שקר לכתחילה פירט צו לעבן בדיעבד

[קלינג]

שלום עליכם. דאס איז מיין ערשטע תגובה אויף קאווע שטיבל, אבער באמת האב איך עס שוין אפגעשריבן א שטיק צייט צוריק. אימת הציבור האט מיך צוריקגעהאלטן פון שרייבן, אבער כ'האב עס ענדליך דורכגעבראכן...

איך באצי זיך צו דעם תגובה וואס איז זייער גוט געשריבן מיט זייער אסאך גוטע נקודות, אבער במחילת כבודו פון הרב "בר כוכבא" מיין איך אז ער האט אביסל פאלש אפגעלערנט דעם פראבלעם.

איך האב דעמאלט אפגעשריבן דעם מאמר פאר זיך אליין, ווייל דער ארטיקל פון בר כוכבא האט מיר זייער געכאפט און איך האב שוין א שטיק צייט זיך ארומגעדרייט מיט אזעלכע מחשבות.

אבער לאמיר צוקומען צום ענין. "בר כוכבא" לייגט אן אונזער פראבלעמאטישן סדר החיים אויף דעם וואס אונזער גאנצער לעבן איז אוועקגעשטעלט אויף א יסוד פון לכתחילה בדיעבד. ס'איז אבער נישט אינגאנצן אזוי. מיר זענען מסתמא נישט די איינציגע וואס פירן לכתילה א לעבן בדיעבד. עס זענען זיכער פאראן א סך מענטשן אינדרויסן פון אונזער מחנה וועמענס לעבן לויפט אויך אויף די זעלבע בדיעבד שינעס. ביי אונז אליין זענען פאראן גענוג און נאך יונגעלייט וואס זענען מסודר מיט דעם לעבנסשטייגער און קוקן עס אן און באטראכטן זייער לעבן ווי א לכתחילה, צי ווייל ביי זיי איז די שפיל געלונגען, אדער ווייל זיי תמימים וואס לאזן זיך פירן פונעם גורל.

די צרה ביי אונז ליגט אבער אין דעם שקר, די שקרים, אויף וואס רוב אספעקטן פון אונזער סדר החיים איז אוועקגעשטעלט. ס'איז נישט קיין חסרון זיך צו מוטשען אויסצוקומען מיטן לעבן, ווען די סיבה פארן נויט איז א געוויסער אידעאל. ביי אונז לעבט מכלומרשט מיט דעם מהלך אז דער עיקר איז צו לעבן גוט און וואויל ווי איד, און דער עיקר איז יענע וועלט. מיט דעם גאנג מאכט מען אוועק רוב מאטעריאליסטישע פראבלעמען.

דאס איז אבער א שקר. כמעט קיינער לעבט נישט מיט דעם רעיון. רוב רובם פון אונז, אפילו די גוטע, ווילן האבן לייטישע דירות, באקוועמע קארס, וואקאציעס, און פראוון בעל בתי'שע שמחות. די משנה באצייכנט טאקע אונזער וועלט ווי א פאר-צימער צו יענער וועלט, אבער יעדער פון אונז שטרעבט צו האבן א זייער באקוועמען פרוזדור, אויסגעשטאט מיט יעדן לוקסוס פונעם טרקלין.

ס'איז נישט וויכטיג צי ס'דארף אזוי זיין, צי נישט. וויכטיג איז נאר אז אזוי איז דאס מציאות. עשירות און באקוועמליכקייטן זענען אנגעלייגטע געסט אין די שענסטע, פרומסטע שטיבער און אויך ביי רבי'נס טיש פארנעמען די נגידים א חשוב'ן פלאץ. וואס דרייסטו א קאפ מיט "דער עיקר איז דאך צו האבן א דאך איבערן קאפ און קענען מגדל זיין די קינדער על דרך הסלילה"? קיינער – קיינער! אין גם אחד – לעבט נישט אזוי. נישטא קיין איין איינציגער חרדי'שער איד וואס איז אויף דעם ארויף מסכים אפילו צו וואוינען אינדרויסן פון געגנט, אין א דירה וואס דער "לעיאוט" איז אנדערש ווי אנגענומען, אדער אפילו נאר דאס אז די ווענט זענען געפארבט מיט א גרינעם קאליר.

דעם שרעקליכן, דורכאויסיגן עם הארצות מיט וואס די נייע דורות וואקסן אויף וואלט מען געקענט פארענטפערן ווען יעדער פון אונז וואלט געלעבט אויסשליסליך מיט און פאר לימוד התורה אויפן נוסח פון "פת במלח תאכל". דעמאלט קען מען נאך פארענטפערן די שרעקליכע אפוועזנהייט פון יסודות'דיגע לימודים און לעבנס פראקטיק פון אונזערע בתי חינוך. במציאות גייט כמעט יעדער ארויס אויף דער וועלט. מיט געציילטע אויסנאמען גייט יעדער ארבעטן און פלאנען נישט צו בלייבן זיצן בין כותלי הביהמ"ד.

דער סיסטעם לויפט ווי גלייך מ'איז דא מחנך רבנים און פרושים, ווען למעשה האדעווען זיך אין די בתי חינוך דורכשניטליכע אידן, בעלי בתים, וואס וועלן זיין אין דער וועלט און דארפן קענען כאטש די עלעמענטארע יסודות פון לעבן און עקזיסטירן. מ'רעדט דאך נישט פון ווער ווייסט וואספארא הויכע מדריגה פון לימודים – די פשוט'סטע יסודות פון מענטש און וועלט דערציילט מען זיי דאך נישט. די עלטערן געטרויט מען נישט מיטן חינוך פון די קינדער, אבער די מוסדות שטעלן במקומם צו גארנישט מער ווי א ריזיגן בלויז.

פארוואס ווייסן נישט אונזערע קינדער וואס דאס מיינט זיין א פשוט'ער נארמאלער מענטש? פארוואס קענען זיי נישט די יסודות שביסודות פון מידות, נארמאלקייט, מענטשליכקייט? פארוואס קענען זיי נישט זיך אליין? פארוואס לערנט מען זיי נישט צו פארשטיין די אייגענע געפילן? פארוואס לעבט יעדער צווייטער מענטש אין קלעם, מיט א פארשלאסן הארץ, און פירט זיך טעכניש און פארמאל אפילו ווען צווישן די אייגענע, צווישן ווייב און קינדער, צווישן עלטערן און געשוויסטער און גוטע פריינט?

פארוואס קענען זיי נישט קיין מילה אחת ענגליש, רעכענען, און די יסודות פון לעבן מיט א חשבון? פארוואס ווייסן נישט פון רעכטס ביז לינקס און קומען אריין אינעם לעבן מיט צוויי לינקע פיס? פארוואס ווייסן זיי נישט וועגן די געזעצן וואס וועלן זיי אלע – יעדן איינציגן פון זיי – זיין נוגע א טאג נאך די שבע ברכות?

פארוואס, מרא דעלמא, ווייסן זיי גארנישט פון אידישקייט צו זאגן? פארוואס קענען זיי נישט כאטש די יסודות פון זייער דת און מסורה, די זעלבע צוליב וועמען מיר זענען מכלומרשט מקריב דעם גאנצן איבעריגן לעבן? וויפיל פון אונזערע בחורים און יונגעלייט קענען לייטיש כאטש איין מסכת? גמרא לערנט מען דאך יא, ניין? ניינציג פראצענט פון די קינדערישע און בחורישע יארן גייט אוועק אויף שיעור עיון, שיעור פשוט און סוגיא. פארוואס קענען זיי כאטש דאס נישט?

דאס זעלבע מיט די שידוכים, וואס לויפט אויף דעם מהלך וואס עס לויפט ווייל (ריקט ארויס דעם אגודל און פאכעט דערמיט כנהוג) די גאאאאנצע סיבה פארוואס מ'האט חתונה איז דאך נאר אויפצושטעלן אידישע דורות, יא? און מיט אידישע דורות מיינט דאך דער רבי דורות וואס זאלן זיך פירן לויט אונזער מסורה על הדרך הסלולה לנו פון אדם הראשון. דארף מען דאך נישט מער ווי זיכער מאכן אז די צוויי, בחור און מיידל, היטן די זעלבע מסורה. אויב די משפחות שטימען, איז עס א פאסיגער שידוך און מזל טוב.

ווייסט דאך אבער יעדער אז דאס איז סתם דאמירן בעלמא. קיינער, קיין שום בחור און מיידל, האט נישט חתונה מיט דעם ציל. יא, ס'איז אמת אז מיר שטרעבן אויפצושטעלן ערליכע אידישע דורות, אבער נישט דאס איז דער ציל און נישט צוליב דעם האט מען חתונה. נישט דער בחור האט דאס פאר די אויגן, נישט דאס מיידל, און אפילו נישט די עלטערן.

איך גיי נישט יעצט אריין צי דער שידוכים סיסטעם איז גוט אדער שלעכט, צי ס'איז איז אזוי גוט אז אלע גוים זענען אונז מקנא דערויף אדער ס'איז ממש נגד הטבע וויאזוי מען שטעלט ביי אונז אויף שטיבער. ס'איז נישט די נקודה. די נקודה איז נאר אז דער יסוד וואס בארעכטיגט דעם הינקעדיגן מהלך איז דורכאויס שקר און עקזיסטירט בלויז אין די ווינטשערייען ביים שידוך שליסן און שפעטער ביי די חתונה.

יעדער וויל א גוט לעבן. דער בחור האט חתונה ווייל ער איז שוין אויסגעוואקסן די ימי הבחרות און איז גרייט צו גיין ווייטער מיטן פראגראם. די עלטערן דארפן אויך טאן דאס זייעריגע. אלעס פיין און וואויל. די צוויי דארפן דאך בלייבן אינאיינעם לאורך ימים ושנים טובים. פארוואס ווערן אזויפיל קריטיש וויכטיגע פרטים אוועקגעמאכט און אויסגע'בטל'ט? די קינדער וועלן זיך פריער צי שפעטער אויסטשוכן און באמת דארפן פירן א לעבן אינאיינעם. פארוואס לייגן מיר נישט אריין אין דעם עתיד און גליק פון אונזערע קינדער כאטש אזויפיל קאפ און מח ווי מיר לייגן אריין זיכער צו מאכן אז דער שידוך זאל שטימען "פאר די גאס"?

מיר האבן גרייטע תירוצים אויף די אלע הימל שרייענדע קשיות. די תירוצים זענען גאר גוט, אבער ליידן פון איין חסרון: זיי זענען שקר. זיי האבן נאך א חסרון אז יעדער ווייסט אז זיי זענען שקר. אבער מיר זענען ממשיך צו לעבן אויפן סמך פון די שאבלאנע אויסגעדראשענע פזמונות פון "יענע וועלט", "פרוזדור", "המשכת הדורות", הגם דאס מציאות איז אזוי ווייט פון דעם ווי אונזער סדר החיים איז פון מציאות.

דאס איז דער חורבן. מיר פארקויפן זיך אליין ליגנט, וואס מיר ווייסן איז ליגנט, אבער פירן דאס גאנצע לעבן כאילו לא היה.

און ניין, איך האב נישט קיין לעזונג. כ'גלייב נישט אז ס'איז פאראן א לעזונג, אויסער א גאולת עולם פון דעם שרעקליכן גלות הדעת אין וואס מיר זינקען שוין די לעצטע זיבעציג יאר.

[קלינג]

.

[[NAMELESS]]

ער האט מיר געגעבן א [tag]קלינג[/tag] אין הארץ. יא, קאווע שטיבל האט צובאקומען א נייע דיאמאנט!
שיינע שפראך, גוט ארויסגעברענגט, און הארציגע מעסער שטעכנדע מעסעדזש.
קיפ איט אפ!

[ליטוואק פון בודאפעסט]

ארי עלה מבבל, ס'שיינט א נייע זון אויף די כדור העולם, ס'האט זיך גע'עפענט א נייע פראכטפולע געשעפט, יצא ממכבש הדפוס הספר המבוקש, די וואסער אין קעסל האט זיך שוין געקאכט, דער רבי זז''ג איז אריין צום טיש.
זאלען די גלאקען קלינגען און די פייפער'ס טרומפייטען -
'ברוך הבא'

[ירא שמים]

פארוואס ווייסן נישט אונזערע קינדער וואס דאס מיינט זיין א פשוט'ער נארמאלער מענטש? פארוואס קענען זיי נישט די יסודות שביסודות פון מידות, נארמאלקייט, מענטשליכקייט? פארוואס קענען זיי נישט זיך אליין? פארוואס לערנט מען זיי נישט צו פארשטיין די אייגענע געפילן? פארוואס לעבט יעדער צווייטער מענטש אין קלעם, מיט א פארשלאסן הארץ, און פירט זיך טעכניש און פארמאל אפילו ווען צווישן די אייגענע, צווישן ווייב און קינדער, צווישן עלטערן און געשוויסטער און גוטע פריינט?

סתם נייגעריג, אין די פובליק שולן לערנט מען אויס די אלע גוטע זאכן?

[moshav zekeinim]

טייערע הרב קלינג, דו פרעגסט "פארוואס"?

מיין תירוץ איז חד וחלק, פשוט ווייל די וואס אינפורסירן דעם שקר באצאלן נישט קיין פרייז דערפאר!

עס איז איינפאך נישטא קיין מורא של מלכות.

הער זיך איין: ווילאנג מען וועט נישט נעמען די זאך מיט "כח" וועט זיך גארנישט טוישן.

[moshav zekeinim]

ירא, הרב קלינג האט ריכטוג אנגערופן דעם פראבלעם, "שקר", און איך וועל עס אנרופן "סתירות".

עס איז קיין אמת אין ערגעץ נישטא, אבער כאטש דער שקר זאל זיין מיט אן אמת. זאל מען אפילו לעבן ווי לב טהור'ניקעס, אבער עס זאל נישט זיין קיין סתירה'דיגער דרך חיים. אונזער סיסטעם כיום איז אוועק געשטעלט מיט קאנפליקטן און דאס איז דער פראבלעם.

[קאצקע ציקער]

דער "קלינגט" מיט אזא מין רעש

[[NAMELESS]]

[emoji106] [emoji106] [emoji106] [emoji106] [emoji106]

Sent from my SGH-T599N using Tapatalk

[mevakesh]

טייערע הרב קלינג, דו פרעגסט "פארוואס"?

מיין תירוץ איז חד וחלק, פשוט ווייל די וואס אינפורסירן דעם שקר באצאלן נישט קיין פרייז דערפאר!

עס איז איינפאך נישטא קיין מורא של מלכות.

הער זיך איין: ווילאנג מען וועט נישט נעמען די זאך מיט "כח" וועט זיך גארנישט טוישן.

מורא של מלכות איז שייך ביי איין זאך די סעקולער עדיוקעשאן משא''כ די שקרים אונזערע איז א לאנגע ליסטע וואס איז נישט דא קיין געהעריגע עצה ווילאנג דער וואס ציהט אויף רעכט דארף ווייניגער קוראזש פון דער וואס ציהט אויף לינק

[mevakesh]

דער @קלינג האט אפגעקלינגען און אונז פארלאזט מיט אויסגעשטרעקטע צינגען...

[רויטע וואנצעס]

חם ליבי בקרבי בהגיגי דברי אש.

[[NAMELESS]]

עס [tag]קלינג[/tag]ט און ליארעמט א קול,
אבער ליידער א קול קורא במדבר.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

זוכט אויפ'ן גוגל הדור פאר די ווערטער cognitive dissonance

[ירא שמים]

דאס מחנך זיין מיט א אידעאל אז די עיקר איז נישט די וועלט וכו׳ איז לדעתי א חינוך אפי׳ מלעבט נישט מיט דעם באמת לאמיתו, סגעבט אריין אין קאפ צו וואס מדארף שטרעבן, פונקט אזוי ווי מלערנט אויס מדות טובות, נישט צו זיין א בעל גאוה א כעסן וכו׳ אפי׳ רוב מענטשן זענען יא בעלי גאוה און בעלי כעס, און א געוויסע אמת איז יא דא ביי יעדן לפום דרגא דילי׳, אבער כזעע נישט פארוואס דאס זאל זיין א סתירה מיט אנגרייטן קינדער צום לעבן אויף די וועלט, און זיי לערנען וואס זיי דארפן וויסן אויף פרנסה וכדו׳.

[פרייוויליג]

שפתיים ינשק!

[קפה נמס]

א שארפע גריצעלנדע קלינג האט אפגעהילכט אין שטיבל, ווערנדיג נאכגעפאלגט פון א ווייטאגליכע ווידער-קול...
אבער מיין טייערער, ס'איז יא פאראן א לעזונג. ניין.. נישט קיין תיקון עולם. נישט קיין ענדגילטיגער לעזונג פאר'ן כלל, און נישט קיין היילונג פאר'ן שקר. אבער א רעטונג פאר'ן פרט, אן הצלה פורתא פאר'ן יחיד.

פארוואס זאלן דיינע קינדער נישט הערן פון דיר די פשוט'סטע יסודות פון מענטש און וועלט. פארוואס געטרויעסטו זיך נישט אליין מיט חינוך הבנים.. זאלן זיי זען ביי זייער טאטן וואס מיינט א פשוט'ער נארמאלער מענטש. זאלן זיי פון דיר לערנען די יסודות שביסודות פון מדות, נארמאלקייט, מענטשליכקייט.
מאך זיכער אז זיי נעמען ערנסט די לימודים פון ענגליש און רעכענען, און געב זיי א מוסטער פון לעבן מיט א חשבון. פול זיי אן מיט אלגעמיינע ידיעות און וויסנשאפט. לאז זיי צוזעהן ביי דיר די חשיבות פון יושר און געזעץ.

גיב זיי א טעם אין אויטענטישע אידישקייט. לערן מיט זיי יסודות הדת ואמונה, ווער איבערגענומען ווען דו רעדסט פון די איינציגקייט פון אונזער ליבער גאט, פון בריאת העולם און יציאת מצרים, און שטאלציר מיט די גלאררייכע היסטאריע און נצחיות פון אונזער פאלק ישראל. פארוואס זאלסטו אוועקגעבן דיין חוב און זכות פון חינוך הבנים צו איסטיטוציעס (מוסדות) וואס זענען דא אין בעסטן פאל צו דינען די אינטערעסן פונעם מייסד ?

און וועגן שידוכים? קוקסט מיר אויס צו זיין א בעל שכל וואס פארשטייט די נפש פון זיין קינד. פרוביר דאס בעסטע צו טרעפן א בן/בת זוג וואס וועט אים/איר מאכן גליקליך אין לעבן.

אונז גיי מיר נישט פאררעכטן די כלל, אבער יעדער יחיד פאר זיך האט די ברירה צו לעבן אין ביטערקייט און זיך מתמרמר זיין אויפ'ן "סיסטעם", אדער צו טון וואס מ'דארף מיט א רואיגקייט און צופרידנהייט....

[moshav zekeinim]

קפה, איך ווייס נישט צו דו ווייסט, אבער א סך טאטעס פראבירן דאס ולא עלתה בידם. נישט יעדער האט צייט און כח זיך צו פארמעסטן קעגן דעם שטראם (ס'איז טאקע דא וואס יא, אבער זייער א סך נישט). א סך מאל דארף מען זיך קריגן מיט די ווייב דערפאר, און כמה טאטעס וואס האבן פראבירט צו טון דאס וואס דו האסט געזאגט האבן מיס אפגעשניטן, די משפחה ארום האט גענומען העצן דעם ווייבל און עס האט זיך נישט גוט געענדיגט.

איך זאז נישט אז מען קען בשום אופן נישט, אבער עס איז בערך אזוי ווי אונטער א קאמאניסיטישער רעדזשים וואו מען קען אויך אבער מען דארף זיין זייער פארזיטיג, וכולא האי ואולי.

אראפ מיטן פארדארבענער רעדזשים, אראפ. גענוג געוויינט גענוג געקרעכצט. שוין צייט צו טון למעשה אבער מיט מסירת נפש, לאמיר פארשפרייטן פליק צעטלעך לאמיר נישט מורא האבן צו מסר'ן און אפילו טיילן קלעפ און אנדערע טעראר שטיקעס טאמער עס פעלט אויס אויף די פינסטערע אונטערדרוקער, דער עיקר להעביר גילולים מן הארץ.

[לית דין בר נש]

זייער זייער שטארק אבער מיט דער נקודה דינג איך זיך

וואס דרייסטו א קאפ מיט "דער עיקר איז דאך צו האבן א דאך איבערן קאפ און קענען מגדל זיין די קינדער על דרך הסלילה"? קיינער – קיינער! אין גם אחד – לעבט נישט אזוי. נישטא קיין איין איינציגער חרדי'שער איד וואס איז אויף דעם ארויף מסכים אפילו צו וואוינען אינדרויסן פון געגנט, אין א דירה וואס דער "לעיאוט" איז אנדערש ווי אנגענומען, אדער אפילו נאר דאס אז די ווענט זענען געפארבט מיט א גרינעם קאליר.

איך וואלט נישט געזאגט אין גם אחד
איך וואלט געזאגט אז עס איז נישט דא אפי' איין פראצענט פון כלל ישראל און אפי' נישט א האלבע פראצענט און אפי' נישט א הונדערטסטיל פראצענט, אבער אין גם אחד בין איך נישט מסכים.

[געוואלדיג]

[tag]קלינג[/tag] האט זייער גוט מעורר געווען און די פראבלען איז אז אונז זאגן ניטאמאל אז אונז זענען נישט אויף די מדרגה אבער אונז שטרעבן אהין, זאגן זאגט מען אזוי און טוהן טוהט מען פונקט פארקערט, [tag]קפה נמס[/tag] האט אבער זייער גוט געגעבן א שטיקל לעזונג, יעדער טאטע קען אין שטוב מחנך זיין ריכטיג, אונז קוקן אן די מלמדים ווי אונזערע שלוחים וואס דארפן צו טוהן אונזער ארבעט, עס איז א טעות! די מחנכים זענען אויפן בעסטן פאל שלוחי דרחמנא, אונז דארפן נאך אלס טוהן אונזער ארבעט און די זאכן דארפן נישט ערוועקן קין התנגדות פון די ווייב אדער משפחה, אז מען רעדט צו די קינדער וועגן אמונה, מענטשליכקייט, געזעץ, ווער האט א פראבלעם?

[בנימין]

קלינג לייגט גוט אראפ דעם פראבלעם, אבער בלייבט אן קיין לעזונג. קפה נמס און געוואלדיג טענה'ן אז די עלטערן דארפן דאס אליינס לערנען מיט די קינדער. און איך זאג אז עס איז שווער צו לערנען אן אלטן בער צו טאנצן.
ווען דער טאטע וויל שוין יא לערנען זיין זון די ריכטיגע וועג, דארף ער קודם אליין זיין באהאוונט דערין. און אזוי ווי מען האט אים דאס נישט געלערנט אין זיין יוגנט, דארף עס יעצט אנהויבן לערנען, און יעצט האט ער שוין נישט די געדולד, כח, און צייט דערצו.
ער האט נישט קיין ביישפיל וועמען נאכצומאכן. ער וויל נישט מחנך זיין זיינע קינדער אזוי ווי מען האט אים מחנך געווען, ער ווייסט אבער אויך נישט ווי אזוי יא מחנך צו זיין.
אנשטאט אבער צו הויבן הענט און גארנישט טון דערוועגן, דארפן די עלטערן כאטש לערנען מיט די קינדער דאס ביסל וואס זיי ווייסן יא בעסער, אז דער קינד זאל כאטש וויסן און האבן די מעגליכקייט עס צו נעמען נאך א טריט ווייטער.

[moshav zekeinim]

א באנדע פחדנים און פוילע שטריקעס וואס מיר זענען. אנשטאט ארויס צו גיין אחת ולתמיד מיט א מעכטיגע רעוואלוציע, זיכט מען מהלכים וויאזוי ווייטער אפצופוילעצן אונזערע דורות אינעם באבל.

איך מיין פאר דער געלט קענט איר שוין גיין צום כותל, אדער הערן שלמה קארלבאך און זיך פילן גוט אז איר זענט א פרייער מענטש.

[קפה נמס]

א באנדע פחדנים און פוילע שטריקעס וואס מיר זענען. אנשטאט ארויס צו גיין אחת ולתמיד מיט א מעכטיגע רעוואלוציע, זיכט מען מהלכים וויאזוי ווייטער אפצופוילעצן אונזערע דורות אינעם באבל.

איך מיין פאר דער געלט קענט איר שוין גיין צום כותל, אדער הערן שלמה קארלבאך און זיך פילן גוט אז איר זענט א פרייער מענטש.

מושב'ל,
מ'האט שוין אויבן @געוואלדיג געענטפערט. ס'איז דא וואס פארשווענדן זייער לעבן צו אינפארסירן א "סיסטעם" וואס האט א קנאפע שייכות מיט יהדות, און ס'איז דא וואס פארשווענדן זייער צייט, כח, און לעבנס-לוסט צו פייטן די סיסטעם. ביידע קאטעגאריעס זענען אייניגע רחמנות'ן.