קוקען מאוויס, פאסט עס דען פאר א מענטש מיט שכל?

[ליטוואק פון בודאפעסט]

לעצטענס מערק איך אז מ'האט ארויפגעלייגט פארשידענע טי.ווי. שאוס און איך וויל דער ענין אויסשמועסען.

מיר זענען אלע אויפגעהאדעוועט אז טעלעוויזשען איז טרייף און מאוויס זענען גוייש, און די יונגערע דור האט אויך געהערט אז אינטרנט איז ביהרג ואל יעבור. אלזא, ווען מ'ווערט עלטער און מ'זעט איין אז דער אינטרנט איז גארנישט ביהרג ואל גארנישט, נאר א חלק פון לעבען, ווערט מען אביסל לייכטער אין אלע עניינים.
איך וויל אבער נישט רעדען פון די תורה שטאנדפונקט דוקא, נאר פון א מענטשליכע. אונז האלטען מיר אלע פון זיך אלס אויפריכטיגע מענטשען. יא, אפשר זענען מיר אנטוישט פון דער סיסטעם, אבער נישט ווייל עבדא בהפקירא ניחא ליה, נאר ווייל עס שטימט נישט מיט שכל. אונז ווילען מיר זיין שכל'דיגע מענטשען און פאר דעם זוכען מיר אן אייגענעם לעבען. פאר אזא מענטש, דארף מען זוכען נאר חכמה און טיפקייט. זיך סתם דרייען און פוסטעווען האט קיין שום פשט נישט. מ'דארף זיך אמאל אויסלופטערען, קומט מען שמועסען אין קאוועשטיבעל, די עכטע און די ווירטואלע. אבער דער עיקר וואס מיר זוכען איז חכמה און רעכטיגקייט. מיר ווילען האלטען א חשבון אויף אונזערע יארען און און זיי אויסנוצען זיך אויפצובויען.
דאס קוקען מאוויס איז לדעתי א סתירה צום גאנצע צלם אלקים, צום גאנצע חשיבות פון דער מענטשהייט. מ'איז א מענטש מיט געוואלדיגע כשרונות, און מ'פישט עס אוועק אויף דמיונות שוא, אויף מעשה'ס או געפילען פון יענעם, א בחינה פון חלמו אחרים על אחרים?! שמועסט דברי חכמה, פרעגט'ס שאלות אויף אמונה, טראכט'ס וויאזוי א טובה צו טוהן א מענטש, וויאזוי צו פארשטייען מענטשען און גאט בעסער, אבער סתם זיצען און זינקען אין נאנסענס פאסט נישט פאר אן ערנסטע מענטש.
און דאס גילט אויף ספורט'ס אויך. ווי קומט עס אז אן ערוואקסענע מענטש זאל זיך אריינלייגען אין אזא מין קטנות ווי קלערען ווער האט אריינגעלייגט א באל אין וועלכע נעץ? וואס טוט עס פאר דיר, וואס האט עס מיט דיין לעבען? וואס פארא בענעפיט ברענגט עס פאר די מענטשהייט?
יא, מ'דארף זיך אפרוען, מ'דארף האבען זאכען מיט וואס זיך צו אויסלופטערען, און מסיח דעת זיין פון די דרוק פון די טאג, אבער דאס איז נישט קיין תכלית פאר זיך, נאר א וועג זיך אויפצובויען צו קענען ווייטער טוהן וויכטיגע זאכען. אבער דאס ליגען אין נאנסענס איז א בזיון פאר א מענטש מיט א מח אין קאפ.

איך קום נישט פרעדיגען א פרומקייט, נאר א מענטשליכקייט. און איך בין גארנישט בעסער. ווען מ'לייגט מיר אין פראנט פון א סקרין מיט גארנישט צו טוהן און קיינער וועט מיר נישט כאפען, וואלט איך אויך שטארק געוואלט זיך ווייקען אין א נערישע מעשה דמיון מיט פראפעסיאנעלע אקטארס און א שעפערישע אויספיהר. אבער מענטשליך איז עס נאכאלס נישט.

[שמעקעדיג]

הוא מותיב לה והוא מפרק. פרעגסט וועלכע בענעפיט עס ברענגט, און שרייבסט עס אויך. יא, עס העלפט אויסלופטערן. עס נעמט דיר ארויס פון עולם המעשה מיט אלע סטרעסס און טראגט דיר אוועק צום עולם הדמיון, דארט וואו עס עקזיסטירט נישט קיין דאגות און פראבלעמען...

דו קענסט אויך אין איינוועגס ארומפארן די וועלט, זעהן שיינע פלעצער וואו דו וועסט לכאורה נישט אנקומען קיינמאל. מען קען אויך זיך בעסער ארויסגעבן די געפילן, ווי לאכן, וויינען, זיך רעגן, זיך בארואיגן, אא"וו.

ווי יעדע אדיקשען, איז נישט גוט אויב מען קוקט צו אפט, אבער דא און דארט, איז גארנישט ערגער ווי ליינען א נאוועל מעשה זיך צו אויסלופטערן די מחשבות.

[קל וחומר]

/

[ליטוואק פון בודאפעסט]

אויסלופטערען האט אן אייגענעם מיין, כפי דער שיעור וואס ס׳פעלט אויס. נאר א מאווי איז עפעס מער ווי אויסלופטערען, דאס איז א סארט ליגען אין דער זאך. מ׳פארשטייט אליינס אז עסען איז א מיטל צו זיין געזונט און צו האבען כוחות. ס׳איז אויך א וועג אביסל זיסער צו מאכען דער לעבען צו קענען בייקומען די סטרעסס פון לעבען. אבער ליגען אין עסען און ווערען א foodie פאסט בכלל נישט פאר אן ערנסטע מענטש. ס׳איז א קטנות און א שפלות וואס א בעל דעת ושכל וואלט געמעגט שטייען העכער דערפון. אזוי אויך איז דאס ליגען אין א מעשה דמיון פון א שעפערישע שרייבער א סארט ליגען אין הבלים, ער איז אינו עוסק בישובו של עולם כלל. דאס איז א פאר שעה, נישט עפעס אן אפרו.

טאמער דו מיינסט ווען איינער גייט אויף א וואקעישען ווייל עס פעלט איהם שטארק אויס. אבער דאס איז א זעלטענעם ערשיינונג, נישט קיין וואכענטליכע זאך.

ראובן - ווען איינער אינוועסטירט צייט און געלט צו גייען זע׳ען א שיינע מאלעריי, איז ער אויך אן אינו עוסק בישובו של עולם, נישט אנדערש ווי זיך אויסשפרייטען אויף א קאוטש פאר א גרויסען טי.ווי. איך האב גארנישט געמיינט קיין אידישליכע טענה, נאר מענטשליך. ביסט דאך א בעל כח, ט׳ווי קען מען עס פאטשקענען אויף זאכען וואס זענען דא היינט, און מארגען פארשוואונדען? טו עפעס וויכטיג? העלף איינעם, בוי עפעס, ווער קלוגער! פאטשקע נישט די כוחות אויך דברים של מה בכך!

דאס איז מיין הרגש.

קל וחומר - איך פארשטיי נישט וואס דו זאגסט

[וואלווי]

די געדאנק וואס די זאגסט איז רובו אויסגעהאלטן, דהיינו אז א געזונטע מענטש דארף זיך נישט אריינלייגן אין א זאך וואס ער ווערט אינגאנצען פארגליווערט דערון. אבער א מאווי דא און דארט מיט א שיעור איז דומה צו א גוטע נאוועל אז מ'ווערט אביסעל אוועקגענומען פון דער ארום, און מ'לאנדעט נאכדעם. קען זיין די זעסט נישט קיין תועלת אין נאוועלס, און כ'וועל דיר מודה זיין אז איך זע אויך נישט אבער ס'דאך דא גענוג מענטשען וואס האבן א טעם דערין, די זעלבע איז מאוויס, ווי לאנג אז מ'ווערט נישט פארלוירן מיט מאווי קוקען.

[כפתור]

ליטוואק, איך פארשטיי יא וואס די זאגסט און איך האלט אויך אזוי.
איך פלעג אמאל יא וואטשן א מאווי, אבער זייט יוטוב קען איך שוין כמעט נישט וואטשן. ס'פילט זיך זייער ליידיג און אויסגעשפילט. אפשר אמאל א קאמעדי קליפ. ( אפשר האסטי נישט דאס געמיינט)

איך האב שוין באקומען פיל ידיעות און פארשידענע סאבזשעקטס, פון סייענס צו מעכאניקס צו ביזנעס, און אלעס און-צווישן. (נאכנישט אנגעקומען צו גראמאטיק, ועוד חזון)

דא האט איר א אינטערעסאנטע קליפ וואס ווייזט וויזוי איינער האט אויסגענוצט זיין איבעריגע צייט און וואס ער האט אלץ אויפגעטון. הגם, איך וואלט אביסל אנדערשט גענוצט מיין צייט.
[youtube][youtube]https://youtu.be/TQMbvJNRpLE[/youtube][/youtube]
צו ספורטס האב איך סתם אזוי קיינמאל נישט פארשטאנען ווי קען א מענטש פארברענען אזויפיל צייט און הערן ווער האט געגעבן דעם באל צו וועם.., אבער אפשר פארשטיי איך נישט אלעס.
ס'שוין געווען אמאל ווען איינער האט מיך אנגעקוקט ווי איך בין געפאלן פון די לבנה ווייל איך האב נישט געקענט ענטפערן ווער ס'גייט שפילן יענע נאכט

[כפתור]

אפשר איז די לינק בעסער

]https://youtu.be/TQMbvJNRpLE

[ליטוואק פון בודאפעסט]

וואלווי, איך בין מסכים אז אמאל אמאל מאכט נישט אויס, איך האב נישט געמיינט אז ס׳איז אן עבירה. איך מיין די כסדר׳דיגע קוקן און מיטהאלטן מיט שאוס. איך זאג אליינס אז איך פארשטיי די רייץ, און איך בין נישט קיין צדיק, נאר ס׳קומט מיר כמעט נישט אויס. אבער דער עקרון מיין איך דארף אויסגעשמועסט ווערן אז מ׳זאל פארשטיין די געפיהל.

[שושן פורים]

פאר עמיצער וואס איז אויפגעוואקסן אונטערן אייזערנעם פארהאנג פונעם חרדישן לעבנסשטייגער און וויל זיך באקאנט מאכן מיטן אלגעמיינעם מהלך החיים, (נישט זיך איינצוגלידערן, פשוט צו זיין באהאוונט דערינען), העלפט מאוויס אסאך ארויס.

פארשטייט זיך אז מען דארף אלץ געדענקען אז אסאך דערפון איז אן אקט און נישט עכט, אבער א שטיקל בליק גיבט עס.

[נולד מאוחר]

ליטוואק, אויב ביזטו מסכים אז עוסק זיין אין שכל איז סך הכל אן הנאה פארן שכלדיג מענטש ווי עסען פארן פאדי און מאוויס פארן מאווי וואטשער, דאן בוסטו גערעכט.
פארוואס זוך קאכן אוו מחשבה און זיין אריינגעטון אין שכל, איז בעסער ווי זיין אריינגעטון אין מאוויס אדער אכילה.
אדער דארף מען א באלאנס פון אלעם, אדער איז יעדער בוחר וואס ברענגט עם הנאה.

[שבת אחים]

איך וואטש קיינמאל כמעט נישט קיין מאוויס מעהר. סאינטערסירט מיך גאר ווייניג וואס די פרייע אידן אין האליוואד זויגן ארויס פון זייערע פינגערס. קיין שום זאך וואס איז נישט ״אמת״ אינטערסירט מיך נישט, איך קען אויך אויפמאכן מעשיות. די איינציגסטע זאכן וואס איך וואטש איז ׳דאקיומענטריס׳.

ווער סהאט א גיטע רעקמאנדאציע פאר א גיטע דאקיומענטרי זאל זיך אנרופן, ולמצוה גדולה יחשב.

[ליטוואק פון בודאפעסט]

ליטוואק, אויב ביזטו מסכים אז עוסק זיין אין שכל איז סך הכל אן הנאה פארן שכלדיג מענטש ווי עסען פארן פאדי און מאוויס פארן מאווי וואטשער, דאן בוסטו גערעכט.
פארוואס זוך קאכן אוו מחשבה און זיין אריינגעטון אין שכל איז בעסער ווי זיין אריינגעטון אין מאוויס אדער אכילה.
אדער דארף מען א באלאנס פון אלעם, אדער איז יעדער בוחר וואס ברענגט עם הנאה.

א נידריגע מענטש לעבט אין נידריגע הנאות, א פרימיטיווע מענטש אין פרימיטיווע הנאות, און א דערהויבענע מענטש אין דערהויבענע הנאות. נישט אז מאוויס זענען שלעכט, אבער נידריג איז עס.

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

[[NAMELESS]]

איך וואטש קיינמאל כמעט נישט קיין מאוויס מעהר. סאינטערסירט מיך גאר ווייניג וואס די פרייע אידן אין האליוואד זויגן ארויס פון זייערע פינגערס. קיין שום זאך וואס איז נישט ״אמת״ אינטערסירט מיך נישט, איך קען אויך אויפמאכן מעשיות. די איינציגסטע זאכן וואס איך וואטש איז ׳דאקיומענטריס׳.

ווער סהאט א גיטע רעקמאנדאציע פאר א גיטע דאקיומענטרי זאל זיך אנרופן, ולמצוה גדולה יחשב.

גא"מ

[נולד מאוחר]

ליטוואק, אויב ביזטו מסכים אז עוסק זיין אין שכל איז סך הכל אן הנאה פארן שכלדיג מענטש ווי עסען פארן פאדי און מאוויס פארן מאווי וואטשער, דאן בוסטו גערעכט.
פארוואס זוך קאכן אוו מחשבה און זיין אריינגעטון אין שכל איז בעסער ווי זיין אריינגעטון אין מאוויס אדער אכילה.
אדער דארף מען א באלאנס פון אלעם, אדער איז יעדער בוחר וואס ברענגט עם הנאה.

א נידריגע מענטש לעבט אין נידריגע הנאות, א פרימיטיווע מענטש אין פרימיטיווע הנאות, און א דערהויבענע מענטש אין דערהויבענע הנאות. נישט אז מאוויס זענען שלעכט, אבער נידריג איז עס.

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

דו פאקט אז די בעלי תאוות צי שכל ריפען אן זייערע הנאהס 'העכער', און די הנאות וואס זיי גלייכען נישט 'נידריג', זאגט מישט קיין סך פאר מיר.

[הוגה]

[justify]איך וויל מקדים זיין אז איך בין נישט מסכים מיט קיין איינער פון דיינע הנחות, וכמו שהקדימני חבריי לעיל. ואולי יש לך לעיין צו דיין אפשיי דערצו נעמט זיך נישט פון דעם וואס דו האסט פשוט נישט קיין געשמאק דערצו. יעדע שמויגער מיט זיינע תאוות. דער וואס געבט זיך ארויס מיט א בלאט גמרא איז נישט ווייניגער פארגרעבט ווי דער וואס גיבט זיך ארויס מיט א גראבע שטיק סטעיק.

איך וויל נאר צולייגן איין קליינע נקודה וואס איז נאכנישט דערמאנט געווארן דא. עס זענען דא א סאך (נישט דאס מערהייט אבער גענוג און נאך) גוטע טיווי שאוס און מאוויס וואס גיבן חומר למחשבה מער ווי סיי וועלכע ספרי מחקר, פילוסופיה ופסיכולוגיה, א שטייגער ווי געים אוו טראונס, וועסטווארלד, די מעיטריקס, די בריק אויף די ריווער קוויי, איטס עי וואנדערפול לייף וכדומה. עכטע מבינים פארשטייען אז רבי נחמנ'ס סיפורי מעשיות זענען פיל טיפער און שטערקער ווי אלע זיינע תורות. ראובן האט שוין אביסל געשריבן אויבן. דאס וואס דו זעהסט פרימיטיווקייט קען זיין אז דו ביזט נאכנישט געקומען צום טעם.

נולד האקט ענליך...


.[/justify]

[טאמבל סאס]

איך מיין ליטוואק האט עפעס רעכט. מיך דוכט זיך אז רוקוועדיגע בילדער האט א כח שליטה איבערן מענטש פיהל מער פונוואס מען איז באוואוסטזיניג. די אלטען האבן קודם בכלל נישט געברויכט זיך אויסמשל'ען. פארקערט, ע"ז האט זיך אנגעהויבן מיט די באדארף זיך אויסצומשל'ען. דערפאר האט זיך אנגעהויבן מאלערייען אין די היילן, געשריבענע טאבלעטן, געשריבענע פאפירוסן, פארמעט, בילדער אויף די ווענט אין די טושוירטשעס, פאטאגראפיע ביז צו ווידעאוס. די אלטען האבן זיך געגנגעשטעלט דאס אראפשרייבן ווייל זיי האבן געוואוסט דאס וועט קאליע מאכן דאס געדענקען. און ווי מער דמיון, ווי מער מען מאכט דער אבסטראקט לעבעדיגער, אלץ קלענערער טשאנס צו תופס זיין דער עכטער אבסטראקט. אפילו שפיגלען וואלט איך געזאגט איז א דעוועלאפמענט מחמת דער מחסור. ווי ס'שטייט וראית את אחורי ופני לא ייראו. און א מענטש איז דאך א חלק אלוהי ממעל.

[טרויבן88]

האסט אנגעפאנגען דיין אשכול איבער די שאו'ס וואס ווערט לעצטנס ארויפגעלייגט, און אויף דעם האסטו עס באטיטלט מיט אסאך מינע נעמען, איך ווייס נישט פינקטליך וועלכע שאו די רעדסט פון, איך האב נישט ארויפגעלייגט קיין סיי-פיי וכו' און קיין איין פאלטשע מאווי, בסך הכל האב איך ארויפגעלייגט ריאליטי/דאקומענטרי וכו', וואס איז די פראבלעם פון די שאו'ס? און איך וועל מיך פרובירן צי האלטן צי די ליניע, לשיטתי

מאווי'ס האב איך נאכנישט געזען קיין איינס, איך ברעך פון מאווי'ס אפילו נאכגעשפילטע טי-ווי שאו'ס וואס זענען באזירט אויף א מעשה, אדער אינגאנצן נאכגעשפילט, אויב איז עס נישט קרוב אל האמת קען איך עס נישט וואטשן,

ווידעראום א מאווי ווי one of us, האט נישט קיין שום פראבלעם עס צי וואטשן,

איך זאג נישט אז מען וועט ווערן א גאון פון וואטשן טי-ווי שאו'ס, און קיין עושר אויך נישט, אבער סתם זיך צי לופטערן, פארוואס נישט,

אבער נאכאלץ טראכט איך אויך אז רוב עולם ניצט מאוויס אומריכטיג, אבער נישט מער אומריכטיג ווי זיי ניצן סתם אזוי זייער שכל,

[ליטוואק פון בודאפעסט]

הוגה - הלואי ווען איך האב נישט קיין תאווה דערצו. אבער ס׳איז נישט אזוי. אוי ווי ס׳רייצט זיך ביי מיר, הן מאוויס הן נאוועלס. איך בין פשוט געקומען צו די הכרה אז די אפשיי איז לאו דוקא א אידישע, עס איז פשוט א מענטשליכע. און דיין שפראך אז מ׳געבט זיך אויס מיט א בלאט גמרא איז נישט ווייניגער פארגרעבט וכו׳ פאסט בכלל נישט. נאר איינער וואס האט קיינמאל נישט געלערנט, צו נאר געחלומ׳ט דורך א בלאט גמרא, קען אזוי רעדען. מיט׳ן לערנען א בלאט גמרא האסטו אויפגעטוהן, ביסט געווארען א בעסערע מענטש, א מענטש וואס ווייסט קלארער וואס זיין געטליכע פליכטען זענען. מיט׳ן צולייגען אביסל ספייסעס צו דיין סטעיק, האסטו אויפגעטוהן אז בין רגע פון עסען האסטו אן אנדערע געפיהל אין מויל, דו זעסט טאקע נישט די חילוק?

און דער צושטעל צו ר׳ נחמן איז מביא לידי גיחוך. ער האט געמיינט אז מ׳זאל טאקע אפלערנען די מעשיות ווי די תורות. נישט אז דאס זיך אויסשפרייטען אויפ׳ן קאוטש מיט א גרויסע שיסעל פאפקארן דערלעבען און זיך ליינען א פאר שיינע מעשה׳ס פון א בת מלך איז העכער פון די תורות.

טרויבן88 - איך קען טאקע נישט די שאויס וואס דו האסט געלייגט. איך האב געזען די קעפעל און עס האט מיר געמאכט אומבאקוועם, אז עס פאסט נישט פאר אונז. טאמער עס איז טאקע ווי דו זאגסט, בעט איך דיר איבער. נאר משנה לא זזה ממקומה, מיין מיינונג אויף אלגעמיינע מאוויס און שאויס איז נאך אלס אזוי.

Sent from my LG-K373 using Tapatalk

[אישתישבי]

און דער אמת איז, אז אלעס ווענד זיך אין דער תכלית, א מענטש האט געזעהן א מאווי און ארויס גענומען פין דעם א מוסר השכל אין מדות טובות, צו וויאזוי צו האנדלן ערליך וכו', על זה נאמר צדיקים ילכו בם, האט ער געלערנט א בלאט גמרא צו א סימן אין חושן משפט און ווייסט ווי אזוי ער קען יענעם באגאנווענען צו ער קען יענעם מבזה זיין ד.ה. ער לערנט לקנטר וכו', על זה נאמר ופושעים יכשלו בם.

נישטא קיין רע בהחלט.

אוודאי איז דא מאוויס וואס איז בעסער אז מען זעהט נישט, אבער מען קען פין אלעס ארויס נעמען א רמיזא דחכמתא. אמאהל דירעקט, און אמאל פין דער ולא למדתי, כידוע.

און דאס איז לאו דווקא ביי גוי'שע מאוויס און התנהגות, אמאהל ווען מען קוקט צו דער התנהגות און רעדען פין "ערליכע" אידן רבנן ותלמידהון דארף מען אויך ניצען דער ולא למדתי, און איז א בחינה פין א שלעכטע מאווי.

[סמבטיון]

הוגה בתפארתו..
"יעדע שמויגער מיט זיינע תאוות. דער וואס געבט זיך ארויס מיט א בלאט גמרא איז נישט ווייניגער פארגרעבט ווי דער וואס גיבט זיך ארויס מיט א גראבע שטיק סטעיק".

[יאיר]

איך זע אז מען איז דא דן אויף צוויי זאכן. א) אויב קוקן מאוויס קען עפעס ברענגען א תועלת פאר'ן מענטש. ב) אויב עס איז אן ענין צו נהנה זיין בלויז פון זאכן וואס ברענגען א תועלת.
מאנכע האבן דא געזאגט אז עס איז נישט קיין חילוק פון וואס מען האט הנאה, א בלאט גמרא אדער א שטיקל פארנאגראפיע. ס'איז אלס איינס. איך מיין אז דאס פירט צו גאר א רעלאטיוויסטישע געדאנקענגאנג. ס'איז דאך זיכער אז ס'איז דא בעסערע זאכן צו נהנה זיין און ערגערע זאכן צו נהנה זיין. א מענטש וואס האט הנאה פון טשעפען און מצער זיין אנדערע איז זיכער אויף א נידריגערע מאראלישע שטאפל ווי א מענטש וואס האט הנאה פון טון א טובה פאר א צווייטן.
בנוגע די שאלה אליין, האב איך אויך זיך געראנגלט מיט זיך אליין דערוועגן. איך האב זיך געמאכט א כלל אז איך קוק בלויז מאוויס וואס זאגן עפעס א מעסעזש. צו ווייל זיי דערציילן אן אמת'ע געשיכטע (ערשט האב איך געענדיגט קוקן האטעל רוואנדא, ממש א מייסטערהאפטיגע ארבעט געשילדערט א טרויעריגע קאפיטל געשיכטע פון וואס איך האב בכלל נישט געוואוסט ביז דאן). צו ווייל אפילו ס'איז פיקציע לערנט עס עפעס אמת'דיג איבער דעם מענטשליכן נאטור. א שטייגער ווי דער מאווי Her, וואס האט מיר געלאזט מיט פילע מחשבות איבער ארטיפישעל אינטעליזשענס.
מהאי טעמא בין איך זיך נוהג נישט צו קוקן טיווי שאוס, ווייל מען פארברענגט צופיל צייט. א מאווי קוקט מען א שעה צוויי און געגאנגען ווייטער.
ערגעץ וואו האב איך אמאל געשריבן א גאנץ אשכול איבער ביאגראפישע פילמען, וואס איז באמת אן אינטערעסאנטע און אינפארמאטיווע זשאנרע. מען קען דערנאך פארגלייכן מיט די היסטארישע פאקטן און זען ווי אקוראט עס איז.

[שמערל]

שלום עליכם יאיר, מדארף טאקע עפענען א אשכול אויף די זשאנרע מאוויס וואס לערנען עפעס טיפערס.
הוגה כ'בין אויף דיין זייט, אבער צו זאגן אז טי ווי שאויס לערנען מער ווי סיי וועלכע ביכער, איז א ראדיקאלע סטעיטמענט, טי ווי שאויס ווערן פראדאסט אויף אזא וועג אז רוב מענטשן זאלן עס ענדזשויען צו וואטשן און נישט בלויז אפאר נערדס במילא וועט אפילו די טיפסטע שאויס זיין פיל מיט חומר'דיגע ענינים ווי **** און לצנות וכדומה סתם צו אנפילן אונזערע מוחות מיט ווי מער ענטערטעינמענט שייך, בפרט HBO וואס די שאויס וואס דו האסט דערמאנט זענען זייערס, זענען בארימט פארן אריינלייגן גאר עקספליסיט מאטעריאל סתם פאר איי קענדי. וואלט איך קיינמאל נישט געקלעימט אז איך וואטשן עס ווייל עס מאכט מיר קליגער.

[נולד מאוחר]

געבען א בלענק טשעק פאר מחשבה, פילאסאפיע, איז נישט ריכטיג. סדא מענשען וואס קאכן זוך און מחשבה, א חלק ווערן סתם יוסף דעת יוסף מכאוב, א חלק טוען סתם מענטעל מעסטערבעשן, העלפט נישט און שאד נישט. אודאי אויב איז דא עפעס מער תכליתדיג אויפציטאן זאל מען נישט פארברענגען די צייט. און אויפטאן אליין איז סאבדזעקטיוו ביי יעדעם מיינט דאס עפעס אנדערשט.