תרגום רות, תרגום צדוקי? של הדיוטות?

[אויבערלענדער חכם]

הבלין האט א מקור אויף דעם אחוץ דעם תרגום?

אויף וואס? איך האב מצטט געווען דריי זאכען. מסתמא מיינט איר דער חלק איבער די קראים. זל"ק, גינצבורג ביקש לתקן : ''בית לחם במיפק יומא דפיסחא..', אולם הנוסח שלפנינו מקוים בכל עדי הנוסח. שלזינגר רואה גם במקום זה הלכה צדוקית קראית, וכמות שבירר שם, שהואיל ולדעת הצדוקים הקראים אין קצירת העומר דוחה שבת ויום טוב, ומאחר שאף בחולו של מועד אסורה מלאכה, הרי שצריכים היו לקצור את העומר מערב החג., עכ"ל.
ווען ער איז מצטט שלזינגר מיינט ער "י' שלזינגר, 'התרגום לספר רות, חיבור כיתתי?, מחקרים במקרא ובלשונו, ירושלים תשכב, עמוד 12-17 - כן צריך לומר [תשו"ח לפרופסר מיימון שהעיר על הציון המוטעה]

[מפוזרי]

ייש"כ, האסט ריכטיג צוגעטראפן.
איך פארשטיי נישט וואס שלזינגר זאגט, אוודאי איז דער קצירה נישט דוחה שבת ויום טוב לפי הצדוקים ווייל לויט זיי קען דאך דער זמן הבאת העומר נישט אויספאלן אין שבת ויום טוב. לפי חז"ל איז עס אויך נישט דוחה שבת שלא בזמנו. וואס האט עס צו חול המועד שהוא זמנו?

[מיימון]

לויט די קראים קען עס אויסקומען יום טוב אבער די קצירה איז נישט דוחה יום טוב, עי' בספר גן עדן הקראי דף נ''ד באריכות (גיב נאר אכטונג נישט צו ווערן קיין קראי, עס איז שוין דא היינט אסאך בעסערס..... ), אבער דאס איז פון די קראים, פון די שיטת הצדוקים איז ווייניג באקאנט היינט.

דער מאמר פון הבלין קען מען געפונען ביי דעם לינק וואס רוסישער האט דא אנגעצייכנט, ער טוט דורך די גאנצע סוגיא באריכות, ואגב האט הרב אויבערלענדער חכם נישט גוט צוגעצייכנט די מראי מקומות, שלזינגר איז אין 'מחקרים במקרא ובלשונו' עיי''ש.

[אויבערלענדער חכם]

לויט די קראים קען עס אויסקומען יום טוב אבער די קצירה איז נישט דוחה יום טוב, עי' בספר גן עדן הקראי דף נ''ד באריכות (גיב נאר אכטונג נישט צו ווערן קיין קראי, עס איז שוין דא היינט אסאך בעסערס..... ), אבער דאס איז פון די קראים, פון די שיטת הצדוקים איז ווייניג באקאנט היינט.

דער מאמר פון הבלין קען מען געפונען ביי דעם לינק וואס רוסישער האט דא אנגעצייכנט, ער טוט דורך די גאנצע סוגיא באריכות, ואגב האט הרב אויבערלענדער חכם נישט גוט צוגעצייכנט די מראי מקומות, שלזינגר איז אין 'מחקרים במקרא ובלשונו' עיי''ש.

כת בייתוסים
אפשר טאקע אז מיר ווייסען נישט קיין סאך פון די שיטת הצדוקים, אבער ווי אויבען דערמאנט מסתמא רעדט זיך דא פון די "בייתוסים" און נישט די צדוקים [עיין מאור עינים - שלא מתלמידי הבעש"ט - אז ער פארגלייכט זיי מיט די איסיים, ועיין מהר"ץ חיות וואס בצדק דינגט זיך און האלט אז זיי זענען א באזונדערע גרופע און אז די איסיים זענען געווען שלמים מיט חז"ל - חסידים הראשונים וכו' וכן נראה מתוך דברי מהרש"א אין קידושין ואכ"מ]. אין די גמרא טרעפט מען א סאך וועגען די וויכוחים צווישען די בייתוסים און די חכמים כאטש אפילו אז די מקורות מחוץ לחז"ל ווייסען בכלל נישט צו זאגען פון זיי. היינט איז דא אזעלכע וואס האלטען אז די כת פון ים המלח זענען אפשר געווען די בייתוסים, ועדיין צע"ג בכ"ז.
בייתוסים וכת ים המלח
הנוגע לענינינו, אויב די בייתוסים זענען יא די כת פון ים המלח [און אפילו אויב נישט, קען נאך אלץ לערנען פון זיי] ווייסען מיר גאנץ א סאך פון זייער שיטה. ומכאן הערה על דברי פרופסר מיימון ש"קרא" ולא שנה ולא הוליך עינו לים המלח:)
ממחרת השבת במשנת הכתות
אויב איינע לערענט פרשת אמור פשוטו של מקרא - מיט אן חז"ל - וואלט ער אנגענומען אז די גאנצע פרשה פונעם הקרבת העומר האט גארנישט צו טאהן מיט פסח. דאס מיינט ערשט קומט א יום טוב פון זיבען טעג, פסח, און נאכדעם קומט א יום הבאת העומר וכו' וכו' [כמו שנוהגים איזו כתות של נוצרים כהיום שיש להם חגה של "מחרת השבת" לאחר חג הפסח EASTER בלע"ז]. דאס מיינט אז נישט נאר האבען זיי געהאט חילוקי דעות לגבי "מחרת השבת" אויב דאס מיינט זונטאג צו די צווייטע טאג פסח, נאר זיי האבען געקריגט אויף די גאנצע הנחה אז עס איז די צווייטע טאג פסח, ווייל זיין האבען געהאלטען אז עס איז אן עקסטערע יום טוב נאך פסח. [די פשטות הפסוקים איז אויך אז מחרת השבת האט צו טאהן מיט "החל חרמש בקמה" - דאס מיינט ווען מען הייבט אן שניידען די ווייץ - ועיין כוזרי שכבר ציינו כאן לעיל]
לוח של 364 ימים
נאך מער פון דעם, זיי האבען בכלל נישט געהאלטען פון חדשים ע"פ הלבנה, נאר ע"פ חדשי החמה. זייער יאר איז געווען 364 טעג. די נומער 364 איז גאר וויכטיג ווייל מען קען עס צוטיילען אויף זיבען [תימה גדולה מה עשו מזה שלא היה מספר הימים מכוונים נגד שס"ה גידים, ואולי עדיין לא נתגלה הזוהר ולא ידעו שיש שס"ה גידים, שהרי לא הוזכר ענין זה בשום מקום לבר מספר הזוהר]. דאס מיינט אז יעדער יאר זענען אלע ימים טובים געפאלען די זעלבע טאג פון וואך. מיט דעם האט זיך גאר שיין אויסגע'ארבעט א יום טוב ווי ממחרת השבת [וצ"ע לענין שבת הגדול ואכ"מ].
בייתוסים התנגדו לקידוש החודש
וועגען דעם טרעפען מיר אין מסכת ראש השנה אז די בייתוסים האבען אונטער געשטעלט פיסלאך פאר די חכמים לגבי עדות החודש. תוספות ברענגט א ראיה פון דא אז זיי האבען געהאלטען פון די דרשה "אתם ואפילו שוגגים" [ידוע שהראשונים נחלקו אם הכתות כפרו בכל הדרשות או שתפסו איזו דרשות וכפרו באחרות, עיין בריטב"א ובעוד, ויש בזה גילויים היום] ווייל אויב נישט וואס האבען זיי אויפגעטאן מיט מכשיל זיין די חכמים מיט די נישט ריכטיגע טאג פאר קידוש החודש. לאור גילויים היום ווייסען מיר אז זיי האבען בכלל נישט געהאלטען פון קידוש החודש ע"פ הלבנה ומיושבת קושיית התוספות, והכל על מקומו יבוא בשלום.
ה[אינו] נוגע לענינינו
למעשה די גאנצע אריכות האט גארנישט קיין שייכות צום תרגום ווייל מיר זענען חושד די קראים אדער זייער השפעה און נישט די כתות בזמן בית שני אויפן מאכען די תרגום. אבער איך האב נאר געוואלט קלאר מאכען אז מיר האבען יא א סאך ידיעות היינט פון כתות בזמן בית שני לאור די נייע גילויים פון מגילות ים המלח.
ר' שניאור ליימן
ווי אויבען דערמאנט קען מען גיין צו YU TORAH און הערען שיעורים פון ר' שניאור ליימן אויף די נושא פון כתות ים המלח, וישמע חכם ויוסיף לקח. די ענינים קענען מוסיף זיין נייע הבנות אין סוגיות הש"ס, כנ"ל לגבי יישוב קושיית התוספות, וכנ"ל לגבי פשט אין די משנה אין יבמות לגבי שתי אחיות, און ווי ר' ליימן ברעגט ארויס אין זיין שיעור לגבי די סוגיא פון בני בתירא.
תיקון טעות
א דאנק ר' מיימון פאר פארבעסערן מיין מראה מקום, איך האב פשוט געקוקט אין די נישט ריכטיגע שורה אין די הערה אין די ספר מסורת התורה שבע"פ. איר זענט גערעכט אז הבלין'ס ארטיקל איז אין די רוסישע לינק, אבער איך האב עס גענומען פון זיין ספר מסורת התורה שבע"פ וואס איז א ליקוט פון א סאך פון זיין געלערענטע ארטיקלן.

[[NAMELESS]]

ייש"כ, האסט ריכטיג צוגעטראפן.
איך פארשטיי נישט וואס שלזינגר זאגט, אוודאי איז דער קצירה נישט דוחה שבת ויום טוב לפי הצדוקים ווייל לויט זיי קען דאך דער זמן הבאת העומר נישט אויספאלן אין שבת ויום טוב. לפי חז"ל איז עס אויך נישט דוחה שבת שלא בזמנו. וואס האט עס צו חול המועד שהוא זמנו?

ער טענ'ט אז לשיטתם איז די 'קצירה ' נישט קיין מצוה ממילא איז עס נישט דוחה חול המועד,

Sent from my SGH-T599N using Tapatalk

[מפוזרי]

[tag]מיימון[/tag], כ'האב דורכגעליינט דעם קראי'שען "גן עדן", למעשה איז דארט מבואר אז די קצירה איז יא דוחה חוה"מ, נאר לגבי יום טוב איז א מחלוקת ביי זיי און ער איז מער נוטה אז נישט. אבער דער איינציגסטע היכי תמצא ס'זאל געפאלן אין יום טוב איז אויב ערב פסח געפאלט אין שבת, דאן איז דער ערשטער טאג פסח דער ממחרת השבת פון וואס די תורה רעדט לשיטתם, און מ'ברענגט דעם עומר בו ביום, און די קצירה וועט זיין ערב שבת צוויי טעג פאר פסח. קומט אויס אז דער תרגום וואס זאגט אז די קצירה איז געווען ערב פסח קען זיכער נישט גיין ווי די קראים.
שלזינגר אליין האב איך נישט געזען אבער פון וויאזוי מ'ברענגט אים נאך קומט מיר אויס אז זיין גאנצע מקור איז די משנה אין מנחות אז מ'האט געמאכט די קצירה בפרסום להוציא מלבם, האט ער פארשטאנען אז מ'מיינט מיט דעם זייער התנגדות צום דחיית שבת, אבער דאס איז א טעות, דער התנגדות איז געווען אויפן דאטום וואס לשיטתם איז נישט געווען דער יום הינף.

[אויבערלענדער חכם]

[tag]מיימון[/tag] [tag]מפוזרי[/tag]
מען דארף געדענקען אז די קראים זענען אויך אידען און זיי האבען אויך געוואוסט וואס דאס מיינט מחלוקת. מסתמא האבען זיי פארשטאנען די פסוק ״לא תהיה כקרח ועדתו״ אזוי ווי די רמב״ם אז עס מיינט ״עס וועט מער נישט פאסירן אזוי ווי עס האט פאסירט מיט קרח ועדתו״ וואס איז אפשר מער פשוטו של מקרא,און נישט ווי דער יראים׳ס (כמדומני) פשט אז עס איז א לאו צו מחזיק זיין במחלוקת. יהיה איך שיהיה, זיי האבען זיך א סאך געקריגט און ווייל מיר האבען פונקט דער מקור וואס פרופסר מיימון האט אונז צוגעשטעלט, מיינט נאך נישט אז נאר דאס רעפרעזענטירט גאנץ כת הקראים. ווייל לא קרי זה כקרי זה.
איך האב ערשט געזעהן אז כאטש אפילו די רמב״ם (הלכות שבת פרק ב הלכה ג) איז גאנץ קלאר אז די קראים האבען נישט געהאלטען פון פיקוח נפש דוחה שבת, אין אונזערע מקורות פון תורת הקראות שטייט עס נישט קלאר. אין זיין לעצטער בוך שרייבט פרופסר חיים הלוי סולוביציק [בנו יחידו של הגרי"ד מבוסטון] וז"ל, We lack solid documentation that the Karaites ever did forbid work in the instance of pikuach nefesh, as Bernard Revel long ago noted. Kirkisani and Hadassi both permitted pikuach nefesh, though not in cases when saving of life is in doubt (ספר בפיקוח נפש. דאס צייגט אונז אז עס זענען דא חילוקי דעות צווישען זיי.
בקיצור מען דארף דורך טוהן אלע גדולי הפוקרים ונושא הבליהם צו קענען פסקנן הלכות קראות, אבער מיט קיצורי הלכות בלי עיון במקורות קען מען מכשיל זיין דער רבים.
ואסיים בברכת כל הרשעה כ״ענן״ תכלה ונזכה להרמת קרן התורה בב״א!

[געוואלדיג]

ואסיים בברכת כל הרשעה כ״ענן״ תכלה ונזכה להרמת קרן התורה בב״א!

[מיימון]

אודאי האבן די קראים געוואוסט וואס מיינט מחלוקת, פאקטיש האט זיך די גאנצע קראי'שע באוועגונג אנגעהויבן דורך א מחלוקת ווען זייער נשיא ענן האט געוואלט איבערנעמען די גאונות און מ'האט אים נישט געלאזט (דאס איז פארשטייט זיך די רבני'שע ווערסיע..), אבער זיי האבן זיך צווישן זיך אויך זייער אסאך ארומגעקריגט בפירושי המקראות, כאטש אויבערלענדער חכם באטיטלט מיר אלס פרופסור (א טיטל וואס שמעקט מיר זייער..) בין איך אבער נישט קיין אלצווייסער און איך האב נאכגעקוקט אין ויקיפדיה (יהדות קראית) זע איך אז די קראים האבן געהאט א כלל צו פסק'נען יעדער ווי ער פארשטייט, געבויט אויף א מאמר וואס ענן זאל האבן געזאגט "חפישו באורייתא שפיר ואל תשענו על דעתי", מיט דעם אלעם איז ר' אהרון בן אליהו געווען שטארק אנגענומען ביי זיי, לגבי שבת זע אויך דארט אין ויקיפדיה וואס זיי שרייבן.

[אויבערלענדער חכם]

היות אז די גאנצע נידון דא איז נאר נוגע צו ספק פיקוח נפש, ווי אויבען דערמאנט, און היות אז מיר האלטען אז שבת הייבט זיך אן באנאכט (ראה אשכול אודות ארטסקרול שהארכנו בזה), וועל איך מקיים זיין די מאמר הרבנים שלא יצא אדם בקולמסו סמוך למנחה בערב שבת... אבער לא יאמרו מדשתקו "רבנן" ש"מ ניחא להו.

[אויבערלענדער חכם]

[tag]מיימון[/tag], כ'האב דורכגעליינט דעם קראי'שען "גן עדן", למעשה איז דארט מבואר אז די קצירה איז יא דוחה חוה"מ, נאר לגבי יום טוב איז א מחלוקת ביי זיי און ער איז מער נוטה אז נישט. אבער דער איינציגסטע היכי תמצא ס'זאל געפאלן אין יום טוב איז אויב ערב פסח געפאלט אין שבת, דאן איז דער ערשטער טאג פסח דער ממחרת השבת פון וואס די תורה רעדט לשיטתם, און מ'ברענגט דעם עומר בו ביום, און די קצירה וועט זיין ערב שבת צוויי טעג פאר פסח. קומט אויס אז דער תרגום וואס זאגט אז די קצירה איז געווען ערב פסח קען זיכער נישט גיין ווי די קראים.
שלזינגר אליין האב איך נישט געזען אבער פון וויאזוי מ'ברענגט אים נאך קומט מיר אויס אז זיין גאנצע מקור איז די משנה אין מנחות אז מ'האט געמאכט די קצירה בפרסום להוציא מלבם, האט ער פארשטאנען אז מ'מיינט מיט דעם זייער התנגדות צום דחיית שבת, אבער דאס איז א טעות, דער התנגדות איז געווען אויפן דאטום וואס לשיטתם איז נישט געווען דער יום הינף.

אזא שמועס [האם זו הדרך הנכונה לכתוב מילה זו?] קען נישט מתעלם זיין פון א גמרא אין עבודה זרה (כא, ב) אז א כותי טוט מלאכה אויף חול המועד, און אזוי ווי רש"י איז מסביר (שם ד"ה כותי) "בחולו של מועד עביד דלמדרש סופרים לא חיישי". לא תהא תורה שלמה שלנו גרוע משיחה בטלה שלהם!

[געוואלדיג]

אזא שמועס [האם זו הדרך הנכונה לכתוב מילה זו?]

יא.

[מפוזרי]

[tag]אויבערלענדער חכם[/tag], ריכטיג אז מ'דארף גוט אדורך טון די דעת גדולי הפוקרים צו קענען שולל זיין אז זיי האלטן נישט א געוויסע סברה. דארף מען אבער קודם אדורך טון דעת גדולי המאמינים. דאכט זיך אז פון יעדער שטאנדפונקט קומט זיי א זכות קדימה.
דא איז די רעדע פון א תרגום תמוה וואס טאמער וואלט מען גוט דורכגעטון דעת חז''ל וואלט מען געזען אז ס'נישט אזוי תמוה, ס'דא שיטת רבי וואס האלט אז ס'נישט דוחה שבת. אגב, איז שיטת רבי נישט עפעס א זייטיגע שיטה, אזוי האלט די סתם משנה אין מנחות עא. אויך להלכה איז עס א מחלוקת הראשונים ווי מ'פסק'נט און ס'איז נוגע למעשה לגבי ספירה ביום ואכהמ''ל.
דערווייל קומען חוקרים און ווילן ברענגן א ראיה פון דא אז דער מתרגם איז געווען א צדוקי, ווייל אפשר איז דא א שיטה קראית ווואס האלט אזוי. דערויף זאג איך שעל האומר כן עליו להביא ראיה והוכחה, ועד אז איז גאר מוכח מכאן אז דער מתרגם גייט יא מיט חז''ל.
איך וויל צולייגן אז ס'איז בכלל זייער נישט מסתבר שלדעת הצדוקים איז די קצירה אסור בחול המועד. קודם כל איז אפילו לדידן נישט ברור אז חול המועד איז אסור במלאכה מדאורייתא. וכבר הבאת לעיל מגמ' מפורשת שלשיטתם המלאכה מותרת.
ועוד, פשטות הכתובים איז משמע אז די ספירה הייבט זיך אן מהחל חרמש בקמה, ד''ה אז מ'איז קוצר די עומר ביום הבאתו. לפי רבי קען זיך דער פסוק רעדן פון די יארן וואס ס'געפאלט נישט אין שבת. אבער לפי הקראים וואס די הבאת העומר מוז זיין באחד משבעת ימי הפסח, וועט קיינמאל נישט נתקיים ווערן דער פסוק פון מהחל חרמש בקמה.
ווידער די שיטות הבייסותים וואס האלטן אז דער עומר האט נישט קיין שייכות מיט פסח, איז דאך קלאר אז דער תרגום גייט נישט ווי זיי, ווייל דער גאנצער מקור פון תרגום אז ס'געווען ערב פסח איז דער סמיכות צום קציר שעורים.ודי בזה

[[NAMELESS]]

איר זענט גערעכט, אבער עס איז דאך מאדנע אז דער מתרגם זאל אננעמען אז די ספעציפישע יאר האט מען געשניטן ער''פ ווען רוב יארן שניידט מען מוצאי יו''ט,

Sent from my SGH-T599N using Tapatalk

[אויבערלענדער חכם]

[tag]מפוזרי[/tag] איך בין מוחה בכל תוקף אין די כבוד פון כ"ק מרן החתם סופר. עס ווערט געברענגט אין הגהות חתם סופר אויפן ט"ז אין אבן העזר סימן י"ז און אזוי אויך אין ליקוטי חבר בן חיים (ח"ג על אבן העזר סימן יז ט"ז סקמ"ג) אז די חתם סופר האט געהאלטען אז די תרגום אין א צדוקי. קיינער האלט נישט אז די חתם סופר איז געווען א חוקר. אויב דאס וואלט געווען די איינציגע טענות החרשנו, און איך האב שוין אויבען דערמאנט אז אזא דעה איז געברענגט אין כתבי הגאונים, אבער ווי אויבען דערמאנט דאס איז נאר איין פרט. עס זענען דא א סאך מער טענות.

[[NAMELESS]]

דער חת''ס איז געקומען פון די פראבלעם מיט צליבת קיסא, וואס דאס איז די שטערקסטע טענה, אגב אין דרשת חת''ס איז דא עטליכע שטיקלעך דאס מיישב זיין, עס איז אינטערעסאנט וועלכע איז משנה ראשונה און וועלכע אחרונה,

Sent from my SGH-T599N using Tapatalk

[אויבערלענדער חכם]

אויב די חתם סופר געווען גרייט אוועק צו מאכען די תרגום, מיינט אז עס איז נישט דא א גרויסע ענין עס צו אינטערהאלטען מיט פלפולים. מסתמא די חתם סופר האט מפקפק געווען צוליב די אלע חשבונות. מיר ווייסען אז פון א קשיא שטארבט מען נישט, ער וואלט געקענט פארענטפערען.
לאמיר נישט פארגעסען, תרגום של תורה אונקולוס הגר אמרה, תרגום של נביאים יונתן בן עוזיאל, תרגום של כתובים בפשטות לא בימי תנאים (עיין תוספות מגילה ושבת..) און ווער זאגט אז דאס איז עפעס.
לגבי משנה ראשונה ומשנה אחרונה [איך זעה אז די דרשה איז קרוב לסוף ימיו תקצ"ה], זיין תלמיד ליקוטי חבר בן חיים ברענגט עס, מיינט אז ער האט נישט גאוואוסט פון א חזרה. צווייטענס, אויב איינס איז אין שולחן ערוך און די אנדערע אין דרשות, דאס איז א באווייז אויך.
איך האב דא צוגעלייגט די ציטוט פון ליקוטי חבר בן חיים.

[מפוזרי]

כוונתי איז אז פון די ראיה. ומזה שהחת"ס לא הביאו איז א ראיה שדעתו שכאן זה מתאים לחז"ל. לגבי די אנדערע ראיות עוד חזון למועד.
גראדעמעכעלע, איך האב שוין געשריבן אויבן דער הכרח.

[מפוזרי]

אויבערלענדער חכם, ס'איז אפשר נישט קיין עניין ליישב בפלפולים אבער צו אפפרעגן ע"פ פלפול ובדרך אפשר איז זיכער נישט קיין עניין.
לאמיר נישט פארגעסן אז דער תרגום איז אויך פול מיט זאכן וואס זענען מתאים מיט חז"ל און נאר מיט חז"ל. קוק רייפמאן'ס הערות.

[אויבערלענדער חכם]

וועגען דעם איז די מערסטע מסתבר צו זאגען אז ער איז נישט געווען עפעס א גרויסע תלמיד חכם און ממילא איז ער נכשל געווארען אין "מלקט" זיין פון נישט גוטע מקורות. מען טרעפען די סארט זאכען בזמנינו. מענטשען וואס זענען נישט גרויסע תלמידי חכמים זענען מלקט, און רוב זייער ארבעט איז גוט און פיין, אבער זיי זענען נכשל אין טעויות. די חתם סופר האט אויך באמערקט די "גוטע" זאכען. נישט פארגעסען, אז אפילו אויב די חתם סופר האט חוזר געווען וכו' וכו', זיין הוה אמינא איז אויך א ראיה אז דאס איז נישט קיין ענין פון פרומקייט צו נעמען איין צד, און די ליקוטי חבר בן חיים איז נישט געווען קיין קלטא קניא אויך נישט. ער איז גראדע א תלמיד וואס האט אונז איבערגעלאזט מסורות פון די חתם סופר וואס געבט א ביסל א אנדערע בילד ווי אנדערע ווילען פארבען. ווי צום ביישפיל אז די חתם סופר האט געדינגען לערערס פאר זיין קינדער צו לערנען דייטש וכו' וכו'.

[מפוזרי]

[tag]אויבערלענדער חכם[/tag], וואו קומט דא אריין פרומקייט? מ'טאר שוין נישט מפקפק זיין בפיקפוקי המפקפקים? פאר'ן חטא פון מהרהר זיין אחר החוקרים שדברו כאן רק מהרהורי לבם בלי לבסס דבריהם, קומט שוין אזא עונש להיאשם בפרומקייט? גראדע, דאס זיך אנכאפן אויף א הו''א פונ'ם חתם סופר, זעהט יא אויס ווי א פרומער מעשה...

לאמיר איבערגיין די מעשה: חוקרים טרעפן א שטיקעל תרגום שלדעתם אינו מתאים לחז''ל, לייגן זיי אראפ א הנחה אז דער שטיקעל גייט ווי די צדוקים. למה? בגלל שאולי זה כן מתאים לצדוקים.
קום איך און ווייז אויף אז ס'קען יא גיין מיט חז''ל ואדרבה, ככה''נ גייט עס נישט ווי די צדוקים.
קומט אויבערלענדער מיט א חכמה שאעפ''כ אולי יש שיטה בלתי ידועה שלפי''ז קען עס יא גיין ווי די צדוקים.
זאג איך שאה''נ, אבל עד שיימצא צריכים להעמיד כחז''ל שכבר נמצא.
קומט אויבערלענדער און הייבט אן מוחה זיין אויפ'ן כבוד פון כ''ק החתם סופר...

אגב, פון דיינע אלע תגובות - שבאמת מלאים דעה והשכל - זעהט מען אז דו האסט נישט קיין פראבלעם לדון על ראשונים ועל חז''ל און אפילו נאך העכער, אבער אויף א פגיעה מדומה אינ'ם חתם סופר ווערסטו ווילד. זעהט אויס ביזט טאקע אן אויבערלענדער..

[אויבערלענדער חכם]

[tag]מפוזרי[/tag]

@אויבערלענדער חכם, וואו קומט דא אריין פרומקייט? מ'טאר שוין נישט מפקפק זיין בפיקפוקי המפקפקים? פאר'ן חטא פון מהרהר זיין אחר החוקרים שדברו כאן רק מהרהורי לבם בלי לבסס דבריהם, קומט שוין אזא עונש להיאשם בפרומקייט? גראדע, דאס זיך אנכאפן אויף א הו''א פונ'ם חתם סופר, זעהט יא אויס ווי א פרומער מעשה...

לאמיר איבערגיין די מעשה: חוקרים טרעפן א שטיקעל תרגום שלדעתם אינו מתאים לחז''ל, לייגן זיי אראפ א הנחה אז דער שטיקעל גייט ווי די צדוקים. למה? בגלל שאולי זה כן מתאים לצדוקים.
קום איך און ווייז אויף אז ס'קען יא גיין מיט חז''ל ואדרבה, ככה''נ גייט עס נישט ווי די צדוקים.
קומט אויבערלענדער מיט א חכמה שאעפ''כ אולי יש שיטה בלתי ידועה שלפי''ז קען עס יא גיין ווי די צדוקים.
זאג איך שאה''נ, אבל עד שיימצא צריכים להעמיד כחז''ל שכבר נמצא.
קומט אויבערלענדער און הייבט אן מוחה זיין אויפ'ן כבוד פון כ''ק החתם סופר...

אגב, פון דיינע אלע תגובות - שבאמת מלאים דעה והשכל - זעהט מען אז דו האסט נישט קיין פראבלעם לדון על ראשונים ועל חז''ל און אפילו נאך העכער, אבער אויף א פגיעה מדומה אינ'ם חתם סופר ווערסטו ווילד. זעהט אויס ביזט טאקע אן אויבערלענדער..

ואשיבו על ראשון ראשון כדי שלא יהיו דבריי מפורזי[ם] ומפורדים.....

אויבערלענדער חכם, וואו קומט דא אריין פרומקייט?

איך קען נישט פארשטיין נאך א סיבה זוכען צו מיישב זיין א זאך וואס לאו מר בר רב אשי חתים עליה.

מ'טאר שוין נישט מפקפק זיין בפיקפוקי המפקפקים?

מותר לך מותר לך מותר לך! אבער מיר מוזען נישט מסכים זיין, און איך בעט אנטשולדיגט אויב איך האב געזוכט מלמד זכות זיין מיט דעם אז עס קומט נישט פון -----קייט נאר פון פרומקייט

פאר'ן חטא פון מהרהר זיין אחר החוקרים שדברו כאן רק מהרהורי לבם בלי לבסס דבריהם, קומט שוין אזא עונש להיאשם בפרומקייט?

ביי מיר איז דאס נישט קיין שטראף, נאר א "בוחר את הרע במיעוטו" כמשנ"ת.

גראדע, דאס זיך אנכאפן אויף א הו''א פונ'ם חתם סופר, זעהט יא אויס ווי א פרומער מעשה...

ברוך שבחר בו ובמשנתו!

לאמיר איבערגיין די מעשה: חוקרים [צ"ל די הייליגע חתם סופר און די מהר"ץ חיות און נאך גדולי ישראל] טרעפן א שטיקעל תרגום שלדעתם אינו מתאים לחז''ל, לייגן זיי אראפ א הנחה אז דער שטיקעל גייט ווי די צדוקים.

מיר זעהט אויס אז די חתם סופר האט נישט געמיינט דוקא "צדוקים", דאס ביי עם איז א שם כללי אויף אלע וואס גייען נישט מיט'ן שיטה הקדושה.

למה?

ווייל לאו מר בר רב אשי חתים עליה און עס האט "עטליכע" זאכען וואס שטימט נישט מיט חז"ל, וואס אי אפשר ליישב אפילו בדוחק.

בגלל שאולי זה כן מתאים לצדוקים.

ווייל כמעט אלע זאכען וואס מיר האנדלען שטימען מיט די כתות.

קום איך און ווייז אויף אז ס'קען יא גיין מיט חז''ל ואדרבה, ככה''נ גייט עס נישט ווי די צדוקים. קומט אויבערלענדער מיט א חכמה שאעפ''כ אולי יש שיטה בלתי ידועה שלפי''ז קען עס יא גיין ווי די צדוקים. זאג איך שאה''נ, אבל עד שיימצא צריכים להעמיד כחז''ל שכבר נמצא.

איך האב אויך מודה געווען אז פונקט די ראיה פון די יום קצירת העומר שטימט מיט רבנים, אזוי ווי איך האב געברענגט פון הבלין בשם כתבי הגאונים. איך האב נאר קלאר געמאכט אז די "גן המלך" האט נישט קיין מונופול אויף שיטת הקראים.

קומט אויבערלענדער און הייבט אן מוחה זיין אויפ'ן כבוד פון כ''ק החתם סופר... אגב, פון דיינע אלע תגובות - שבאמת מלאים דעה והשכל –

דא דארף מען זאגען אמת ויציב

זעהט מען אז דו האסט נישט קיין פראבלעם לדון על ראשונים

דאס איז דאך א מצוה פון תלמוד תורה

ועל חז''ל

מסתמא מיינט איר כדרכה של תורה, און אויב נישט ביטע ערקלער, ווייל לא ראיתי ביי מיין פאטערס און גרויספאטערס עפעס אנדרעש ווי לדון בעיון הלכה כדרכה של תורה, וכידוע חדש אסור מן התורה.

און אפילו נאך העכער,

וואס רעדט איר?

אבער אויף א פגיעה מדומה אינ'ם חתם סופר ווערסטו וילד. זעהט אויס ביזט טאקע אן אויבערלענדער..

דא דארף מען זאגען עזרת אבותינו