דער קונטרס באשרייבט שיין די היסטאריע פון די בראשית יארן אין ארץ\מדינת ישראל, זיין משפחה איז שוין ארויף פאר'ן קריג קיין א"י. ער באהאלט נישט קיין סודות און שרייבט זאכן ווי "די ליטווישע פון היינט זענען צדיקים אנטקעגן די ליטאים פון אמאל", "היינט וואלט מען נישט געגלייבט אז הרב לנדא פון בני ברק איז געווען פון די וואס האב'ן גע'שתדל'ט אז מ'זאל לערנען אין עברית אין בני ברק", וכן על זה הדרך. (על אחריות הכותב כמובן, ויעויין בפנים הדברים)
א שיינע חלק פון ספר איז איבער דער בעלזער רב וואס כנ"ל האט ער "געקענט" פון די נאנט.
ער באשרייבט די מחלוקת מיט'ן סאטמארע רבי און די שארפע אויסדרוק פון בעלזער רב, וכו' וכו'.
אן אינטערסאנטע זאך האב איך דארט געזעהן:
[justify]כוחות ההגנה והאצ"ל והלח"י ערכו מגביות לצורך רכישת נשק, הם עברו מבית לבית וכמובן שלא פסחו על בית מרן זצ"ל, ומרן
זצ"ל צוה לתת להם תרומה הגונה. בכלל, ההתיחסות של מרן זצ"ל לפעולותיהם של
הציונים, כל מה שהיה קשור בפקוח נפש, קיבל את התמיכה של מרן זצ"ל. תמיד
היינו מזכירים לפניו את המקומות שבהם הערבים מתקיפים את היהודים.[/justify]
(נשק מיינט געווער)
