טראדישען

[דער גאלדענער אדלער]

פיינעלי אפגעשיקט די קינדער אין קעמפ. שמעלקע מיטן ווייב, זייער פארנומען צו צוגרייטן דעם לאנג ערווארטעטער וואקאציע.

פיבערהאפטיגע צוגרייטונגען אלעס זאל קלאפן, גענוג עסן, קליידער און אקטיוועטיס.


שמעלקע מיטן ווייב האבן אפגעמאכט אז ס'שוין גענוג געווען מיט די קאנטרי, יעצט אז אלע קינדערלעך זענען אפגעפארן אין קעמפ בשעטו"מ און מ'דארף שוין נישט שלעפן די קליינווארג אין קאנטרי, גייט מען גיין אויף ריכטיגע וואקאציעס.


שמעלקע האט ליעב צו דרייון און צו זעהן נאטור פון גאטס וועלט, שמעלקע האט אייביג געוואלט גיין אויף א גוטע וואקאציע, אייביג געהערט פון גוטע פריינט פון שיינע טריפס אבער קיינמאל אליין געגאנגען, שמעלקע מיטן ווייב, צוויי שטארקע פאמיליע מענטשן, קיינמאל נישט איבערגעלאזט די קינדער ביי יענעם, אבער יעצט ווען אלע קינדער זענען אפגעפארן אין קעמפ, איטס אבאוט טיים טו גא.


מ'שטעלט אויס א פיינעם פלאן ווי צו סטאפן, פארקס, מוזעאומס, סתם שיינע נאטור פלעצער, אויך ווי צו נעכטיגן. ווי זיך אנצופילן און ווי זיך אויסצוליידגן און ווי צו עסן שטייטסעך מיט א היימישען הכשר.וואו איינצושטיין שבת אא"וו.


ס'ווייב גרייט אן פיינע עסן, באקט פיינע פרישע קאקאש קעיק, סענדוויטש קעיק און אויך נאפאליאן, מאכט זיכער אז אלעס איז געמאכט "שמעלקע סטייל" און ס'באקומט א שמעלקע אפראוועל, דאס איז נישט אזוי פשוט צו באקומען, שמעלקע איז א מבין אויף גוטע עסן. ס'ווייב, ביי נאו ווייסט שוין ווי אזוי אהער צו שטעלן גוטע סחורה שמעלקע זאל זיין העפי. טשעקער בארד קעיק האט ס'ווייב נישט געמאכט ווייל דאס איז א ראש חודש טריעט, און ביי שמעלקע שפילט מען זיך נישט ארום מיט א טראדיציע, שמעלקע זאגט אז א מענטש איז נישט קיין פרעס טראק.


שמעלקע זאגט אייביג אז עסן האט א סיסטעם מ'קען נישט סתם מאכן א כאפלאפ פון עסן, מ'דארף וויסען וואס צו עסן קודם און ווען צו עסן וואס און ווי אזוי צו פאקן די עסן אין די געדערים. וואס צו עסן קאלט, וואס צו עסן ווארעם, מ'קען נישט סתם מישן די יוצרות.

שמעלקע באדערט זייער ווען ער זעהט איינעם עסן א הייס שטיקל קאקאש, איינמאל זייענדיג אין א בעקעריי האט איינער געכאפט אן אויספוץ פון שמעלקע פארן טועם זיין א הייסע שטיקל קאקאש קעיק, ס'פינקט ווי אבר מן החי!! שרייט שמעלקע, דאס איז פרעסער א רבצן! קענסט נישט ווארטן ביז ס'קילט אפ??


בכלל איז שמעלקע נישט קיין חסיד פון ווארעמע קעיק שמעלקע טענה'ט, אז עסן ווארעמע קעיק איז אזוי ווי נעמען די גאולה פאר די צייט. ער טענה'ט אז א קעיק קומט קאלט דאס בעסטע איז גלייך פון פריזער ארויס.

 גראדע פלעגט ער יא זיך נוהג זיין צו עסן קעיק וואס האט שוין אפגעקילט אבער ס'האט עם געבאדערט אז ווען מ'בייסט אריין די קאקאש קעיק, מאכט די טשאקלעד א ויברח פון די אנדערע זייט, און ביי די נאפאליון איז די קרים יורה כחץ פון די אנדערע זייט, און מהאי טעמא לאזט שמעלקע נישט אריין לייגן א טשערי טאמעיטא אין א סענדוויטש ווייל אויב בייסט מען בטעות אריין אינעם טאמעטא קען עס אויך יורה זיין כחץ. שמעלקע האט זיך שטארק געמוטשעט אויפצוקומען מיט א פולקאמע לעזונג ווי אזוי מ'קען פארמיידן אזעלעכע פראבלעמען. 


מ'האט פרובירט צו מאכן א מער דיקערע מיקס האט עס נישט געהאט דע גוסטאש לוק, האט מען ווייטער פרובירט מיט ווייניגער שמיר האט עס נישט געהאט דעם "היימישען טעיסט"


אזוי האט מען זיך געמוטשעט, ביז שמעלקע איז אויפגעקומען מיט א מוראדיגן אויפטוה, אז גלייך נאכן באקן, אריינצושטעלן די קעיק אין פריזער פאר א צירקע דריי ביז פיהר שעה און נאכדעם איז עס שוין האלב געפרוירן, און דאן איז גרינג צו שניידן כזיתים, גראד צו מאכן. און נאכדעם לייגט מען עס צוריק אריין אין פריזער און שטייטסעך די שניטן מאכט מען נאר פון אויבן, פון הינטן איז כמעט גאנץ, און אזוי שטעלט מען עס צוריק אריין אין פריזער. און ס'ווארט דארט ביז ס'וועט באקומען א ארדער פון שמעלקע, עס זאל אריין מארשירן צונעם אין ווערהאוז. 


שמעלקע איז זייער צופרידן פון דעם איידעא מכמה טעמים, איינס, ווייל דער גאנצע קריעם האלט זיך שטארק באחדות און ווען שמעלקע פירט עס אריין אין די טויערן פונעם ווערהאוז איז בכלל נישטא קיין פייטס פון עלי יניח שמעלקע השיניים תחילה, נאר ס'גליטשט אריין פינקט ווי  א שליטן אויף די שניי, און א כזית איז א כזית ס'א בחינה פון ולא ידח ממנו נדח יעדע ברעקל פארט מיט, אויף אן אופן שלא יפול צרור ארצה.

און שמעלקע לייגט נאך צו אז ס'דא א מתן שכרה בצדה, אז ס'האט א טעם אייסקריעם, ס'קאלט, זיס, קריספי, ממש אמחי'.


ליגן אזוי אויסגעשורהט דאס גאנצע מיליטער, גרייט אריין צו מארשירן אינעם שער שמעלקע ווארטענדיג אויף א באפעל פון מלך אליינס.


שמעלקע מיטן ווייב אין די לעצטע פאזע צוגרייטונגן פונעם לאנג ערווארטענדען זומער וואקאציע, מאכט זיכער אויך מיט צו פאקן וויכטיגע זאכן אזוי ווי אשר יצר פאפיר מיט נעגל וואסער טעפלעך, שבתדיגע זמירות, חוק מיטן צאינה וראינה, קרבן אשר סידור, מיטן נועםאלימעילעך, ציין שפענדעלעך. א חסידישע שווים הויז, אויך א ויואל משה, טאמער וועט ער אנטרעפן עפעס א חבדסקער אדער עפעס אן אנדערן אשר קרך'ניק העט ער יענעם קענען אויפווייזן שווארץ אויף ווייס. און נאך וויכטיגע זאכן וואס מ'קען נישט באקומען אין סתם א גויאישען שאפרייט. אויך אייז באקסעס איינצופאקן דע עסן. 


 שמעלקע באקומט אויך א נייעם קאר לכבוד דעם וואקאציע, דעם אלטן טראגט מען צוריק צום דילער, שמעלקע לאכט זיך אינטער, יא! קוק ווי באשערט ס'איז, אזוי גוט אויסצורעכענען, ס'איז אלעס מן השמים. 

[ליטוואק פון בודאפעסט]

עפעס א משל שמעק איך דא. פונקט ווי דער וואס ביי איהם די גאנצע חתונה האבען\מאכען איז די בלומען ביים סעודה, אזוי אויך א טריפ וואס איז שוין ערווארטעט פופצען יאר זאל בעיקר זיך באציען צום קאקאש קעיק וואס מ'נעמט מיט, און נישט צום עצם קעיק, נאר צום טעמפעראטור ווען מ'שניידט די קעיק.

סיידענס אז איך פארשטיי נישט דער אמת'ער חשיבות פון קאקאש קעיק. איך האב נישט זוכה געווען טועם צו זיין פון דער רביצינ'ס קאקאש קעיק, וואס איז בארימט געווען אין דער גאנצע וועלט.

[דער גאלדענער אדלער]

העלא, ביזט אן אונגערישער??? אדער א ליטוואק, מ'קען נישט טאנצן אויף צוויי חתונת, די ליטאים האבן תעירה און חסידים קאקאש קעיק מיטן טישן, העכסטענס אין נעקסטען גילגול זאלסטו טשוזען צו געבוירן ווערן ביי א היימישער חסידישער משפחה[emoji1]

[ליטוואק פון בודאפעסט]

הייסט'ס איך האב טאקע נישט פארשטאנען. ב"ה פאר דעם.

[פליקער]

קאמאן, לאמיך נישט העינגען, פלצות אחזתני, און איך בין סטאק מיט שמעלקעס הייסע קאקאש און צילאזטע אייזקרים, צינד אן די קאר און פאר ווייטער, איידער איך פארליר זיך.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

ס'שוויגער האט געקאכט פיינע פיש מיט געפילטע אזוי אז שמעלקע זאל זיך שפירן היימיש ס'זאל האבן א גוטן נאכטעם דאס וויילן שבת אינדרויסן פון שטאט, דודי מיטן ווייב האבן נישט צו ליעב געקאכטע פיש מיט זאפט,  עניוועי שבת איז א מצוה צו מענג זיין דעם שבת מיט גוטע עסן "וואס מ'האט ליעב", ס'קומט צו גיין א גרויסע טאץ "סושי" מכל שבעת המינים, מיט רויע פיש, געקאכטע פיש, מיט  וועדזשעטעיבעלס, טעמפורא, רויע, וכדומה לכבוד שב"ק שיין דעקארירט, מיט ספעציעלע הולצערנע עס געצייג, אין דער עולם איז זיך מחי,

איך האב א גוט ווארט געהערט (געליינט) פון אן אדם גדול, ער פארציילט מיר נישט זיין נאמען, ממילא ווייס איך עס נישט, אבער א גרויסע מענטש זיכער. ער האט חוזק געמאכט פון די וואס גייען פון שוך באקס צום פיש באקס.
א מאדנע מעשה! א מענטש קויפט סושי, מסתמא ווייל ער גלייכט עס. נו נו, יעדער האט זיין טעם. מיט דער סושי קומען אזעלכע צוויי שטעקענעס (לכתחילה געבינדען צוזאמען, אבער מיט א שלעפ און א צי, וועט פון איינער צוויי, דער פארקערט פון מייחד זיין יחודים), און דערמיט איז אונזער חתן דינן מחליט צו עסען זיין סושי.
דער אמת איז אבער, ס'איז פיהל לייכטער צו נוצען א גאפעל, א לעפעל, די הענט, די פיס, יענעמ'ס הענט און זאגאר יענעמ'ס פיס, ווי צו נוצען די פארשאלטענע שטעקענעס. צום סוף נוצט מען טאקע די הענט (אדער פאלט עס אראפ אין דער קאר, ווי מ'עסט אזעלכע עסען אויפ'ן וועג אהיים, כידוע ליודעי דבר), אבער הייבען דארף מען אנהייבען מיט די שטעקענעס. פארוואס? ווייל אזוי איז דער יאפאנעזער מסורה. הייסט'ס פון א מסורה פון געפילטע פיש איז ער אריבער צו א מסורה פון שטעקענעס.
אין די זעלטענע געלעגענהייטען וואס איך האב געקויפט סושי, נעם איך אויך די שטעקענעס, אבער נישט אויף צו עסען. צומאל קומען זיי צו נוץ צו קראצען די רוקען, און צומאל איז עס א מתנה פאר די קינדער צו שפילען דערמיט (ביז זיי קלאפען איינער די צווייטען דערמיט, און דער מאמע נעמט עס אוועק מיט א בייזענעם בליק אויף מיר, כלומר "ווער האט דיר געבעטען אהיים ברענגען אזעלכע זאכען, און סתם אזוי, וואס דארפסטו קויפען עסען אין דער פרעמד? מיין געמאלענע פלייש מיט געבאקענע קארטפאעל איז דיר נישט גענוג?")

מה הועילו חכמים בתקנתם?

[דער גאלדענער אדלער]

ליטוואק: דו ביזט מתוק דבש. כ'פארשטיי אבער נישט ווי ס'קומט צו א ליטוואק וואס דרייט זיך א גאנצן טאג צווישען תעירהדיגע ווענט צו עבודת אכילת הסושי?? אולי קען זיין אז עטס האטס עס אויפגעפיקט ווען ענק האבן געוואנדערט אין יאפאן ביי די צווייטע וועלט מלחמה, און ס'שוין געבליבן א ליטווישע טראדישאן?

[וואלווי]

דער אמת איז אבער, ס'איז פיהל לייכטער צו נוצען א גאפעל, א לעפעל, די הענט, די פיס, יענעמ'ס הענט און זאגאר יענעמ'ס פיס, ווי צו נוצען די פארשאלטענע שטעקענעס. צום סוף נוצט מען טאקע די הענט (אדער פאלט עס אראפ אין דער קאר, ווי מ'עסט אזעלכע עסען אויפ'ן וועג אהיים, כידוע ליודעי דבר), אבער הייבען דארף מען אנהייבען מיט די שטעקענעס. פארוואס? ווייל אזוי איז דער יאפאנעזער מסורה. הייסט'ס פון א מסורה פון געפילטע פיש איז ער אריבער צו א מסורה פון שטעקענעס.
מה הועילו חכמים בתקנתם?

הוא מותיב הוא מפרק. די בעסטע בענעפיט פון די שטעקענעס איז ווען מ'עסט עס אין קאר. ווען די פארשאלטענע רייז וואס צופאלט סיי וויי אויב מ'ריקט זיך נישט שנעל גענוג פונ'ם טעצל ביז'ן פיסק נישט קיין חילוק צו צ'ניצט צען פינגערס אויף איין מאל ארום נעמענדיג דעם ראול כמין חומה עטסעך אייביג די רייזעלעך אריינפליעל צווישען די סיטס. דארט קומט די שטעקען צוניץ. ארויס צו קרייצען די רייזעלעך און עס איבערלאזען אויף די סענטער פון די ראג ווען מגייט צום קארוואש וועט עס די ראג וועקיום מעשין עס אויסזויגען.

[דער גאלדענער אדלער]

שמעלקע א פרייליכער טראגט צוריק זיין אלטע אפגעניצטע קאר צום דילער און גרייט זיך אויפצופיקען זיין שפאגל נייעם קאר.


שמעלקע האט געבעטען דעם דילער זיינעם אז ער וויל אליין גיין אויף פיקען זיין נייעם קאר, אזוי ארום קען זיין אז ער וועט קענען איינהאנדלען אפאר עקסטרעס פארן זעלבען פרייז. פארט אריין מיט זיין אלטן קאר אינעם גאראדזש, די חברה קומען עם אקעגען מיט מאשינדלעך, מאכן שבע בדיקות זיכער צו מאכן אז עווריטינג לוקס גאד, שמעלקע באקומט דעם אקעי. 


און יעצט שפאצירט ער אריין אינעם הערליכען שאו רום ווי ס'ווארט עם אפ זיין נייע קאר. ווי ביים פעטער אין וויינגארטן, שמעלקע קוקט זיך אים אויף אלע נייע קארס ס'גלאנצן אזוי שיין. שמעלקע פרובירט אויס וואס ער האט ליעב, און זעצט זיך אנידער מיטן סעילס רעפ. און האנדלט אפ אלע אפציעס מיט די פרייזן, און דער רעפ. פרובירט עם אריין צו ריקן אפער עקסטרעס פאר א געשוואלענעם פרייז און שמעלקע שטייטסעך לאט זיך נישט, איינע פון די זאכן וואס יענער פרובירט עם אריין צו ריקן איז אז די זיצן ווערן קאלט, אזוי אז ווען אין די זימער איז גוט הייס און די עירקאנדישן ארבייט אריין, ווערט נאר אפגעקילט פון פארנט אבער די קליידער פון הונטן פילט ווי ס'קאטש טעיפ פון ביידע זייטן, און מיט דעם אפציע פילט עס פיין אפגעקילט, און שמעלקע הייבט זיך אן צו צוכאפן דערצו און דער רעפ. זאגט עם אז ס'וועט קאסטן א איבעריגע הונדערט דאלאר א חודש, שמעלקע קוקט עם אן מיט בייזע בליקן און ווארפט עס קאטעגאריש אפ, נאפ. נאט עי דיעל!! מעיבי פאר פיפטין דאללארס א מאנט, באט נאט מאר, יענער האט עס נישט געוואלט אוועק פאר אזוי ביליג, און שמעלקע האט געמוזט נעמען דעם קאר אן דעם סיט קאלינג אפשען, ארלעידיגט מ'שרייבט אינטער, דיל געשלאסן. 


שמעלקע זעצט זיך אריין אינעם נייעם אויטא, שמעקט פון פיינע פרישע לעדער, מיט א פענסטער אויפן דאך, מ'עט קענען מאכן קידוש לבנה מיט א טראגעדיגע סוכה, און ווען מ'באגלייט דעם רבין קען מען זיך אויפשטעלן און ארויס קוקן פונעם פענסטער, און נאך אידישע זאכן.


שמעלקע קומט אהיים רופט ארויס ס'ווייב זאל קומען זעהן דעם נייעם שפילצייג,  שמעלקע ווייזט יעדען דיטעיל, זייער עקסיידעט, ס'ווייב וואונטשט אז מ'זאל גיין נאר אויף גוטע פלעצער און גוט אינדזשויען דעם קאר.


שמעלקע זאגט, אקעי אונז זענען רעדי צו פארן אויף דעם לאנג אפגעווארטעטן וואקאציע, לאמער אלעס איינפאקן, אנפילן אלע אייז באקסעס. מאכן זיכער אלע עסן איז איינגעפאקט הכל על מקומו יבא.. אלעס וואס דארף בלייבן קאלט גייט אריין אין אייז באקס, דע קאקאש קעיק, נאפאליאן, סענדוויטש קעיק. אלעס פארט אריין מיט די גרעסטע מאס פינקטלעכקייט סיסטעמאטיש ארגענאזירט יעדע רוד האט א דאטום ווען ס'פראדאצירט געווארן, אלע סענדוויטשעס, פלייש, מיט אלע גוטע זאכן, קיפערטן מיט אלע וועש און אלעס וואס מ'ברויך האבן.


נו האסטע אלעס איבערגעקוקט, פרעגט שמעלקע, זיכער צו מאכן אז מ'האט אלעס, ס'ווייב געט דעם אקעי, און מ'פארט.

מ'זעצט זיך אריין אין קאר, שמעלקע זיצט אויבן אן ביים רעדל ער האט זיך אויך איינגעהאנדעלט א בלויע ציינדעלע, ער קוקט אויס ווי א פילאט אינעם קאקפיט, ווייזט פארן ווייב יעדע קנעפל וואסי טוט, אלע קנעפלעך בליטשקענען, שמעלקע קוקט אויס העכסט צופרידן. זאגט אזוי פארן ווייב, געדענקסט ווען אינז זענען געווען קינדער, עפענען א פענסטער האט מען געדארפט דרייען און דרייען, אראפ ארויף, נאר פון עפענען אדער צומאכן א פענסטער האט מען געקענט אנווערן א פיר פינף הינדערט קאלאריעס, א גאנצען טשאק איי האט מען געקענט ארלעדיגן מיט איין אזא פענסטער, ווער רעדט שוין פון דרייען דעם רעדל, האט מען געקענט באקומען מייק טייסאן'ס האנד מוסקלען. נאך א וועג פון וויליאמסבורג ביז מאנדראו האט מען געקענט אנווערן דעם גאנצן שבתדיגע סעודה. אבער די היינטיגע מער מאדערענע סאפיסטיקירטע קארס איז אנאנדערע מעשה, א דריק מיטן שפיץ פינגער, די פענסטער איז אפן, קענסט נישט דעם וועג כ'על דיר ווייזן, אלעס איז צוגעשטעלט, אזוי גייט שמעלקע דורך מיטן ווייב יעדן דעטאל. און מ'פארט זיך אזוי געמיטלעך, וואס ביזטו אזוי צוגעלייגט פרעגט שמעלקע ס'ווייב, כ'מיין כ'האב עפעס פארגעסן, אוי זאג מיר נישט, זאגט שמעלקע א פארזארגטער, כ'האף ס'נישט קיין עסן, זאגט ס'ווייב ניין ס'נישט, ס'מיין מעיקאפ בעג, ס'צוואת רבי יהודה החסיד נישט  צוריק צו גיין, אויב ס'וואלט ווען געווען עסן, קען מען מייקל זיין אבער אויב א מעקאפ בעג, העט מען קויפן א נייע ביי מעיסיס. כ'האב מיך גראדע דערשראקן אז ס'נישט א קאקאש קעיק וכדומה.


שמעלקע האט זיכער געמאכט פארן אריין קומען אין קאר מיט צו נעמען א פיין שטיקל קאלטע קאקאש קעיק  זיך פשוט צו דענעהרען אויפן וועג, און פארן ווייב האט ער געזאגט אז ער דארף עס פשוט ווייל דע קעפין זאל עם האלטן וואך. שוין מ'האלט אין מיטן וועג אין שמעלקע גליסט זיך אן א טעימה קל, מ'וויל אפירנעמען דעם קאקאש קעיק אבער והילד איננו, מ'זוכט אהער מ'זוכט אהין אבער אן ערפאלג, אקעי מ'העט עס שוין באלד טרעפן, בארואיגט עם די ווייב. דערווייל עס אביסעל רייזקעיק מיט בעיבי קעראטס.


אזוי דרייווענדיג רעדט שמעלקע מיטן ווייב וואספארא גוטע דיל ער האט באקומען מיט דעם קאר, און ווי אזוי דער סוחר האט פרובירט מיט אלע כוחות אריין צו ריקן נאך אפאר אפציעס און כ'האב מיך נישט געלאזט, דו ווייזט אז כ'בין א געניטער סוחר מיר קען מען נישט איינרעדן באבקעס, און דע ווייב שאקעלט צו מיט א זיכערקייט. 

ער האט מיר פרובירט אריין צו ריקן  קאלטע זיצן פאר נאך הינדערט טולער א חודש, כ'האב עם געוויזן א תאינה גדולה, ווייזט וואס כ'על דיר זאגן רופט זיך שמעלקע אן צום ווייב, דע גוים זענען שוואכע סוחרים זיי ווייסן נישט ווי אזוי מ'מאכט ביזנעס, ווען ער געט עס מיר ווען פאר פופציג טולער וואלט איך עס ווען גענומען, נע און בכלל דע גוים זענען בהמות, נישט אומזיסט שטייט כי בשר חמורים בשרם, עם הדומה לחמור, קוק, אסאך מאל ווען כ'פאר דורך פיטער לוגער, שטייען דארט גוים און ווארטן אריינצוגיין אמאל א שעה אמאל מער, פארוואס פאר א שטיקל סטעיק וואס זייערע גויאשע קעפ רעדן זיך אן אס'נישטא בעסערס, וואס ווייסן זיי זאלן זיי נישט זיין אזוי איינגערעדט און פויל זאלן זיי אויסציען זייערע פוילע פיס און וואקן א צוויי גאסן ביז גאטליעב'ס און ס'וועט זיך פאר זיי אנטפלעקן א נייע וועלט, א פאסטראמע סענדוויטש, גרויס ווי דע לחם הפנים, ווען מ'בייסט אריין דערין פילט עס ווי די חזה ושוק, אוי כ'ווער הינגעריג זאגט שמעלקע נאר פון רעדן דערפון, און דע גוים שטייען אזוי אין די היצן און אין די קעלט פאר א שטיקל פלייש וואס קאסט אין די הימלען, און קען זיך פארשטעקן פאר א גאטליעב'ס פאסטראמע סענדוויטש. קוק זאגט ער ווייטער פארן ווייב, דע גוים האבן יארן לאנג פארוואלטעט אויף די לאטס ארום וויליאמסבורג די נארטס די סאוטס און גארנישט געטוהן דערמיט, געוואלט אויפשטעלן א גארבידזש ריסייקלינג, אינז אידן האבן זיך צאם גענומען צוזאם גערופן אנשים נשים וטף געמאכט פראטעסטן אין פארענט פון סיטי האל, געוויזען אינזערע מוסקלען און, מ'האמער געמאכט א יד אחת, מ'האמער אויפגעבויעט פיתום ורעמסס, א גרויסע קליינע מאנהעטען, הערליכע גלאזערנע בילדיונגס טייערע רענט, ממש א מחי', ווען ס'בלייבט ווען ביי דע גוים וואלט עס ווען געבליבן פיסט און וויסט. 

אזוי גייט שמעלקע אן מיט נאך און נאך מעשיות וואספארא בהמות דע גוים זענען, און דא האט שמעלקע א גוטן לאך, הא! דער גוי האט נישט געוואלט נאכלאזן דעם פרייז מיט דעם קאלטן סיט דער בהמה כאפט נישט אז ער האט מיר עס סייווי געגעבן אן די הונדערט דאלאר א חודש!!! קוק דו זעהסט דע קנעפל דא, וואס שטייט דא היי און אינטען שטייט לאו דאס מיינט הייס, און היי מיינט קאלט, ער האט געדריקט היי  און ער פילט טאקע שוין א גאנצע צייט ווי דע סיט איז עם פיין קאלט און ווי מער ער זיצט און דרייווט ווערט עס ווייניגער קאלט ווייל ס'אדזשאסט זיך מיטן קערפער פונעם מענטש, און ווען די מענטש ווערט קיל דערפון לאזט עס נאך אטאמאטיש.

שוין, גיי לערן מיט א גוי ברטנורא, עניוועי ס'טעות עכו"ם כ'דארף עס נישט צוריק געבען, כ'האב די קאלטע זיצן מיט די הונדערט טולער.

און דע זיצן האט פיינע לאמבאר, נאך קיינמאל נישט געהאט אזא באקוועמע קאר.


די קאר געט א פייף דאס מיינט נאך געז, אלעס האט א סיסטעם די לופט פון די רעדער א פינקטלעכע חשבון, די אויל, די געז, יעדעס מאל עפעס פייפט מיינט אז  מ'דארף קער נעמען, די קאר צופייפט זיך און אזא מין גאזאלין בילד קומט ארויף, שמעלקע טראכט נישט פאר לאנג ציט אריין אין א גאז שטאציאן, זאגט פארן ארבייטער, פילל-אפ, פרימיום פליז, קעש! טענקס. שמעלקע זאגט פארן ווייב אז ווילאנג דער ערל פילט אן העלעך ארויס גיין פון קאר שעפן אביסעל פרישע לופט און זיך סטרעטשען אביסעל, ווי נאר שמעלקע הייבט אן ארויסצוגיין הייבט ס'ווייב שיסט אויס אין א הילכיגען געלעכטער, שמעלקע! זאגט ס'ווייב די זעקל קאקאש קעיק קלעיבט אויף דיינע הויזן ווי א מאגאנאט אויף א פרידזשירעיטאר! רעד נישט קיין שטותים זאגט שמעלקע, אבער שמעלקע דרייט זיך צוריק צו וועגס און זעהט אז ס'ווייב רעדט שוין גארנישט קיין שטותים, ער הענגט דארט ווי א ווייזתא, שמעלקע פראבירט עס אראפ צו שלעפן, אבער ס'איז א בחינה פון משארותם צרורות בשמלותם, שמעלקע האפט אז זיין נייע הויזן איז נישט געווארן פארקלעבט פון די גוסטאש קאקאש קעיק. פון דעם פיינעם אייזיגן קאלטן קאקאש קעיק איז געווארן אן אויס ג'וועלגערטן פארשמירטע מצה טייגל וואסי מער אין א בחינה פון חמין במוצאי שבת, אבער מלוגמא קען מען אויף דעם נישט זאגן און זיכער נישט ומחבש לעצבותם. שמעלקע קוקט אריין אין דעם זעקל קאקאש קעיק מיט נעבעכדיגע בליקן און ס'ווייב זאגט עם מיט שוינעוודיגע רייד, כ'וועל פרובירן צו ראטעווען דעם רוד קאקאש קעיק פון אינטערגאנג, בארואיג דיך ס'ווארט אינז נאך א פיינעם וואקאציע, שמעלקע שטארקט זיך און קומט צוריק אריין אין קאר באצאלט פאר די גאזאלין און פארט צו  צום נענסטן קליידער סטאר צו קויפן א נייע הויזן דעם אלטע נייע דארפ גיין צום קלינערס ס'געווארן א חלק פון די קאקאש קעיק.


אזוי פארענדיג זאגט ער צום ווייב אז נאך אלע מעשיות זענען די גוים די זעלבע בהמות, ס'האטסעך גארנישט געטוישט, ווייל צאלן פאר קאלטע זיצן הונדערט טולער דארף מען זיין א בהמה, ווינטער ברויך מען עס נישט, זימער פאר דע פאר מאל וואס מ'פארט אויף וואקאציע,  קען מען קויפן אייז ביי יעדע געז שטאציאן און עס אראפ לייגן אויפן זיצער און אויך דינט עס פאר לאמבאר סופארט, זאגט עם ס'ווייב מיט א שמייכל, אדער קען מען אינטערלייגן פרויזען קאקאש קעיק, יא יא זאגט שמעלקע, טשעפע נאר.


אזוי פארט מען ווייטער, מ'האט נאך א לענגערע וועג צו פארן, שמעלקע זאגט פארן ווייב, אז זי קען זיך צולייגן אביסעל און ער וועט ווייטער דרייון, אבער ווי אזוי וועסטו דיך אויפהאלטן, פרעגט ס'ווייב, אה כ'וועל מיך פארקוקן דעם ימים נוראים'דיגע דאווענען, ס'קען זיין אז היי יאר וועט מען מיך צושיקן צום עמוד, ווייל איין יאר האט דער בעל תפילה גלייך נאכן שטילע שמו"ע אפגעטראגן און מ'האט געזוכט א בעל תפילה און נישט געקענט טרעפן און איינער איז צוגעגאנגן, און יענעמס דאווענען האט אויסגעזען ווי שמעלקעס קאלטע זיצן מיט די אויסגעגלאטע קאקאש קעיק, האט שמעלקע זיך מיישב געווען פון דאמאלטס אן, אז ער מוז זיך לערענען דעם נוסח פון די ימים נוראים דאווענען אויב מאכט זיך אז דער בעל תפילה טראגט אפ פאר סיי וועלעכע סיבה, זאל ער זיין קאמפס גרייט.  זאגט שמעלקע פארן ווייב אז יעצט איז די בעסטע צייט זיך פארצוקוקן ס'שטיל, רואיג, אקעי זאגט עם ס'ווייב,

שמעלקע הייבט אן, פארט אריין פון איין שטיקל צום צווייטן און ער דערזעהט זיך ביי ונתנה תוקף און אזוי דרייווט ער, ביי שנעלע ווערטער פארט ער שנעלער, ביי דע שטאטערע דרייווט ער שטייטער און אלל אוו עי סאדן ביי "וכחלום יעוף! בום! א שארט סטאפ און ער שרייט אויס ואתה הוא מלך קל חי וקים און בארואיגט זיך.

ס'ווייב וועקט זיך אויף אין שרעק, שמעלקע! וואס גייט פאר פרעגט זי מיט שרעק, און זעהט ווי שמעלקע איז רויט ווי א פאפריקע און שרייט הויך ואתה הוא מלך קל חי וקים! שמעלקע ענטפערט מיט א רואיגקייט אז אלץ איז ב"ה פיין ער האט זיך פארגעקוקט ונתנה תוקף און ער האט געפיעלט ווי די גאנצע בריאה ארבייט מיט מיט עם, ארויף, אראפ, שטייט ,שנעל, ס'ווייב זאגט עם אז זי מיינט אז ער זאל נישט פארקוקן זאכן וואס קענען צוברענגן אז ער זאל מאכן א שארטסטאפ.


יעצט גייט ער זיך פארקוקן וכול מאמינים, ער זאגט פארן ווייב, ער זוכט א שיינעם ניגןן וואס זאל אויפהאלטן דעם עולם, אז מ'זאל נישט איינדרימלען, ער טראכט אפשר דע ווישעווער שלום עליכם, נע זאגט ער ס'מאכט עם צו מיד און הינגעריג דע זעלבע איז מיטן כל מקדש, אפשר קה רבון אדער קה אכסוף,  נע דארט דרימעלט ער שוין, אא אפשר אשת חיל וואס מ'האט געזינגן ביים מצוה טאנץ פרעגט ס'ווייב, נע ס'מאכט מיך זייער אימאשענעל. חסל סידור פסח זאגט שמעלקע, ס'ברענגט מיר זייער גוטע מעמאריס מיט פאזעטיווע ענערגיע, שמעלקע טראכט צו זיך כ'זיץ מיר ווי א קעניג ביים סדר מ'פאקט שוין אראפ פון טיש אלעס ארבייט און שמעלקע זיצט אויבן אן ווי א קייזער, פיין אנגעגעסן האט אין זיך א בעקערי מיט א ליקער און א בוטשער אלעס אין איין געדערעם אריין געפאקט א גאנצע שולחן ערוך מיט שיעורים, סאם האו ברענגט עם עס זייער גוטע זכרונות. און אזוי הייבט ער אן צו פראקטיצירען, אבער דע ניגון איז נישט גענוג לאנג ווי וכול מאמינים און אזוי מישט ער אריין גלייך אן אנדערער ניגון און גלייך נאכדעם א הויכע פאל פון אן אנדערען ניגון און א נידריגן פאל פון א פערטע ניגון און אזוי איז ער געפארן אריין און ארויס, ביז ס'ווייב זאגט עם, כ'האף אז דו גייסט נישט זינגען דע ניגונים ווייל יעדער גייט לאכן פון דיר, מ'זינגט איין ניגון און מ'ציט עס אויס, הייבט אן שמעלקע צו לאכן, איין ניגון, מ'ציהט, ס'עפעס א שלשלת אדער א פזר, די שיינקייט פון א ניגון איז אז ווען מ'מישט אויס ניגונים, ס'איז א פאך פאר זיך, ווען האסטו ס'לעצטע מאל געפענט א טעיפ אדער א סי די און געזען דארט אלע טענקס וואס מ'געט פאר דע אלע וואס האבן געהאלפן מאכן די טעיפ, איינע פון זיי איז דע וואס מיקסן און דאס איז איינע פון מיינע ספעשאלטיעס, מ'נעמט צען ניגונים מ'מישט זיי אויס ווי אן הבדלה לעכט און ס'האלט אויף דעם עולם, איין ניגון שלאפט דער עולם.


עניוועי מ'קומט שוין אן אינעם האטעל,  א שיינעם פינעף שטערנדיגע האטעל, הערליכע לאבי מיט שיינע גרויסע הערליכע צימערען מ'פאקט אלעס אויס אבער שמעלקע איז צו שלעפעריק פונעם דרייוון מ'פאקט אלעס אויס, מ'כאפט עפעס אין מויל, מעריב, קריאת שמע שאווער און אין בעט אריין, מארגן העט מען זיך שוין אפגעבן מיט אלע גוטע זאכן פונעם האטעל. א גוטע נאכט

[וואלווי]

ראביי אדלער, די גאלדענע קייט וואס די שפינסט דא הייבט שוין אן צו ווערען צו גוט, אפשר איז צייט עס צו געבן אן אפיציעלע טייטל, אדער משפחה נעמען.
איך זע מיך דערציילען פאר מיינע אייניקלעך יארן דאון דע ראוד אז איך געדענק נאך ווי די קלעסיק האט זיך אנגעהויבען אזוי פרימיטיוו אין עפעס א יודישע פארום.

[דער גאלדענער אדלער]

שמעלקע שטייט אויף פרי מיט א פרישקייט, גרייט זיך צו גיין דאווענען, זיבן אזייגער מנין, קיין מקוה אינישטא אונעם פינף שטערנדיגע האטעל אבער מיט געשלעפט פון דערהיים למען השעם א גרויסן לעוואר, צו קענען כאטשיג א גיס טוהן תשעה קבין, כאפט א פיינעם הייסן סטארבאקס און גייט דאווענען.



 קומט אן אין שול עפעס אן אמעריקאנע מנין מיט צוויי פענער, אן אמעריקאנער, נאך אויסצום האלטן,  און אן איזראעלישע, נאפ! זאגט שמעלקע דעס איז זיכער נישט קיין ארטאדאקסישער שול, שמעלקע זעהט אבער אז אויפן געוועב שטייט קלאר אז דאס איז ארטאדאקס,  ווי אזוי דע צוויי זאכן גייען צוזאמען ווייסט איין גאט. שמעלקע שטעלט אפ איינעם פון די מתפללים  און גוט עם א פרעג, איז דיס ען ארטאדאקס סינעגאג? ענטפערט עם יענער מיט אזא ווינדער, אפקארס! דא יו טינק ווי אר נאט דזשוס?? אפקארס ווי אר, ווי אר נאט האסידיק, דעטס אלל, ענטפערט עם שמעלקע, ביקאס איי סי ען איזראעילי פלעג, ענד?? פרעגט יענער צוריק, אזוי איז געגאנגן אהין אום צוריק ביז מ'האט זיך געשטעלט דאווענען. שמעלקע באטראכט אלע מתפללים דארט, דער מיטן געלען העמד, און יענער מיטן גרינעם הויזן, דער אנדערער וואקט אריין מיט א קעעפ אויפן קאפ, ער זעהט ווי שמעלקע קוקט אזוי שטארק זאגט ער עם אז דאס איז ספעשל פארן דאווענען אלץ היכון, ברימט זיך שמעלקע אינטער, היכון! גיי מיט א נארמאלער שטאפן הוט. דער בעל תפילה א מגולח, גייט צו צום עמוד און נעמט זיך דאווענען, זיין אקצענט, ווי דער פרעזידענט פון אמעריקא. ס'קומט צו קדיש יתום הערט מען א לעידי פון ווייבער שול זאגן קדיש, דא טאנצט שוין שמעלקע ארויס פון די כלים. 



 נאכן דאווענען האט מען געגעבן א פיינעם ברעקפעסט, און שמעלקע האט איגאנצן פארגעסן פונעם פאאן, פונעם לעידי קדיש, פון אלע קאלירטע קליידער, יעלא קעעפס מיט גרויסע טשאפעס, געשמועסט געשמאק מיטן עולם,  שוין געוואלט וויסן ווען מ'דאווענט מנחה, אפשר וועלען זיי געבן א גוטן נאכטמאל אויך.


שמעלקע אויפן וועג צוריק צום האטעל, באמערקט ער אפאר פיינע רעסטוראנטן, מילעכיגע, פליישיגע, מיט אידישע ווערטער דערויף, אבער ווייטער מיט איזראעעלישע צימבאלן דערנעבן, אבער אזוי טראכטנדיג דערמאנט ער זיך אז אין שול איז אויך געווען אזא פאאן און למעשה האט זיך עס זייער פיין אויסגעשטעלט, זאגט ער צו זיך אז ס'קען גאר זיין אז ווי ס'דא אזא סימבאל מיינט גאר אז ס'איז יא גוט, פארשרייבט די אדרעסען זאל זיין גרייט פאר שפעטער.



שמעלקע פיקט אויף א פיינעם הייסן סטארבאקס פארן ווייב, קומט אריין אין צימער מיט איין שמחה אז ער האט שוין געטראפן אפאר פיינע רעסטוראנטן, און ער מיינט אז ס'כדאי דא צו פארברענגן פאר די נעקסטע פאר טאג. אריינגעשטעקט אינעם טיר ווארט שוין אפ א פרישן ניוז פעיפיר פונעם היינטיגן טאג, שמעלקע עפענט עס אויף ווי א פרא, ליינט א שטיקל דא א שטיקל דארט, ברימט זיך אינטער א קאמענט דא, א קאמענט דארט. און מיטן טאנצט שמעלקע אויף, און  דערמאנט זיך אז ווען ער איז אריין געקומען אינעם האטעל צימער גלייך ביים אנקומען האט ער נישט צוגעדעקט דעם טמנא כלי!



יאגט אריין און ס'כסא מיט איין אטעם, כאפט ארויס דעם גרעסטן סייז האנטעך, און ווארפט עס ארויף אופן טמנעם כלי, און ברימט זיך אינטער אן אווי אוואס הטומאה!! נעמט א געהענגל גרינע (משום מעשה שהי') באנאנאס, ווארפט עס ארויף אופן האנטעך, ס'זאל הויערען דארט אזוי ווי בלעם אויפן אייזל, ער ברימט זיך אינטער,  אויף א טראדישן טאר מען נישט אויפגעבן.



שמעלקע זעצט זיך אנידער, אויפן פאטעל מיט א פיינעם סטארבאקס קאפי אין איין האנט, און מיט א חק אינעם אנדערן האנט, און קען קוים ווארטן דע טמאנע כלי זאל בטעות אנהויבן ארבייטן, איין אויג האלט ער אויפן חק די צווייטע אויפן טמאנעם כלי, אבער דער באשעפער מאכט זיך נישט וויסענדיג, שמעלקע גייט דורך גאר נאענט צום כלי אפשר וועט די האנטוך אראפ פאלן, אבער דער הארטנעקיגער כלי זאגט לא מיט אן אלף. ס'ווייב זיינע פיעלט ווי שמעלקע חלש'ט צו זעהן וואס טוט זיך אויפן וועלט, כ'קען עס אנצינדען אז דו ווילסט, זאגט די ווייב,  א האלבער פארשעמטער שמעלקע שרייט אויס אה! ח"ו! כ'האב נאר געוואלט זעהן אויב ס'דע זעלבע ווי די אמאליגע כלים.



ער דערציילט איר אז ווען ער איז געווען א קינד, פלעגט זיין א טעלעוויזשיען סטאר אויף לי עוו. קעגן איבער גאלדשטיין'ס פיצא סטאר און ער האט געוואוינט נישט ווייט פון דארט, און ווען די קינדער פלעגן זיך שפילן דארט, פלעגט ער אייביג אריין גיין דארט קוקן. איינמאל האט זיין ברידער יוסל עם געפאקט דארט ווי ער איז פארגאפט אין איינע פון די כלים, האט עם יוסל אנגעשייגעצט, און נאכדעם וואס יוסל האט עם פאריאגט פון דארט, איז יוסל געבליבן חלומען דערויף, האט ער פארגעהאלטן יוסלן, האט ער עם גענטפערט אז א טאטע מעג. נו, זאגט עם דע ווייב ביזטאך אויך שוין א טאטע און באלד א זיידע, ביזט גערעכט, זאגט ער פארן ווייב, און דע קינדער זענען דאך אויך נישט דא מאמענטאל, וואס ווען זיי זענען ווען דא וואלט עס געווען אן אווי אוואס הטומאה, אבער פאר טאטעס איז ניטאמאל קיין רביעי בקודש, און ס'אפילו מותר לכתחילה.



שמעלקע זאגט פארן ווייב אז לעולם האט ער געוואלט לערנען יעצט חק, נאר אזוי ווי ער זעהט א זי וויל אזוי שטארק קוקן העט ער איר לאזן, און ער וועט זיצן דארט א קעגן איבער, און ווען ס'דא עפעס א גוטס, זאל זי עם מודיע זיין, ווייל ער גייט נישט קוקן אויף אלע שטותים. שמעלקע זאגט אן פארן ווייב, אויב די קינדער קאלן אריין פון קעמפ, זאלן זיי ח"ו נישט ארויסהערן גארנישט פון די כלי, זי זאל ארויסגיין רעדן אין די האלוועי.



שמעלקע פארלאזט זיך נישט אויפן ווייב, מצוה בו יותר מבשלוחו, יעדע פאר סעקונדעס קוקט ער ארויס פונעם חק, און מיטאמאל זעהט ער אן אדווערטייזמענט פון גוט שטיקל ריפ סטעיק ווי ס'זינגט אויפן גריל,  דער ביין זעהט אויס ווי די אילו של יצחק און א פיינע רויטע וויין גיסט זיך אריין אין א גלעזעל, ער ווערט אויסער זיך ניטאמאל שפירענדיג ווי דע חק פאלט ארויס פון זיינע הענט ר'הייבט אן שוויצען, זיינע קניען הייבן אן קלאפן דא לדא נקשן, און אט ווען ער מיינט אז ר'גייט אריין בייסן, הייבן אן די קינדער אריינצורופן, ערשטע פאון קאלל, העלא מאמי, יענקי האט מיך אריין געשטופט אין סווימינג פול און געלאכט, שמעלקע ווינקט זי זאל ארויסגיין פון רום, אבער זי איז פארטוהן אינעם פאון קאלל, ער פאכעט מיט די הענט אבער זי כאפט נישט וואס ער קאפעט, זי לייגט משי אויף ספיקער, און משי פרעגט מאמי וואסי דע נויז וואס איך הער?? שמעלקע ווערט רויט, כאפט דעם רימאוט, הייבט אן שאקלען די נענועים דערמיט, דע וואליום ווערט נאר העכער און לאזט נישט נאך, משי לאזט אויך נישט נאך, אבער מאמי וואסי דע נויז?? איינער האלט א דרשה דארט אין דע האטעל?? פיינעלי איז ס'ווייב ארויס אין האלוועי, פערטיג מיט משי. ס'ווייב קומט צוריק מ'זעצט זיך צוריק אראפ שמעלקע זאגט איר אז ווען דו וואלסט ווען גלייך ארויסגעגאנגן אין האלל וואלט ער ווען געקענט מיט בייסן מיט די רופ סטעיק,  ממש א צער בעלי חיים!

שמעלקע האלט דעם רימאוט מיינענדיג אז ס'איז דע חק, קוקט ארויס פאר נאך געשמאקע אדווערטייזמענטס אלל אוו עי סאדן א סעווען לעיער!! שמעלקע א הינגעריגער זאגט פארן ווייב, ער פארשטייט נישט פארוואס מ' האט געפירט אזא מלחמה קעגן דעם טמאנעם כלי.



מער אכילה אדווערטייזמענט פליסען אריין, שמעלקע'ס אפעטיט הויבט אן ארויף צו פארן, ער רופט זיך אן פארן ווייב, אקעי ס'נישט קיין תכלית אפצוזיצן דא און בטל'נן די טייערע וואקאציע צייט מיט דע שטותים, מ'דארף טוהן צו דערזאך, אומר ושותה, אריין אין קאר..



שטעלט אן דעם נאוויגאציע צום פליישיגן רעסטוראנט און זאגט פארן ווייב, כ'מיין אז ס'צייט ארויסצוגיין עסן אביסעל, נישט קיין גרויסע זאכן ס'נאך פארט עלף אזייגער אינדערפרי, ס'אבער א פליישיגע רעסטוראנט זאגט עם ס'ווייב, ר'וויל נאר גיין געבן א קוק ווי אזוי ס'קוקט אויס פון אינווענדיג, אבער ס'ווייב זאגט עם אז דו גייסט יעצט אריין, וועסטו נישט אזוי שנעל ארויסקומען פון דארט, ס'נאך עלעווע אינדערפרי, לאמיר ענדערש גיין צו א מילעכיגע פלאץ. 



שמעלקע גייט נאכן ווייב זייער אומגערן, זעצט זיך אריין אין א מילעכיגן רעסטוראנט, אבער שמעלקע האט א פראבלעם מיטן הכשר, די בענקלעך זענען צו הארט, ס'זייער הייס, די גערוך פון די הייסע טשיס דערשטיקט עם ממש, דער וועיטער איז א טינקעל הויטיגער, די טישן קוקן נישט אויס ריין, דער וואס שטייט ביים רעדזיסטער הערט נישט אויף צו מאכן האפטשאס, דער טיש ווי ער זיצט שטייט נישט גראד ס'האלטסעך און איין שאקלען, די השגחה אינישט גענוג היימיש, ס'ווייב זיינער האט זיך נישט געלאזט פון עם, זי האט געוויסט אויב גייט מען ארויס פון דארט, לאנדעט מען אינעם פליישיגן רעסטוראנט און זי איז נאך נישט רעדי אריין צו שטיפן קיען אין מאגן עלעוו אזייגער אינדערפרי. 



ס'ווייב באשטעלט אזא מין סאני סייד פיצא, ווי שמעלקע האט אזוי בדיעבדיגערהייט אנטייל גענונעמען, נאכן אויף עסן כמעט ס'גאנצע מיט מלא קרעכצן מאכט ער אזוי מיט האנט, נע! דעס הייסט א פיצא! בערל קליין'ס איז סאך בעסער פון דעם, פאר דעם האט מען געקענט בלייבן אין האטעל לערנען חק,  נו אקעי עס אויף און לאמער גיין, ס'ווערט שפעט.



נא ווי גיימער יעצט? אפשר גיימער צוריק צום האטעל, כ'האב נאך נישט טועם געווען פון דיין קאקאש קעיק היינט, שמעלקע ציילט שוין די שעות קוקט יעדע שטיק צייט אויפן זייגער, נו מתי גיימער שוין עסן א נארמאלע אכילה כדי שביעה. פיינעלי אישוין צוויי אזייגער נאכמיטאג, ס'מאגן איז העכסט גרייט מקבל פנים צו זיין דעם פר בן בקר לעולה.


 

דרייווט צו מיט א שמחה צו דעם פליישיגן רעסטוראנט, און איז מסביר פארן ווייב אז בעצם פארלאזט ער זיך נישט אויפן הכשר ווייל ממה נפשך, איז ער א היימישע איד, קען מען זיך פארלאזן אויף עם אפילו אהנע הכשר, אזוי ווי מ'פירטסעך ביינונז היימישע אידן.

 אין וויליאמסבורג האט עפעס יעדע עסן געשעפט א הכשר, נאר וואס דען מ'פארלאטזעך אויפן היימישען איד.  איז ער ווייטער נישט קיין היימישער, וואס טויג א הכשר? קען מען עם דען טראסטען? איז אזוי, זאגט ער פארן ווייב, פירות און וועדזעטעיבעלס קומט פון א בוים, ממש פון גאט אליין, און וועגן דעם מעסער, אימען נישט חושש אז ער האט עס געניצט פאר מילך אדער פאר חזיר פלייש ווייל אויף אזויפיל איז ער באגלייבט, ווייטער זאלץ קומט פון ים, ספייסעס קומט אויך פון בוים, פיש קומט פון ים, וואסער פון סינק, איז די איינציגסטע שאלה קען זיין, איז נאר דע פלייש, פון וועלעכע שלאכט הויז קומט עס, ס'קען נאר קומען פון 82 אדער עלליס, דע אנדערע זענען אומבאקאנט, איז אויב קויפט דער באלעבוס ביי זיי זעמער געהאלפן אפילו ער קויפט נישט אלעס דארט, ווייל למעשה איז עס רוב.


 

שמעלקע קומט אריין א פריילעכער אינעם רעסטוראנט, רופט אויס א פריינטליכע העלא, 

דערקענט אפאר חברה פונעם מנין, דער מגולח וואס האט געדאווענט פארן עמוד איז גאר דער באלעבוס, יענער געט עם א פרענדלי העלא, סוי מר. האו'ס יור וועיקעישן קאמינג עלאנג? בארוך האשעם, נייס. דא יו העוו רעזערוועישאנ'ס? נאפ! דא איי ניד טו ריזערוו ביפאר?? אפקארס!! איטס עי ווערי ביזי רעסטוראנט, שוין ס'ווערט מיר גוט! וואס טועך יעצט כ'בין שוין אזוי אנגערייצט, כ'פיעל ווי די קיה איז צווישען מיינע ציינער.


שמעלקע זאגט עם איים קאמינג אלל דע וועי פראם ניו יארק, ענד דאנט וואנע גא בעק וויטאוט אינדזויאינג  עי וועל דאן סטעיק.

סוי פליז מעיק שור טו געט מי טו סיטס, ענד אפקארס איי עם גאננע סענד מאר פרענדס טו יו.דער באלעבוס לאטסעך איינרעדן פון דעם שמעלקע, ער אליין איז געווארן אנגערייצט פון א גוט שטיקל סטעיק, הערענדיג ווי דזשוסי שמעלקע לייגט עס אראפ.



שמעלקע קוקט זיך אום אויף די אלע שאוקעיסעס מיט פלייש וואס ליגן ארום, ער ווערט מער און מער עקסיידעט, ער זעהט גרויסע שטיקלעך ריפ סטעיק, יעדע איינס אזוי גרויס ווי  זיין ברודער יוסל 'ס פלאטשיגע ביבער הוט, ליגט אזוי שיין אנגעלאהנט איינס אויפן צווייטן. און אנאנדערע טאץ ליגט שארט ריבס אויסגעלייגט ווי חצי אריח על חצי לבינה.  ספער ריפס ווי קליינע מזוזות האלטערס, אלעס ליגט אזוי שיין אויסגעלייגט ווי אין א דזשולערי סטאר, הערליך! שמעלקע טוט צו דערזאך, ר'גייט אינוועסטיגעיטן פון וואנעט דע פלייש קומט.


 

גייט צו צום מענעדזשער, עקסקיוזמי סור, ווער איז דע מיעט קאמינג פראם, דיפענדס וויטש וואנס, אלל אן דע טאפ שעלוו אר פראם קאוס, דע באדדעם וואנס אר פראם שיפ, גאוטס אר לעמב, א מין שוטה דער! כ'האב דען געפרעגט פון וועלכע בהמה דאס איז??? ער אליין איז א קיה!! איים עסקינג יו ווער דוד יו ביי דע מיעט? אה סארי, אין עי מיעט פראסעסינג פלענט, שכוח, דער אקס איינער, וואס? כ'האב געמיינט אז ער קויפט עס ביי זיפער האספיטאל??? וואטס דע נעים אוו דע קאמפאני יור בייאינג איט פראם, אקעי, לעט מי טשעק. 


א האלב נערוועזער זעצט זיך שמעלקע אנידער, האפענדיג אז ר'וועט הערן אז געוויסע פלייש קומט פון עללי אפילו נישט אלע, פאלט עס אינטער "רוב" שמעלקע רופט אן זיין נאכט חברותא, און פרעגט יענעם וועגן עפעס א סוגיא וואס זיי האבן געלערענט כל דפרוץ מרובה פרוץ, דער חברותא ווייסט נישט וואס דער שמעלקע וויל פונעם האבן, סתם אינמיטן א זימער טאג פון די ווייטע אמעריקא,  כל דפרוץ, שמעלקע וואסי געשען מיט דיר?שמעלקע ענטפערט, ער וויל פשוט חזר'ן אבער דער חברותא קען שמעלקענן גוט, ר'זאגט עם מ'האמער געלערנט מערערע סוגיא'ס, פרוץ מרובה על העומד, הואיל,תוך, וכו' וכו' ער פרובירט ארויס צו באקומען אבער דער שמעלקע האלטסעך ביי זייניגס, כ'פרעג דיך וועגן כל דפרוץ, ענטפער וועגן דעם! שמעלקע, ס'אבער נישטא אזא סוגיא, כ'ווייס נישט וואס דו רעדסט, טענהנן די צוויי אהין און צוריק, ביז דער האט געכאפט אז ר'מיינט כל דפריש מרובא פריש, שוין שמעלקע א צופרידענער לייגט אראפ דעם טעלעפאון, און מאכט באזיך אזא חשבון אז אפילו אויב א קליינע חלק קומט פון עללי איז אויך גוט, ווייל למעשה פון  עללי מיט עיטי טו ווערן פארקויפט "רוב" פלייש און די אנדערע קאמפאניס פארקויפן זייער ווייניג און געסעטלט. 



שמעלקע נעמט ארויס זיין תהילים און נעמט זיך זאגן מיט אן ערענסקייט, בעטענדיג אז די פלייש זאל האבן געקומען פון דארט, ער זאגט צו א גוטן פרישטאג לעילוי נשמת ר'ישעילע קערעסטירער'ס יארצייט אויך פאר ראדישיץ, אבי דער ענטפער זאל זיין עללי.

אין מיטן אזוי דע תהילים דערמאנט ער זיך אויך וועגן עפעס א שחיטה מיטאכאס וואס זיין רב האט עפעס גדרשנ'ט יעצט פארן זימער, אז מ'זאל פראבירן מקפיד צו זיין, אקעי ר'וועט שוין פרעגן דעם מענעדזשער ווען ר'וועט קומען מבשר זיין דעם גוטע בשורה.



דער מענעדזשער קומט צו גיין אז ר'האט געטראפן אפאר אלטע שטויביגע אינוואויסעס פון עללי'ס פראסעסינג, ותאורנה עיניו, שמעלקע האט אויף געלעבט מיט א שמייכל. 

נאך איין דאגה האט ער אויב ס'איז יענע שחיטה מיטאכאס, ר'פרעגט אן ביים באלעבוס, אבער דער ווייסט נישט וואס שמעלקע וויל, מיטאכאס??? קיינמאל נישט געהערט דערפון. שמעלקע טענה'ט מיט עם ביזט דאך אין פלייש ביזנעס!! אבער יענער האלט זיך ביי זיינס, אפשר זאגסטו עס נישט גוט, ניין ער האלט זיך ביי זייניגס, זיין רב האט געדארשנט דערפון ס'זיכער שחיטה מיטאכאס!! נישט קיין ספק. 



ער גייט ארום פרעגן נאך חברה וואס זענען אריין געקומען אכל'נן, אבער קיינער האט נישט קיין אהנונג וואס דער וויל. רופט אן זיין רב, אבער ר'נישט צום געפונען, זיין ברודער יוסל וואלט זיכער געוואוסט, אבער ח"ו ער זאל אפילו האבן צל של ספק וואס דא גייט פאר, דעם חברותא וויל ער זיכער נישט פרעגן דער עט נאך צאמשטעלן איינס מיט איינס. דער באלעבוס מיטן מענעדזער ווערן אנגעצויגן, שמעלקע האט שוין איבערגעדרייט דעם האלבן רעסטוראנט, קודם מיטן פלייש און יעצט מיטן מיטאכאס, זיי קומען צו צונעם, אינאף איז אינאף!! יו דאנט העוו טו איט היר איף יור נאט העפי וויט די כשרות סטענדערטס, איטס אקעי, באט פליז מעיק אפ יור מיינד יעס אר נא, שמעלקע רעגט זיך אויף, דער רב דרשנט זיך אפ דארט מיט זיינע חומרות, מיר מאכט ער נסיונות און יאגט אפ אויף וואקאציע און יעצט ווען כ'דארף עם האבן איז ער נישט צום באקומען, ס'גוט געווען ביז יעצט אהנע דעם מיטאכאס און פערטיג! וואס דארף ער זיין פרומער פון זיין טאטע. זאגט פארן ווייב לאמער זיך אראפזעצן עסן א פיינעם לאנטש און דעטס איט.



שמעלקע מיטן ווייב באקומען א טישל, וועיטער ברענגט צו א גרויסע בוך געבינדן אין כמו לעדער, גרויס ווי דע לוחות, קוקט אויס ווי די אמעריקאנער קאנסיטוציע, עפענט עס אויף, שמעלקע שמייכלט א צופרידענער, ממש ווי די עשרת הדיברות אזא שיינע מעניו, אינזערע רעטוראנטס מעגן זיך לערנען. הייבט אן צו ליינען, דע נעמען, ריפ אה-לא דאס און ריפ אה-לא יענץ,  כ'פארשטיי נישט וואס פעהלט אויס דע אללא סאונד ווי אראביש, וואסא נפקא מיני', ס'גוט, אל תסתכל בקנקן אלא במה שיש בו.



רופט צו דעם וועיטער, פרעגט עם, וואט סטעיק דו יו העוו? באט איט העס טו בי דשזוסי, דע וועיטער שמירט עם אן א רופ סטעיק,  ווייזט עם אן אויף די מעניו,  און לייגט צו אז דאס איז פון די בעסטע סטעיקס וואס זיי האבן, טאקע טייער אבער דעלישעס, שמעלקע ווארענט עם, ס'זאל זיין וועל דאן אזוינס וואס דע רעבע האט ליעב געהאט, ענד פליז נא סוויט סאסעס דזשאסט פיור סטעיק. ענד וואט פאר סייד דיש? מעיבי סאם נייס בורגער פראם דע גרילל,  באט יור עלאוד פאר טו סייד דישעס, אקעי, מעיבי סאם קריספי פריי'ס. אקעי, איט וויל טעיק פיפטין מינוטס טו פריפער.


 שמעלקע קען שוין קוים ווארטן פאר זיין פיינעם לאנטש, פלייש פאר מעין דיש, פלייש פאר סייד דיש, אפשר גאר פלייש פאר דיזערט אויך פשיהאאא. דער וועיטער אפערט עם אליין אויס צו וועהלן א שטיק בשר צו זיין געשמאק, נאכן אריינלייגען שטארקע קאנצענטראטציע, איז דערוועהלט געווארן א שיינע שטיק, וואס פאסט מער פאר עוג מלך הבשן צו עסן. שמעלקע ווארט אויס מיט געדולד. און אט זעהט ער ווי דער וועיטער קומט צו גיין אין זיין ריכטונג, מיט א גרויסע שטיק בשר, ס'הארץ הייבט עם צו גאלאפירן מיט א שנעלקייט, ער הייבט אן שוויצען, אט אט, און אן אנטוישטער זעהט ער ווי ס'גייט פארן שכן. אזוי האט ער געהאט אפאר פאלס אלארעמס, אבער ער האט זיך בארואיגט אז זיין רבי אין חדר פלעגט אייביג זאגן אז א גוטע זאך קומט אן שווער.


 נאך לאנגע שווערע שוויציגע מינוטן, קומט שוין דער וועיטער צו גיין מיט א ברייטן שמייכל טאקע צו שמעלקע אליין, אזא מראה נורא נאך קיינמאל פריער נישט געזען א ריזיגע שטיקל בשר, ס'האט אן אחוריים ותוך ובית הצביטה, ס'קוקט אויס ווי דע אשפר אחד, אן אחד מששה בפר. דער וועיטער ווייזט עם נאך אז דאס איז אפגעמאסטן פאר צוויי מיט א האלב אינטשעס שיעורי חזו"א, און דע ביין וואס פארט ארויס פונעם זייט און דרייט זיך אזוי איין ווי א שופר. און דאס קומט נישט סערווירט סתם אין א טריקענעם ווייסן טעלער וואס אפאר ארימע כינעזער שטעלן צאם אינעם ווייטן כינע. ס'ווערט סערווירט אויף א ספעשעל הולצערנע כמו טישל ס'קוקט אויס ווי די מזבח פון די פליישמאן'ס מיניטשורס, צוזאמען מיט דעם קליינעם מזבח'ל קומט מיט א מאכלת אהנע פגימות מיט א גרויסן מזלג, די בשר קומט אריין ווען ס'ציזלט נאך, הייס, מיט שווארצע שורות דערויף, לויפן דורך אויף א שתי וערב ריכטונג. שמעלקע קוקט עס אן מיט א שטארקע עיון פון די נאענט, און זיינע ברילן ווערן פארהויכט,  פאר דער וועיטער וואקט אוועק, וואונטשט ער עם אן א בתיאבון.



 שמעלקע טוט זיך אויס דע הוט און רעקל אויך דעם וועסט, שפרייט אויס א סערוועטל אויף זיינע דיכטלעך, ווייל אויב גייט ער זיך פארשמירן זיינע הויזן עט ער מוזן קויפן א דריטע הויזן, (איינס שוין פארשמירט פון קאלטע הייסע קאקאש קעיק.) עפענט אויף דעם פאסיק כמבואר בש"ע. און יעצט הויבט זיך אן די ריכטיגע ארבייט, פון וועלעכע זייט הייבט מען אן, וואו שניידט מען ערשט אריין, שמעלקע האט אפגעמאכט אז מ'איז נישט משנה פון קיין טראדישן מ'הייבט אן ערשט ארום און ארום און אזוי קומט מען נענטער צום ביין, און ווען מ'האלט שוין ביים ביין,  הייבט מען עס אויף ווי א קאקעריץ און מ'בייסט ארום ביז דער ביין ווערט ווי אן אויסגעקייטע לאליפאפ, און פערטיג. 



נאכן מאכן דעם בלופרינט מיט אלע הכנות, אין א גוטע שעה הויבט זיך עס אן, יעדע פאר מינוט הערט מען נאר אן אויסדריק ווי, פיינע נייעס! אדער ס'דאך מורעדיג. און מיטן ווען זיין אפעטיט איז שוין געווען צום קלימאקס, הויך פונקט, קומט איינער צו גיין אז ס'גייט זיין א מנין מנחה און ער איז דער ניינטער. קודם האט שמעלקע בכלל נישט געהערט אז יענער רעדט צו עם בכלל,  אבער ווען יענער האט נישט נאכגעלאזט און געמאכט האווייעס מיט די האנט, האט שמעלקע אן אויפגערעגטער, געפרעגט וואס פינקטלעך ווילסטו דא, כ'פארשטיי נישט רעגט זיך שמעלקע איך בין די ניינטער, גיי שאף א צענטער און נאכדעם קום צוריק, א מין אמעריקאנאר קאפ, א הויז בויעסטו אויך פון אויבן אראפ! שוין שמעלקע פארט צוריק אריין אין די עולמות העליונים, און ס'בויעט זיך צוריק אויף דעם אפעטיט, און דא קומט אן א ברסלב'ר מיט א זאק קינטערייסים, צעדאקע צעדאקע, שמעלקע האט עם איגנארירט אבער דער האט נישט גיין געלאזט, אזוי אריין שטיפענדיג אפאר תיקון כלוליס צווישען זיין סערוועטל און הויזן, שמעלקע אטעמט אפ.



און דער פון פריער איז שוין ווייטער דא, אבער דאס מאל מיט פינף פרישע מענטשן, ווינקענדיג אז דאס מאל איז ער דער צענטער, אבער שמעלקע מאכט זיך נישט וויסענדיג פון עם, זיי נעמען זיך מסביר פארן ווייב אז אויב שמעלקע קומט נישט יעצט וועט צופאלן די מנין. דע ווייב בעיט עם ער זאל גיין, אבער ער טענה'ט אז דאס גאנצע מנין באשטייט פון אפאר קורצע הויזן מיט קליינע קאפעלעך, וויל ער נישט מיט דאווענען מיט זיי, ס'ווייב זאגט עם, זייט ווען שטערט דיך קורצע הויזן, דיין רבי גייט אויך מיט קורצע הויזן! אבער דער עסט ווייטער. הכלל זיי האבן אריין געמישט דעם באלעבוס, און דער האט עם צוגעזאגט א פיינעם דיזערט פאר אומזיסט, דאן האט זיך שמעלקע געשטעלט מנחה'נן.



שמעלקע ווערט נערווירט פון זייער אקצענט, לייגן אראפ א שמו"ע לאנג ווי משנה תורה, שוין פיינעלי, האלט שוין ביי שים שלום, מ'ענדיגט שוין אט אט, און תחנון! יוש דע חברה זינדיגן אזוי סאך, וואסי דע תחנון געזאגעכטס, האט שוין אט געהאלטן ביים אויסנוגן דעם ביין, און האבן נישט געקענט אויסווארטן דע פינף מינוט, יא יא זאלן זיי טאקע זאגן תחנון. אקעי, מ'האלט שוין ביי עלינו, אבער דער אמעריקאנער מגולח, אינישט צופרידן, ער מוז נאך זאגן אל תירא שטייטערהייט מלה במלה, פתאום און שמעלקע האט שוין אריין געדרייט דעם גארטל מיטן אגודל-זרת פאטענט, מיט איין פיס אריין צוריק אין רעסטוראנט דערמאנט זיך א ספרדי צו צילייגן נאך איין קדיש, און הייבט אן מיט פרישקייט יטגאדאל ויטקאדאש...באאגאלא, שויו מ'האלט שוין ביי יהעי שלאמא, הייבט זיך א ברימעניש פון רעוואח ואהאצאלא.. שוין גענדיגט מיטן קדיש פיינעלי, דערמאנטסעך נאך עפעס אנאדערע מגולח מיט א פראנצויזישער אקצענט, צו זאגן אשא עיני אל ההרים פסוק בפסוק, שמעלקע ברימט זיך אינטער שטילרהייט, דער באלעבוס וועט טייער באצאלן, א טייערע דיזערט העט ער באצאלן. נאך איין ספרדישע קדיש איז געקומען צופארן.



שמעלקע קומט צוריק צו זיין טישל, דע ביין איז שוין האלב אויסגעטריקענט, און שמעלקע ווארט אויף זיין צוגעזאגטע דיזערט, דער באלעבוס בכבודו ובעצמו איז געקומען צו שמעלקע גוט מאכן אויף זיין ווארט, און זאגט עם מיט א צינישע שמייכל, סאטש עי מנחה יו דאנט העוו אין ניו יארק, א פארצארנטער שמעלקע, ענפערט צוריק, איי קאלדנט אינזוי מיי מיעל פולי, ענד סטיל העוו טו פעי דע פול פרייס, נאט פעיר! דער באלעבוס אפערט עם אז ער קען זיך אויסוועהלן א דיזערט אומזיסט, שמעלקע מיט א צינישע שמייכל ענטפערט עם, אקעי איי עקסעפט יור אפער. האו עבאוט עי נייס שארט ריפ, פרעגט עם שמעלקע, זאגט ער עם, נא פראבלעם באט איי נעווער הערד דעט עי שארט ריפ שאלד סערוו עס עי דיזערט, ענד איי נעווער הערד סאטש עי מנחה עס וועל. מ'ברענגט עם צו א פיינעם שארט ריפ. קוקט אויס ווי די חזה התנופה. דזשוסי ווי אן אייז קריעם. הייבט אן מיט א פרישקייט, ווי כאילו ער האט שוין גאנצע ניין טאג נישט געגעסן קיין פלייש, עסט מיט א געוואלדיגן אפעטיט כמאן דלא טעים תבשילא. הייבט זיך אן צו בארואיגן פונעם מנחה, ברענגט ארויס דע מורעדיגקייט פון דעם רעסטוראנט, רעדט שוין בענקעדיג ווען מ'קומט שוין נאכאמאל, אבער זאגט פארן ווייב, לאמער גיין באצאלן, אנישט קען מען נאך דא סטאק ווערן פאר א אמעריקאנער, ספארדיש, פראנצויזיש מעריב, און מנחה איז געווען מאר דען אינאף!..


אזוי ארויס גייענדיג פונעם רעסטוראנט, רופט עם זיין רב צוריק, שמעלקע פרעגט עם, אז ס'האט זיך געמאכט א שאלה וועגן א שטיקל פלייש וואס ער האט געוואלט קויפן, אבער אזוי ווי ער האט געדענקט אז דער רב האט געבעטן מ'זאל מחמיר זיין אויף עפעס א מין שחיטה, האט פשוט געוואלט זיכער מאכן אז ס'איז די גוטע.
האט עם דער רב געזאגט ער זאל אנפרעגן צו ס'איז שחיטה מונחת. שמעלקע האט עם באדאנקט, און איז געגאנגן צום באלעבוס און עם איבער געפרעגט און דער באלעבוס האט עם געזאגט, מונחת, נישט מיטאכאס, שמעלקע האט זיך פארענטפערט אז זיין נאז איז געווען אביסעל פארשטאפט האט זיך עס געהערט ווי מיטאכאס. עניוועי אבער יענער האט עם געזאגט אז ער מיינט אז ס'איז נישט, שמעלקע האט זיך באדאנקט פאר עם, און ארויס, זאגט פארן ווייב מונחת מיטאכאס, זאל דער רב רייטן אויף א צווייטן מיט זיינע חומרות, כ'זאג דיר צו אז זיין טאטע און זיידע האבן אויך נישט מקפיד געווען אויף דעם.

[געוואלדיג]

הה''ד אין די וואכעדיגע סדרה
בשמים ממעל ועל הארץ מונחת...

[ליטוואק פון בודאפעסט]

אייזען אייזען אייזען. איין לייק איז נישט גענוג.

דער פרעסער האט איין גאט, זיין מאגען. און אלץ וואס ער האט געלערנט אין זיין לעבען מוז דארט אריין פאסען. הה"ד מה אהבתי, וואס איך האב ליעב, תורתך, געפון איך שוין אין תורה.

זיצט א מענטש, פיהר אזייגער נאכמיטאג, שוין אנגעפאשעט מיט דריי גראבע מאלצייטען, און זיין איינציגסטע וואקעישען אויפטוה איז קוקען קאמערשעלס אויף טעלעוויזשען!

ר׳ שמעלקא, איהר זענט א משל פאר משגיחים ארום דער וועלט. קיפ אפ דע גוד ווארק.

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

[וואלווי]

העי גאלדענע אדלער, ביסט צו גוט!

[פליקער]

ג'אדלער, כמותך ירבה בישראל, איך האב זיך געוואקעלט פאר געלעכטער, ב''ה איך בין געטרייסט געווארן מוצאי שבת נחמו.

[מי אני]

viewtopic.php?p=441105#p441105