א חתן'ס ספיקות

[מיר'ער בחור]

wow, דו האסט אנגעכאפט דער עניין ביים קארג, פלעין אין פשוט, עברי מיט טייטש, "love", דאס איז עס, אין התינח אין א געזונטע נארמאלע סאסייעטי, משא"כ אין אונזער איין און צוואנציג'סטער יאר הונדערט חאריידיזם סאסייעטי, מוז מען עס א נאמען געבן לא טוב היות.. וכל שום וחניכא דאית לי'.
ועכשיו אז אונז האלטן מיר שוין דא לאמיר אביסעלע פארשטיין וואס מיינט דאס די צויבער ווארט love.
לענ"ד פאסט דא די ווארט וואס מ'זאגט נאך פונעם קאצק'ער אז ס'נישט פשט אז יענער האט ליב פיש נאר ער האט זיך ליב במילא עסט ער פיש ... וק"ל.
חוץ אויב מ'רעדט פון unconditional love-אהבה שאינה תלויה בדבר וואס דאס אליינס דארף א הסבר פונקטליך וואס ס'מיינט.
אדער גאר האט דאס נאר מיט רגש/געפיל/הארץ אין נישט מיט קיין down to earth הסברים בכלל.

[cictim]

די אייבערשטער האט באשאפען א בריאה וואס רופט זיך "אהבה", למשל ווען איינעם געפעלט א געוויסער ספארטס שפילער, אדער להבדיל א רבי, און ער האט אויפגעבויט זיין "אהבה" צו דער מענטש, וועט עם גארנישט אפהאלטן פון דעם נישט קיין טענות און נישט קיין עוונות, דאס איז א געזונטע טבע וואס דער אייבערשטער האט אריינגעלייגט אינעם מענטש, וואס ווילאנג דער מענטש האט נאכנישט אויפגעבויט די געפיל דערפון, ווייסט ער טאקע נישט וואס עס פעלט עם, אבער איינמאל ער האט דאס, פארשטייט ער נישט ווי מ'קען לעבן אן דעם, וואס אויף דעם זאגט די פסוק "לא טוב היות האדם לבדו", על פי חסידות פארשטייט מען אז, כל מה שברא הקב"ה בעליונים האט ער געמכט כדוגמתו בתחתונים, אין די תכלית פון אהבה איז אנצוקומען לאהבה אותו ולדבקו בו, אבער אודאי דארף מען זיך לאזן פון די מענטשליכע געפיל פון פאלן אין ליבע, און נישט חקר'נען אויב עס איז תלוי' בדבר אדער נישט, און אז די וועסט עס נוצען ריכטיג וועט דיר קיין שום שוועריקייט נישט אפהאלטן פון די אהבה.

[וואלווי]

מיר'ער

צו מיר זעהט אויס אז די ברויכסט וויכטיג כאפן א שמועס מיט דיין כלה

פארוואס זאג איך דאס?

די טבע פון די בריאה איז אז א חתן כלה פאלן אין ליבע, די געפילן נעמען איבער דעם שכל, זיי געפונען א חן איינער אינעם צווייטנס אויגן און מ'וויל פשוט זיין צוזאמען, די אלע ארומיגע חיובים, פרעשור'ס און לייעביליטי'ס קומען נאך מיט די צייט, און ביז דעמאלטס איז די קשר פון איינעם צו צווייטן גענוג שטארק אז ס'וועגט איבער די שוועריקייטן (שטייצעך אז מיט די צייט קען אויספעהלן צו ארבעטן אויף די קשר, צו אימפראווען די מערידזש, אבער ס'איז געבויעט אויף א יסוד פון ליבע)

ביי דיין פאל, אויב דיר עגבערט די קשיות, איז עס א פשוטע צייגעניש אז דו ביזט נישט עקסיידעד צו זיין מיט איר, פיהלסט נישט קיין חשק צו ארויסגיין פון דיינע עלטערנס און זיין מיט דיין באשערטע אין א אייגן ווינקל, צו פארמירן א חברותא'שאפט וואס וועט זיין שטערקער פון יעדע חברותא וואס דו האסט ביזט יעצט געהאט, פון דיין קשיא זעהט אויס איינס פון די צוויי 1) אדער האסטו גאר ווייניג קשר געהאט מיט איר צווישן בעשוי/ווארט/תנאים, קוים וואס די ווייסט ווער די פערזאן מיט וועם דו גייסט חתונה האבן איז 2)אדער אז דו ווייסט יא ווער זי איז, און דו האלטסט נישט ביים אויסשטעלן דיין לעבן די זעלבע וועג ווי איר....

אויב די סיבה איז נומער איינס, ווען איך בין ווען דיין חתן רבי וואלט איך געראטן זאלסט זיך טרעפן מיט דיין כלה, און דורכשמועסן מיט איר, און זיך אביסל באקענען

אויב די סיבה איז נומער צוויי, זיי מוחל און זיי אפען מיט דיינע עלטערן, און זאג זיי אז דאס איז נישט וואס דו האסט געוואלט

קאוריג, די שרייבסט זייער גוט און ריכטיג. איך וואלט עס נאר עדזשאסטעד אביסעל בנוגע דעס וואס די הייבסט אן אז ס'זעט אויס אז ער דארף וויכטיג כאפן א שמועס מיט זיין כלה.

די שיינע הנחה איז נאר "אויב" די סיבה איז נומער 1.יעצט, אפילו דעמאלטס וואלט איך נישט געלייגט גרויס האפענונג אויף דעם, הגם, ס'איז גאנץ א נער'ישער איינפיראכטס במקומותנו אז מ'קען בכלל נישט די כלה, דאך ווי איך פארשטיי פון לייענען די תגובות איז עס מער נוטה צו נומער 2 אז עפעס ערנסט שטערט עם, אבער לאו דוקא נומער 2 אז ער ווייס ווער זי איז און זי איז דאס וואס שטערט עם, קען גאר זיין ס'איז עפעס אנדערש, ס'איז מן הסתם אסאך מער ווי סתם ער קען נישט די כלה.

איך וויל נישט סאונדען פעסעמיסטיש אבער ס'איז היבש אן עגבערניש אין זיין שטימע וואס איז מער ווי די נארם.

מער א פראפשעינעל אדער עכט קלוגע העלפ וואלט געווען די סאלאושען פשוט צו דערגיין וואס גריבעלט דא. ס'מוז נישט זיין אז ס'דא א פראבלעם און מ'קען חתונה האבן און האבן א זיס לעבן, אבער עפעס איז דא אונטערען אויבערפלאך און ס'איז אסאך בעסער פשוט צו וויסען וואס דאס איז ווייל מיט אווערנעס קען מען אסאך פארשטיין און אויפטוהן ווי איידער דאס צו לאזען באגראבען.

די אלע טעמים פארוואס מ'האט חתונה? ענפערט איינער בעסער פונ'ם צווייטען. שטילט עס אפ דעם גריבעלען? זעט נישט אויס.

[וואלווי]

wow, דו האסט אנגעכאפט דער עניין ביים קארג, פלעין אין פשוט, עברי מיט טייטש, "love", דאס איז עס, אין התינח אין א געזונטע נארמאלע סאסייעטי, משא"כ אין אונזער איין און צוואנציג'סטער יאר הונדערט חאריידיזם סאסייעטי, מוז מען עס א נאמען געבן לא טוב היות.. וכל שום וחניכא דאית לי'.
ועכשיו אז אונז האלטן מיר שוין דא לאמיר אביסעלע פארשטיין וואס מיינט דאס די צויבער ווארט love.
לענ"ד פאסט דא די ווארט וואס מ'זאגט נאך פונעם קאצק'ער אז ס'נישט פשט אז יענער האט ליב פיש נאר ער האט זיך ליב במילא עסט ער פיש ... וק"ל.
חוץ אויב מ'רעדט פון unconditional love-אהבה שאינה תלויה בדבר וואס דאס אליינס דארף א הסבר פונקטליך וואס ס'מיינט.
אדער גאר האט דאס נאר מיט רגש/געפיל/הארץ אין נישט מיט קיין down to earth הסברים בכלל.

LOVE איז אן ענהענסדט פארעם פון פרענדשיפ וואס איז א טריט מער פון קאנעקשען וואס איז דער יסוד פון לאוו.

דער ווארט פונ'ם קאצקער אדער UNCONDITIONAL זענען מעזשערמענטס אדער גרעידס פון די סארט לאוו אבער נישט די דעפענישען דערפון.

רגש/געפיל/הארץ איז נישט מער ווי די TOOLS פון די מענטש צו קאנעקטען ווייל מען דארף נוצען מח און חושים אויך.

ואדרבה, LOVE איז זייער א DOWN TO EARTH זאך מיט אסאך טיפע הסברים.

[מיר'ער בחור]

די שיינע הנחה איז נאר "אויב" די סיבה איז נומער 1.יעצט, אפילו דעמאלטס וואלט איך נישט געלייגט גרויס האפענונג אויף דעם, הגם, ס'איז גאנץ א נער'ישער איינפיראכטס במקומותנו אז מ'קען בכלל נישט די כלה, דאך ווי איך פארשטיי פון לייענען די תגובות איז עס מער נוטה צו נומער 2 אז עפעס ערנסט שטערט עם, אבער לאו דוקא נומער 2 אז ער ווייס ווער זי איז און זי איז דאס וואס שטערט עם, קען גאר זיין ס'איז עפעס אנדערש, ס'איז מן הסתם אסאך מער ווי סתם ער קען נישט די כלה.

איך וויל נישט סאונדען פעסעמיסטיש אבער ס'איז היבש אן עגבערניש אין זיין שטימע וואס איז מער ווי די נארם.

איך וועל טרייען צו מסביר זיין מיין אישו אביסל בעסער.
ס'איז definitely נומער איינס, וואס דאס מאכט עס פאר א שטיקל נומער צוויי פראבלעם, ווייל מיט א צוגאנג צום שידוך מיט א נומ. 1 לייגט איר אויפ'ן הנחה אז זי איז נישט מער ווי די טיפיקעל נארם, און איך האלט אז איך דארף עפעס מער פון דעם.

אבער מיין עיקר איבעיא איז געווען, אז כ'האב געוואלט פארשטיין די סיבה המכריע, וואס איז מושך דער מענטש צו אפלאזן זיין צורת החיים as it is אין אריינשטעלן דארט א שותף, אין אויף דעם איז די ריכטיגע תשובה, פשוט "LOVE" במלוא מובן המילה אן קיין איבריגע פירושים.
יעצט, געווענדליך ווי אזוי ס'גייט צו, איז אז קודם קומט די רצון און דאס פירט צו טוהן עפעס דערוועגן, משא"כ מיט אונזער "סיסטעם" דארף עס גיין פארקערט.

[וואלווי]

אויב די ווייסט ביי דיר אז דאס וואס ביסט אזוי חוקר ודורש קומט פשוט פון וועלען באקענען זיך מיט די נושא פון לאוו און וועלען באקענען זיך מיט דיין כלה פון די נאנט פשוט צו ריעליסטיש אז מ'האנדלט מיט א מענטש נישט מיט סתם א נאמען קען איך פארשטיין דיין שמועס מיט'ן הסבר אז ביסט מער א דורך געטראכטער מענטש און נישט אויבער פלעכליך.

יעצט, ווען די שרייבסט די פאלגענדע שורות:

אבער מיין עיקר איבעיא איז געווען, אז כ'האב געוואלט פארשטיין די סיבה המכריע, וואס איז מושך דער מענטש צו אפלאזן זיין צורת החיים as it is אין אריינשטעלן דארט א שותף, אין אויף דעם איז די ריכטיגע תשובה, פשוט "LOVE" במלוא מובן המילה אן קיין איבריגע פירושים.
יעצט, געווענדליך ווי אזוי ס'גייט צו, איז אז קודם קומט די רצון און דאס פירט צו טוהן עפעס דערוועגן, משא"כ מיט אונזער "סיסטעם" דארף עס גיין פארקערט.

אויב מיינסטו צו זאגען אז יעצט האסטו עס בעסער ארויס ווייל די פארשטייסט אז ס'דא אן ענין פון לאוו פשוטו כמשמעו דעמאלטס שטייסטו גאנץ גוט אפי' נאך בעסער ווי חתן דעלמא.

אבער מאך זיכער אז די שלאפסט נישט איין ביי די קשיא פון "וואס איז מושך דער מענטש צו אפלאזן זיין צורת החיים as it is אין אריינשטעלן דארט א שותף" ווייל אז א מענטש קען האבן עפעס א בעסערע זאך זאל ער דאס נישט האבן נאר ווייל יעצט איז אויך גוט? פארוואס זאל ער זיך נישט פארגינען נאך בעסער. עכ"פ זע אז די סיבה פון די קשיא איז נישט ווייל ס'באדערט דיר עפעס אדער די האסט מורא. מאך זיכער אז ס'איז פשוט ווייל די ווילסט ארויס האבן דאס לעבן, עפעס אזא בחינה פון די וויין מבינים וואס הייבן אויף די וויין באטל אויף אן ענגעל און רוקן די ברילן אין א זייט און קנייטשען איין די אויגען און דערנאך זאגען זיי פשיהא! דאס איז פיינע וויין. אבער נישט ווי די חברה וואס טוען די זעלבע זאך ווייל זיי ווילען זען צו עס איז דא א הכשר אדער אפשר איז דער בעל מכשיר א ציוני ר"ל...

אגב, ס'דא א מיסקאנסעפשען ביי אסאך אז מ'האט חתונה וועגען אויף שטעלען א יודישע שטוב און ציען לעכטיגע דורות. דעס איז אויך א טעם פאר חתונה האבן ווייל פרי' ורבי' איז אויך א מצוה. אבער מצות נישואין איז דוקא א חלק פון מצות קידושין וואס איז אומאפהענגיג פון פרי' ורבי' ווייל ס'איז א מצוה בפני עצמו און די יסוד דערפון איז אהבה בין איש לאשתו pure and simple.

[מיר'ער בחור]

וואלווי: באמת א ש'כח פון טיפן הארצן פאר'ן מיך העלפן אויסקלארן די עניין.

אגב, ס'דא א מיסקאנסעפשען ביי אסאך אז מ'האט חתונה וועגען אויף שטעלען א יודישע שטוב און ציען לעכטיגע דורות. דעס איז אויך א טעם פאר חתונה האבן ווייל פרי' ורבי' איז אויך א מצוה. אבער מצות נישואין איז דוקא א חלק פון מצות קידושין וואס איז אומאפהענגיג פון פרי' ורבי' ווייל ס'איז א מצוה בפני עצמו און די יסוד דערפון איז אהבה בין איש לאשתו pure and simple.

איך פארשטיי אז דו האסט גענוצט די לשון "מצוה" לגבי אהבה בין איש לאשתו, נאר אלס א metaphor בעלמא, אבער דו מיינסט נישט באמת די דקדוק הלשון, בין איך גערעכט?

[[NAMELESS]]

איך וויל נישט פארקריכן אבער וואלווי, דאכצעך קידושין איז יא למעשה בלויז א הכשר מצוה אויף פרו ורבו.

[וואלווי]

איך וויל נישט פארקריכן אבער וואלווי, דאכצעך קידושין איז יא למעשה (בלויז ?) א הכשר מצוה אויף פרו ורבו.

יא און ניין. איך האב אויך געשריבן אז חתונה איז א טעם פאר קיום העולם. קוק אין חינוך ביי מצות עשה פון ושמח את אשתו די רייכע לשון פון לעבן צוזאמען מיט א ווייב און האבן נאר אהבה צו איר און נישט א צווייטען וויייל די "ענד ריזאלט" איז טאקע צו קענען האבן קינדער.

אבער עונה איז קלאר מדינא א מצוה פאר זיך אפי' אז ס'איז א הכשר פאר א צווייטע מצוה. ס'איז נאר א מחלוקת צו עונה איז א לא תעשה פון לא תגרע אדער לכתחילה א מצוה, לויט'ן רמב"ם, און אזוי איז דער פשטות אז ס'נאר א לא תעשה, אבער אנדערע ראשונים האלטען אז ס'איז א מצוה לכתחילה.

עיין כאן לשונו הטהור בתשובות מחנה חיים ד"ה ונעל"ד:

[[NAMELESS]]

אבער מצות נישואין איז דוקא א חלק פון מצות קידושין וואס איז אומאפהענגיג פון פרי' ורבי' .

נישואין איז נישט קיין מצוה און קידושין איז נישט קיין מצוה, אבער זיי זענען יא הכשר מצוה פאר פרו ורבו. אפשר האב איך דיר נישט פארשטאנען, איך האב נישט געזעהן דא רעדן וועגן מצוות עונה.

[וואלווי]

המבטל מצוות עונה עובר בלאו (רמב"ם אישות יד, ז, טו; שו"ע אה"ע עו, יא). אם אינו מתכוון לצערה אינו עובר בלאו (סהמ"צ לרמב"ם לאווין רסב, מבי"ט ג, קלא). אבל עובר על איסור דרבנן (מרן הרב קוק הובא בתחומין א' עמ' 9). ויש אומרים שגם כשאינו מתכוון לצערה עובר בלאו מהתורה (שו"ת מהר"ם אלשיך נ). כתבו רס"ג (מצווה עב); האשכול (כז, כ), שיש גם מצוות עשה לקיים העונה, וכן דעת רשב"א ואוהל מועד. והגר"י פערלא ביאר, שהוא על פי הפסוק הקודם (שמות כא, ט): "כְּמִשְׁפַּט הַבָּנוֹת יַעֲשֶׂה לָּהּ".

יש אומרים שבנוסף לכך, ממה שנאמר (דברים כד, ה): "וְשִׂמַּח אֶת אִשְׁתּוֹ אֲשֶׁר לָקָח", למדנו שמצווה לאיש לשמח את אשתו במצוות עונה, ואמנם מצווה זו נאמרה לגבי שנה ראשונה, אולם למדנו מכך שמצווה על האיש לשמח את אשתו במצוות עונה בהיותו עימה, ומה שנאמר לחתן הוא, שבשנה הראשונה לא יצא לצבא ויבטל את מצוות עונה. כ"כ סמ"ק מצווה רפה, אוהל מועד (דרך יא, ב), וספר חרדים כ, ח. ורבנו חננאל (פסחים עב, ב) למד מצוות עשה של עונה ממה שנאמר אחר מתן תורה: "שׁוּבוּ לָכֶם לְאָהֳלֵיכֶם" (דברים ה, כז).

:LINK

ph.yhb.org.il/14-01-02

[וואלווי]

אבער מצות נישואין איז דוקא א חלק פון מצות קידושין וואס איז אומאפהענגיג פון פרי' ורבי' .

נישואין איז נישט קיין מצוה און קידושין איז נישט קיין מצוה, אבער זיי זענען יא הכשר מצוה פאר פרו ורבו. אפשר האב איך דיר נישט פארשטאנען, איך האב נישט געזעהן דא רעדן וועגן מצוות עונה.

לאמיר עס אויסגראדען. דער שואל מוטשעט זיך פארוואס פעלט אויס חתונה צו האבן. במשך די שמועס קומט ארויס אז די זאך וואס שטעלט עם די מערסטע צופרידען איז דער קשר בין איש לאשתו.

אלס א סייד נאוט נאך מיין תגובה לייג איך צו אז ווען מ'רעדט אין דער וועלט וועגען די מטרה פון חתונה ווערט אסאך אריין געדרייט דעם רצון ה' פון אויפשטעלען ערליכע יודישע דורות, און כדי דאס צו באווארענען און קענען זיין פאקעסד אויף מטרת נישואין שרייב איך אז קידושין און נישואין (וואס כשלעצמו האט טאקע נישט פרשה פאר זיך אין די תורה) נעמט אין זיך אריין מצוה עונה און ושמח וכו' וואס זענען די פיזישע עקספרעשען פין לאוו, ממילא פון דעם זעט מען אז לאוו איז דער תורה'דיגע כונה פון חתונה האבן להתיר לב השואל מספיקו.

און וועגען דעם ברענג איך אויך די צוויי מראה מקומות פונ'ם חינוך און מחנה חיים

[יעקב מענטש]

עי' במלבי"ם אויף יצירת חוה, ווי ער איז מבאר די חילוקים פון א מענטש צו א בהמה ווען ס'קומט צו א ווייב, ס'וועט היבש קלארער ווערן.

[[NAMELESS]]

א שטארקע ווארט פון גדול הפילאזאפן סאקראטעס:

כל אדם חייב להינשא – ללא ספק. אם תהיה לך אישה טובה תהיה מאושר, אם לא, תהיה פילוסוף

[קאצקע ציקער]

[tag]מיר'ער בחור[/tag] דא קענט איר הערן א שיעור פון הרב המחנך עוסק בעניני שלום בית הרב ר'דוד לעווי וואס ער רעדט פון דיין קשיא און נאך שמעו ותחי את נפשכם


http://www.kolhalashon.com/New/Media/Pl ... 30-220548-שיעור_לחתנים.mp3&ShiurNum=2