט זיך פליצלינג ציריק שלעפן ציריק א ריזיגען געדערים.

מען ברויך נאר מאכן קליינע טוישן און זעין ריזאלטאטן, מען קען עסן נארמאל, מען קען עסן דריי מאל א טאג, אבער אויב לייגט מען צי אביסל קאפ, וועט מען נישט איבער לאזן רעשט פאר א בויך, א מאן מעיג עסן ביז צוויי טויזענט קעלארי'ס א טאג, מען ברויך ציילען און מחשיב זיין יעדע איינציגע קעלארי וואס מען עסט, למשל א עפל איז ניינציג קעלאריס, א גרעיפ פרוכט איז אכציג קעלאריס, א קען וואסער טונע איז הינדערט פיפצן קעלארי'ס, יעדע איינציגע מאכל האט א סכום פון קעלארי'ס, א איי איז זעכציג קעלארי'ס, איין אונץ טאמעיטא האט פינף קעלארי'ס, צעין אונצעס טאמעיטא איז פיפציג קעלארי'ס, און אזוי ווייטער, מען קען ניצן פיינע עפפ'ס וואס האלטן חשבון אויף די עסן, און די עפפ'ס האבן אינעם דעטע בעיס אלע סארטן מאכלים כמעט, על כן אז מען עסט א טעלער וועדשטעבל סעלעד מיט א קען טונע, עסט מען בערך לאמיר זאגן אפילו דריי הינדערט קעלאריס, און מען ווערט זאט, לעומת זה אויב טרינקט מען א קאפ אראנדש דזשוס האט מען אריין געריקט הינדערט צוואנציג קעלאריס און מען איז הינגעריג, ווייל מען האט דאך גארנישט געגעסן, וואס איך וויל ארויסברעינגען איז אז מען מיז לעיבן מיט א שטיקל חשבון, כאטשיג אזוי פיל חשבון ווי ווען מען ציילט געלט, אז איינס מיט איינס איז צוויי.

די אלע שנעלע פעטע עסן האבן אן א שיעור קעלארי'ס וואס מאכט בכלל נישט זאט, איין אונץ פרעצעלס איז הינדערט צעין קעלאריס, און ווער עסט נאר איין אונס, און עס איז נאר פאר א נאש, צווישן איין סענדאוויטש אינעם צווייטען, גיי ווייס וויפיל איז א סלייס קישקע, אדער א פיצע אדער פרענטש פרייז פארמאגט, האט איינער בכלל אריין געקלערט וויפיל קעלאריס איז דא אין איין טיש לעפל מייענעיז לייט, פיפציג, מער וויפיל סיז דא און און א גאנצע פעקל בודק לעטעס אדער קרויט, אדער אפילו א גאנצע גרויסע קאנטעינער זויער פיקל, נאר וואס דען, אז מען טראכט נישט ווייסט מען נישט, און מען איז בעפארן זיך זעצן צים סעודה שוין אנגעשטאפט מיט קעלאריס שאין בהם ממש, אבער דער זייגער לויפט, און סוף טאג קען מען האבן א באלאנץ פון צעין ביז צוואנציג טויעזענט קעלאריס איבריג, ני ווי גייט עס גיין, ספעציעל פאר אלע נאכט פויגל וואס עסן שפעיט און אלעס שלעפט מען מיט צים בית דין של מעלה ווען מען ברויך דארט אינטערשרייבן די חטאים, א שרעק וואס דאס לייגט אויפן וואג-שאל.

מען זאל חלילה נישט עסן ביי קיין שום שמחה, אפילו של מצוה, דעיס דארף זיין א כלל גדול, נישט קיין חיליק ווי גרויס די מצוה איז, זאל דער בעל שמחה בלייבן שטעקן מיט די סעסעמי, און האשפאפיס, קיינער האט אים נישט געבעיטן, נישט עסן ביי קיין שום תיקון, עס איז נישט קיין שום עליה פאר קיין שום נשמה ווען מען זעצט זיך צי פרישטאג ווען מען האט שוין איינגענימען דריי פיר סלייסעס קאקאש מיט עטליגכע טוראש דעלקעלעך בלויז ווייל עס איז געוועיזן ראפאגאש, און מען דערזעיט זיך מיט דריי טויזענט קעלעריס באלד ביי פרישטיג, דעיס איז א קבלה וואס מען טאר נישט עובר זיין, חלילה זיך אראפ זעצן צי א קידוש, און אהיים קימען צי א שבת דיגע סעודה אנגעפרעסן ווי א בעיזעם טראק, פארוואס, יעדער איינער ווייסט אז עס ווארט א פיינע טשולענט אינדערהיים, גיטע פיש מיט חלה, פארוואס עסן נאר ווייל עס איז דא, יעדער האט היינט פיר פינף קידושים א וואך, מען עסט זיך אן ביים ערשטן זענען דאך די איבריגע דריי ממילא אנגעווייטאגט פארן נישט מאכן א ברכה, על כן וואס ארט דיך אז דער ערשטער וועט אויך זיין ברוגז, עס איז דאך ממילא נאר א תקנה קידוש, עס איז דאך עקעלדיג צי עסן די קאמערשל ראלאש קרים קעיק.

טרינקען פיל וואסער, האבן א ספארט קעפ באטל לעיבן זיך אלעמאל, און טרינקען לכל הפחות פינף באטלעך א טאג, איינס ווען מען שטייט אויף, און צווישן נאכט מאל און קרישמע אויב מען ליינט, און נאך צוויי דריי דורכן טאג, אנהייבן מיט א עפל נאך פאר פרישטאג, דאס וועט דיך זאט מאכן אויפ אזויפיל אז די פרישטאג וועט נישט זיין פינף סלייסעס ברויט, נאר צוויי, אדער אפילו גארנישט, אויך פאר סאפער אנהייבן מיט א פרוכט ווי א גרעיפ פרוכט, עס פילט מורא'דיג אן.

וועקסל איין די פערוועל אדער שלישקעס פאר סטרינגבין'ס קארן אדער פיז מיט קערעץ, פון די קען, אדער מיקס וועדשטעבל געסטימט וואס נעמט צוויי מיניט צי מאכן, און מען עס דערפין ביז מען איז אנגעשטאפט, און נאך אלעם האט מען קוים קעלערי'ס, אויב ביזטו הינגעריג אינמיטן טאג און מען גייט ארויס עפעס קויפן, גיי נישט קויפן א דעיניש, גיי קויפ א שאכטל אויפגעשניטענע פרוכט באקימט א פלעסטיק גאפל בחינם.

אזוי מיט אזעלכע קליינע טוישן וועט מען זעין א ריזיגע חיליק מיט צייט, און אפילו אויב נישט, איז עס זיכער א געזינטערע וועיג פון לעיבן ווי ווען מען איז אנגעגעסן, און נאך סאפער עסט מען גארנישט אפילו פרוכט, נישט קיין חיליק די סיבה, דעיס איז א מאסט דא, אויב וויל מען עפעס קאנטראל אויפ זיך, די אלע חתונה סוויט טעיבעל'ס מיז זיך אויפהערן, די אלע זיסע קרים פָּאפס, אייז קרים עלה בראני ועוד, איז רחמנא לצלן שעידלעך מער ווי מיר שטעלן זיך פאר.

א גיטן שפאציר, זאל עס זיין צו די ארבייט, אדער יעדער קען אריין שטיפן עפעס א שפאציר פון א האלבע שעה, דאס איז ציפרי צים ארבייט פיפצן מיניט, און אהיים פיפצן מיניט, ווען מען ברויך גיין ביינאכט צי פרדס פיגא מיז מען נישט נעמען קאר טו גא, נאר א שפאנציר, עס איז ממש א מחיה, זיך אנטיען פיין ווארעם, זיין גרייט פאר אלע וועטערס, א היט פלעסטיק פינעם שמש איז א טולער וחצי, א רעיגן קויט אדער א ווינטער קויט פאר שפאט ביליג ביים 40 סעיל פון גיגי, א שאל מיט אויערן באשיצער, און וואלא מען איז גרייט פאר יעדן וועטער.

די קונץ איז אז די אלע קליינע טוישן וואס מען מאכט העלפט עפעס צו צים ציל, ציביסלעך וועט מען באמערקן איז די איבריג שטיקל געדעירם אדער אנדערע העינגעדיגע שטיקלעך בשר איז נישט דא מער, עס איז פארשווינדען, עס וועט פאלן שטיקר אפילו מען קאמיט נישט צי לידער'ס דייעט אדער מייזעלס דייעט, נאר אויב מען עסט נארמאל, און מען לעיבט מיט א חשבון וועט מען מצליח זיין כדרך הטבע.

500

[שמעקעדיג]

טיפיקעל פליקער, יעדע שורה נאך א פלייץ פון געלעכטער-טרערן, דעי אויסדרוקן דיינע זענען דאך עפעס שלא ממין האנושי,

לגבי דעם דייעט, יעדער וואס פרעסט (וגם אני בתוכם) וויל באמת גיין אויף א דייעט, רצוננו לעשות רצונך, נאר די גוטע זאך פון א דייעט איז אז עס מען הייבט כסדר אן פון פריש חדשים לבקרים, ווייל מען פאלט אדורך, עס איז דאך פון די דברים הצריכים קאנסטענט חיזוק, ווייל עין רואה, הלב חומד, און דער מויל איז שוין גומר, און אז מען עסט שוין זאל שוין זיין, זאל נישט זיין קיין ברכה לבטלה, זאל מען זיין פארזיכערט לפי כל הדעות מעג מען מאכן א נאך-ברכה בשם ומלכות... און אן חיזוק קען מען זיך נישט האלטן,

פונקט לעצטנס פארציילט מיר א חבר אז ער איז שוין געווען אין גאר א שווערן מצב צוליב זיין שלעכטן דייעט, געהאט צו טוהן מיט די הארץ און מיט דייעביטיס ה"י, האט ער זיך גענומען אין די האנט אריין, עסט מער געזונט און כאפט א שפאציר ווען מעגליך, און ער האט שוין פארלוירן אפאר צענדליגער פונט, כמותו ירבו,

עכ"פ ביי אונז איז דער כלל אז מען גיבט נעמט מען (און אז מען נעמט טיילט מען... וחוזר חלילה), דער ציבור קען נישט צוקוקן ווי די ניצוצים הק' אין די סעסעמי טשיקן שטייען און בעטן זיך ביינונז א_ווי יוכ"פ ביי כל נדרי, קומט זייט אונז מתקן, ממילא נעמט מען זיך א פולן טעלער, אז יענער טיילט איז דאך ממש בל תשחית נישט צו עסן, און אזוי איז יעדער ביי זיך מרחיב זיינע גבולי הקדושה, ווייל אז מען עסט נעמט מען צו, נאכדעם הייסטו אים גיין אויף דייעט פארלירן די אלע פונטן? איזהו שוטה המאבד מה שנותנים לו... אבער באמת זאגן שוין חז"ל מוטב שיהי' שוטה כל ימיו וכו' וליכא מידי דלא רמיזי,

לענינינו, מען וואלט געדארפט אויפשטעלן א היימישע סופפארט גרופ אין שמעקעדיגסוויל, מען דארף מייחד זיין אן אשכול, און וועלכער ניק עס וויל זיך נעמען דייעטן, זאל עס דא ארויסשרייבן ברבים, און נעמען אנדערע צוויי ניקס אלס חיזוק, וועלכע זאלן אים שטיין צוהילף און האלטן חשבון אויף זיינע דייעטס, ער זאל מוזן פארציילן וואס ער האט געגעסן און ווען ער איז אדורכגעפאלן, און אינאיינעם וועלן מיר זיך קענען מחזק זיין אין דעם שווערן גלות וואס אין לנו שיור רק האכילה הזאת, עביגצבב"א.

[מאטי]

געוואלדיגע דיבורים!! דאס פאלגענדע האט מיך אראפגעווארפן פון בענקל:

אויב וויל מען קענען אמאל קיקן ווי מען טאר נישט ווען מען שטייט גראד,

[שטילע אינגערמאן]

כ'וויש נאך אלץ מיינע טרערן, ביסט ריזיג. גוטע נקודות פיין אין רייך געשריבען,

[בן תמליון]

און די אלע עסן'ס גייען דורך אלע אכט און פערציג מסעות ויחנו בתחת.

[פליקער]

שמקעדיג, לגבי דיין טענה אז מען ברויך מתקן זיין דעים סעסעמי, קודם כל דער ניצוצי וואס איז אינעם האָן, מיז דאך נישט מגילגל ווערן אין א סעסעמי, ער קאן דאך בלייבן א ברוילד צ'יקן.

אויך אולי ווערט עס מתוקן דורך דעים וואס מיר גייען אריבער, און די נשמה פינעם סעסע וויל שוין אז איינער זאל עס מתקן זיין, און דורכן מקיים זיין די מצוה פון ונשמרתם מאוד לנפשותיכם, און מיר גייען זיך ווייטער אינזער וועיג, ווערט לכאורה מתוקן ס'נשמה.

ועל כולם, איך האלט אז מיר מיזן פיינעלי אנהייבן מתקן זיין די נשמות וואס זענען מגילגל אין די טאמעיטס און אין די קיוקאמבערס, זיי ליגען דאך שוין אזוי פיל יארן אן א תיקון.

[רויטע וואנצעס]

אומגלויבליכע שילוב פון הומאר און חכמה.

איך האלט אינמיטן שרייבן אן ארטיקל איבער ממש די נקודות, איך מיין ס'גייט אבער אין שמות. די ארטיקל איז 100 מאל בעסער.

[שמעקעדיג]

אבי דו ביסט מודה אז ס'גייט אין שמות. אין מיסט זיכער נישט, ח"ו.

[פליקער]

אומגלויבליכע שילוב פון הומאר און חכמה.

איך האלט אינמיטן שרייבן אן ארטיקל איבער ממש די נקודות, איך מיין ס'גייט אבער אין שמות. די ארטיקל איז 100 מאל בעסער.

רויטע, לייג ארויף כאטש דיין תגובה דא, סיז דאך נישט ערגער ווי א שמות באקס, פארט איז דאך אין מרדריש בלי חידוש.

[פישלע העררינג]

אזוי צו לאכן!

[כוכב]

די שווייץ נידערט זיי צווישן די רגלים, און מאכט אן א חול המועד, אזא סאמעטאכע בין רגל לרגל

[ישמעאל הכהן]

ס'איז באקאנט איין וועג וואס ווען מ'טוט דאס פארלירט מען קאלאריס, און דאס איז ''לאכן''. אויב פליקער מיינט עס טאקע אזוי אמת'דיג זיי מוחל און שרייב מער!

[chusid]

איך לעב נישט פאר יענעם און איך וועל מיך נישט פייניגען כדאי אויסצוקוקען גוט און איך וועל נישט אוועקגעבן צייט פאר עקסערסייז יעדן טאג פאר דעם, פאר געזונט יא אבער נישט פארן צוועק פון זיין דאר

[הרב_שלום]

לויט מיין עפארענונג די בעסטע וועג ווי אזוי איך האב מצליח געווען מיט מיין דייעט איז עסען יעדע טאג פרישטאג לאנטש און סאפער און גארנישט עקסטער און ווי ווייניגער סטארטש אבער ווען עס קומט שבת יו"ט אדער ביי א שמחה זאל מען זיך לאזען וואויל גיין פארשטייט זיך מיט א מאס, דו אלע וואס האלטן זיך איין פון עסען שבת יו"ט אדער ביי א שמחה געבן עס שפעטער אויס

[פליקער]

ס'איז באקאנט איין וועג וואס ווען מ'טוט דאס פארלירט מען קאלאריס, און דאס איז ''לאכן''. אויב פליקער מיינט עס טאקע אזוי אמת'דיג זיי מוחל און שרייב מער!

אנטשולדיג פארן כאפן איינס פון דיין כבוד [tag]ישמעאל הכהן[/tag], אבער עס איז נישט מיין שולד אז דו איגנארירסט וואס איך שרייב. על כן נעם זיך ליינען און לאכן, און איי געס אפ פאלן.

[בר דעת]

פליקער עס איז מיר נאס, נישט פון די שווייס סומאטאכע, נאר פון לאכן א שעה נאכאנאנד. הערליכע ארטיקל און גאר גערעכטע נקודות
איין קלייניגקייט, אונזערע קידושים זענען א חורבן, איך בין געווען ביי ליטווישע קידושים ווי מען האט סערווירט אביסל קעיק און פרוכט. ווער און פארוואס מוז מען זיך אנעסן מיט אומגעזונטע חזיר'יי? א קידוש מיט גוטע און שיינע טעצער פרוכט וואלט געווען א ברכה

[[NAMELESS]]

ס'איז דא מענטשען וואס זענען בטבע פעשליך זיי זענען אזוי געבוירען אדער לויפט עס אין די משפחה פאר די וועט גארנישט העלפן, די מענטשען פארלירען יערליך אויף אנדערע דייעטס אפאר 100 פונט אבער נעמען עס צוריק און געציילטע וואכן, ווייל זיי קומען נאטירלעך גראב.
מ'קען נישט גיין אויף דייעט א'גאנץ לעבן במילא איינמאל מ'גייט אראפ פון די דייעט נעמט מען אלעס צוריק.
איך קען נישט קיינעם וואס האט פארלוירען אויף א דייעט און איז געבליבען ביי דעם יעדער נעמט צוריק פונקטליך אזויפיל וואס מ'האט פארלוירען (פארשטייט זיך איך רעד נישט פון קיין בענד אדער סטעפל וכדומה) און קיינער גייט נישט אגאנץ לעבן אויף דייעט, ס'איז נישט מעגליך.
אדרבה שטעל דיך אפ דא א מינוט און טראכט צו די קענסט איינעם וואס איז אלע יארן געווען גראב און איז געגאגען אויף דייעט און איז געבליבען דאר פאר מער ווי א יאר? וועסט נישט טרעפן קיינעם, פון די אנדערע זיייט קענסטו צענדליגער מענטשען וואס הייבן אן יעדע איסרו חג א דייעט און א טייל פון זיי זענען אינגאנצען נשתנה צורה פארלירענדיג צענדליגער פונטען, טראכט גוט צו דער זעלבער מענטש איז נאך דאר יעצט אדער גייט ער קומענדיגער איסרו חג נאכאמאל אנהייבען א דייעט.
במילא אויב זענט איר בטבע גראב (נישט איינער וואס האט זיך איבערגעגסן שנה ראשונה וכד') פלאגט אייך נישט מאך א לעבן עס צו די זעט און קויף נייע בעקיטשעס פון צייט צו צייט, ווייל ס'וועט אייך גארנישט העלפען חוץ אויב איר פלאנט אייך צו בענדען
ויאכלו ענווים וישבעו.
און אויב ווילט איר זיך יא נער'ן ווארפט נישט אוועק אייער גרויסע סייז בעקיטשע ווייל איר גייט עס נאכאמאל ניצן איינטאג און ס'איז א שאד צו קויפן א נייע.

[לית דין בר נש]

געהאקט א טשייניק
איך האב יעצט אין מיינ"ד פיר מענטשן וואס זענען גיוועהן פיין גראב און זענען היינט קליין פעטי"ט שוין אפאר יאר!
ווען די זאלסט זיי היינט זעהן וואלסטו זיך געשוואוירן אז זיי זענען פון די טאג וואס זיי זענען געבוירן געווארן דאר ווי א שטעקן.
און ניין עס איז נישט פון א בענד וכת דיליה

[רויטע וואנצעס]

אני הקטן, מלפנים הגדול האלט שוין אראפ גרויס וואג פאר א לענגערע צייט. די יסוד איז נישט גיין אויף דייעט, נאר ארום טוישן די גאנצע לייף סטייל און מהלך המחשבה לגבי וואס עסן איז. ודוק כי קצרתי.

[לית דין בר נש]

רויטע די ביסט גראדע איינע פון די פיר וואס איך האב געהאט אין מיינ"ד

[ארבעס]

לדעתי איז עקסיסייז די בעסטע. די פראבלעם איז אז אינז לויפען צווי מאהל א חודש אויף די עליפטיקעל ענד דעטס איט.
עס איז דא א זאך וואס הייסט muscle toning. דעס טיט מען צוויי מאהל א וואך דריי פערטעל שעה אין איז גערענטירט. אדרבה. פרעג רב קוגל.

[פליקער]

די שאלה שמייסט אין פנים, פארוואס פאלן מיר דורך, פארוואס זעיט מען אזויפיל מאל ווי אימעצער וואס פארלירט שיין און פליצלינג אזוי אימבאמערקטערהייט איז ער ציריק צים אלטן.

די תירוץ איז א קייט פון ריאקציעס, קודם מיט די צייט ווערט מען פארוואנדעלט צי אנדערע פראבלעימען, מען פארגעסט זיך איינמאל צוויי מאל, מען איז אמאל געווארן צילאזט און זיך איבערגעגעסן, און מען ווערט דימארעלעזירט, און מען באשליסט צים גיהנום מיט דייעט, מען לעיבט נאר איין מאל, די אלע תירוצים.

אבער די אלע סיבות זענען נישט די ריכטיגע סיבה וואס פירט צי א דורך פאל, איך קלער אז עין הרע איז די סיבה, פשוט מען פארגינט נישט דעים מוצלח, איינער פארלירט שיין, ער הרג'ט זיך פאר א דייעט, ער וויל מער נישט זיין גראב, ער מאכט כל מיני החלטות, ער האט שוין ב"ה פארלוירן א חתיכה הראייה להתכבד, מען דערקענט שוין, דאן פארשטעלט זיך דער יצר הרע און די פורם פון א גראבער און קימט צו צים דייעטער, פשיהא זאגט ער אזוי שיין פארלוירן, יא בוכאשעם, ווי אזוי עטקין דייעט ספרעי, עפדי עיטש, ניין פשוט אויפגעהערט עסן, האלא איך קים שוין פון דארט, איך וויל דיך זעין און א יאר, אין מיניט לאמיך אראפ שרייבן די דעיט, אויב א יאר ארים ביזטו דאר שלינג איך איין מיין היט, חחחח, מיט וואס מיינסטו אז די ביזט קליגער פון אלע וואס בענדען זיך, זיי נישט קיין נער עס לקיים מה שנאמר יאכלו ויתבאכי.

אנשטאט ער זאל עס זאגן געיבן חיזוק, איז דא אזא ניעדזשערק ריעקשן פון לייגען יענעם אין א ספאט, אז ער זאל ווערן דימאלעזירט, פארוואס עפעס יענעם ארויסלאזן די ליפט פין זיינע רעידער, פארוואס ברויך דער וואס מיטשעט זיך אויף דייעט דורך גיין דיין אביוז, ער גייט עפעס אויף דייעט פאר דיר, פארוואס ברויך ער ציטערן און הינדערט מאל זיכער מאכן אז ער גייט טאקע ריכטיג אויף דייעט ער זאל למען השם נישט זיין א חוזק שפיל, עס איז נישט יושר, איך גלייב אפילו נישט אז די אלע שלעכטע פארשוינען זענען טאקע באמת שלעכט, עס איז נאר עפעס אזא מין [שרייב נישט קיין אומאיידעלע ווערטער. מנהל] ריאקציע וואס מען קען נישט דורך לאזן, אבער עס מאכט אן פערמענאנטע שאדן, איינער קימט צי זאג נאר וועימען ווילסטו געפעלן, אדער שוין געניג געוועין, זעיסט שוין אויס שלעכט, ביסט שוין לדעתי ענערעקסיק, האלא ס'האט דיך ווער געפרעיגט, גיי דיין וועיג און לייג נישט זאלץ אויף יענעם'ס וואונדען, זאלץ שאדט פאר בלוט דרוק, הער אויף טרינקען יענעם'ס בליט.

אדרבה זאג יענעם דברי חיזוק, למשל פשיהא גיי אן, הלוואי אויף מיר געזאגט און פיץ אפ, אדער ווען גייסטו אנהויבן העלפן אנדערע, דו גייסט עס מאכן ווייל דו ביזט א שטארקע כאראקטער, לאז זיך נישט נאך, יא אר דואינג גרעיט, וכהנה חיזוק יומי, ווען דו זעיסט ווי ער קוועינקלט ביי א ביטערע ניסיון ווי מוצאי עשרה בתבת, גיי צין אים צו, זאג אים איך גיי מיך אויך איינהאלטן לכבודך, קים אוועק מיט מיר בענעזאם, מען גייט נישט אויפרייסן דעים קאקאש, נישט זאג אים הויעך בפני כל עם ועם און אלע שפרייכן, זאג ביזטו נישט געוועין אמאל אויפ דייעט, שוין אויך דורך געפאלן, מאך זיכער אז יעדער הערט, און דאן לויפ ארים צי אלע טישן און זאג שטילערהייט פאר יעדעם, יענקי האקט אויף כוח, איך גיי לייגן א בילד אויפן גרופ, אזוי באגרובט מען איינעם דעים אנדערן.

און דערפאר פאלט מען דורך איינער פריער איינער שפעיטער, אבער מער גייט עס נישט פאסירן ווייל היינט קענען מיר זיך אויסגעיבן, מיר האבן שוין דא א סופארט גרופ, מיר וועלן אויסשמיסן און זיך מחזק זיין איינער דעים אנדערען, און יא אנהאלטן לאנגע טערמינעדיגע וואג פארלוסט.

[לית דין בר נש]

פליקער זייער שטארק געזאגט איך קען מיר נישט איינהאלטן אויף איין ספעלינ"ג מיסטעי"ק אבער באפאל מיר נישט דאס איז די איינציגסטע זאך וואס די קענסט צולייגן???
ווייל ניין איך האב נישט וואס צו צולייגן You said everything

עשרה בתבת,

עשרה בטבת