משכיל האט געשריבן:די גמרא זאגט מפורש אויף דף יב. או דלמא האי דלא אמרי יוצר אור משום דלא מטא זמן יוצר אור וכי מטא זמן יוצר אור הוו אמרי
כ'פארשיי, אבער לויט די צד אז ברכות אין מעכבות היינו "סדר ברכות"?
ונבנתה העיר האט געשריבן:
--------
מזמור לדוד בברחו מפני אבשלום בנו מזמור לדוד קינה לדוד מיבעי ליה אמר ר' שמעון בן אבישלום משל למה הדבר דומה וכו'.
עס איז א פלא'דיגער ענין אז דער בעל המימרא הייסט ר' שמעון בן 'אבישלום'.
.
משכיל האט געשריבן:חשבתי על הברכה שמברכין משמר הנכנס את משמר היוצא שישכון שלום ביניהם, שאנשי המשמר היו עובדים יחד שבוע שלימה ובודאי נפגע אחד מהם אישית בעניני הכבוד וכו' לכן תיקנו שאלו הנכנסים יברכו את היוצאים ואגב זה רמז גם להנכנסים שיהיו נזהרים שלא יפגעו אחד בחבירו וכו'
משכיל האט געשריבן:חשבתי על הברכה שמברכין משמר הנכנס את משמר היוצא שישכון שלום ביניהם, שאנשי המשמר היו עובדים יחד שבוע שלימה ובודאי נפגע אחד מהם אישית בעניני הכבוד וכו' לכן תיקנו שאלו הנכנסים יברכו את היוצאים ואגב זה רמז גם להנכנסים שיהיו נזהרים שלא יפגעו אחד בחבירו וכו'
קאווע טרינקער האט געשריבן:וואס איז די ראי' אז עס איז מער ווי א עוסק בתורה, אפשר איז א קורא בעונתה עדיף ווייל ער האט ביידע סיי קר"ש בעונתה און סיי אז ער איז א קורא בתורה?
טאקע דערפאר איז בעונתה "עדיף" ווייל ער האט ביידע מצות.
קאווע טרינקער האט געשריבן:כ'האב זיך היינט פארלערנט אריין אינעם מארגענדיגען דף, אפאר שורות.
גלייבט מיר איך בין נאך אלץ אויפגעשוידערט
א מורא'דיגע גמרא.
א"ר חייא בר אבא א"ר יוחנן כל הנפנה ונוטל ידיו ומניח תפילין וקורא ק"ש ומתפלל מעלה עליו הכתוב כאלו בנה מזבח והקריב עליו קרבן דכתיב "ארחץ בנקיון כפי ואסובבה את מזבחך ה'. א"ל לא סבר לה מר כאילו טבל דכתיב ארחץ [בנקיון] ולא כתב ארחיץ [כפי]?
הייסט דאס אז חסידים וואס זענען מאריך מיט הכנות, לייגן תפילין, ליינען קריאת שמע, שמונה-עשרה, און דאך גייען זיי אין מקוה, פארוואס? זיי גלייבען נישט אין די גמרא?
קאווע טרינקער האט געשריבן:ווייל חסידים וואשן זיך לשם סגולה (טהרה) נישט לשם נקיון, און אין פסוק שטייט דאך ארחץ בנקיון כפי.
טהרה? פארוואס זענען די חסידים אזוי טמא, אז ס'פעלט זיי אויס טעגליכע טהרה?