א ווייטאגליכע פרשה = א נאסער ליילאך אויף מיר און דיר

[שבת אחים]

זייער שווער צוגלייבן אז זי איז געוועהן א דאבל עידזשענט It's too far-fetched

[[NAMELESS]]

יחוד איז ביהרג ואל יעבור? בפרט א פנויה. אפשר אלס נדה? אויך נישט אזוי פשוט אז נדה זאל האבן א א דין ערוה ממש. too much hurdles to leap over.

דאס איז א ריזן מחלוקת צווישן גרויסע לייבן. דער בית יוסף נעמט אן מיט א גלייכגילטיגקייט אז ס'האט א דין פון ערוה ממש, עד כדי כך אז די מאן טאר נישט ראטעווען זיין ווייב דורכן עובר זיין אן איסור נדה [עי' ב"י יו"ד סי' קצ"ה], וכ"כ עוד כמה אחרונים. לעומת זה האבן רוב פוסקים דאכצעך אנגענומען להקל אז ס'הייסט נישט קיין עריות.

--------
ייש"כ [tag]כעלעם'ר מגיד[/tag] פאר דיין רייכע שילדערונג.

[berlbalaguleh]

כעלמ'ער מגיד: בתוך הדברים פון די הג"הות אויף מיינע תגובות שרייבסטו א ביסל סארקאסטיש אז די נטורי קרתא האבן געהאלטן אז נאר אלס קלאב טענצערין האבן זיי איהר אויסגעוועלט פאר די מיסיע.
ניין: און זיכער ניין. אבער אלס געוועזענע קלאב טענצערין און פארטיזאנער, קענענדיג עטליכע שפראכן און שפילענדיג פארשידענע ראלעס אין איהר פארגאנגענהייט, האט זי געקענט אויספיהרן אזעלכע שווערע מיסיע. און זי האט טאקע אזוי געטון. זי האט פארשטעלט יוסל'ה אלס מיידל. און אזוי ארום האט זי איהם אדורכגעשמוגלט די ישראלי גרעניץ וואך. וועלכע האבן שוין געהאט ידיעות איבער זיין קידנעפינג... אויך האט זי געהאט פארשידענע קאנעקשנס און קאנטאקטן אין עטליכע אייראפע'אישע לענדער. ווי ענגלאנד, פראנקרייך און שווייץ.
לגבי איהר זיין א דאבל עידזשענט: אזוי האבן געהאלטן כמעט 100% פון די איינוואוינערס פון מאה שערים. און דערפאר האבן זיי געלייגט גרויס דרוק אז ער זאלל אפלאזן די שידוך מיט איהר. דאס איז שוין געווען נאך די פרשה פון יוסל'ה... און זיי (ר' עמרם ובחירת ליבו) זענען טאקע אוועקגעגאנגען וואוינען פון ירושלים קיין בני ברק פאר א געוויסע תקופה. עד יעבור זעם.
און איבער דערשמעקן אוואו יוסל'ה געפונט זיך אין ניו יארק האביך געליינט ערגעץ (דער איד...?) אז די מוסד האט אריבערגעשיקט אן אגענט וועלכער איז אמאל געווען אן ערליכער איד. א ישיבה בחור. ער האט זיך געלאזט וואקסן א בארד. און זיך אנגעהויבן דרייען אין עטליכע מקוואות און בתי מדרשים. זיך נאכפרעגנדיג מסיח לפי תומו, וואו יוסל'ה געפונט זיך. ביז ער האט דערשמעקט אז דאס קינד געפונט זיך ביי די גערטנער פאמיליע. אזוי ארום האט די עף.בי.איי. און די מוסד געלייגט אן אויג אויף די דירה פון משפחת גערטנער. דע יונגל האט בכלל געהאט אן אנדער נאמען..."יאנקל פרענקל"...!

[[NAMELESS]]

שיינע מעשה. נישטא אבער קיין שום אחוזה צו די מעשה אז זי איז אמאל בגויתה געווען א קלאב טאנצערין (חוץ די מוסד, וואס זי טענה'ט אז ס'איז א פשוט'ע טעות הבנה). די אנדערע קוואליפיקאציס אירע, איר אנטי נאצי אונטעגרונד אקטיוויטעטן איז טאקע שטארק צונוץ געקומען די נטורי קרתא ביי די פרשת יוסלה. וואס פאר א שווארץ יאר איז דאס אן אנדייטונג אויף עפעס א קלאב פארגאנגענהייט? סתם איר צו באשמוצען אן קיין מקור?

דאס זעלבע מיט די טאפעלטע אגענטין קאנספיראציע טעאריע, נישטא קיין שום רמז אין די גאנצע פרשת נישואי רבי עמרם אז דאס איז געווען א פאקטאר אין די התנגדות. איך אליינס האב גערעדט צו גאר נאנטע אין די פרשה (משני הצדדים), אזא פרט איז קיינמאל נישט ארויפגעקומען. אדרבה, האסט מראה מקומות וואס איז נישט באקאנט, לייג ארויס וירא הקהל.

בנוגע די אגענטן, נישט איין אגענט, צענדליגע. טייל דערפון פולשטענדיגע שומרי תורה. (ס'איז געווען דעמאלס א פשרה אויסגעהאמערט אז דאס קינד זאל ווערן אויפגעצויגן פולשטענדיג רעליגיעז ביי רבי שלמה לורנץ). אבער די קשר צו די גערטנערס איז נישט געקומען פון אן אגענט נאר דורך אוריאל, רות'ס זוהן, ער האט זיך געבראכן ביי די חקירות און ארויסגעגעבן אינפארמעישן. שפעטער, נאכדעם וואס די חוקרים האבן געוויזן רות'ן אז זיי האבן שוין די לאקאציע פונעם קינד האט זי זיך אויך אונטערגעגעבן.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

די מעשים בכל יום זענען ביי שומרי תומ"צ וואס היטען זיך פון יחוד. דא רעדט מען פון מענטשען וואס היטען נישט קיין תורה.
ווען די מאמע איז אוועק פון תורה רח"ל, קען מען אפשר רעדען וועגען רצח'ן א קינד על אף די עבירות וואס מ'גייט טוהן, אבער לגבי יחוד העלפט נישט יענע סברא.

[[NAMELESS]]

א אייניקל פון די גערטנער׳ס זאגט אין א אינטערוויו:

"אחת הסיבות המרכזיות שגרמו לי לעזוב את הדת ואת החסידות, היו השאלות הרבות שלא הפסיקו להציק לי: למה עשינו את זה? איך זה שחטפנו ילד רק בגלל שאלה דתית? האם ה׳ מתיר כאלה דברים? הרי בתורה כתוב שאסור לגנוב".

זעה די לינק
http://m.ynet.co.il/Articles/4765186

[פארוואס?]

די דיסקאסיע דא ווערט צוטיילט אין צוויי באזונדערע נושאים:

די ערשטע נושא איז טאמער אוועקרייסן א קינד פון עלטערן איז אייביג אפפגעפרעגט, אדער עס זענען דא פעלער וואס דער הכרח איז מחייב זיי צו אוועקרייסן?

די צווייטע נושא איז, אויב זענען מיר מסכים אז עס זענען פארהאן אזעלכע פעלער, וואס זענען זיי? איז לייכטע מאדערניזאציע אויך בכלל, אדער נאר אינגאנצן פריי? אדער נאר ווען די עלטערן זענען אדיקטעד צו דראגס? אומפאראנטווארטליך צו די פונדעמענטאלע באדערפענישן פון דאס קינד? וואו פונקטליך איז דער גרעניץ?

איך מיין אז דער ערשטער נושא איז קלאר ביי יעדן, - אפילו ביי דעם גרעסטן עקסטרעמיסט - אז קינדער דארפן א טאטע און א מאמע, און ס׳קען נישט ערזעצט ווערן מיט קיין שום קערפערשאפט בעולם. און מיט דעם אלעם, זענען מיר נאך אלס מסכים אז ס׳זענען פארהאן אופנים וואס עלטערן קענען נישט האדעווען קיין קינדער.

סא, דער נידון איז נאר די צווייטע נושא, און דא קומט מען אן צו אלטע וויכוחים, וואס זענען שוין אויסגעדראשן, יעדער וועט האלטן אנדערש, געבויעט אויף דעות קדומות, [tag]ליטוואק פון בודאפעסט[/tag] האלט אז נאר יהרג ואל יעבור׳דיגע איסורים, (בדר״א - ייחוד איז יהרג ואל יעבור ע״פ הלכה?, מער איבער דעם אין א באזונדערע הודעה), אנדערע וועלן זאגן אז העברה על הדת איז יהרג ואל יעבור, און בכלל דעם איז אויב די מאמע פארמאגט א סמארטפאון, אדער דער טאטע וויל שיקן די קינדער צו מוסדות וואס זענען נישט על טהרת הקודש, ומאן מפיס?

זעלבסטפארשטענדליך, אז איינער וואס רעליגיע איז נישט אזא וויכטיגע פאקטאר אין די געזונטהייט און צופרידנהייט פון די קינדער, וועט נישט פארשטיין בכלל דער מושג פון צוזאממישן רעליגיע מיט קאסטאדי, אבער די וועלכע קוקן עס אן אלס א וויכטיגע אישו, (און בפרט די וועלכע קוקן דערויף נאך פאר די געזונטהייט און צופרידנקייט פון די קינדער), האלטן יא אז דאס איז זייער א וויכטיגע נושא.

ביז אהער איז אלעס ווען מ׳קוקט עס אן מיט טרוקענע לאגיק, אהן אריינמישן געפיהלן, אבער דער מציאות איז אז אזעלכע סארטן החלטות ווערן מערסטנס געטוהן דורך איבער-געפיהלישע עשקנים, וואס אפעלירן נישט קיין איבעריגע מחשבה צו זייערע מעשים, און בפרט ווען עס איז משפחה מיטגלידער.

אין זייער אסאך פעלער, איז קלאר אפילו פאר די עשקנים און די נשמות-פארזארגער, אז עס איז נישט קיין טובה פאר די קינדער צו ווערן אוועקגעריסן פון די עלטערן, און זיי אליינס וואלטן אזוי פארשטאנען ווען במקרה וואלטן זיי געווען אויף די צווייטע צד, נאר עס איז פשוט ריינע נקמה געפיהלן איינגעהילט אין א יידישקייט געפיהל. פאר אזעלכע פעלער קען יואלי לעבאוויטש׳ס קאמפיין מעגליך העלפן.

[פארוואס?]

איך ווייס נישט צו דא איז דער פאסיגסטע פלאץ דאס אראפצושרייבען, אבער דא באלאנגט עס אויך.
א איד זאגט מיר אז זיין זוהן האט זיך גע'גט און די ווייב איז למעשה אינגאנצען פריי יעצט. א צוועלף יעריג מיידעל און א צען יעריג אינגעל האבען זיי און זיי האבען קאסטאד"י צוזאמען. א האלבע וואך ביי איהם און א האלבע וואך ביי איהר. זי וויל ארויסממופען פון א פרומע געגענט צו א מאדערנע געגענט צוזאמען מיט איהר חבר וואוינען צוזאמען. דער זיידע וויל עס אפשטעלען. איך פרעג איהם צו ער האלט טאקע אז א קינד אן א מאמע איז בעסער ווי מיט א מאמע, זאגט ער מיר א. זיין זון האט חתונה געהאט, קענען די קינדער וואוינען מיט א שטיפ - מאמע. ב. ס'איז דא א הלכה'דיגע נושא, וויבאלד די צוועלף יעריגע טאכטער האט אן איסור יחוד מיט'ן באיפרענ"ד, און דאס איז ביהרג ואל יעבור (הלכה'דיג, נישט קנאי'ש גערעדט) און ממילא איז דער טענה אז מ'הרגע'ט א קינד' נישט וויכטיג.

וואס האלט דער עולם?

איך פארשטיי נישט ווי אזוי דו ביזסט אנגעקומען פון א מותר לכתחילה און א מעשים בכל יום, צו יהרג ואל יעבור?!

ייחוד מיט בתו החורגת איז מותר לכתחילה, און עס איז דא דערפאר א מפורש׳ע ראיה פון גמרא, וכן עמא דבר.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

דאס איז נישט קיין בתו החורגת, דאס איז די טאכטער פון א גערלפרענ"ד, און ס'איז פראקטיש א יחוד מיט צוויי עריות. דאס איז נוגע די דאורייתא'ס, לגבי די דרבנן'ס (וואס איז נישט נוגע לגבי יהרג ואל יעבור) רעדט מען דא פון פרוצים כפשוטו, וואס איך גלייב נישט איז אזוי עמא דבר.
אגב, איך זוך די היתר פון חורגתו, ווייל אין שו"ע ונו"כ אה"ע כ"ב איז עס נישט, איך קוק אינ'ם ליקוט 'דבר הלכה' עמ' צב ווי ער ברענגט בדרך אגב אז דער חזו"א האט גע'אסר'ט כפשוטו (ס'האנדלט זיך דארט צו ס'איז לבו גס בה), און אין עמ' קג איז ער מאריך דערין. ער ברענגט אבער א מקנה וואס קען אפשר זיין א ראיה אז ס'איז 'נאר' מבית דינו של דוד. אלענפאל'ס ס'איז דא נישט נוגע, וכנ"ל.
ועוד, איך האב נישט געשריבען אז 'נאר' יהרג ואל יעבור איז אזוי, איך האב ארויפגעברענגט די סברא ארומצושמועס'ן.

Sent from my HTC Desire 510 using Tapatalk

[פארוואס?]

דו ביסט מחליט צו מחלק זיין צווישן בתו החורגת און א טאכטער פון א גירל פרעינד אהן קיין הסבר, און דערמיט פסקנסטו דיני נפשות.

דער היתר פון בתו החורגת איז מבואר אין אגרות משה אבן העזר חלק ד סימן סד אות ב.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

נישט דער חילוק דארף א ראיה, נאר דער צושטעל.

Sent from my HTC Desire 510 using Tapatalk

[berlbalaguleh]

א אייניקל פון די גערטנער׳ס זאגט אין א אינטערוויו:

"אחת הסיבות המרכזיות שגרמו לי לעזוב את הדת ואת החסידות, היו השאלות הרבות שלא הפסיקו להציק לי: למה עשינו את זה? איך זה שחטפנו ילד רק בגלל שאלה דתית? האם ה׳ מתיר כאלה דברים? הרי בתורה כתוב שאסור לגנוב".

זעה די לינק
http://m.ynet.co.il/Articles/4765186

שלום שטיסל: דאס איז אזוי ווי די מעשה וואס איז זיך פארלאפן ביי דעם מלבי"ם. איינער פון די משכילים איז געקומען צו איהם און געזאגט אז דערפאר האט ער פארלאזט דעם דת ווייל ער האט א סך קשיות אויף די אמונה. האט איהם דער מלבי"ם געענטפערט..."דו האסט נישט קיין קשיות. דאס זענען תירוצים. דו האסט געוואלט זיין א שייגעץ. איז דאס א גוטער תירוץ"...!

[פארוואס?]

נישט דער חילוק דארף א ראיה, נאר דער צושטעל.

Sent from my HTC Desire 510 using Tapatalk

איינמאל און ווידער אמאל זעה איך, אז אונזערע וויכוחים פאנגען זיך נישט אן אין די פרטים, נאר אין אסאך א פריערדיגע וויכוח.

בשעת ווען פאר מיר איז פשוט, אז בעפאר מ׳שיקט ארויס א פאטווא, יהרג ואל יעבור!! און נאך בהדגשה אז מ׳רעדט נישט פון קיין קנאי׳שע סארט, נאר טאקע א קלארע פסק הלכה, אז מ׳דארף זיך לאזן הרג׳נען, מוז עס זיין ברור בתכלית הבירור, וכולי האי ואולי קענען מיר פסק׳נען דיני נפשות.

אבער דו פארשטייסט אז מיט א דמיון רחוק לאביזרייהו דאביזרייהו דג״ע, קען מען באקוועמערהייט אפקאפן די ציווילעזאציע, מיר זענען דאך נישט קיין דעאש׳ער חסידים.

איך ברענג דיר א ראיה פון ערגעץ אז עס איז מותר לכתחילה, כאטש מ׳וואלט געקענט טרעפן א חילוק, (לדעתי, איז עס נישט קיין חילוק, ווייל זיל בתר טעמא), אבער מ׳קען דאך נישט האקן קיין קעפ אזוי גרינג.

תכלית, מיר דארפן זיך אנפאנגען צו אויסטענה׳ן אין די כללי הפסק, אין א באזונדערע אשכול.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

דער זיל בתר טעמא איז נאך ווייט פון באשטעטיגט. בשעת ווען איינער נעמט אחריות פאר א קינד און נעמט איהר אריין ווי א טאטע איז איין זאך. ווען אבער ער איז סך הכל דער חבר פון די מאמע, אן קיין שום התחייבות אדער פאטערליכע באציאונג צום קינד, האט עס קיין שום שייכות נישט. פארקערט, דער זיל בתר טעמא עיז גאר דער איסור.
דא איז עס א טעכנישע זאך, נישט קיין חומרא צו וואס. ס'איז שווער אנצונעמען אז דער צוועלף יעריג מיידעל/קינד איז גאר דער חפצא של איסור פון א יחוד דאורייתא מיט סיי וועלכע מאן, אפילו ווען דער מאן האט פארצופאל עפעס באציאונגען מיט'ן קינד'ס מאמע'ן. אבער דאס איז דער תורה און איהר חוקים וואס א צוועלף יעריג קינד איז שוין אן ערוואקסענעם, און דער איסור איז אויך א טעכנישע, יחוד איז א קירבה לעריות, הגם אז אונז איינשטעטיגע מענטשען קוקען עס אזוי נישט אן.
איך בין נישט קיין הגיע להוראה, אבער דער פסק פון ר' משה איז סתם אזוי גאר מאדנע, און זיין ראיה איז מיר זייער אומפארשטענדליך. און זיין מציאות איז אויך מאדנע. ממילא ווען מ'רעדט פון אדאפשען אלס ניי-געבוירענע קינד, קען איך הערען אז דער מציאות איז אזוי. אבער ווען איינער האט חתונה מיט א צווייטען, איז איהר פופצען יעריג טאכטער פלוצלונג אויס פראבלעם?! דאס גייט נישט אריין אין קאפ אזוי לייכט.

ולסיומא ולכפילא דמילתא, איך האב גארנישט געפאסקנ'ט צו געפאטווא'ט. איך האב אראפגעברענגט א סברא פאר'ן אויסשמועס'ן. א טעכנישע נקודה אינ'ם שמועס.

Sent from my HTC Desire 510 using Tapatalk

[דעת תורה]

בפשטות איז דאס א חידוש עצום, קיינמאל נישט געהערט אזא געדאנק. ברויך מען אריין קוקן אינעווייניג . אויבן אויף איז נישטא קיין שום מקום להקל אפילו ביי א געהעריגע בתו חורגת.

אהער אויב ר' משה פסק'נט אזוי, זעה איך שוין נישט די גרויסע דיפערענץ צווישן ע"י חופה וקידושין אדער סתם וואוינען צוזאמען.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

דו זעסט טאקע נישט קיין חילוק צווישען ווען ער נעמט איבער דער טאטעשאפט און ווען ס'איז סתם א חברשאפט מיט בענעפיט'ן?

Sent from my HTC Desire 510 using Tapatalk

[דעת תורה]

עגעין, מ'דארף אריין קוקן אינעווייניג. אויבנאויף איז אוודאי נישטא אזא דין בכלל אז א שטיף טאטע קען איבערנעמען טאטע'שאפט. אבער איינמאל מ'קומט דאס שוין איבער, עס צו נעמען א טריט ווייטער צו א פילגש איז שוין א קאצן שפרונג.

[פארוואס?]

המשך הדיון

לאמיר הערן די [tag]דעת תורה[/tag] פונעם [tag]ליטוואק פון בודאפעסט[/tag]

[בר גיורא]

הרב דאמב פון לאנדאן פלעגט שיקען זיינע ביכער צו בן-גוריון

[בר גיורא]

,

[בר גיורא]

זיי האבן חושד געווען די סטייפלער אין האבן א גרויסע יד אין די פרשה

[בר גיורא]

דוד בן-גוריון וויסט פונטקליך ווער סאטמער רבי און הרב דאמב זענען און וואס זיי זענען אלס מסוגל צי טוהן...

[בר גיורא]

''