יאיר האט געשריבן:שמעקעדיג האט געשריבן:ווען איך לייען זיך אן וויפיל קינדער שטארבן אויס טעגליך אין אינדיע אדער אין ארימע אפריקאנע לענדער, אדער ווי אונזערע זיידעס אין לאגער זענען ארומגעגאנגען וואנזיניג נאך א שטיקל עסן און טויזענטער זענען נעבעך אויסגעגאנגען בחרפת רעב, ווי קינדערלעך זענען אויסגעגאנגען פאר הונגער און דארשט ביים חורבן ביהמ"ק ווי עוללים שאלו ללחם, און וויפיל חיות בהמות עופות וואנדערן צו טרעפן אביסל וואסער און וויפיל פון זיי שטארבן אויס אויפן וועג פאר דארשט, וואונדערט מיר פשט אין די ברכה וואס מיר זאגן כסדר, בשם ומלכות.
דאס איז אלץ וואס וואונדערט דיר?
כ'פארשטיי נישט דיין שאלה.
דעת תורה האט געשריבן:אבער די תירוץ איז אז דער פסוק און דאס בענטשן רעדט זיך באופן כללי, עס איז אלעס א שבח פארן אויבערשטן, נישט קיין הבטחה מצידו. און דער סדר איז אז ווען מען לויבט איינעם אויס מאכט מען נישט זיכער אריין צו ווארפן אז די שבח איז נאר 99.99 פראצענט אקוראט, און אז ערגעץ וואו אין אפריקע זענען פארהאן קינדער וואס הונגערן ל"ע, און אין מדבר איז דא עפעס א ענדעינזשערד ספיסיס וואס ברויך דרינגענד הילף. מען מאכט א עקסטערע יום תפילה פאר דעם, אבער אין א שבח קומט עס נישט אריין.
(בפרט ווען דו רעדסט פון חורבן ביהמ"ק איז דאך דאס א פארט פון די תוכחה, קענסט פרובירן צו פארשטיין / פרעגן אויף די תוכחה, אבער דאס איז ענדערש א קלארע דיבור פון באשעפער אז אזוי 'גייט' זיין, ווי די שבח פון פותח את ידך און דאס בענטשן)
ווען איך וואלט געגעבן א פריוואטן שבח פארן באשעפער אז איך פערזענליך האב אפגעגעסן און בין זאט געווארן, פארשטיי איך אז "עס קומט נישט אריין" צו קאמפלעינען, אבער אז דו שטעלסט מיר פאר א נוסח צו לויבן דעם באשעפער אז ער שטעלט צו עסן פאר די גאנצע וועלט, דאן איז הקושיא במקומה עומדת. (בכלל איז אינטרעסאנט אז די מ"ע דאורייתא איז נישט צו דאנקען אויפן עסן, נאר "וברכת את ה' אלקיך על הארץ הטובה אשר נתן לך"..)
וועגן דעם חורבן ביהמ"ק פארענטפערסטו ריכטיג.
דעת תורה האט געשריבן:(מיר באדערט עפעס אנדערש, וויאזוי האט משה רבינו מתקן געווען דעם נוסח און צוגעלייגט כאמור פותח את ידך וואס דוד המלך האט ערשט געזאגט הונדערטער יאר שפעטער?).
עס איז טאקע פאראן נוסחאות וועלכע נעמען ארויס דעם חלק פון די ערשטע ברכה (אין אסאך סידורים איז עס איינגערינגלט), טאקע מחמת די סיבה.
