דרך הלימוד, בקיאות אדער עיון?

[קל וחומר]

ווי באקאנט איז דא א גרויסע דיפערענס צווישן די דרך הלימוד אין די חסידישע ישיבות און די ליטווישע ישיבות, אין חסידישע ישיבות לייגט מען א דגוש אויף בקיאות דהיינו אפילו וואס מ'לערנט בעיון איז מער ווייניגער א בקיאות אין אחרונים... ווידעראום ביי די ליטווישע אין ישיבה גייט אלעס מיט עיון והתעמקות, דאס איז זיכער אז איינער וואס איז דיזיינט פאר בקיאות זאל לערנען בקיאות און די זעלבע פארקערט אויף עיון, די שאלה איז אויף רוב המון עם וואס ווייסן נישט פונקט וואו זיי געהערן, וועלכע דרך הלימוד וועט זיין מער לתועלת, עיון צו בקיאות?

[[NAMELESS]]

דוכט זיך אז אויסער ישיבת מהר"א מסאטמאר איז נישטא קיין איין חסידישע ישיבה וואס דער שיעור עיון איז ווי דו זאגסט.

[קל וחומר]

כ'קען זיך נישט אויס אין די חילוקים פון די סאטמערע ישיבות, וואס איך ווייס יא איז אז אין אלגעמיין איז אזוי. אין א ליטווישע ישיבה לערנט מען אין א זמן א צוויי דריי בלאט, בעת וואס אין די חסידישע ישיבות לערנט מען א פופצן צוואנציג בלאט פער זמן.

[יהושע חיים]

איך וואלט געזאגט אז ביי די פערציג געדענקט מען א מחלוקת פון די גמרא ענדערש ווי א חקירה פון ר שמעון שקאפ צו א ר ברוך בער
אבער רוב ליטוואקעס קענען דאס אויך ווייל זיי לערנען די דף היומי (עכ"פ נאך זיי פארלאזן די ישובה)

Sent from my LG-P659 using Tapatalk

[[NAMELESS]]

כ'קען זיך נישט אויס אין די חילוקים פון די סאטמערע ישיבות, וואס איך ווייס יא איז אז אין אלגעמיין איז אזוי. אין א ליטווישע ישיבה לערנט מען אין א זמן א צוויי דריי בלאט, בעת וואס אין די חסידישע ישיבות לערנט מען א פופצן צוואנציג בלאט פער זמן.

רוב ליטווישע ישיבות לערנט מען נישט 2 3 דף א זמן נאר 8 9

[קל וחומר]

אה, פארגעסן אויסצושמועסן (עיקר שכחתי...) דורך לערנען בקיאות האט מען מער היקף אבער לאו דווקא פארשטאנען גוט פשט אפגערעדט די יסודות, פון די אנדערע זייט עיון האט די מעלה אז מ'האט קלאר ארויס די סוגיא על בוריה אבער מ'יאגט קוים אן.

יעצט די תועלת פונעם לערנען זענען אויך אנדערע, פון בקיאות ווערט מען א ת"ח נישט פון סוגיות, פון די אנדערע זייט די מהלך המחשבה וואס דארף ארויסקומען דורך לערנען איז לכאורה פון עיון דהיינו פארשטיין עומק דבריהם נישט סתם אויבערפלעכלעך אפגעלערנט.

[קל וחומר]

כ'קען זיך נישט אויס אין די חילוקים פון די סאטמערע ישיבות, וואס איך ווייס יא איז אז אין אלגעמיין איז אזוי. אין א ליטווישע ישיבה לערנט מען אין א זמן א צוויי דריי בלאט, בעת וואס אין די חסידישע ישיבות לערנט מען א פופצן צוואנציג בלאט פער זמן.

רוב ליטווישע ישיבות לערנט מען נישט 2 3 דף א זמן נאר 8 9

קען זיין כ'האב עס נישט דורכגעטוען אזוי 'בעיון'... אבער באקאנט איז אז אין ליטווישע ישיבות איז כמעט נישט פארהאן קיין בקיאות.

[לית דין בר נש]

הרב ר' אשר אריאלי פון מיר לערנט 30 40 בלאט א זמן
וכן הדין אצל הרב ר' אברהם גוראביץ בגייטסהעד נישט ממש 30 40 אבער 15 א זמן יא

[לית דין בר נש]

איך מיין עס איז דא היינט מער חסידישע ישיבות וואס לערנען נאר צוויי דריי בלאט א זמן ווי ליטווישע

[[NAMELESS]]

אזויווי עמעזאן און לית דין (אופס, ער האקט אז ס'איז גאר פארקערט) שרייבן, ס'איז כמעט נישט קיין חילוק - עכ"פ אין בלעטער צאל - ציווישן די חסידישע שיעור עיון און דער ליטווישער, אפשר אין בית התלמוד לערנט מען בלויז צוויי דריי בלאט, אבער זיי זענען די יוצא מן הכלל.

עכ"פ אנטשולדיגט פארן פארדרייען דעם שמועס, דו האסט דאך געפרעגט פארן המון עם, ביטע זיי בעסער מסביר, דו רעדסט פון א קובע עתים וואס האט די קאפ און זיץ פלייש צו לערנען בעיון?

[[NAMELESS]]

איך וואלט געזאגט אז ביי די פערציג געדענקט מען א מחלוקת פון די גמרא ענדערש ווי א חקירה פון ר שמעון שקאפ צו א ר ברוך בער


Sent from my LG-P659 using Tapatalk

און א פסוק חומש געדענקט מען נאך בעסער.

[[NAMELESS]]

אה, פארגעסן אויסצושמועסן (עיקר שכחתי...) דורך לערנען בקיאות האט מען מער היקף אבער לאו דווקא פארשטאנען גוט פשט אפגערעדט די יסודות, פון די אנדערע זייט עיון האט די מעלה אז מ'האט קלאר ארויס די סוגיא על בוריה אבער מ'יאגט קוים אן.

יעצט די תועלת פונעם לערנען זענען אויך אנדערע, פון בקיאות ווערט מען א ת"ח נישט פון סוגיות, פון די אנדערע זייט די מהלך המחשבה וואס דארף ארויסקומען דורך לערנען איז לכאורה פון עיון דהיינו פארשטיין עומק דבריהם נישט סתם אויבערפלעכלעך אפגעלערנט.

יעדער מיט זיין מעסטער... מען קען פונקט אזוי טענה'ן אז א בקי האט ניטאמאל קיין היקף אויך נישט ווייל ער פלאפעלט סתם (אגב: וואס רופסטו בקיאות? גמרא מיט רש"י אן די לישנא אחרינא'ס? מיט יעדן תוס'? מהרש"א? ישא ברכה?).

איך קוק אהן א בקי אלץ מתמיד (מבלי לגרוע כלום ממדריגתו) ענדערש ווי אלץ תלמוד חכם.

[קל וחומר]

בקיאות הייסט געלערנט מתיבתא/שוטנשטיין אן די הערות (מיט רש"י כמובן, אז איינער וויל זיין א בקי אין תוס' מה טוב)

עיון מיינט זיך אפגעשטעלט אויף יעדן שטאפל אין זיך מעמיק זיין אין די עומק הדברים, למשל, לויט דעם מימרא וויזוי וועט מען האלטן ביי אזא און אזא פאל? וכו' ביז מ'קומט אהן צו די יסודות פונעם פשט.

[קל וחומר]

כ'זעה אז דער עולם גייט אריין אין אלעם חוץ פון די שאלה זעלבסט...

די שאלה איז נישט אויב מ'דארף לערנען אין ליטווישע ישיבות אדער אין חסידישע, כ'האב נאר אראפגעברענגט דעם משל ווייל אמאל איז אזוי געווען באקאנט, די שאלה איז וועלכע דרך הלימוד ברענגט דעם תועלת הרצוי?

[קל וחומר]

טראכטנדיג איז מיר יעצט איינגעפאלן אז בעצם גמרא איז עיון אין די משניות, ברייתות, מימרות.

[[NAMELESS]]

בקיאות הייסט געלערנט מתיבתא/שוטנשטיין אן די הערות (מיט רש"י כמובן, אז איינער וויל זיין א בקי אין תוס' מה טוב)

אין וועלעכע חסידישע ישיבה לערנט מען אזוי?

[קל וחומר]

אה, פארגעסן אויסצושמועסן (עיקר שכחתי...) דורך לערנען בקיאות האט מען מער היקף אבער לאו דווקא פארשטאנען גוט פשט אפגערעדט די יסודות, פון די אנדערע זייט עיון האט די מעלה אז מ'האט קלאר ארויס די סוגיא על בוריה אבער מ'יאגט קוים אן.

יעצט די תועלת פונעם לערנען זענען אויך אנדערע, פון בקיאות ווערט מען א ת"ח נישט פון סוגיות, פון די אנדערע זייט די מהלך המחשבה וואס דארף ארויסקומען דורך לערנען איז לכאורה פון עיון דהיינו פארשטיין עומק דבריהם נישט סתם אויבערפלעכלעך אפגעלערנט.

יעדער מיט זיין מעסטער... מען קען פונקט אזוי טענה'ן אז א בקי האט ניטאמאל קיין היקף אויך נישט ווייל ער פלאפעלט סתם (אגב: וואס רופסטו בקיאות? גמרא מיט רש"י אן די לישנא אחרינא'ס? מיט יעדן תוס'? מהרש"א? ישא ברכה?).

איך קוק אהן א בקי אלץ מתמיד (מבלי לגרוע כלום ממדריגתו) ענדערש ווי אלץ תלמוד חכם.

הגאון ר' חיים קנייבסקי שליט"א קוסטו אהן ווי א מתמיד אדער ווי א ת"ח? אדער אפשר ווי א גאון?

[קל וחומר]

בקיאות הייסט געלערנט מתיבתא/שוטנשטיין אן די הערות (מיט רש"י כמובן, אז איינער וויל זיין א בקי אין תוס' מה טוב)

אין וועלעכע חסידישע ישיבה לערנט מען אזוי?

כ'בין געשפרינגן צום אינגערמאן... כ'שטעל זיך פאר אז רוב עולם זענען אינגעלייט...

די געדאנק איז היקוף ווערסוס עמקות.

[[NAMELESS]]

ער שמ'ט מער מיט זיין התמדה ווי מיט זיין גאונות, און ער איז גראדע נישט קיין קליינער תלמוד חכם כידוע לכל המעיין בספר דרך אמונה.

[[NAMELESS]]

ביטע זיי בעסער מסביר, דו רעדסט פון א קובע עתים וואס האט די קאפ און זיץ פלייש צו לערנען בעיון?

[קל וחומר]

ער שמ'ט מער מיט זיין התמדה ווי מיט זיין גאונות, און ער איז גראדע נישט קיין קליינער תלמוד חכם כידוע לכל המעיין בספר דרך אמונה.

איך וואלט געזאגט אז רב שטיינמאן שליט"א שמ'ט מער אלס מתמיד (ווי באקאנט האט זיך ר' חיים לעצטנס אויסגעדרוקט אויף אים אז ער איז מחייב די זקנים), און ר' חיים מער אלס גאון ושר התורה.

[קל וחומר]

ביטע זיי בעסער מסביר, דו רעדסט פון א קובע עתים וואס האט די קאפ און זיץ פלייש צו לערנען בעיון?

כמובן, אז נישט איז די גאנצע שמועס איבריג.

[[NAMELESS]]

ס'דא עפעס א ווארט פון הג"ר יושע לייב דיסקין אז מ'דארף האבן ביידע, סיי עיון און סיי בקיאות. און ער זאגט מיט דעם א פשט אויף כשור לעול וכחמור למשא, מיט א משל אז די שור איז עיון כדרך 'עול' און חמור איז בקיאות אזוי וואו א פשוטער משא.