זיך נעמען דאס לעבן

[ר' שלמה אבן גבירול]

ווייל דאס לעבן איז באזירט אויף אפטימיזם, אבער אין א וועלט אן א גאט איז נישטא קיין מקום פאר אפטימיזם. דאכט זיך אז קאנט האט גענוצט דעם ארגומענט, נישט אויף איבערצואווייזן גאט פער סע, נאר אויף איבערצואווייזן אז די דיפאולט אינסטינקט פון מענטשן נעמען אן גאט, אפילו ווען במחשבה טוהן זיי זיך דערקלערן ווי אטעאיסטן.

[הוגה]

ס'נישט דא קיין אפטימיזם שמאפטימיזם. עס איז ס"ה דא פארטעמטע פאריאגטע מענטשן. זאג נאר, ראבאטן גלייבן אויך אין א גאט?

[ר' שלמה אבן גבירול]

ס'נישט דא קיין אפטימיזם שמאפטימיזם. עס איז ס"ה דא פארטעמטע פאריאגטע מענטשן. זאג נאר, ראבאטן גלייבן אויך אין א גאט?

זייער א גוטע משל

זאג נאר, ראבאטן האבן אויך אן אינסטינקט צו לעבן?

[יאיר]

מיין דריי יעריג יונגל פרעגט מיר די פאלגנדע שאלה:
איך האב א ציל אין לעבן. איך בוי אזעלכע אינטערעסאנטע בנינים פון לעגאס. איך קען זיך שפילן מיט קארעלעך רואיגערהייט, איך קען דמיונ'ען אז איך בין א פייערלענזשער און א שארער טראק. אבער גרויסע טאטעס, וואס האבן זיי פון זייער לעבן? ווען איך וואלט נישט געקענט שפילן מיט געימס און שפילצייג וואלט איך זיך גענומען דאס לעבן.

[הוגה]

זאג נאר, ראבאטן האבן אויך אן אינסטינקט צו לעבן?

יא. עכ"פ אויף אזוי ווייט ווי זיי זענען פראגראמירט צו זיך האלטן ביים לעבן.

[ר' שלמה אבן גבירול]

האסט שוין געזעהן א ראבאט זאל זיך אליינס נעמען דאס לעבן??

[[NAMELESS]]

,

[berlbalaguleh]

ר' שלמה אבן גבירול: איבער דעם ענין פון זיין אן אטעיסט, אגנאסטיקער אדער מאמין, איז זייער פשוט. אין די יוגנט, ווען איינער איז מצליח אויף די לייטער פון זיין קאריערע און אויף דעם סאציאלן און פינאנציעלן פעלד, איז גרינג צו זיין אן אטעאיסט אדער אן אגנאסטיק, ווייל זאכן ארבעטן פאר איהם. און אלע זיינע פלענער ווערן פארווירקליכט. איז גרינג זיך איינצורעדן "כוחי ועוצם ידי עשה לי את החיל הזה"...וגם חכמתי עמדה לי...זעהט ער פשוט נישט גאט און די געטליכקייט אין די טאג טעגליכע מעשים. אבער ווען ער שטויסט זיך אן אין שוועריגקייטן און קאמפליקאציעס. און זיין לעבן גייט נישט אזוי ווי ער האט געפלאנט. ווער שמועסט נאך ווען ער (אדער זי) מאכט אדורך. איין קריזיס נאכ'ן צווייטן. דאן הייבט מען אן טראכטן אז אפשר איז יא דא עפעס א העכערער כח , א בעל הבית וועלכער טוט קאנטראלירן אלע מצבים און סיטואציעס. דאן קענמעון צוקומען צו אמונה. צו גלייבן אין א באשעפער וואס האט באשאפן און פיהרט די וועלט. ס'איז דא א ווערטל אויף ענגליש. וועלכעס שטאמט פון די צייטן פון די ערשטע וועלט מלחמה. "אז אין די טרענטשעס, די פאקסהאולס, איז נישטא קיין אטעאיסטן"...ווען מ'זעהט די קוילן און די באמבעס פליען הייבט א יעדער אן צו טראכטן פון גאט...!

דא קומט אריין דער אידישער חינוך. וואס מ'פלאנצט איין (אדער מ'דארף איינפלאנצן) אין די יונגע קינדער אז ווען מ'איז מצליח דארף מען אייביג געדענקען אז ס'איז דא א כח וועלכער פיהרט צו די הצלחה...!

[[NAMELESS]]

ר' שלמה אפילו לשיטתך, סך הכל קען מען מוכיח זיין אז מענטשען רעדן זיך איין אז עס איז דא א גאט, אין זיי זענען נישט גענוג אויפריכטיג צו אנערקענען די פאקטן,

[ר' שלמה אבן גבירול]

זייער גוט ארויסגעברענגט, זייער אינסטינקט (רעדט זיך איין) שפירט אז ס'איז דא א גאט

[chusid]

אדער קען זיין אז ר' שלמה'ס נקידה איז אז פון אטעאיזם פעלט לאגיק ווייל לשיטתם וואלט מען זיך געדארפט נעמען די לעבן... קען טאקע זיין אז די סיבה זיי קומען נישט צום מסקנא איז פון נישט טראכטן..

[געפילטע פיש]

די זעלבע צאמגעקלעבטע אטאמען וואס האבן זיך אנטוויקעלט בטעות זענען נאר דא מיט אונז ווייל זייערע זיידעס האבן בטעות אנטוויקעלט א will to survive, די אנדערע ארגעניזעמס וואס האבן נישט געמאכט דעם טעות האבן טאקע אסאך זיך גענומען דאס לעבן, און האבן ליידער נישט איבערגעלאזט קיין זש"ק. מוז גארנישט האבן צו טוהן מיט לאגיק.

[ר' שלמה אבן גבירול]

@געפילטע, הגם כ'גלייך נישט קיין געפילטע פיש, וויבאלד די רעדט'ס אבער צום דבר, באקומסטו פון מיר א לייק

בלייבט איך איבער מיט וואס כ'האב גערעדט אין מיין ערשטע תגובה, ווען מען טראכט יא אריין, איז נישטא קיין סיבה פארוואס מען זאל זיך נישט נעמען דאס לעבן.

[געפילטע פיש]

אויך נישט דא קיין סיבה פארוואס יא. ווילאנג מ'מאכט א לעבן לאז געמאכט. אזוי אויך איז דא די fear of the unknown, נייגעריקייט וואס וועט זיין מארגן, וכו'.

[ר' שלמה אבן גבירול]

ווילאנג מ'מאכט א לעבן לאז געמאכט.

וואס לעבן ווען לעבן

אזוי אויך איז דא די fear of the unknown,

ווען די נעמסטיך דאס לעבן, איז אויס מיט די fear of the unknown, משא"כ ווען מען לעבט, לעבט מען אייביג אין א fear of the unknown

נייגעריקייט וואס וועט זיין מארגן, וכו'.

נייגעריק? איז שוין ענדערש זיך צו נעמען דאס לעבן. וואס לעבן איז ווייסטו שוין, יעצט דארפסטו אויך געוואר ווערן וואס מיינט טויט

[קאצקע ציקער]

יא אבער there is no way back נאכדעם, ממילה לוינט זיך נישט דעם טריי אט

[געפילטע פיש]

ווילאנג מ'מאכט א לעבן לאז געמאכט.

וואס לעבן ווען לעבן

דאס לעבן

אזוי אויך איז דא די fear of the unknown,

ווען די נעמסטיך דאס לעבן, איז אויס מיט די fear of the unknown, משא"כ ווען מען לעבט, לעבט מען אייביג אין א fear of the unknown[/quote]
אבער די שרעק האט מען א סקונדע פארדעם.

נייגעריקייט וואס וועט זיין מארגן, וכו'.

נייגעריק? איז שוין ענדערש זיך צו נעמען דאס לעבן. וואס לעבן איז ווייסטו שוין, יעצט דארפסטו אויך געוואר ווערן וואס מיינט טויט[/quote]
זיי גלייבן דאך נישט אין השראת הנפש, ממילא איז נישט דא וואס געוואר צו ווערן, נאכן טויט, לשיטתם, איז נישטא גארנישט, לעהר, נאטינג, you just cease to exist.

[איחוד פעלד]

ר' שלמה,

אינטרעסאנט דיין טענה, לאמיר אבער קוקען אין היסטארי, האבען אטעיסטען זיך.גענומען דאס לעבען?

לאידך גיסא, מאמינים האבען זיך גענומען דאס לעבען בשיטה אין די מאסען כמה פעמים. נעמט למשל די אלע קולטס וואס האבען דאס געטוהן צוזאמען, אדער אפילו אידישע מיידלעך וואס האבען עס געטוהן צוזאמען אווס מורא נישט צו ווערען טמא דורך ראפיסטען, אדער קינדער בחורים'לעך וואס נעמען זיךמדאס לעבען עד היום הזה וועגען זיי קענען נישט דערהייבען דאס וויסען אז זיי זענען פגום.

אלזא, לדעתי איז אמונה א שטעקערע גורם למעשה צו באגיין זעלבסמארד ווי כפירה, אפשר ביסטו גערעכט אין טעאריע, אבער נישט למעשה.

[טאמבל סאס]

http://www.suicidemethods.net/suicide-methods/

[ר' שלמה אבן גבירול]

[tag]@איחוד פעלד[/tag] (אזוי ווי מען האט דא מעורר געווען איבער ציטירן, וועלעך אראפברענגען דיינע הערות מיט נומערן)

1. האבן אטעיסטען זיך גענומען דאס לעבן?

כ'ווייס נישט, אבער כהיום איז אין רוב מדינות טאקע אומלעגאל זיך צו נעמען דאס לעבען, אבער ס'ווערט מער און מער א נארמאלע זאך, און טייל מדינות איז שוין אפילו פארהאנען אפיצילע סוסייד פעסיליטיס, וואו מען העלפט מענטשן מיט (ביזדערווייל) מילדע קראנקהייטן, זיך צו נעמען דאס לעבן


2. מאמינים האבען זיך גענומען דאס לעבען בשיטה אין די מאסען כמה פעמים. נעמט למשל די אלע קולטס וואס האבען דאס געטוהן צוזאמען, אדער אפילו אידישע מיידלעך וואס האבען עס געטוהן צוזאמען אווס מורא נישט צו ווערען טמא דורך ראפיסטען,

לויט די מאמינים, איז דאך ווען די גוף ווערט אויס, דעמאלט איז די עיקר לעבן. איז נישט זיי נעמען זיך דאס לעבן, פונקט פארקערט, וואו לאנג די רעליגיע האט געהייסן מאכן די הכנות צום ריכטיגן לעבן, בלייבט מען נאך אויף די וועלט, אבער איינמאל רעליגיע זאגט, יעצט קום הנאה האבן פון דיין הארעוואניע וואס די האסט אריינגעלייגט, גייט מען אריבער צום ריכטיגן לעבן

3. אדער קינדער בחורים'לעך וואס נעמען זיךמדאס לעבען עד היום הזה וועגען זיי קענען נישט דערהייבען דאס וויסען אז זיי זענען פגום.

ווי קומט דא אריין רעליגיע, פונקט פארקערט לויט רעליגיע טאר זיך אזא איינער נישט נעמען דאס לעבן, און ס'איז נישט דא קיין שום סיבה ער זאל עס טוהן.

[טאמבל סאס]

האלט א רגע, האסט שוין דורכגעטוהן אויב קאמיטן סוסייד איז אזוי גרינג אדורכצפיהרן למעשה (נאך אן ארטיקל פאר די "הלכה למעשה פראיעקט.) אז דו רעדסט אזוי ברייט?

קיינער וויל נישט דורכפאלן און זיין דער שטאטס נער. אדער נאך ערגער, אפענדיגן אין שפיטאל מיט א געדעמידזשטע ברעין און כראנישע לעבנסלענגליכע ווייטאגן אהן די שכל אדער מעגליכקייטן פון נאכאמאל האבן א גאו עט איט.

[געפילטע פיש]

2. מאמינים האבען זיך גענומען דאס לעבען בשיטה אין די מאסען כמה פעמים. נעמט למשל די אלע קולטס וואס האבען דאס געטוהן צוזאמען, אדער אפילו אידישע מיידלעך וואס האבען עס געטוהן צוזאמען אווס מורא נישט צו ווערען טמא דורך ראפיסטען,

לויט די מאמינים, איז דאך ווען די גוף ווערט אויס, דעמאלט איז די עיקר לעבן. איז נישט זיי נעמען זיך דאס לעבן, פונקט פארקערט, וואו לאנג די רעליגיע האט געהייסן מאכן די הכנות צום ריכטיגן לעבן, בלייבט מען נאך אויף די וועלט, אבער איינמאל רעליגיע זאגט, יעצט קום הנאה האבן פון דיין הארעוואניע וואס די האסט אריינגעלייגט, גייט מען אריבער צום ריכטיגן לעבן

איך פארשטיי נישט, סויסייד ווערט מער בארעכטיגט פארן גלויביגער וויבאלד ער גלייבט אין לעבן נאכן טויט, אבער אז דער אטעאיסט טוט עס ווייזט עס א חיסרון אין זיין (אום)גלויבן ווייל ס'איז גורם מענטשען זאלן נישט מחשיב זיין זייער לעבן. כאפסט?

[ר' שלמה אבן גבירול]

2. מאמינים האבען זיך גענומען דאס לעבען בשיטה אין די מאסען כמה פעמים. נעמט למשל די אלע קולטס וואס האבען דאס געטוהן צוזאמען, אדער אפילו אידישע מיידלעך וואס האבען עס געטוהן צוזאמען אווס מורא נישט צו ווערען טמא דורך ראפיסטען,

לויט די מאמינים, איז דאך ווען די גוף ווערט אויס, דעמאלט איז די עיקר לעבן. איז נישט זיי נעמען זיך דאס לעבן, פונקט פארקערט, וואו לאנג די רעליגיע האט געהייסן מאכן די הכנות צום ריכטיגן לעבן, בלייבט מען נאך אויף די וועלט, אבער איינמאל רעליגיע זאגט, יעצט קום הנאה האבן פון דיין הארעוואניע וואס די האסט אריינגעלייגט, גייט מען אריבער צום ריכטיגן לעבן

איך פארשטיי נישט, סויסייד ווערט מער בארעכטיגט פארן גלויביגער וויבאלד ער גלייבט אין לעבן נאכן טויט, אבער אז דער אטעאיסט טוט עס ווייזט עס א חיסרון אין זיין (אום)גלויבן ווייל ס'איז גורם מענטשען זאלן נישט מחשיב זיין זייער לעבן. כאפסט?

איך האב דיר געלייקט, ווייל ס'איז א גוט'ס

אבער למעשה, צוריק צום פוינט, ווילאנג מען לעבט אויף די וועלט, האט דער גלויביגער א סיבה דערפאר, ער האט א סיבה און שטופ פארוואס ער וויל לעבן, ער גייט זיך נישט סתם אזוי נעמען דאס לעבן
משא"כ די אטעאיסט, האט מיר נאך קיינער נישט געזאגט, וואס האט ער פון זיין לעבן? איז דא א סיבה פארוואס ער זאל זיך נישט נעמען דאס לעבן?