פריעד באטשי האט געשריבן:זיצט זיך אזוי אן עלטערער באטשי (זייטס מיר נישט חושד, עס איז געווען מיין ידיד, נישט מיר) אויף א מאנסי טרעילס באס, און יעדע מינוט הייבט ער זיך אויף און גייט צו צום דרייווער און געבט אים איין ניס, נאך פופצען צוואנציג ניסלעך ווערט די דרייווער נערוועז און פרעגט אים, רבי באטשי, ממה נפשך, ווילסטו מיר געבן דיינע ניסלעך, דאן געב עס אויף איין מאל, ווילסטו נישט געבן, פארוואס קומסטו געבן יעדע מינוט נאך איינס? ענטפערט אים די באטשי, איז אזוי, בעצם וואלט איך עס אליינס אויפגעגעסן, נאר וואס זאל איך טון אז איך האב פארגעסן מיינע צענער אונדערהעים, איז די טשאקאלאד וואס קען איך אלעינס אפלעקען, כאטש דאס נעם איך פאר מיר, ווידעראום די ניס אליינס וואס בלייבט איבער איז דאך א שאד אוועקצו ווארפן, געב איך עס פאר דיר יעדע איינס, ווען איך ענדיג עס אפלעקען.
יענער פויגעל האט געשריבן:גוט גוט
אבער מער עס איך נישט קיין ניסעלעך
שאווערגוי וואס ביסטע, זייט דעמאלטס עס איך ניסלעך, נאר וואס איז פון זיין שריים, ווייל עפעס טשאקאלאד בלייבט דאך זיכער איבער!
