את אשר התרת אסרתי...

[טמיר]

עס איז פיל מאל קאמיש צו זען ווי דער עולם גולם זענען מקפיד אויף געוויסע חומרות און די זעלבע צייט מקיל אויף קלארע הלכות. איך האב אסאך דוגמאות, וזה החלי בעזה"ש:

1. ער האט קיין שום פראבלעם צו טרינקן קאווע מיט צוקער פארן דאווענען, אבער ח"ו מיט די תפילין.
2. קיין פראבלעם צו שלאפן חוץ לסוכה, נאר צו טרינקן א גלעזל וואסער.
3. ער וועט ספענדן 200 אויף אן אתרוג, אבער פאר א צדקה זאמלער וועט ער געבן א דריי מיט די הענט. (אגב קרענקט מיר ווען איך זע אסאך מאל עשירים וואס קענען זיצן אויף פארמעגנס אין די 9 ציפערן, אבער זיי מיזן בעטן טשעינדז פון די דאלאר וואס זיי גיבן פאר א גרויע בארד. אה, יעצט גייט ער רייך ווערן! פוי)
4. די ערשטע טאג סליחות- מען קען טאפן די התעוררת אין די ליפט. עשי"ת אפגעכיפערט סליחות 9 אזייגער
5. בהלכות נדה איז מען מגבב חומרות ע"ג חומרות, מען דארף ארומלויפן פרעגן צו בין השמשות קען מען רעכענען פון די 5, ממש געפערליך. און הלכות שבת קען מען מיט א דריי מיט די הענט זאגן נע דאס איז נישט בורר.
קיין פראבלעם מיט זמן תפילה, אבער ביי קידוש לבנה מוז למען השם האבן מנין...

ועוד חזון למועד

[בן נריהו]

מזמור שיר ליום השבת - געזאגט ווערנדיק שפייסצונאכטס, איזט זי מיט זאו אן התלהבות. שבת פרי-בעגין צום יום, שפירן עס קוים די שטימבענדער.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

6. דאס גייען אין מקוה פאר'ן דאווענען ווען דערמיט פארשפעטיגט מען זמן ק''ש
7. גזל עכו''ם (און אסאך מאל ישראל אויך) וואס מ'ניצט דער געלט אויף 'צדקה'
8. דאס קויפען א יאנאווער אתרוג מיט א שטארקער חשש מורכב (דוכט זיך דער היתר איז א שטיקל תורה) ווי איידער אן א''י'דיגע וועגען 'חשש ציונות'.
9. מיקל זיין אויף דער מחבר וואס הייסט נישט ווארטען קיין משהו ביי די מצות, כדי ס'זאל זיין גענוג ער''פ מצות.
10. בארעדען און באשייגעצען א ת''ח, וואס דאס איז אן איסור תורה, וויבאלד יענער האלט נישט פון מיין רבי (וואס דאס איז ניטאמאל א הנהגה טובה)

[לית דין בר נש]

[tag]ליטוואק פון בודאפעסט[/tag] די שרייבסט מלא אגענדעס

[ליטוואק פון בודאפעסט]

ביים שרייבען האב איך פראבירט צו טרעפען עפעס אין מיין געזעלשאפט אבער נישט געקענט טרעפען. אז דו האסט עפעס א סתירה'דיגע הנהגה ביי אונז, ביטע אפיר ברענגען.

[געוואלדיג]

מזמור שיר ליום השבת - געזאגט ווערנדיק שפייסצונאכטס, איזט זי מיט זאו אן התלהבות. שבת פרי-בעגין צום יום, שפירן עס קוים די שטימבענדער.

וועלקאם בעק, [tag]בן נריהו[/tag]

[שמעון וואלף]

גיין צום ביעטש אין פלארידא אבער ח"ו נישט גיין צום כותל

[לית דין בר נש]

ביים שרייבען האב איך פראבירט צו טרעפען עפעס אין מיין געזעלשאפט אבער נישט געקענט טרעפען. אז דו האסט עפעס א סתירה'דיגע הנהגה ביי אונז, ביטע אפיר ברענגען.

מיר אינערסירט בכלל נישט ענקע הנהגה מיין שאלה איז נאר פארוואס אייך אינערסירט אונזער הנהגה?

[[NAMELESS]]

בארעדען און באשייגעצען א ת''ח, וואס דאס איז אן איסור תורה, וויבאלד יענער האלט נישט פון מיין רבי (וואס דאס איז ניטאמאל א הנהגה טובה)

און פונקט אזוי בארעדן אן ערליכער איד ווייל ער גייט אין מקוה שבת אינדערפרי, און די נישט!

השמע לאזנך מה שאתה מוצא מפיך

[ליטוואק פון בודאפעסט]

דאס איז דיין אגענדע? אז איך זאל זיך אפפיצען?
און בן אדם איך ווייס נישט דיין פראבלעם. דער תורה גיבט א ספעציעלע מעמד פאר א שבת-אינדערפרי-מקוה-גייער? פאר א תלמיד חכם האט דער תורה יא א ספעציעלען מעמד. דאס נישט קענען דער חילוק איז א טייל פון די 'את אשר התרתי אסרת' באוועגונג.

[רוסישער]

אז די עשרת הדברות וואלטן געשטאנען אין צוואת ריה"ח וואלטן אידן מקפיד געווען (בשם הקאצקער?)

[[NAMELESS]]

דאס איז דיין אגענדע? אז איך זאל זיך אפפיצען?

what???

און בן אדם איך ווייס נישט דיין פראבלעם. דער תורה גיבט א ספעציעלע מעמד פאר א שבת-אינדערפרי-מקוה-גייער?

ניין. אבער פאר איינער וואס פירט אזוי איין יא

פאר א תלמיד חכם האט דער תורה יא א ספעציעלען מעמד.

פון דעם רעד איך

דאס נישט קענען דער חילוק איז א טייל פון די 'את אשר התרתי אסרת' באוועגונג.

oh yeh

[ליטוואק פון בודאפעסט]

ווי אין תורה שטייט אז דער וואס פיהרט איין גייען אין מקוה קדוש יאמר לו? לעבען דעם וואס ס'שטייט א סוף זמן תפלה אז מ'זאל קענען דרשנ'ען סמוכים?

[[NAMELESS]]

מקור פון מקוה שבת אינדערפרי איז ר"ח וויטאל.

(איך ווייס נישט ווער ס'האט דיך פארציילט אז מ'איז נישט מקפיד אויף סוזק"ש)

[קאצקע ציקער]

ביים שרייבען האב איך פראבירט צו טרעפען עפעס אין מיין געזעלשאפט אבער נישט געקענט טרעפען. אז דו האסט עפעס א סתירה'דיגע הנהגה ביי אונז, ביטע אפיר ברענגען.

ליטוואק ביסט גערעכט ביי ענק קען מען אזאנס נישט טרעפן ווייל ווען עטס טרעיטס אויף עפעס זאגסט עטס אז דאס איז א "מצוה" גאר

[ליטוואק פון בודאפעסט]

איך האב גערעדט פון די וואס פארשפעטיגען טאקע. וואס האט עס מיט ר' חיים וויטאל?
און דוכט זיך די גדלות פון ר' חיים וויטאל האט נישט מיט'ן מקוה איינפיראכץ

[[NAMELESS]]

איך האב גערעדט פון די וואס פארשפעטיגען טאקע. וואס האט עס מיט ר' חיים וויטאל?

איז האלט זיי טאקע פאר אדער מאך גרויסע קול קורא'ס

און דוכט זיך די גדלות פון ר' חיים וויטאל האט נישט מיט'ן מקוה איינפיראכץ

ס'האט נישט. ער האט עס מסתם בטעות איינגעפירט

[ליטוואק פון בודאפעסט]

דוכט זיך איינער פארשטייט נישט די צווייטע דא. מ'רעדט פון מענטשען וואס האבען א סתירה'דיגע הנהגה און זייער חומרות זענען גאר קולות. איינער פון זיי איז א מענטש וואס גייט שפעט אין מקוה (איך האב נישט דוקא גערעדט פון שבת) און וויבאלד ער איז 'מקפיד' נישט צו זאגען דברים שבקדושה פאר'ן מקוה, א זאך וואס דער שו''ע זאגט איז מותר, דעריבער פארשפעטיגט ער זמן ק''ש ותפלה.
ר' חיים וויטאל האט אפשר יא אפשר נישט איינגעפיהרט דאס גייען אין מקוה. אבער דער דרך ארץ וואס מ'האט פאר איהם איז נישט צוליב דער איינפיראכץ.
אז ס'איז נאך אלס אומקלאר, קען איך איבערשרייבען אויף ענגליש/לה''ק/פראנצויזיש

[פרייוויליג]

עס איז פיל מאל קאמיש צו זען ווי דער עולם גולם זענען מקפיד אויף געוויסע חומרות און די זעלבע צייט מקיל אויף קלארע הלכות. איך האב אסאך דוגמאות, וזה החלי בעזה"ש:

1. ער האט קיין שום פראבלעם צו טרינקן קאווע מיט צוקער פארן דאווענען, אבער ח"ו מיט די תפילין.
הקדמה: אמאל איז דא אפענע הלכות, און אמאל איז דא באהאלטענע הלכות. אויף אפענע הלכות פראבירט נישט די מענטש, אבער אויף באהאלטענע איז מען זיך מתיר. וויבאלד מען האט מקיל געווען קאווע, ווארפט מען שוין אריין א ציקער. אבער אויף תפילין איז נישט דא עכט קיין היתר צו עסן.
2. קיין פראבלעם צו שלאפן חוץ לסוכה, נאר צו טרינקן א גלעזל וואסער.
עס איז דא אסאך וואס האלטן אז וואסער מעג מען טרינקן חוץ לסוכה. עכ"פ דער וואס טרינקט וואסער האט זיך אויף וואס סומך צו זיין.
3. ער וועט ספענדן 200 אויף אן אתרוג, אבער פאר א צדקה זאמלער וועט ער געבן א דריי מיט די הענט. (אגב קרענקט מיר ווען איך זע אסאך מאל עשירים וואס קענען זיצן אויף פארמעגנס אין די 9 ציפערן, אבער זיי מיזן בעטן טשעינדז פון די דאלאר וואס זיי גיבן פאר א גרויע בארד. אה, יעצט גייט ער רייך ווערן! פוי) גוטע הערה. אבער איך גלייב נישט אז דוקא די חסידים זענען געשלאגן דערמיט.
4. די ערשטע טאג סליחות- מען קען טאפן די התעוררת אין די ליפט. עשי"ת אפגעכיפערט סליחות 9 אזייגער
לאז כאטש איין טאג מיט התעוררות. בעסער קיין איין טאג? און וואס איז, דער ערשטע טאג טראגט מער א התעררות. דאס איז אבי גערעדט האלט איך.
5. בהלכות נדה איז מען מגבב חומרות ע"ג חומרות, מען דארף ארומלויפן פרעגן צו בין השמשות קען מען רעכענען פון די 5, ממש געפערליך. און הלכות שבת קען מען מיט א דריי מיט די הענט זאגן נע דאס איז נישט בורר.
דאכט זיך מיך אז נדה איז כריתות, סא דער מענטש פילט א גרעסערע התחייבות. און גערעכט, עס איז די זעלבע תורה, און זעלבע הלכות.
קיין פראבלעם מיט זמן תפילה, אבער ביי קידוש לבנה מוז למען השם האבן מנין...
זמן תפלה איז קאנערווערסיעל ביי חסידים. אבער עס מיינט נישט אז וויבאלד זיי האבן זיך מורה היתר געווען פאר דעם דארפן זיי נאכלאזן פון אלעס.
ועוד חזון למועד

יעצט איינמאל גיי איך מיך אננעמען פאר די חסידים.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

איך ווייס נישט קיין גרויסע איסור צו טרינקען מיט די תפלין, און דו ווייסט נישט קיין היתר
דער סוכה איז פארקערט. מענטשען זענען גרייט צו שלאפען אינעווייניג אין שטוב, אבער זענען מקפיד אויף טרינקען וואסער כאילו ס'איז א חיוב
דער גאנצע נושא איז לאו דוקא א חסידיש'ע קרענק. עמהארצים וואס פיהרען נישט זייער לעבען עפ''י די תורה וואס מ'לערנט, נאר לויט געזעלשאפטליכע נארמען, אפילו מ'פראבירט עס אנצוגעבען א נאמען 'מסורה', בלייבען פארגרייזט.

שבת איז אויך כריתות. אינטרעסאנט אז מ'דארף עס דערמאנען.

[[NAMELESS]]

ביים שרייבען האב איך פראבירט צו טרעפען עפעס אין מיין געזעלשאפט אבער נישט געקענט טרעפען. אז דו האסט עפעס א סתירה'דיגע הנהגה ביי אונז, ביטע אפיר ברענגען.

1. מ'זיצט און מ'קוועטשט א סברא ולומדות אין גמרא צוליב דעם וואס די עיקר ציל פון א מענטש איז תורה, ווען דער פאקט אז דער עיקר ציל פון תורה איז די תורה אויף למעשה ווערט איגנארירט [ווער לערנט הלכה?].

2. מ'נעמט א מצוה וואס איז א מחלוקת צו ס'איז א דאורייתא, און מ'מאכט דאס פארן יסוד היסודות [לערנען תורה], און מ'נעמט זיכערע מצוות דאורייתא ודרבנן און מ'איז מקיל דערויף [גילוח הזקן, כשרות, צניעות, ועוד].

3. אנשטאטס מקריב זיין אלעס פאר תורה [ווי דער יסוד החשבון לויטעט], איז מען אדאנק די 'תורה' וואפן מקריב אלעמען און אלס. א ליטווישע בן תעירא דארף א ווייב 5 יאר יונגער פון אים, א נייע קאר, א פרוי וואס ברענגט פרנסה, א שווער וואס גייט אים אויסהאלטן, און זיין ווייב דארף אויסזען ווי א מאדל. ס'הייסט: זו תורה - וזו שכרה.

4. אנשטאטס די תורה זאל ברענגען ענוה, און די גמרא איז פיל מיט שארפע מאמרים אויף איינער וואס לערנט און איז א בעל גאוה, זעט מען אז די בעלי 'בני תורה' חברה זענען אנגעפיקעוועט מיט אנוכיות אזש ס'כאפט אן עקל.

5. געוויסע שיקן ארויס צו שטעט אויפטון פאר קירוב, ווען אין לעיקוואד איז דא די גרעסטע א.ט.ד. באוועגונג, און זיי זענען די שארפסטע אויסגעשפראכן אנטקעגן די פרומע [כ'וואונדער מיך (נישט) פארוואס], און כ'זע נישט די 'קירוב' ביי זייערע אייגענע.

יעצט קום אטאקיר צוריק, שריי אז ס'איז נישט אמת. כ'ווער נישט איבערצייגט פון א ליטוואק וואס זעט זאכן איינזייטיג. איך אלס א.ג. חסיד, זע איך מעלות און חסרונות ביי ביידע.

[אהרן]

אה קעי, עס איז ארויפגעפארן אויף די רעלסן...

[רושם]

איך ווייס נישט וועלכע עידזש מענטשען שרייבען דא,סירעיוסלו זייט מיין זיידע איז נפטר געווארען האב איך שוין נישט געהערט די ווארט חסיד ליטוואק.
(אדער ווען איך פלעג גיין צו פארברענגען און קראון הייטס)
איך זעע ממש נישט קיין שום דיפרענץ,
מלערנט עיון און סקווער,און מכיפערט דרשו בלעטער און לעיקוואד.
מטיילט כוס של ברכה פון ר״ח קנייבסקי,און באבוב 45 רבי זאגט א שיעור כללי.
מפראסקעט זיך צווישען די גדולים,און ברידער רעביס קושען זיך און וויזניץ.
כוללים זענען פיהל ביי ביידע,ווייבער מאדאלען איז דא ביי ביידע ב״ה.
אט״ד איז דא ביי ביידע,איך ווייס באמת נישט אויף וועלכע וועלט דער ליטוואק און משזר לעבן.
רעביס און ראשאשיבעס קושען זיך טעגליך ביי די פארשידענע מאורעות וואס קומען פאר בחצרותיהם ובטירותיהם.
סאיז דא צווישען רעביס און די ראשי ישיבות גאר חשובע מענטשען,און סאיז דא אזאנע וואס האבען נאך א וועג צוגיין.
דיר ליטוואק דערמאנט מיר פון דיע איינזאמע יאפאנע סאלדאט וואס האט געפירט מלחמה מיט אמעריקא פאר דרייסיג יאר ווען קיינער האט שוין נישט געדענקט בכלל פון קיין מחלוקת.