פארוואס איך גיי מיט קראקס אויפן גאס?

[אחד העם]

[justify]אוי אינדעווידואליטעט, אינדעווידואליטעט, ווי נעמט מען זיך אביסעלע אינדעווידואליטעט.
וויפיל ס'הארץ האט שוין געווייטאגט אויף דעם, שעות פראבירן צו מסביר זיין פאר דעם 'נארמאלן' מענטש ווי 'וואנזיניג' ער איז.
רבי יואל אשר שמועסט מיט אונז אויס א פרט פון דעם גרויסן דערגרייכונג וואס הייסט אינדיווידואליטעט.
מיין היטל איז אויסגעטוהן פאר יואל אשר.
וואס איז שוין א לעבן אן אייגענשאפט'ן, אייגענארטיגקייט, זעלבסשטענדיגקייט, יחידיות, פערזענליכקייט, אינדיווידואליזם.
רבי יואל אשר, ווער עס ליינט זיינע ווערק זעהט דאס, האט אן אינדיווידואלעזירטע בליק, ער זעהט נישט מיט קיין מאסן-בליק, מענטשן און מענטשהייט, זענען ביי אים צונומען, צוטיילט, ער זעהט ליבערשט איניווידואלן.
מען דארף אפילו נישט אויסשמועסן, אז ווער עס כאפט זיך ארויף אויף די משל פון קראקס, האט נישט תופס געווען די גאנצע מושג פון דעם ארטיקל, און ער קען צוריק גיין אין די ליין ביי דזשי ענד בי.

וואס איז שוין דען א מענטש, אביסל אינדעווידואליטעט מיט א זעקל אבסעסיעס.
אקעי, איך זאג עס נישט גוט, א מענטש איז דאך איין שטיק אינדעווידואליטעט.
אז מען האט אן אבסעסיע צו אינדיווידואליטעט, איז דאס א מושג פון שלימות האדם.

איין זאך איז זיכער, דער קוצק'ער וואלט ענק אלע געשפיגן אין פנים.
'נארמאל' איז דער נייער נאמען פאר 'פאלשקייט', פאדארבענע שקר.
שוין דער קוצק'ער, בנ'אונז לערנט מען נישט די ספרים.
נא, וועט מען מיזען זאגן, אז ביי אונז עקזעסטירט נישט דער מיסטישער קאוד פון בנ'אונז.
פארלאנג איך דען דעם טראגישען קוצק'ן אמת?
יא מיט ניין. איך קען ענק שוין, עטס האלטס נישט ביי דעם. אבער אלעס מיט א גבול, מען דארף נישט פארדעם אדעפטירן דעם טראגישען נארמאל'ן שקר. די שקר פון נארמאלקייט.

ס'איז א כלל, מאסן פראדוקציע איז א שואה.
וואס זאג איך דא?
די וועלט עקזעסטירט נישט בעצם. סווענד זיך נאר וועלכע ברילן מען ניצט פארן מסך צווישען דעם נאקעטן אויג און דער ווארהייט.
אז מען איז א קוצק'ער, גייט מען בכלל נישט קיין ברילן, אפילו דער דינסטער מסך המבדיל, צווישען דעם אויג מיטן פאקט, איז א שטער צו דעם נאקעטן אינטימישן קשר פון דעם פליישיגען אויג מיט די ווירקליכקייט און אמת.
ס'גארנישט פארהאנען אויף די וועלט, א חוץ א פאר אויגן, און די גאנצע וועלט, דער גרויסער יקום, חסרונות און כשלונות, מעלות און הצלחות אלעס עקזעסטירט נאר אין איין פאר אויגען. וועמענס? דיינס.
פון די צוויי רינדיגע אביעקטען זעהט זיך א גאנצע וועלט.
אלעס ווענד זיך פון וועלכע ברילן מען קוקט ארויס.
און די ברילן איז דער מסך המבדיל פון דעם אמת, דעם ריאליטעט, דעם אובייעקטיוון ריינעם בליק.
דאס זענען די פאדעמענטאלע יסודות אין קוצק.
גייסטאך יא ברילן, קוקסט יא ארויס פון מאחורי המסך. אבער כאטש זאלן די ברילן זיין ריין, די ריכטיגע ברילן.
אבער אויב קוקט מען לכתחילה מיט א מאסן בליק, ברילן וואס מען זעהט פון זיי נאר כלליות'דיג, נישט פרטיות'דיג, גיב כאטש דעם קרעדיט פאר דזשאסעף גאבעללס.
דער מאסן קוק איז די דיירעקטע סתירה מיט אינדעווידואליטעט, אייגענשאפט, רעכטן, מיינונגען. קען מען זיך דען פארווירקליכן ווען מען איז נישט מער ווי א פרט פון איין גרויסען כלל?
דער אמת איז, אז א מענטש איז טאקע נישט מער ווי א פרט פון איין גרויסען כלל, זיין אייגענעם כלל, נישט יענעמ'ס.
ווען מען איז א חלק פון יענעמס כלל, באגראבט מען דעם אייגענעם עקזיסטענץ, אייגענשאפט, און ווען א גאנצע דור באגראבט זיך, און דערשטיקט זיך מיט דעם שעדליכן גאז גערופן נארמאל, איז דאס נישט נאך א חורבן?
האבן מיר דען א מושג, וויפיל מיר האבן האבן פאלוירן ביי דעם דאזיגן חורבן?
מענטשען וואס ווען זיי וואלטן ווען געהאט די יכולות זיך צו מקשר זיין מיט זייער אינערער נפש, יכולות, טאלאנטן, וואלטן זיי צוגעבען נישט נאר פאר אונז, נאר פאר די וועלט, הערטס עטס נישט די דערשטיקטע קולות וואס שרייט ארויס פון זיי אלע?
איך בין שוין טויב פון די קולות.

עטס כאפסט, אלעס שטייט אויף אינדעווידואליטעט. אין א נאיווער וועלט, קוקט מען אויף אלעס מיט איין אויג, מען פארעט זיך נישט צו אינדיווידואלעזירן די אינווידואלן, ביז עס קומט א איינשטיין און אינדיווידואלעזירט א יקום ביז צו די מינימאלע אינדיווידואלן, און ער אנטפלעקט גאר אז די, אינדיווידואלעזירטע, זענען די סודות פון די יסודות פינעם יקום. אדער רעליגיעז גערעדט, ביז עס קומט א רבי חיים, וואס פארעט זיך צו אינדיווידואלעזירן די הלכה'ישע אינדיווידואלן, און עס וואקסט ארויס פון דעם צוויי דינים, און נאר נאכן אינדיווידואלעזירן קען מען דערגרונטעווען די יסודות פון דער הלכה'ישער און דער תלמוד'ישער פארשטאנד, און דערנאך האבן מיר א חזון איש וואס איז מסביר און מכריח וועלכעס איז באמת אן אינדיווידואל און פארוואס.
עטס זעטס, אלעס באשטייט אויף אינדיווידואליטעט, איך ווייס נישט אויב אין דער יידישער לעקסיקאן איז בכלל פארהאנען אזאנע ווערטער ווי אינדיווידואליטעט, אינדיווידואלעזירן, אינדיווידואלעזירטע, אבער איך וויל ענק נאר ווייזען אז אלעס באשטייט פון אביסעלע אינדיווידואליטעט און אינדיווידואלעזירן.
און איך וועל ענק זאגן, אז אלעס וואס מען זעהט אין די וועלט, איז נאר א משל לשבר את האוזן, א שפיגל וואס קומט פאר צווישען מענטשן און מענטשהייט, אינדיווידואליטעט איז איר יסוד.

דער שגעון פון נארמאלקייט איז אין לשער.
זיי מאכן אז עס זאל זיך דאכטן אז גאט רעכענט זיך מיט די הלכות נארמאל, אז א מאמע איז נעבעך משוגע געווארן, און סגייט איר אן אז איר זון גייט קראקס, אנשטאט איר גיבן די נויטיגע הילף, טוט ער גאר אויס די קראקס, און לויפט אין שול ווי א כיבוד אם הירו, פאני.
און ווען די רעדסט מיט דעם נארמאלן, איז עס ווי די רעדסט צו דעם פראג'ן גולם.
איך בין שוין היבש אויסגעברענט פון אזויפיל רעדן פון דעם, איך רעדט שוין נישט פון דעם מיטן זעלבן אייפער ווי אמאל, א חידוש איז וויאזוי הרב לאבין האט נאך די מוט.

כ'מיין ווי געטליך קען מען שוין זיין, ווען יעדע געטליכע מעשה וואס מען וויל נאר טוהן ווערט באטראכט מיט נארמאלע בליקן, געטליכקייט איז נישט קיין נארמאלע זאך, איז עס?
און יעצט קען מען דן זיין, ארעסטאנטן אין א 'נארמאלע' תפיסה, וואס זענען די ארעסטאנטן?
אוי געוואלד ווי נעמט מען זיך אביסל חירות הנפש.[/justify]

[אברך משי]

אלע שטעלן זיך שוין אויף ביי ימין ושמאול תפרוצי, און אויב פאלט איינעם איין א שאלה ווערט מכונה בשם חכם...

זייער גוט געזאגט! אבער מיין שאלה צו אלע התלהבותדיגע-קראק-מאוומענט-אנהענגער איז הא גופא, פארוואס וויל נישט יעדער פון אייך 'אויפשטענדלער' און 'אויבער חכמים' טאקע שיסן אזעלכע סארט פיילן ווי אויפשטיין ביי בואי בשלום דווקא? זיץ שטילערהייט אויף דיי פלאץ און מאך זיך ווי דו האסט זיך פארקלאצט, און 'בטעות' ביסטו אויפגעשטאנען ביי בואי בשלום. און מיט דעם האסטו געשאסן חצים ובלסטראות אויף גאנץ כלל ישראל, דו ביסט נאר וואס באגאנגען א שטילע אבער בייסיגער אויפשטאנד און דערקלערט קריג קעגן דער רבי זי"ע וכל הנוהים אחריו עד ביאת משיח ומלכנו בראשינו. אדער טראג טאקע א בלויע באדזשיקעלע (מיט פאקעדאטס פארשטייט זיך אויב מעגליך) אבער דארט ווי קיינער זעט נישט (אפילו אין מקוה) און מיט דעם ביסטו א זיכערע געווינער קעגן די גאנצע סטאדע ווייל דו טוסט דאך יעצט וואס דו ווילסט און נישט וואס יענער צווינגט דיר צו טון...

אה, ס'איז נישט גענוג א שטארקע מערכה? ווייל וויאזוי וועט יענער וויסן אז 'איך בין אנדערש' און איך געב נישט קיין צואה פאר די מענטשהייט... אמור מעתה, אז דו ווילסט נישט זיין אנדערש באמת ביי דיר, ווייל ווען יא וואלסטו געטראפן א מיליאן און איין בעסערע וועגן וויאזוי צו זיין א אייגנארטיגע שעפעלע, און נישט נאכטאנצן די גאנצע סטאדע. אפשר ווי [tag]ליטוואק פון בודאפעסט[/tag] רופט עס 'אנצוהייבן קודם מיט די פנימיות'. אדער אפילו אין חיצוניות טו וואס דיין הארץ באגערט ווען קיינער זעט נישט. פאר אוועק אויף א געזונטע וואקאציע וככל העולה על רוחך עשה, אזויווי פילע צענדליגע פון אונז טוען כסדר. אויב איז קראקס דיין וועג פון אויסרופן זיג אנקעגן די מענטשהייט האסטו נאך א לאנגע וועג צו קריכן צו צופרידנהייט, ווייל נישט די 'סטאדע' און נישט די 'קאמפאני' און נישט די 'קאפי פעיסט' איז דיין פראבלעם. עס איז עפעס א קינד-אין-דיר וואס איז געבליבן דארט סטאק און קען עפעס נישט ארויסקריגן, ווילאנג דו וועסט נישט 'ווייזן פאר יעדעם' אז דו ביסט מעכטיג און 'דו פייפסט אויף די וועלט'...

יעדער האקט!

[ונבנתה העיר]

[tag]אחד העם[/tag], געטליכע רייד.

viewtopic.php?f=50&t=7219

[אחד העם]

[tag]אחד העם[/tag], געטליכע רייד.

viewtopic.php?f=50&t=7219

דער געזאנג פינעם אינדיווידואל!

אגב, איך האב גראדע אביסל געזוכט איבער די גראמאטיק, צו די ווערטער ווי אינדיווידואליטעט, אינדיווידואליזם, אינדיווידואלעזירן, וכולי, זענען אויסגעהאלטן אין די יידישע גראמאטיק.
נישט אז עס איז בכלל נוגע צו די מושג.

[moshav zekeinim]

אברך משי, דו קענסט אפשר מסביר זיין וואס דיין דראנג איז צו מאכן דעם אנשטעל אז די וואס גייען קראקס פירן קריג מיט כלל ישראל. איך מיין אז דיין אזוי גערופענע "קראקס-געמיינדע-(לעילא-מן-כל-ברכתא-ושרתא)" פירט קריג בלויז מיט דיר און מיט דיין פערזענליכער אבסעסיע פון עפעס א סארט נארמאל, און כלל ישראל גופא איז זייער פיין מיט די אידן וואס גייען קראקס, און זענען אפילו צופרידן אז עס זענען דא אזעלעכע וואס מאכן אביסל לויזער די אזוי אנגעשטרענגטער אטמאספער מיט אזא איידעלער פרידליכער זאך ווי גיין קראקס.

[ירח בן יומו]

האט זיך די וואך אפגעטוהן וועגן קראקס. איך מיין נישט אויף די יודישע וועלט, איך מיין אויף די אלגעמיינע וועלט.

קימל אויף זיין שאוי די וואך האט געפרעגט הילערי אויב זי מיינט אז טים קעין וועט אנקומען צו א אפיציעליע מיטינג מיר קראקס?

זי האט אנגעהויבן צו רעדן ווי באקוועם קראקס איז.

ווי ס'יודיש'ט זיך אזוי קריסטילט זיך. אדער אפשר האט דשימי אויך געליינט לאבין'ס ארטיקל.

[אברך משי]

אברך משי, דו קענסט אפשר מסביר זיין וואס דיין דראנג איז צו מאכן דעם אנשטעל אז די וואס גייען קראקס פירן קריג מיט כלל ישראל. איך מיין אז דיין אזוי גערופענע "קראקס-געמיינדע-(לעילא-מן-כל-ברכתא-ושרתא)" פירט קריג בלויז מיט דיר און מיט דיין פערזענליכער אבסעסיע פון עפעס א סארט נארמאל, און כלל ישראל גופא איז זייער פיין מיט די אידן וואס גייען קראקס, און זענען אפילו צופרידן אז עס זענען דא אזעלעכע וואס מאכן אביסל לויזער די אזוי אנגעשטרענגטער אטמאספער מיט אזא איידעלער פרידליכער זאך ווי גיין קראקס.

מושב זקנים טייערער, כ'בין נישט ברוגז אויף אייך. כ'בין נישט ברוגז אויף הרב לאבין שליט"א. כ'בין נישט ברוגז אויף קיינעם. כ'בין נישט געקומען קיינעם פייטן אדער אטאקירן ח"ו. כ'האב נישט קיין טשיילדהוד פעין קעגן מיינע עלטערן און מחנכים. כ'בין נישט קיין פאנאטישער יונגערמאן (זיידן - יא! פאנאטיש - נישט!). כ'האב זייער ליב קראקס באופן אישי. און כ'קען אפילו אמאל גיין מיט קראקס אין פאבליק און כ'האב קיינמאל נישט געגעבן קיין *** פאר קיינעם. מיין רעקל קומט טאקע פון G&G אפילו איך טו עס גאנץ ווייניג אן.

כ'וועל ווידעראמאל איבערחאזערן מיינע רייד צום זיבעטן מאל, כ'האב געמאכט גאנץ א קלארע סטעיטמענט. האסט עס ליב - עס עס, האסט עס נישט ליב - לאז עס איבער. ס'קוקט מיר אויס אז דער עולם איז אזוי פארווייטאגט אויפן סיסטעם אזש מ'קען שוין נישט טראכטן גראד, יעדער איז אזוי העפפי און פאמפד-אפ אז מ'קען טראגן קראקס און זיין אנדערש ווי יעדעם!!! יעך האב ליידער נישט זוכה געווען צו שפירן א טעם אין די געהויבענע שמחה, גאט האט מיר זעט אויס אנדערש באשערט, נו, פרייט אייך אלע טאנצט און קוועלט מ'קען שוין גיין קראקס אויף די וועלט.

[שמעקעדיג]

כ'וועל ווידעראמאל איבערחאזערן מיינע רייד צום זיבעטן מאל

[moshav zekeinim]

האסט שוין זיבן מאל איבערגעחאזערט, און איך פארשטיי נאך נישט וואס עס קוועטשט דיר. וואס ווילסטו דא מיט דיין גאנצע געפלאטערטע געשרייבעכטץ? ברעכן א נארמע מאכט געוויסע מענטשן שפירן גוט, איז וואס ווילסטו דא? סתם מיניפולירן?

[מי אני]

[justify]די וואך אינעם מאמענט האט "יואל אשר לאבין" געשריבן:

מיר לעבן אין גרויסע שטעט, גרויסע קהלות, גרויסע מוסדות, גרויסע ארגענאזאציעס, אלעס איז מאסן פראדוקציע. א קינד גייט אין א חדר וואס פארמאגט צען-פופצן קלאסן, פינף און צוואנציג איטליכער, און ווערט געפירט ווי די גאנצע סטאדע. מיר ווערן נתחנך און אויסגעלערנט צו קאנפארמירן צו אונזערע ארומיגע, און זיך אנקוקן ווי א טייל פון "די זאך"
מאסן פראדוקציע האט מעלות, עס מאכט "מסודרדיגע" און אפשר גאר "נארמאלע" מוסדות, עס פארזיכערט אז די פאבריק ארבעט און עס פראדוצירט גוטע פראדוקציע.
אבער לעומת זה, איז עס טאקע דאס, א פאבריק!
א קינד איז נישט קיין פאבריק פראדוקט[/justify]

מענין לענין באותו ענין, אז א חדר/סקול קען נישט זיין אזויווי א פאבריק.
https://youtu.be/O9TUrHMZMno


Sent from my iPhone using Tapatalk

[מי אני]

א מורא׳דיגע הקרבה פון דיין חבר׳ס זייט.

עס ווייטאגט מיר זייער אז זיין מוטער ווייטאגט אזעלכע פראבלעמען. הייסט עס עס פעלט אונז צרות און פראבלעמען, אז מיר מוזן נאך צולייגן צו די ליסטע.

אבער, ווידער די פראבלעם איז נישט די מוטער אויך, דאס איז דער מציאות פונעם ארום, זי האט טאקע בושות, מ׳שאצט טאקע איהר משפחה׳ס ווערד לויט די שיך פון אירע קינדער.

ענליך. אין תוס׳ שבת נ:

IMG_5017.jpg

הגם, דא איז אנדערש (כמובן) אז די מאמע שעהמט זיך פאר אים און נישט ער אליין.

[yerushalmi]

מען זעהט אסאך מאל אידן אין וויליאמסבורג וואס ווען די עולם איז אין קאנטרי פירן זיי זיך אויף אין וויליאמסבורג אינגאנצן אנדערש למשל רעדן אויף עירפאונס אויפן גאס, אינגעלעעט וואס שעמען זיך צו רויכערן סתם אינמיטען יאר אויף לי עוו, וועלן עס און די זומער וואכן יא טוען וואס איז פשט פון דעם אויב די האסט עס ליב טוה עס א גאנץ יאר אפשר קען איינער מסביר זיין פארוואס די עולם גולם האט אזא פרעשור פון אנדערע ביים טוען נערמאלע זאכן, למשל אין אר"' אדער אפי' מאנסי גייט נישט אן די גאנצע סאמאטוכע פארוואס?