רבנות שררה ירושה - השקפה

[אישתישבי]

דא אין שטיבל איז מען געוויינט צו קריטיקירן רבנים רבי'ס ראשע ישיבה וכו', אויף זייערע החלטות תקנות שיטות און לאזונגען, אבער אין אלגעמיין, אין פאבליק פלעצער, בעסמעדרעש מקוה פיזיקאלע קאווע שטיבלעך און שווימען פלעצער, איז קריטיקירן רבנים נישט אנגענומען אלץ א נארמאלע זאך, דער וואס טוט וואגען צו יא קריטיקירן וועט האבן א נאמען אלץ א ... משוגענער ביי רוב נוצבארע שעפעלעך, און ביי די מיעוט חכמים וועט מען אים באטיטלן מיט מער צוגעפאסטע נעמען, צו א נערווען ליידענדע, צו א אויבער חכם למר כדאית ליה.

מיין שאלה דא איז אויך אן אנדערע ריכטונג, כ'וויל באמת פארשטיין וואס איז פשט אז די חכמים (תקנות הלל) האבן קובע געווען אז א זוהן ירשנ'ט שררה, אפילו ווען ער טויג נישט אזוי. כל זמן דער זוהן קען טוהן דער שררה, אפילו נישט בשלימות, וואס דאס מיינט אז רובא דרובא מאל וועט דער זוהן איבערנעמען דער שררה.

עינינו ראו ולא זר, ווי דער תקנה האט געמאכט חרבנות אין כלל ישראל, מען קען נעמען אלע חסידות'ער היינט (העי ליטוואק איך רעד נישט פין ענק ווייל איך געב נישט קיין מצוה, אבער ענק ליגן אין די זעלבע צואה), און קוקען אויף די רעביס און איינזעהן אז על פי רוב זענען זיי נישט קוואליפיצירט, גענוג אז ווען מען זאל דארפען ערוועלן א מנהיג וואלט מען אים נישט געקליבן, אמאהל א עצלן, אמאהל א רשע, אמאהל א נערווען ליידענדע, אמאהל א שותק, אמאהל א טיפש, אמאהל א פלאכע, און די ליסטע גייט ווייטער.

שוין, איי וועט מען פרעגען די רבי זכרונעלעווראחע, ער איז דאך יא געווען א זאך? נו, שאל אביך ולא יגדך זקיניך ולא יאמרו לך, ס'איז די זעלבע זאך.

ממילא קען מיר איינער ביטע מסביר זיין די חכמה פין הלל דא? וואס האט אים געצויגן צו מאכען א תקנה אז שררה זאל דער זוהן ירש'נען?

ולא עוד, אלץ חסיד מוז איך גלייבען אז מיין רבי איז דער גרעסטער חכם דער גרעסטער קדוש דער גרעסטער פרוש דער גרעסטער עניו, הגם ער קען זיין גאר ווייט פין די אלע ענינים. סא הלל, איך רוף דער צו דין תורה, כ'וויל שטארק פארשטיין פארוואס די האסט אונז אזוי פאראטען בעקבתא דמשיחא.

[diff]

חסידות האט זיך נישט אנגעהויבן אזוי

[תורה ומדע]

סאיז א זכות און א בעלות. בעלות גייט בירושה.

[דער גאלדענער אדלער]

"ולא עוד, אלץ חסיד מוז איך גלייבען אז מיין רבי איז דער גרעסטער חכם דער גרעסטער קדוש דער גרעסטער פרוש דער גרעסטער עניו, הגם ער קען זיין גאר ווייט פין די אלע ענינים. סא הלל, איך רוף דער צו דין תורה, כ'וויל שטארק פארשטיין פארוואס די האסט אונז אזוי פאראטען בעקבתא דמשיחא. "


מאכסט מיך לאכן, דו דערמאנסט מיך פון א מעשה מיט איינעם און תל אביב, וואס איז דורך געגאנגן פיל שוועריקייטן, און ער האט באשולדיגט גאט פאר זיינע פראבלעמען. איין טאג האט ער זיך מיישב געווען אריינצוגעבן א קלאגע אין געריכט קעגן גאט.

ויהי היום דער טאג איז אנגעקומען, און ער האט זיך געשטעלט פארן שופט אינעם מאגיסטראט געריכט, ווי ער האט געקלאגט גאט פאר זיינע צרות, און די שופטים הערן עם אויס, און ווילן הערן פונעם צד השני, אבער.... האבן זיי עס דאקומענטירט מיט זיינע טענות אבער האבן נישט געקענט ארויסגעבען דעם פסק ווייל דער צד השני האט גארנישט גענטפערט.

[גראף]

@אישתישבי געב אכטונג אויף וואס דו פארלאנגסט ווייל טאמער וועט הלל הזקן אן נעמען די הזמנה גייט ער לכאורה נישט אראפ קומען נאר דו גייסט דארפן ארויף גיין...

Sent from my XT1096 using Tapatalk

[דער גאלדענער אדלער]

@אישתישבי געב אכטונג אויף וואס דו פארלאנגסט ווייל טאמער וועט הלל הזקן אן נעמען די הזמנה גייט ער לכאורה נישט אראפ קומען נאר דו גייסט דארפן ארויף גיין...

Sent from my XT1096 using Tapatalk

אויף דעם איז ער נישט באזארגט, ווייל ער קען טענה'נן אז תורה לא בשמים הוא

[מפוזרי]

צו וועלכן בי"ד רופסטו אים?

איך ווייס נישט פארוואס האסט אפגעמאכט אז ס'איז א תקנה פון הלל. אין רמב"ם איז מבואר אז ס'איז מן התורה​. דארפסטו אויב אזוי רופן גאט ב"ה צו א דין תורה.

[אייז קריעם]

לאמיך דיך פרעגן, אז איינער האט א פעטענט אויף עפעס א זאך, לאמיר זאגן ער האט א נייע וועג וויאזוי צו פרעגלען לאטקעס, פארשטייסטו אז ער קען דאס מוריש זיין לבניו? איי עס איז נאר אן איידיע?

די זעלבע זאך אויך א רבנות. דער רב איז דרייסיג יאר געווען ביזי בויען דעם בית מדרש, ער האט מסדר געווען שיעורים, געהאלפן שטיבער מיט שלום בית, שאלות אא"ו, טא פארוואס האט ער נישט די זעלבע רעכטן פון מוריש זיין אזוי ווי דער וואס האט א בילדינג?

[ליטוואק פון בודאפעסט]

הלכה לחוד ופראקטיש לחוד.
לדעתי, איז די סכנה בעיקר אויף א מושל בכפה. א רבי צו א ׳גדול׳ איז עס טאקע א געוואלדיגע סכנה אז ער זאל קענען אריינפאלען אין א מאכט צוליעב א ספערם לאטערי. דוכט זיך דער חת"ס מאכט אזא חילוק להלכה אויך.

אין די מינוט וואס דער ליטווישע וועלט האט זיך אומגעקערט צו ירושה, האט זיך אנגעהויבען דער ירידה. ר׳ מלכיאל איז א פארהאסטע מענטש אין לעיקוואוד, אבער גענוג איז עס אז קיין עמטליכע מנהיג קען נישט ווערען.

לדעתי, דער סבה פארוואס אין א"י האט ר׳ א"י סולובייציק נישט האלב די פראבלעמען וואס ר׳ מלכיאל האט איז ווייל אין א"י איז דער ירושה אזוי נישט אנגענומען ביי ליטווישע, און דער ליטווישע ציבור איז בכלל נישט משועבד צו דער חסידישע, ממילא ווייסט ער זיין גרעניצען

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

[גראף]

@אייז קריעם אפשר ווען א רב איז מייסד א נייע קהילה פון פריש האט ער א דין ירושה אבער סתם א יורש?

Sent from my XT1096 using Tapatalk

[קאווע טרינקער]

איידער דו פרעגסט קשיות, קוק נאכאמאל איבער לשון הרמב"ם איבער דעם תקנה. ס'דא א תנאי!
שנית, רבי'ס זענען נישט ממלא מקום אביהם צוליב דעם תקנה. Absolutely נישט. זיי זיצען אויפן בענקעל ווייל חסידים האבן אזוי געוואלט. נו, אז חסידים זענען צופרידען מיט אזא רבי, וואזשע איז די פראבלעם?

[דער גאלדענער אדלער]

איידער דו פרעגסט קשיות, קוק נאכאמאל איבער לשון הרמב"ם איבער דעם תקנה. ס'דא א תנאי!
שנית, רבי'ס זענען נישט ממלא מקום אביהם צוליב דעם תקנה. Absolutely נישט. זיי זיצען אויפן בענקעל ווייל חסידים האבן אזוי געוואלט. נו, אז חסידים זענען צופרידען מיט אזא רבי, וואזשע איז די פראבלעם?

די פראבלעם איז אז אפילו חסידים זענען אומצופרידן פון זייער רבים קענען זיי אויך נישט אזוי שנעל פטור ווערן פון דע הייליגע אחוריים'ס

[החוקר]

די זעלבע זאך אויך א רבנות. דער רב איז דרייסיג יאר געווען ביזי בויען דעם בית מדרש, ער האט מסדר געווען שיעורים, געהאלפן שטיבער מיט שלום בית, שאלות אא"ו, טא פארוואס האט ער נישט די זעלבע רעכטן פון מוריש זיין אזוי ווי דער וואס האט א בילדינג?

ער האט טאקע רעכט אבער נאר ווען עס איז דומה למשל. דו טרעף מיר א רעבעלע וואס האט געבויט זיין עמפייער, אדער יורש געווען פונעם טאטע'ן, א קהילה וואס ער האט "אליין" געבויט מיט זיין געלט, באצאלט כסף מלא פאר אלעם, קיינמאל גענומען פון קיינעם, דעמאלטס איז עס טאקע זיין ביזנעס און ער קען טון וויאזוי ער וויל. אלעס ביז די דור שני. שטעל זיך פאר אז ווייל מיין טאטע האט ווערייזאן מוזן יעצט אלע קינדער און אייניקלעך עד סוף כל הדורות ניצן ווערייזאן.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

די שאלה איז לאו דוקא רעכט. די שאלה איז די פראבלעמען דערפון. דערנאך וועט מען קלערען וואס טוט מען ווען ׳רעכטען׳ פאראורזאכען א חרבן.

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

[berlbalaguleh]

אישתישבי: איך האב נישט געליינט די אנדערע תגובות נאר איך פרעג א פשוט'ע שאלת תם. צי דו ביסט אזוי זיכער ביי דיר אז דו קענסט זיך שטעללן צו א דין תורה מיט הילל הזקן. ענדערש לאמיר פרובירן פארשטיין זיינע ווערטער און זוכן א פירוש צו די לכאורה אומפארשטענדליכע פסק...!

[berlbalaguleh]

@אישתישבי געב אכטונג אויף וואס דו פארלאנגסט ווייל טאמער וועט הלל הזקן אן נעמען די הזמנה גייט ער לכאורה נישט אראפ קומען נאר דו גייסט דארפן ארויף גיין...

Sent from my XT1096 using Tapatalk

און ווען ער וועט יא אראפקומען אויף די וועלט וועט די שטוב ווערן אנגעפולט מיט פייער. און א גרויסער פחד וועט דיך ארומנעמען...עכ"פ ---- --- -- -----!

[berlbalaguleh]

די זעלבע זאך אויך א רבנות. דער רב איז דרייסיג יאר געווען ביזי בויען דעם בית מדרש, ער האט מסדר געווען שיעורים, געהאלפן שטיבער מיט שלום בית, שאלות אא"ו, טא פארוואס האט ער נישט די זעלבע רעכטן פון מוריש זיין אזוי ווי דער וואס האט א בילדינג?

ער האט טאקע רעכט אבער נאר ווען עס איז דומה למשל. דו טרעף מיר א רעבעלע וואס האט געבויט זיין עמפייער, אדער יורש געווען פונעם טאטע'ן, א קהילה וואס ער האט "אליין" געבויט מיט זיין געלט, באצאלט כסף מלא פאר אלעם, קיינמאל גענומען פון קיינעם, דעמאלטס איז עס טאקע זיין ביזנעס און ער קען טון וויאזוי ער וויל. אלעס ביז די דור שני. שטעל זיך פאר אז ווייל מיין טאטע האט ווערייזאן מוזן יעצט אלע קינדער און אייניקלעך עד סוף כל הדורות ניצן ווערייזאן.

החוקר: ביים דור שני איז עס נישט קיין שאלה פונ'ם רעבינ'ס רעכט. די שאלה איז אויב פאר די חסידים חלומ'ט זיך. אזוי ווי די משנה ברענגט אין סוף מס' עדיות. אז דער זוהן פון ר' יוחנן (מיין איך) איז אריין צו זיין טאטן קורץ פאר זיין פטירה. און ר'האט געבעטן אז ער זאלל באפעללן פאר די תלמידים אז זיי זאללן האבן דרך ארץ פאר איהם. האט איהם דער טאטע געענטפערט קורץ און שארף..."מעשיך יקרבוך. ומעשיך ירחקוך"...! אזוי ווי א געוויסער בעל עגלה זאגט אייביג (אדער כמעט אייביג.) ...You can't legislate love...!...ס'ווענדט זיך וויאזוי דער יונגער רבי'לע פיהרט זיך אויף. און אויב ער איז א חכים אדער טיפש. אזוי ווי א צוקונפטיגער יורש פון א גרויסע און וועלט בארימטע רעבישע דינאסטיע האטציך ארויסגעוויזן צו זיין א גרויסער טיפש. נאכדעים וואס די גאנצע וועלט האט געלייגט גרויסע האפענונגען אויף איהם. א געוויסער געמיינער יונג און לץ האט איהם אפילו אפגעפיקטשערט זיצנדיג ביי א טיש פון זיין טאטן מיט דעם מיטלסטן פינגער העכער די נאז. פרובירנדיג אויסצוגראדן די גלעזער וועלכע האבן זיך אראפגעגליטשט אויף די נאז...!

[דער גאלדענער אדלער]

די זעלבע זאך אויך א רבנות. דער רב איז דרייסיג יאר געווען ביזי בויען דעם בית מדרש, ער האט מסדר געווען שיעורים, געהאלפן שטיבער מיט שלום בית, שאלות אא"ו, טא פארוואס האט ער נישט די זעלבע רעכטן פון מוריש זיין אזוי ווי דער וואס האט א בילדינג?

ער האט טאקע רעכט אבער נאר ווען עס איז דומה למשל. דו טרעף מיר א רעבעלע וואס האט געבויט זיין עמפייער, אדער יורש געווען פונעם טאטע'ן, א קהילה וואס ער האט "אליין" געבויט מיט זיין געלט, באצאלט כסף מלא פאר אלעם, קיינמאל גענומען פון קיינעם, דעמאלטס איז עס טאקע זיין ביזנעס און ער קען טון וויאזוי ער וויל. אלעס ביז די דור שני. שטעל זיך פאר אז ווייל מיין טאטע האט ווערייזאן מוזן יעצט אלע קינדער און אייניקלעך עד סוף כל הדורות ניצן ווערייזאן.

כ'מיין אז דער משל מיטן נמשל שטימען נישט, ווייל אלץ א ווערייזן קאסטומער מוזטו נישט פונקט זיין א ווערייזן קאסטומער קענסט גיין ווי די ווילסט, דא איז די שאלה צו דער רבי האט א רעכט צו בעלבאטעווען אויף די צאן קדשים, אויף דעם האט @קאווע טרינקער גענטפערט, אז די חסידים ווילן עס, איז עכט זייער פראבלעם. דער בית מושב עיר חומה וואס האט זיך ארויף געזעצט אויפן עולם, קיינער גייט עם נישט אנידער ווארפן און ער וועט קיינעם נישט פרעגן צו ס'הלכה'דיג אויסגעהאלטן

[אישתישבי]

חסידים ווילען עס? אז איינער ווערט רבי וויל דאך יעדער זיין א מיניסטער פייערט מען פאר די נעקסטע רבי, ווען עס זאל לכתחילה נישט גיין פארען יורש וואלט געוועהן כיתות כיתות יעדער מיט זיין מנהיג ווי ער וויל זיין א מיניסטער.

יעצט אין פאנאוויטש איז דא א מחלוקת שוין א לאנגע צייט, האט אויך עפעס מיט ירושה.

עס דארף זיין געהעריג וואטס פאר וועמען מען וויל און דער רוב איז קובע.

ועוד, עס דארף נישט זיין א משרה פארען לעבען, דער גאנצע השגה אז מען איז נישט מעביר א רב אפילו כשסרח (עיין פרשת היילפרען בענגלאנד) איז אויך פין די הלכות וואס מען וואלט געברויכט שטעלן צוזאמען מיט דער ד' אמות בתוך המתפלל.

הייסט עס אז א רב מעג טוהן וואס ער וויל און עס איז נישטאָ קיין שום ריסק, אבער איך בעלעבאס וועט מען טראסקענען פין מיין מקום מנוחה אויב רעד איך אן איבריג ווארט מיט א אשת איש.

און דער רבי'ס זוהן, ער קען זיין א שייגעץ לויט אלע פירושים, אפילו ס'זאל הייסען ער גייט צו בתי זונות (עיין סאטמאר אנטווערפן) אבער ער איז נאך אלץ ממלא מקום אבותיו.

אנטשולדיקט מיר רבותי, אבער די הלכות סאקען אוועק.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

אין פאנאוויעז פאסט נישט קיין וואוטס. מ׳קומט אפאר יאר און מ׳גייט ווייטער. ווער זאל וואוטען? דארט איז עס סתם אזוי נישט קיין וויכטיגע פייט. קיינער ווערט נישט קיין מושל בכפה פון זיין פאסטען, און דער כלל דארף נישט אפעקטירט ווערען פון וואס זיי טוהן. ווען מיר זע׳ען אן ׳אסיפת הרבנים׳ און זיי טיילען איין וואס מ׳דארף צו טוהן, און קיין איינער פון זיי האט נישט זיין פאסטען צוליעב אויפריכטיגע סבות, איז עס א צרה גדולה.

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

[יאסל ראקאווער]

איך האב א שטערקערע שאלה, ווי קומט עס צו די גרויסע מנהיגים אז זיי לאזען נישט איבער קלארע הלכה'דיגע צוואות ווער ס'זאל זיי ממלא מקום זיין. ס'איז א בושה און חרפה זייער אימבאלימפערקייט.

[אישתישבי]

גוט מארגען,
און מאן יימר אז דער רבי דארף האבען א רעכט צו זאגען ווער זאל אים איבערנעמען? קוים וואס ער אליין איז ראוי דארף ער נאך מחליט זיין דער ממלא מקום אויך.

[diff]

וויזו קען מען זאגן ציוועם זיך מקשר זיין