ל"ג בעומר

[שמעקעדיג]

--

[געוואלדיג]

מען זעהט נישט יעצט

[מיימון]

עס איז לג בעומר אויף דער וועלט און כלל ישראל 'פייערט', מען טאנצט ארום פייער און מען זינגט אומפארשטענדליכע ווערטער איבער קשרי שי''ן און אף גילת כותרת על עיש, ספעציעל שווער ווערט ביי די ווערטער ל''ב נתיבות ראשית תרומה וואס חוץ פון דעם וואס מען האט נישט קיין השגה וואס מען זאגט, מאכט דאס  אויך לאגיסטישע פראבלעמען וויאזוי דאס ארויסצוזאגן, מאנכע זענען מפשר אויף למד בית נתיבות, ווידער פאר אנדערע הערט זיך דאס פרעמד און דעריבער זאגט מען שנעל שלשים ושתים נתיבות אפהאקנדיג דעם שנעלן ספרדישן ריטעם. (אך ווי אויפגעהייטערט מען ווערט ווען מען האלט שוין ביים לעצטן שטיקל אשרי יולדתך דא פילט זיך דער עולם in, און מען קען זיך פשוט נישט געזעגענען דערפון ).

זיצט מען ארום געדעקטע טישן און מען טרינקט מים חיים סאדע און מען הערט זיך צו צו די פארשידנארטיגע בעלי דרשנים וועלכע פרובירן יעדער איינער אויף זיין שטייגער ארויסצוברענגען דעם קדושת היום און שלעפן  צוזאם שטיקלעך זוהר, חסידישע ספרים, און ווערטלעך פון גוטע אידן, צו מאכן עפעס א שטיקל מקור פאר עפעס וואס האט נישט קיין מקור. איינס פון די זאכן וואס מען האט געטראפן איז ווי פאלגענד : נאכדעם וואס קבלה איז פארשפרייט געווארן צווישן אידן איז אנגענומען געווארן אז די זיבן טעג פון ספירה האבן שייכות מיט זיבן פון די ספירות ד.ה. די לעצטע זיבן, און ווען עס איז פארפולקאמט געווארן די שיטה האט עס געלויטעט אז די זיבן טעג פון יעדע וואך זענען אויך קעגן די זיבן ספירות באופן אז יעדער איינער גייט אינאיינעם מיט יעדן, געוויסע מקובלים האבן זיך דאן איינגעפירט צו זאגן פארשידענע תפילות און קאפיטלעך נאכן ציילן ספירה צוליב די רמזים, און טראץ דעם מחאה פונעם גאון דער חק יעקב קעגן דעם וואס המון עם האט זיך דאס גענומען זאגן האבן אבער חסידים אויפן אינציאטיוו פונעם בעל התניא דאס איבעראל איינגעפירט און איז היינט געדרוקט אין אלע סידורים של נוסח ספרד (עס איז אויך מעגליך אז דאס האט א שייכות מיט דעם וואס גאר אסאך קליינע מצוות ווצב''ש קידוש לבנה האבן צובאקומען דעקונג ע''ד הרבה צבאה לפייסה ואכ''מ).

איז אזויווי לויט דעם אויבנדערמאנטן חשבון קומט אויס לג בעומר בספירת הוד שבהוד האבן זיך דרשנים און מגידים צוגעכאפט דערצו ווי א געבראטנס, פארשידענע ערליי רמזים און פשטים זענען געבויט געווארן דערויף אזש די שמחה האט זיך שוין אריבערגעגאסן און די גאנצע וואך פון הוד זאגט מען נישט קיין תחנון און יעדער חדר אינגל ווייסט '' וואס הייסט, עס איז דאך הוד? ''.

וויל איך דא מודיע זיין צערי לרבים, לדאבוני האב איך נאכנישט זוכה געווען צו פארשטיין וואס איז די גרויסע שמחה  מיט הוד? אי ווייל עס איז שיין, תפארת איז נאך שענער, צי ווייל עס איז די מדה פון אהרן הכהן, נו, אברהם יצחק יעקב זענען עפעס אוועקצומאכן? , האב איך מיך געואנדן צו איינעם וואס פארשטייט אין די קליינע אותיות, זאגט ער גאר אז הוד איז פון די חמש גבורות! דריי איך מיר אזוי ארום אליין און וואונדער זיך, מילא די וואס זענען שוין העכער פערציג  זיי האבן דאך שוין אודאי דורכגעלערנט כתבי האריז ''ל ביזן סוף, אבער די יונגעלייט און בחורים, ווער האט זיי אויסגעזאגט דעם סוד?

_______
ללומדים : ובחת''ס מביא בשם הגריעב''ץ שהוא ע''ד  כולם שאמרו חייב זכאי שהוא ב' פעמים דין, והקשה עליו א''כ ישמחו יותר בגבורה שבגבורה, והוא כתב שהוא בבחינת מיין נוקבין מלמטה למעלה בהיפוך ומתחילין במלכות וא''כ בל''ג הוא תפארת שבתפארת.

[יב הלוי סאלאווייטשיק]

ביי אינז אין ד׳ליטא האט מען געויסט אז אין די ימי ספירה, לערנט מן די ׳מ״ח דברים שהתורה נקנית בהם׳ , יעדן טאג איינס (ובמ״ט חוזרים על כולם)

כך ידוע בשם הגר״א קוטלר, וע״ע בספר חכמה ומוסר ח״א ע׳ תכז. ובאור רש״ז פ׳ אמור...

ולולא דמסתפינא וואלט איך איינגעפיהרט אין די סודורים ,
במקום צי זאגן ׳שפגמתי בספירה הוד שביסוד..׳.
העמיר זאגן ״שתקנתי היום במדת מיעוט שחוק מ׳המ״ח דברים שהתורה נקנית בהם.....

אין אזאוי ווייטער בכל יום....

לולא דמסתפינא.....כמובן


Sent from my iPhone using Tapatalk

[[NAMELESS]]

איז אזוי, בעצם די גאנצע ענין פון מאכן א הדלקה ל''ג בעומר איז דאך להרבות שמחה, משום איזה סיבה ווערן מענטשן גאר הייפער ווען זיי זעען א פייער, און ווי גרעסער אלץ מער העפי, האבן רבי'ס איינגעזען אז משמח זיין אידן איז גאר א געהויבענע זאך האבן זיי גענימען פאר זיך די ארבעט -וואס באלאנגט בעצם פארן שמש- אנציצינדעם דעם פייער, און זיך פארענען מיט די אויל און די וואטע,
על כן נראה לי להלכה אז בזמנינו וואס די עיקר שמחה קומט פון די מוזיק, זאלן די רבי'ס עוסק זיין אין צישטעלן די ספיקערס, מען זאל ברענגען די גרויסע סםיקער מיטן ווייער, די רבי זאל דרייען מיטן ווייער שבע ספירות און דערנאך עס איינשטעקן, וכל העם יראו וירונו,

[[NAMELESS]]

יא די אשכול איז זייער פאסיג.

מיט צען יאר צוריק איז געווען איין קליינע פייער אין גאנץ וויליאמסבורג, היינט ברענט ביי יעדע ווינקעל, שוין דא מער פייערס ווי ביי שריפת חמץ.

סהאלט זיך אינמיטן דעוועלאפן א נייע יום טוב ביי כלל ישראל, איך זעה פאר אז איין טאג גייט מען נאך גיין מיט שטריימלעך לג בעומר, (איך גיי זיין די פאני מענטש וואס גייט נאך גיין מיט א היט ווי א אויבער חכם) סוועט זיין א גאנצע דיון צו מ׳דארף אויך גיין ווייסע זאקן, סוועט אריינגיין און גדר פון מבזה מועדים

אויב אונזערע אייניקלעך וועלן נישט גיין צו קיין פייער וועט מען זיי נאך פארהאלטן היתכן ביזט אזא קאלטער יוד, אזוי ווי אונזערע זיידעס זאגן אונז פארן נישט גיין צו מים שלנו.

יעדער וואס האט דא א ביזנעס זאל וויסן אז איינטאג גייט מען נאך מוזן געבן א יום טוב באונעס פאר די ארבעטער לג בעומר.

Developing

[שמעון וואלף]

מיין ווייב האלט מיך פאר פארוואס איך בין אן אויבער חכם און גיי נישט צו קיין פייער לג בעומר?

Unbelievable!

[ליטוואק פון בודאפעסט]

מ'זעט וואס איז געווארען פונ'ם עם קשה ערף, מ'לאזט זיך בלאזען פאר יעדער ווינט.
בעיקר דארף מען פרעגען די אלע פלעצער וואס לאזען זיך אסאך זאכען וואס די הלכה און דער שכל האלט נישט אויס, מיט'ן טענה אז 'אזוי האט מען זיך געפיהרט, אזוי האט דער רבי זכרונו לברכה געהייסען, אזוי האבען מיין זיידעס געטוהן', און שכל מיט הלכה שטופען זיך ארויסצוטאנצען פון פענסטער פאר אזעלכע שווערער וויכטיגע טענות. יעצט ווען מ'הערט אז ס'איז דא קאושע"ר ענטערטעינמענ"ט אדער דער פחד אז מ'וועט גייען צו א צווייטען, זענען זיי גרייט איינצופיהרען א ספרדיש'ע מנהג, און נישט נאר אלע ספרדים נאר א קליין צאל ספרדים, און פון דעם מאכען א גאנצע טאראראם. מ'שטערט מענטשען פון שלאף, מ'באנוצט זיך מיט רעגירונג'ס פארבינדונגען פאר מינדערוועכטיגקייט'ס, מ'שטינקט אן די גאסען און מ'באלעמוטשעט טאטע'ס און קינדער אין גרויסען, און די גאר וויכטיגע פעלזען שטארקער יסוד פון 'טאטע, באבע, מסורה, קעבע' איז שוין נישט קיין ארטיקעל. און אזוי גייט מען וויידער ציען א דור אויף לגיונות מיט אינטערעס'ן.
א גאנצע ווערטשאפט פון שקר.

[נייעסטיקער]

מה כל הרעש אז מען מאכט נאך א מנהג פון ארץ ישראל?! און אז רביס מיט זייערע חסידים האבן א טשענס זיך משמח צו זיין און נאך אפשר ווייזן אז זייי טויגן?
אין שטערן פון שלאף! גיי צו יעדן הדלקה עסטע זעהן ווי אלע ווינדאוס און פארטשעס זענען פול מיט פרייליכע שכנים

[ליטוואק פון בודאפעסט]

איך האב בעיקר געפרעגט אן אנדערע שאלה. אז דו ביסט גרייט איינצופיהרען א פרעמדע מנהג לצורך השעה, הייסט'ס דו מאכסט חשבונות מיט דיין מנהגים. פיין און וואויל. אבער יעצט ווען דו פאר'עקשנסט זיך אויף א מנהג, איז דאס נישט מחמת דער חשיבות פון א מנהג נאר אויך מיט'ן נישט אנערקענען דער חשבון פארוואס אויפצוגעבען. אז מ'איז מבזה א תמימות'דיגע ספרד'ישע איד פאר'ן נישט זאגען קץ ביי קדיש, איז דאס נישט וועגען דער טייערע 'מנהג' (טעות) פון צולייגען א ווארט אריין אין מיט'ן די צען ווערטער פון בעלמא ביז משיחיה, נאר ווייל מבזה זיין א איד איז נישט אזא וויכטיגע חשבון ווי ברענגען א מנהג פון א טייל פון ספרדיש'ע אידען אין א''י.

[פליקער]

איך האב געהערט היי יאר א אינטערעסאנטער מראה, א אידל (נאמען געהאלטן אין געהיים) נעמט א קליינע בעיג, לייגט עס אראפ אויפן פלאר, צינדט עס אינטער, נעמט א זמירות'ל, זאגט בר יוחי מיט ואמרתם, און קיקט אויפן פייערל ביז עס פארלעשט זיך, און פיצט אפ,

[גדעון]

מאכט מען שוין געשמאק אביסל דעם אידישקייט, און מ׳געט זיך אויס זקנים ונערים טאנצן און שפרינגן ביי א פייער. האט מען ווייטער טענות.

אדרבא זאל זיך פארמערן נאך אזאלעכע געשמאקע מנהגים, זאל מען אפיק ברענגן פרייליכע מנהגים פון בענגעלאדעש פאר אלל איי קעיר.

העיטערס גאנע העיט העיט העיט העיט

שעיק איט אפ שעיק איט אפ וכו׳ וכו׳ וגו׳

[געוואלדיג]

איך האב געהערט היי יאר א אינטערעסאנטער מראה, א אידל (נאמען געהאלטן אין געהיים) נעמט א קליינע בעיג, לייגט עס אראפ אויפן פלאר, צינדט עס אינטער, נעמט א זמירות'ל, זאגט בר יוחי מיט ואמרתם, און קיקט אויפן פייערל ביז עס פארלעשט זיך, און פיצט אפ,

שומעים את הנראה אדער רואים את הנשמע?

[HotCoffee]

איך האב געהערט היי יאר א אינטערעסאנטער מראה, א אידל (נאמען געהאלטן אין געהיים) נעמט א קליינע בעיג, לייגט עס אראפ אויפן פלאר, צינדט עס אינטער, נעמט א זמירות'ל, זאגט בר יוחי מיט ואמרתם, און קיקט אויפן פייערל ביז עס פארלעשט זיך, און פיצט אפ,

שומעים את הנראה אדער רואים את הנשמע?

א לעכט איז נישט בעסער אדער מער נארמאל?

איך האב געהערט היי יאר א אינטערעסאנטער מראה, א אידל (נאמען געהאלטן אין געהיים) נעמט א קליינע בעיג, לייגט עס אראפ אויפן פלאר, צינדט עס אינטער, נעמט א זמירות'ל, זאגט בר יוחי מיט ואמרתם, און קיקט אויפן פייערל ביז עס פארלעשט זיך, און פיצט אפ,

[ליטוואק פון בודאפעסט]

מ'מאכט עפעס געשמאקער, אבער נישט דער אידישקייט. פארוואס נישט סתם מאכען זינטיג נאכט דענצינ''ג מיט קאקטעיל''ס צו מאכען דער 'אידישקייט' געשמאק?
אגב, דער חתם סופר איז אויך געווען א העיטע''ר?

[שמעקעדיג]

ליטוואק, לענ"ד יעדע זאך וואס מען קען פארבינדן צו אידישקייט מאכט אידישקייט געשמאקער.
אז דו טאנצט בר יוחאי לכבוד רשב"י ביי א פייער און איינער האט הנאה פון די עקשאן, וועט ער האבן נאך א סטעפ צו דארפן דורכגיין בעפאר עס דארף באשליסן צי עס לוינט אים צו גיין אט"ד,
זינגען דענצינג מיט קאקטעילס (אגב וואס מיינט עס?) קען דער גוי פונקט אזוי, ממילא וועט דאס נישט זיין אן אפהאלט פאר איימיצן פון גיין סאוט בלע"ז,
און וועגן דעם חת"ס, חוץ כמה וכמה טעמים, איז אויך א ריזן חילוק פון זיין דור ביזן היינטיגן, ס'איז זייער יתכן אז היינט וואלט ער אנדערש געשריבן.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

קאקטעיל''ס איז א טרינק געמישט געווענדליך מיט אלקאהאל און עפעס זיס, ווי וואדקע מיט מאראנצ'ן זאפט, צו סקאט''ש מיט קוקא - קולא. גויים פארברענגען אזוי מיט מוזיק און ראמאנטישער טאנצען. ס'איז א וועג פון פארברענגען ביי זיי, מערצעשעם ביי אונז אויך.
אלס יינגעל בין איך געגאנגען אין גאס מיט מיין טאטע זז''ג ליל שמיני עצרת און מיר זיינען אריבער א חסידיש'ער ביהמ''ד, וואס ביי זיי פיהרט מען זיך צו טאנצען הקפות ליל שמ''ע אויך. זייענדיג יונג האב איך זיי מקנא געווען. האט מיין טאטע זז''ג מיר פארציילט אז די קינדער פון בריסקער רב זענען אמאל אריבער א חסידיש'ער שטיבעל ליל פסח, וואס ביי זיי האט מען אנגענומען דער מנהג הספרדים צו זאגען הלל מיט א ברכה אין ביהמ''ד נאך מעריב (נישט ווי דער רמ''א). די בריסקער רב'ס קינדער זענען נתפעל געווארען פונ'ם התלהבות פונ'ם הלל. האט דער בריסקער רב זיי געזאגט ''ווען מ'דארף יעצט זאגען הלל, איז דא וואס נתפעל צו ווערען. ווען מ'דארף אבער נישט זאגען, איז דער התלהבות אויף גארנישט. אלס ווענד זיך אויפ'ן מצוה. ביי אונז יוצאי אשכנז זאגט מען נישט הלל, מילא איז נישט דא וואס נתפעל צו ווערען'.
איך האף דער עולם קען פארשטייען דער נמשל און נישט זיך ספראווען אויפ'ן משלים.

[פליקער]

יאפ נאך צוויי יאר, פרישער וואלט נישט געחלום'ט וואס ווערעצקי וועט אנווערטשאפטן דא,
התחלות האשכול איז 4 יאר ציריק.

[החוקר]

און there we go, די סגולות פעקטארי'ס זענען אריין אין אווערדרייוו.

Segulot for Lag Ba'Omer:

1. *⚠Light candle for R Shimon Bar Yochai. Some light 17 candles, because it's 17 days between Lag Ba'Omer and Shavuot- so we asking for this 17 days to be good days.*

2. *⚠It's a day to pray for zivug. Hilulla = Wedding Also R. Shimon bar yochai himself got married on that day(lag Ba'Omer).* *Ask HaShem for the zivug of your kids, siblings and friends.*

3. *⚠It's the day to pray and ask Hashem for Torah to be a part of our lives*

4. *⚠On that day we can ask for the house if we don't have one, because R Shimon bar yochai always moved from place to place, so he knows how difficult it could be to move all the time.*

5. *⚠It's a great day to pray for zera kodesh (children) and to buy bow and arrow, kids are like bow and arrows (Tehilim 127,4).*

6. *⚠To have guests- segula to have kids*

7. *⚠Parnassa - 18th of Iyar, in the dessert it was the first time when Bnei Israel received the Mann.*

8. *⚠To read 7 times perek 67 in Tehilim, this psalm has the most times words of gratitude to HaShem.*

9.  *⚠We have to be happy all day, not to be sad, upset or mad.*

10. *⚠Ask HaShem for help in raising good kids, kids who respect HaShem and parents.* *Kids that all their deeds and thoughts are for the sake of Heaven Ask HaShem to be good parents*

*Chag sameach!!!*

נופך משלי.
זאג א קאפיטל תהילים און בעט דעם אייבירשטן פאר א קלארן דעת, היינט איז א גרויסע סגולה פאר אביסל דעת. שמעון איז בגמטרי' שכל טוב לכל.

[פליקער]

אז מען רעדט שוין דא פונעם נייעם יום טוב אין אמעריקע וואס ווערט איוואלווד צי א אלמעכטיגן יום טוב, צי די פרייד פון אלע אידן דא וואס הינגערן פאר עפעס פריילעך'ס, וויל איך נעמען א נייע דוגמה פון א יום טוב וואס איך געדעינק נישט אז מען זאל האבן געהעריג באשמיעסט און קען זיין אז יא, אבער ווען איך העט וועין געהאט צייט וואלט איך געווידמעט א געהעריגע אשכול, נאר היות איך בין פארפלאנטערט געווארן, וועל איך נאר אנמערקן בקיצור.

די יארצייט פון ר' ישעי' פין קארעסטיר, עס איז געווארן און די לעצטע יארן א גאנצע ישועה געפּוילעכץ, און דער עולם פארסמאקעוועצעך אויף זיין חשבון מיט פרעסעריי וואס מיר האבן נאך נישט געזעין מאז היתה לגוי.

מיר שיינט אז ביז פינף יאר וועט מער נישט זיין אזא זאך ווי קויפן עסן און דעים געהויבענעם טאג ווי ישועות בו מקיפות, מען וועט זיך אריין זעצען אין א רעסטעראן און זיך לאזן מכבד זיין מכל טוב אדוניו, לייגן אויף ר' שייעלע'ס חשבון, פריוון זאל ער פאדערן באצאלדינג וועט מען אים פרעיגן הא ביזט א אויבער חכם, ווייסטו דען נישט אז היינט צאלט ר' שייעלע אויב ווילסטו אויס לעיבן ס'יאר.

עס ווערט איבער געגעיבן דורך סאנדער'ס בעקעריי אז פאר צוויי יאר ציריק האט ער געבאקן טוראש דעלקעלעך פערציג פינט, פאריאר בערך הינדערט, היי יאר דריי היהדערט פונט טשיז דעלקעלעך לעילו נשמתו, דאס רעכענט נישט אריין אלע אנדערע פרעסעריי לחיים'ס וואס ווערט אפגעבאקען ביי אנדערע בעקערייען, זעין מיר ווי עס בריעט זיך א נייע יום טוב ביי כלל ישראל, מיט גרויס האפענינג אז עס וועט נאך ברעינגען שיין רווח פאר אימעצן, א שטייגער ווי חי ראטל משקה, וועט מסתם זיין חי דעלקעלעך פאר ר' שעיה'לע פין קארעסטיר, מיט א ישועה גאראנטיד.

גוט יום טוב, עס האלט שוין נישט ווייט פון מיין פראדיקשן יארן צוריק.

[פליקער]

נישט צו גלייבן ווי שנעל די יארן לויפן, אבער דאך איז נאך אלס יעדע ווארט נוגע למעשה כאטש עס איז שוין דורך געלאפן 10 יאר.

[מי אני]

איך וואלט געזאגט ווי דר. פּיטער עדעמסאן זאגט לגבי די טענה קעגן דעם אפריקאנער חגא קוואַנזאַ (אין אמעריקע) וואס דר. מאָלאַנאַ קאַרענגאַ האט מייסד געווען אין 1966. והיינו, מ׳טענה׳ט דערקעגן אז דאס איז אַן ״אויפגעמאכטער״ יו״ט. צו דעם ענטפערט דר. עדעמסאן אז יעדעס יו״ט איז בעצם ״אויפגעמאכט״ - נאר פשוט עלטער/פריער אין צייט.

והשתא דאתית להכי איז (להבדיל) ה״ה לגבי דעם. און סמכותה וכו׳ גייט לכאורה ווייטער אריין אינעם דיון לגבי קביעת דין וחוק עפ״י ולפי התפשטותה בין כלל ישראל ולעומת חוזק ביסוסה. (וידוע אז לפי החוקרים זענען די אלטע ימים טובים, עם המקורות בתנ״ך, אויך בערך אזוי ארויסגעוואקסן בעת בית ראשון ושני. ווי געזאגט, ״נאר פריער אין צייט״. ודי בזה.)

‏וואס מ׳קען טענה׳ן איז אז דא איז מען נישט ממש בפירוש אויפריכטיג מיט דעם אז עס איז אויפגעמאכט, און מ׳זוכט מכ׳לומ׳פרשט אָנצוהענגען אין פריערדיגע מקורות. אבער דאס קען באטראכט ווערן ווי א שטארקייט אז ס׳זאל נישט זיין ממש ״גענצליך״ ניי, ויש לה עפעס א סמך אין ״פריערדיגע מקורות״.

ואולי ה״ה, ברבות הימים, לגבי ג׳ אייר (ושאר ימי הילולא).

[[NAMELESS]]

.