שנונות ומשונות - לבית בריסק

[[NAMELESS]]

[center]79.[/center]

שוין זייענדיג אין ארץ ישראל, האט דער בריסקער רב איינמאל דערציילט פאר זיין דאקטאר, אז ווען ער איז נאך געווען אין שטאט בריסק איז ער געווען שטארק אויסגעשפראכן קעגן די ציונים און מזרחי, און ער האט זיך דערווייטערט פון זיי. האט מען אים געפרעגט פארוואס ער טוט דאס, ער איז דאך רב אין שטאט און ער דארף דינען אלע שיכטן און קרייזן? האט דער רב געענטפערט אז מצד 'הלכות רבנות' זענען זיי גערעכט, א רב דארף דינען אלע קרייזן פון זיין קהילה, אבער חוץ פון זיין א רב איז ער אויך א איד, און אלס איד קען ער נישט...

האט דער רב אויסגעפירט צום דאקטאר: איך האף אז א חוץ פון זיין א דאקטאר זענט איר אויך א מענטש, ווייל אויב נישט וויל איך נישט אז איר זאלט מיר באהאנדלן...

[[NAMELESS]]

[center]80.[/center]

רבי חיים בריסקער האט נישט געוואלט רעדן מיט אנדערע אין לערנען, ווען ס'האט זיך געהאנדלט אין הלכות עבודה זרה, וטעמו ונימוקו עמו, אז אפשר וועט יענער זאגן א קרומע סברא, און וועט מעגליך ח"ו דורכפאלן אינעם איסור פון ע"ז...

[[NAMELESS]]

[center]81.[/center]

א בריסקער איז אמאל געווען ביי א חזון איש'ניק אינדערהיים, וואו ער איז מכובד געווארן מיטן בענטשן על הכוס. דער בריסקער האט גענומען דעם כוס, זיך אויפגעשטעלט אויפן בענקל, און אזוי געזאגט: רבותי מיר וועלן בענטשן. צום פארוואונדערונג פונעם חזון איש'ניק האט ער מסביר געווען, אז אויב ס'פעלט זיך אויס אזא ריזן כוס פאר א שיעור רביעית [שיעור חזון איש], דאן דארף ער מסתם שטיין אויפן בענקל כדי די כוס זאל זיין 'טפח' מעל גבי השולחן...

[שטאפענע קאפעליטש]

[center]81.[/center]

א בריסקער איז אמאל געווען ביי א חזון איש'ניק אינדערהיים, וואו ער איז מכובד געווארן מיטן בענטשן על הכוס. דער בריסקער האט גענומען דעם כוס, זיך אויפגעשטעלט אויפן בענקל, און אזוי געזאגט: רבותי מיר וועלן בענטשן. צום פארוואונדערונג פונעם חזון איש'ניק האט ער מסביר געווען, אז אויב ס'פעלט זיך אויס אזא ריזן כוס פאר א שיעור רביעית [שיעור חזון איש], דאן דארף ער מסתם שטיין אויפן בענקל כדי די כוס זאל זיין 'טפח' מעל גבי השולחן...

איינער פון די עטליכע וואס זענען שוין געווארן דערמאנט דא

[ליטוואק פון בודאפעסט]

איך האב געהערט, און שפעטער געזען אין נפש הרב עמ' רכ, פון הרי"ד סאלאווייציג זצ"ל פון באסטאן א טעם נכון פארוואס חסידים עסען נישט אין סוכה אום שמיני עצרת, נישט ווי די גמרא (סוכה מז), שו"ע און פוסקים פסקנ'ן אז מ'דארף זיצען אין סוכה שמיני עצרת.
דער גמרא אין שבת כג. זאגט אונז אז ספק דדבריהם לא בעי ברכה, א ספק דרבנן זאגט מען נישט קיין ברכה. פרעגט די גמרא וואס איז וועגען יו"ט שני? ענטפערט די גמרט כי היכי דלא לזילזולי בה, טאמער מ'וואלט קיין ברכה נישט געמאכט אויף יו"ט שני, וואלט מען מזלזל געווען דערין.
פיהרט אויס הרי"ד, און כך הוה. וויבאלד מ'זאגט נישט קיין ברכה אויף סוכה שמ"ע, וכדינא דגמ', דעריבער איז מען מזלזל דערין.

[mevakesh]

מאיר בר אילן דערציילט אויף רבי חיים בריסקער אז ווען ער איז געווען א קינד האט ער געהאט א סלאנימער מלמד איינמאל איז דער סלאנימער רבי (לכאורה דער יסוד העבודה ) דוירעכגעפארן דארט האט דער מלמד מיטגענומען דעם יונגעל צום רבין און דער רבי האט געגבן אן עפל פאר ר חיים און ער האט געגעבן א כאפ און געגעסן אהן א ברכה
דער מלמד איז געוווארען פארלוירען אז ער מאכט נישט א ברכה האט ער איהם אהנגעשריגען האט איהם דער רבי געזאגט אז עס איז זיין שולד ווייל ער האט איהם געדארפט אויסלערנען רופט זיך אהן חיים אז עס איז דעם רביןס שולד ווייל ער האט געדארפט אויסלערנען דעם מלמד בעסער

[berlbalaguleh]

אדנירם: מיין תגובה באציט זיך אויף נומער...78...!
במחילת כבוד תורתם פון די אלע גדולי ישראל וועלכע זענען געגאנגען אין די בריסקער שיטה....ס'דערקענט זיך טאקע אז זיי האבן די שווערערע נישט אנגערירט.(נישט די גדולים. נאר דער המון עם). די גרינגערע ווייס איך נישט...! יא. איך בין פרע-דזשודיסס'ד. אין רעאקציע צו זייער שנאה און פאראורטייל...!

[ונבנתה העיר]

ר"ב פאלער ז"ל: א פערד איז נישט א פערד ווייל זיין מאמע איז געווען א פערד; ער איז א פערד ווייל ער איז אליין א פערד...

[וואלווי]

מפערד לפערד באותו פערד...

א בריסקער פרעגט זיין חבר צו דאס וואס א פערד פארשטייט צו לופן ווען מ'שמייסט איהם (א"ה, כסוס ופרד אין הבין?...) איז ווייל ער פילט די צופ פונ'ם שמאס ממילא הייבט ער זיך אדער ווייל ער דערמאנט זיך פונ'ם לעצטער שמאס און פארשטייט וואס ער האט דא צי טוהן?

זאגט דער חכם, איך ווייס נישט ווייל איך בין דאך ניט קיין בעל עגלה.

קלארט אויס זיין חבר, דאס האב איך אייך נישט געפרעגט אלס בעל עגלה, נאר אלס פערד.

[וואלווי]

אפשר וועגען דעם איז טאקע גוט זיך צו איידענטיפייען אין די ניק אלס "בעל עגלה" כדי ס'זאל נישט קומען צו קיין מיספארשטענדענישען...

[ליטוואק פון בודאפעסט]

ר"ב פאלער ז"ל: א פערד איז נישט א פערד ווייל זיין מאמע איז געווען א פערד; ער איז א פערד ווייל ער איז אליין א פערד...

דאס איז פארדרייט א שטיקעל תורה פון ר' חיים.
"א פערד איז א פערד ווייל זיין מאמע איז געווען א פערד. א שרץ איז א שרץ ווייל ער איז א שרץ"

אין הלכות תולעים, לויט מאנכע ראשונים (תוס' סוף פרק אלו טריפות), קומט עס צונוץ

[הוגה]

[justify]לרגל יומא דהילולא של גאון הגאונים, ה"ה רבי עזריאל הורוויץ, רבה של לובלין, המכונה 'ר' עזריאל דער אייזענער קאפ' (ראש הברזל), נזכרתי במעשה נאה עד מאד אודותיו, אותו סח לי חד מיקירי ירושלים, ולא אמנע טוב.

באחד משיעורי החומש, סיפר ראי"ס שליט"א מעשה בשם אביו, ה"ה הגרי"ד הלוי זצ"ל, בנו בכורו של מרן רי"ז הלוי זללה"ה. וזה דבר המעשה. פעם שלחו אביו מבריסק לורשא, בעניין ציבורי כלשהו. הוא הגיע לורשא לפנות ערב, ונכנס לאחד מבתי החסידים דשם, להתפלל מנחה מעריב.

בין התפילות היה מעט זמן פנוי, והגרי"ד ישב ללמוד. בספסל שלפניו ישבו שני יהודים חסידיים, וסחו בדברים העומדים ברומו של עולם. בתוך הדברים סיפר האחד לרעהו, שבאותו בוקר, לרגל יומא דהילולא של ר' עזריאל הורוויץ, ערך הרבי לחיים טיש אחרי תפילת שחרית, ובתוך הדברים אמר הרבי, כי למרות שכידוע היה ר' עזריאל מתנגד חריף, ויחסיו עם ה'חוזה' שהיה עמו בלובלין היו לא פשוטים, בלשון המעטה, עם כל זאת היתה ביניהם ידידות והערכה מופלגת, כדי כך הגיעו הדברים, שהשניים ביקשו ואף נקברו זה לצד זה, לגודל אהבתם איש את רעהו.

לא יכולתי להתאפק, סיפר הגרי"ד, והתערבתי בשיחתם. סיפרתי להם שזה עתה הגעתי מבריסק, ובדרך, לרגל היארצייט של ר' עזריאל, עברתי דרך בית החיים דלובלין, לומר פרק תהילים על קברו. ובכן, ראיתי את קברו, וכן את קברו של החוזה. זה בצד אחד של בית החיים, וזה בצד השני.

מסתכל עלי החסיד כתרנגול בבני אדם, ואומר לי: מה אתה מבלבל את המח, הלא אני בעצמי התפללתי הבוקר עם הרבי שליט"א, ובאזני שמעתי דבר זה מפיו, ואיך יעמוד החי ויכחיש את החי? שבתי ואמרתי לאותו החסיד, הלא בעיני ראיתי את שני הקברים, לפני כמה שעות, ואיך תאמר לי שאני טועה, כאשר אתה עצמך לא ראית את בית העלמין דלובלין מימיך? מה יש לראות, משיב היהודי לעומתי, הלא אזני שמעו ולא זר, את הדברים מפורש יוצאים מפי הרבי. ומה לי אם ראיתי אם לאו. שוב ניסיתי, מספר הגרי"ד, ואמרתי לאותו חסיד: יודע הנך, הלא מכאן ללובלין המרחק קצר, הבה ונלכה שמה, ונראה יחדיו את קבריהם של שני גדולי לובלין, ונראה אם צדקו דברי הרבי אם לאו. אין מה לראות, פסק החסיד את פסוקו. דבר ששמעתי באזני מפי הרבי, אין העיניים יכולות להכחיש.

את הסיפור הזה סיפר ראי"ס ב'חומש שיעור', והשמחה היתה גדולה.

לאחר השיעור, ניגש לרא"י אחד התלמידים, בחור חסידי מארה"ב, ואומר לו כדלהלן: לפני כמה חודשים, בשלהי קייטא, ארגנו אצלנו בבארא פארק נסיעה לקברות צדיקים ביורופ, ואני הק' השתתפתי בה. היינו אצל הרבי ר' אלימלך זי"ע, אצל אור שבעת הימים הבעש"ט הק', אצל האדמו"ר הזקן, אצל הנחל נובע, ואף בלובלין היינו, אצל אדוננו החוזה, זכותו יגן על כל ישראל. ושם, צמוד לקברו של החוזה, ראינו את קברו של רבה של לובלין, ידידו ויריבו של החוזה, הלא הוא ר' עזריאל איש הורוויץ, המכונה 'ר' עזריאל דער אייזענער קאפ'.

דממה השתררה בחדר. כל הבחורים השתתקו בתדהמה, ורק ראש הישיבה, רא"י שליט"א, קפץ ממקומו בתוך כדי דיבור, וקרא בסערה כלפי הבחור: ווי קען דאס זיין, איך האב דאך אליין געהערט די מעשה פון טאטען! (כיצד ייתכן הדבר, הלא אני בעצמי שמעתי את הסיפור הזה מאבא...)

והדברים נפלאים עד מאד, לכל לב מבין.

Credit: Sam Green, Facebook


.[/justify]

[berlbalaguleh]

הוגה: ייש"כ. יעצט איז די פיקטשער באלאנסירט. פון יעצט אן וועללן שין די מתנגדים/ליטוואקעס מער נישט קענען מאכן חוזק פון חסידים אז וואס זיי האבן געהערט פון רבי'ן איז שטערקער ווי מעמד הר סיני. ווייל ביי די פרינצן פון די גדולי ליטא איז געווען די זעלבע זאך. אן אמירה/שמיעה פון א טאטע/רבי איז שטארקער ווי אליינס זעהן מיט די אויגן...

[איך אויך]

למעשייה זו יש כבר זקן ארוך וכבר הובא לעיל לפחות פעם אחד.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

למעשייה זו יש כבר זקן ארוך וכבר הובא לעיל לפחות פעם אחד.

דער כותב האט צוגעלייגט און אראפגענומען פון די מעשה, ביז ער האט עס פארדרייט אינגאנצען. לויט זיין גירסא, וואס איז די גרויסע תורה? פארוואס זאל ראי"ס גלויבען דער בחור מער ווי זיין אייגענע טאטע?

[[NAMELESS]]

וועמען דארף מען גלייבן, ליטוואק אדער הוגה?

[איך אויך]

viewtopic.php?p=310476#p310476

[ליטוואק פון בודאפעסט]

און אז [tag]אדנירם[/tag] האט די זעלבע טעות געמאכט איז וואס? פארוואס איז יענער מער באגלייבט ווי זיין טאטע?
נאר האמת יורה דרכו, און אזוי האב איך געהערט די מעשה נאך אלס יינגעל, אז דער בחור האט געוויזען א בילד פון די צוויי קברים, און ווען איך האב געהערט די מעשה, איז פאטאשאפ געווען אפשר פינף יאר אלט און מ'האט פון דעם נישט געוואוסט, און דאס איז די טיפער כוונה פון די וויץ.

[איך אויך]

נעה.

[[NAMELESS]]

איך האלט אינמיטן ארבעטן אויפן לענגערן ספר 'פנינים שזורים', וואס נעמט אויף 450 זייטן [אן די אמשינאווע סעריע], און איך האב איבערגעארבעט די ווערטלעך לבית בריסק, און איך האב זיי צוטיילט אין ניין פרקים, ווי פאלגענד:

• א' – ה'בית הלוי' מבריסק זצ"ל.
• ב' – הגאון רבי חיים מבריסק זצ"ל.
• ג' – הגאון רבי יצחק זאב מבריסק זצ"ל.
• ד' – הגאון רבי יוסף דב - "רבי בערל" - סאלאווייטשיק זצ"ל.
• ה' – הגאון רבי חיים - "דער משוגענער" - סאלאווייטשיק ז"ל.
• ו' – הגאון רבי דוד סאלאווייטשיק שליט"א.
• ז' – הגאון רבי אברהם יהושע סאלאווייטשיק שליט"א.
• ח' – בית בריסק לדורותיהם.
• ט' – די בריסקע 'מהות'.

ביי יעדן האב איך צוגעלייגט א שטיקל דיסקריפציע, מ'זאל כאפן די עומק הענין, בבחינת מי ומי ההולכים... האב איך מחליט געווען ארויפצולייגן דעם קורצן דיסקריפציע פון די ניין קאפיטלען להנאת הרבים. ליינטס מיט הנאה:



[center]א' - ה'בית הלוי' מבריסק זצ"ל.[/center]
דער מייסד השושלת לבית בריסק, ווערט גערופן על שם ספרו 'בית הלוי' וואס איז זייער א טיפע לומד'ישע ספר, אויסגעשטעלט אויף דריי חלקים פון שו"ת. דארט זעען זיך אן די קערנדלעך פון די מהלך המחשבה פון בריסק, הגם ער ווערט קלאר נישט פאררעכנט אלס דער מייסד פונעם בריסקער דרך הלימוד.


[center]ב' - הגאון רבי חיים מבריסק זצ"ל. [/center]
הגאון רבי חיים בריסקער ווערט פארצייכנט אין היסטאריע ווי דער מייסד המהפכה אינעם ליטווישן דרך הלימוד, טוישנדיג די אנגענומענע מהלך הלימוד והמחשבה טאקע אינעם צענטער פון ליטווישן עולם הישיבות – וואלאזשין. ער איז דארט געווארן ראש ישיבה, זייענדיג אן אייניקל פונעם ראש ישיבה, דער נצי"ב – מיט וועם ער האט זיך אפטמאל ארומגעאמפערט, אין לערנען ווי אין השקפה.

רבי חיים איז דער וואס האט אנגעהויבן מיט די בריסקע אינטרעסאנטע מנהגים, וואס מאכט 'בריסק' פאר א מהלך פאר זיך אינערהאלב די ליטווישע עולם התורה. רבי חיימ'ס חותם האט ענדגילטיג מכריע געווען די גאנצע וועלט, ווען אלע פרובירן – ווייניג מיט עכטע הצלחה – נאכצופאלגן זיין מקוריות'דיגע מהלך המחשבה.

אין די פאלגענדע וויצן וועלן מיר געפונען א היבשע פאר זאפטיגע בליצן, וואס פאסן זיך אריין אינעם דרך הלימוד וואס רבי חיים האט מחדש געווען.


[center]ג' - הגאון רבי יצחק זאב מבריסק זצ"ל, דער 'רב'.[/center]
הגאון רבי יצחק זאב מבריסק, ווערט גערופן אין די היימישע וועלט "דער גרי"ז", אין ירושלים "רבי וועלוועלע", און אין בריסק "דער רב". אלנפאלס, אין שטאט בריסק איז ער געווען גאנץ א קנאפע רב, מיט גאר א מינימאלע השפעה אויפן שטאט, און איז ווערד אן אפהאנדלונג פאר זיך. פארט אבער, נאכן אנקומען קיין ארץ ישראל איז ער געווארן איינע פון די גרעסטע מנהיגי הדור אין זיין צייט.

דער רב איז געווען זייער א שארפער, א נערוועזער, און א היבש שארפער מתנגד. ער איז געווען באקאנט מיט זיין פחדנות אין פריוואטן לעבן, אבער תקיפות אין אידישקייט, און זיין דמות איז געווען זייער אינטרעסאנט. זיינע ווערטלעך צייכענען זיך אויס מיט זייער שארפקייט און אפטמאל בייסיגקייט.

אסאך 'נערוון' לבית בריסק זענען אויסגעפארעמט געווארן תחת הנהגתו, און געוויסע פון זיי ווערן דא דערמאנט בין השיטין.


[center]ד' - הגאון רבי בערל סאלאווייטשיק [גרי"ד], בן הגרי"ז זצ"ל.[/center]
הגאון רבי בערל סאלאווייטשיק, וואס נאר אין די ספרים שטייט "גרי"ד" – אבער איז שטענדיג געווען באוואוסט מיטן נאמען רבי בערל, איז געווען דער עלטסטער זון פונעם רב. ער איז געווען גאר א שארפער מענטש, וואס האט געפירט די ישיבה מיט א תקיפות [רב אין בריסק איז ער שוין נישט געווען], און ער האט באמת אוועקגעשטעלט די מאדנע און עליטיסטישע צוגאנג ביי אים אין ישיבה.

ער איז אויסדריקליך נישט געווען באקאנט אלס דער גאון אדיר, און אין פאקט האט מיין זיידע – תלמיד הגאון רבי בנימין פאלער זצ"ל, א תלמיד חביב פונעם 'רב' נאך אין בריסק – נאכגעזאגט מפי רבו, אז נאך אין שטאט בריסק איז געווען באוואוסט אז רבי דוד קען מער לערנען ווי זיין עלטערער ברודער. פארט אבער האט ער זיך אויסגעצייכנט מיט זיין חריפ'ישע מח, און האט געהאט פאטענציאל צו ווערן א גרויסע שטערן, ווען נישט דעם וואס ער איז אוועק היבש יונג פון אן הארץ אטאקע.

דאס וואס ער האט פארפעלט, האט זיין זון משלים געווען... אבער די בייסיגע מהלך פון רעדן, און די מהלך וואס ער האט איינגעפירט אין ישיבה, קען מען זען אויך פון די פאלגענדע ווערטלעך.


[center]ה' – הגאון רבי חיים סאלאווייטשיק ז"ל, בן הגרי"ז.[/center]
רבי חיים סאלאווייטשיק, א זון פונעם רב, איז געווען אן עילוי און אביסל משוגע אפילו לויט די בריסקע סטאנדארטן... זיינע טיטלען זענען געלאפן צווישן 'חיים דער רב'ס' און 'חיים דער משוגענער' [להבדיל מהג"ר חיים בריסקער]. ער האט טאקע קיינמאל נישט חתונה געהאט.

דאס נעמט אבער נישט אוועק זיין גדלות בתורה, וואס איז געווען גאר שטארק, און ער האט זאגאר איבערגעלאזט חריפות'דיגע געדאנקען אויף ש"ס.

זיינע ווערטלעך צייגן אן אויף א בריסקע מהלך המחשבה באופן כללי, און אויף 'חיים דער משוגענער'ס' מהלך המחשבה באופן פרטי. ער איז געווען צוקער זיס, און הגם שארף, קומט אלעס באגלייט מיט גאר געשמאקע הומאר.


[center]ו' - הגאון רבי דוד סאלאווייטשיק שליט"א בן הגרי"ז.[/center]
הגאון רבי דוד סאלאווייטשיק שליט"א איז דער איינציגסטער זון פונעם רב וואס לעבט נאך, איבערלעבנדיג אפילו יונגערע פון אים. ער איז דער פרומסטער פון אלע בריסקע קינדער, אויסגעצייכנט מיט זיין תמימות ויראת חטא, התמדה נפלאה און בקיאות בכל התורה, און גלייכצייטיג מיט זיין רוסישע נערוועזיקייט...

אנגעהויבן האט ער זיין קאריערע אלס מגיד שיעור אין ישיבה פון זיין עלטערע ברודער רבי בערל, אבער נאכדעם וואס רבי בערל'ס זון האט איבערגענומען די ישיבה, איז ער ארויס פון דארט און זיך געעפנט אן אייגענעם ישיבה. הגם נישט אזוי סוקסעספול ווי זיין פלומעניק'ס ישיבה, איז ער אבער – זייענדיג א סאלידער מענטש – גאר געשעצט איבערן וועלט, און זיין ישיבה איז פארט אן 'אויבנאן' ישיבה.

מטבע הדברים, הערשט א געוויסער פארביסנקייט צווישן זיין חצר און זיין פלומעניק'ס חצר, און אסאך ווערטלעך זענען געזאגט געווארן ביי אים אין ישיבה אויפן חשבון פון זיין פלומעניק, און זיי זענען פארצייכנט געווארן אינעם קאלום פון 'רבי אברהם יהושע'.


[center]ז' - הגאון רבי אברהם יהושע סאלאווייטשיק שליט"א, בן הגרי"ד [בן הגרי"ז].[/center]
אויב עשרה קבין של חריפות בריסקאית ירדה לעולם, דאן איז זיכער אז 'תשעה נטל רבי אברהם יהושע', און די אנדערע האבן זיך צוטיילט מיטן לעצטן קב. רבי אברהם יהושע איז א מענטש וואס לעבט אויף קאנטראווערסיע, ווייל דאס איז אייגנטליך וואס ער האט געצויגן צו זיך כמעט פון ווען ער האט אנגעהויבן זיין קאריערע.

ער האט איבערגענמען זיין טאטן – רבי בערל'ס – ישיבה אין א יונגן עלטער, אבער זיין יונגקייט האט נאר צוגעגעבן צו זיין כאראקטער, ווייזנדיג פארן וועלט אז ער קען שניידן און אריינזאגן פאר גדולים וטובים ממנו מיט זיין בריסקע כח המחשבה ודיבור. ער האט אבער א כאריזמאטישע פערזענליכקייט וואס ציט מענטשן צו אים, זקנים עם נערים און זאגאר עשירים אדירים, און דאס געבט אים א כח.

זיין ישיבה איז עד היום הזה די בעסטע בריסקע ישיבה, און אייגנטליך די שפיגעלע פון די עולם הישיבות וואו 'יעדער' זוכט זיך אריינצובאקומען. זיינע שיעורים זענען מלא חריפות עד אין סוף, אבער גלייכצייטיג מיט אן אבנארמאלע קלארקייט צום שטוינען. זיינע חומש רש"י שיעורים זענען די 'פאליטישע שמועסן' ווען אסאך בייסיגע מעסעדזשעס זענען געזאגט געווארן במשך השנים.


[center]ח' – בית בריסק לדורותיהם.[/center]
בריסק האט ארויסגעגעבן אסאך אינטרעסאנטע טיפן, סיי ביי די שושלת זעלבסט און סיי ביי גדולי ישראל וואס האבן קונה געווען ממשנת הבריסקאים. פאלגענד ברענגען מיר געוויסע ווערטלעך, וואס קענען צומאל כאראקטעריזירן דעם באטרעפנדן, אדער לפחות דערמאנען אז מ'רעדט דא פון "בריסקע"...


[center]ט' - די בריסקע 'מהות'.[/center]
מיר פארשטייען שוין, אז בריסק איז א מהלך המחשבה ומהלך החיים, און נישט נאר א דרך הלימוד. די פאלגענדע ווערטלעך וואס זענען על פי רוב נישט קיין ווירקליכע פאסירונגען, צייכענען אבער אפ די געדאנקנסגאנג פונעם טיפישער בריסקער, מיט זיינע מעלות און חסרונות, און בעיקר – נערוון און משוגעת'ן.


---
ע"כ פון די רשימה...

[סקרן]

וואס איז מיט JB?

[ליטוואק פון בודאפעסט]

הגרמ"ד האט גע'עפענט זיין ישיבה בחיי זיין ברודער, און איך האב קיינמאל נישט געהערט אז ער איז אמאל געווען א מגי"ש ביי זיין ברודער, און ס'איז בכלל נישט מסתבר אזוי.

רוב מנהגי בריסק זענען יא פון דער בית הלוי, נישט ר' חיים. דער מהלך הלימוד איז טאקע נישט פון איהם.

הגרי"ד האט זוכה געווען צו א שטארקע חביבות ביים חזו"א, וואס האט זאגאר געשטופט דער עדה חרדית איהם צו נעמען אלס רב נאך הרב דושינסקי! דאס אויסרימען הגרמ"ד אויפ'ן חשבון פון הגרי"ד איז א פעולה פון די פארביסענע משפחות וואס האבען נישט מצליח געווען אריינצוגייען ביי הגרי"ד. וידוע מה שאמר הגרי"ד כאשר אמרו לו "א שאד, האסט פארפאסט הרב א.ש. וואס איז אריבער צום ברודער, נאכ'ן נישט ווערען אריינגענומען ביי הגרי"ד, וואס איז טאקע א גרויסע תכשיט"
האט ער גע'ענטפערט "יא, אבער מ'האט פארדינט די אלע אנדערע ברידער "

נאך א נאמען פאר'ן בריסקער רב האב איך געהערט פון דער וואודרידזשער רב שליט"א "דער לעצטע בריסקער רב", ודפח"ח

און כיהודה ועוד לקרא, הרי"ד מבוסטון איז א שטארקע בריסקער געווען, נאר מיט אן אייגענעם כאראקטער. לערן נפש הרב פאר א שנעלער איבערבליק.

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

[קנאק-יענקל]

איך האלט אינמיטן ארבעטן אויפן לענגערן ספר 'פנינים שזורים', וואס נעמט אויף 450 זייטן [אן די אמשינאווע סעריע], און איך האב איבערגעארבעט די ווערטלעך לבית בריסק, און איך האב זיי צוטיילט אין ניין פרקים, ווי פאלגענד:

• א' – ה'בית הלוי' מבריסק זצ"ל.
• ב' – הגאון רבי חיים מבריסק זצ"ל.
• ג' – הגאון רבי יצחק זאב מבריסק זצ"ל.
• ד' – הגאון רבי יוסף דב - "רבי בערל" - סאלאווייטשיק זצ"ל.
• ה' – הגאון רבי חיים - "דער משוגענער" - סאלאווייטשיק ז"ל.
• ו' – הגאון רבי דוד סאלאווייטשיק שליט"א.
• ז' – הגאון רבי אברהם יהושע סאלאווייטשיק שליט"א.
• ח' – בית בריסק לדורותיהם.
• ט' – די בריסקע 'מהות'.

ביי יעדן האב איך צוגעלייגט א שטיקל דיסקריפציע, מ'זאל כאפן די עומק הענין, בבחינת מי ומי ההולכים...
ע"כ פון די רשימה...

וואס איז מיט JB?

וועט פארנעמען אייגענע 450 זייטן.

שש, מיר קוקן ארויס דערויף בכליון עינים.
און אז דו האסט דערמאנט אמשינוב. את אחינו אנו מבקשים, לאז אונז נישט ווארטן מיט בריסק אזוי לאנג ווי מיט אמשינוב.