גלייכווערטליך פון גדולי ישראל

[berlbalaguleh]

איינער פון די בארימע רבנים אין די ליטא איז אמאל אין א קיהלן, זומער'דיגן טאג געגאנגען אנגעטון א מאנטל. איז פונקט דארט אדורכגעגאנגען א לץ. און ער רופט זיך אן צום רב..."חמרא בתקופת תמוז קרירא לי'"...מיינענדיג צו זאגן אז דער רב איז (ח"ו) א חמור...! רופטציך אן דער רב צו איהם . אין אמת'ן ביסטו דער חמור. ווייל ס'מאכט זיך א קאלטער טאג. און א מענטש טוט זיך אן א מאנטל. אבער א חמור שעהמט זיך. און ער בלייבט קאלט...!

אמאל איז געווען א מנהג אז דער עולם האט ערב יוכ"פ געברענגט געלט פאר'ן רב. ס'האט געהייסן ..."כפרה געלט"...! קומט אמאל אריין אן עם הארץ צום רב אום עיוכ"פ. און ער געט דעם רב א פינעווער (קליינגעלט) און ער זאגט ..."רבי...זייט מיין כפרה"...האט איהם דער רב געענטפערט...וואס דארפסטו מיר געבן דעם פינעווער און איך זאלל זיין דיין כפרה. האלט דו דעם פינעווער. און זיי דו מיין כפרה...!

[נקודת-אמת]

מען זאגט נאך פון צדיקים א ראי' אז המן איז געוועהן א רשע...

ווייל, המן איז ןןאו מען ווייסט געווען א חכם, אבער וואס האט ער געטראכט? ל"ע הרג'נן אלע אידן אין איין טאג? וואס איז ער משוגע געווארען? שטעלט אייך פאר ווען היטלר ימ"ש וואלט ווען געוואלט הרג'נן אלע 6 מיליון אין איין טאג, עס איז דאך אומעגליך...

נאר באמת האט המן געוויסט אז ער וועט נישט אויספירען נאר ער האט אויך געוויסט אז מיר אידן וועלען מאכען א יום טוב אויף איהם, ער האט אבער נישט געקענט פארגינען נאך א זיבען טעג יום טוב, האט ער עס געמאכט איין טאג, אז ווען מען גייט מאכען א יום טוב אויף זיין בארד וועט עס נאר זיין איין טאג

יעך האב געהערט, אזוי,
אין א שטעטעלע איז געוועהן א יודעלע וואס פלעגט זיך אנטרונקען שוין פון ראש-חודש-אדר.
האט מען איהם געפרעגט פון וואנעט נעמט זיך דאס מנהג, דבשלמא ביום הפורים שטטיט דאך חייב איניש וכו' אבער פון ראש חודש מהיכי-תיתי?
האט דער יודעלע געענטפערט, וואס איז געוועהן המן'ס געדאנק אויס-צו-הרג'נען אלע יודען אין איין טאג?
ווייל ער האט מורא געהאט אז ער וועט האבן א מפלה און די יודען וועלן מאכן א יו"ט, און ער האט נישט פארגינט פאר די יידען א גאנצער חודש א יו"ט.
און איך ווייס דאך יא המן-הרשע'ס געדאנק, דארף איך דאך א וודאי חג'ן און האליען דעם גאנצן חודש אדר.
ודפח"ח ודפט"ט. (קרעדיט: [tag]געוואלדיג[/tag])

[א-שופר-איז-א-שופר]

דער הייליגער בארדיצ'ווער, ר' לוי יצחק בן שרה סאשה איז אמאהל געגאנאנגען אויפון גאס מיט אפאר חסידים.

אין מיט'ן גיבט ער זיך א רוף אן...

איד'ן, עס ווייסט וואס איך וואלט ווען געטוהן אויב איך וואלט ווען געוועהן דער באשעפער?

אלע האבן אנגעפאנגען פרעגען נייגעריג, וואס? וואס?

רופט זיך אן דער צדיק... גארנישט אנדערער ווי יעצט, וואס מיינען ענק ? איך בין עפעס קלוגער פון דער באשעפער?

[א-שופר-איז-א-שופר]

איך האב געהערט א גוט ווארט בשם דער בית הלוי ז"ל

שלמה המלך זאגט אין משלי, (משלי כז · יט)... כמים הפנים לפנים, כן לב האדם לאדם... דאס מיינט ווי אזוי מען פירט זיך אויף מיט א צווייטען, פירט ער זיך אויף מיט דיר.

איז שווער, פארוואס זעהט מען אז די גוים האבען פיינט אידן מער ווי אידן האבן פיינט גוים? אויב דער מאמר... איז אמת דארף עס זיין פונקט די זעלבע?

זאגט דער בית הלוי, ז"ל, באמת האט איעדער איד א שטיקל גוי אין זיך, איינער האט 5 פראצענט איינער האט 4 פראצענט איינער האט נעבעך 10. איז דער פראצענט גוי האט ער נישט פיינט, ווייל דער חלק איז דאך גוי, דער איבריגער איז ער דאך א איד. איז דער וואס האט לאמיר זאגען 5 פראצענט האט נאר פיינט דער גוי 95 פראצענט.

מש"כ דער גוי, האט נישט אפי' קיין איין חלק איד אויך נישט, איז זיין שנאה צום איד אינגאנצען. 100 פראצענט

[רביה''ק זי''ע]

דער באוואוסטער ראש ישיבה האט געבעטן א ריעל עסטעיט בראוקער זאל איהם פארשאפן א דירה העכער איצקאוויטש שטיבלאך. לתדהמתו ענה לו, "איך וויל אז אויף מיין לעטערהעד זאל שטיין 'הרב שך #2'.

עוד מעשה שהיה. ביי די 'עצרת המילליאן' אין אדר תשע"ד האט די ראש הישיבה הידוע זיך ביטערליך צעוויינט, לשאלת תלמידיו ענה "ס'געווען יזכיר לו יום המיתה". ודפח"ח.

[רביה''ק זי''ע]

[אה... וויפיהל קליפה אין א מתנגדישע 'איהר'...]

זאלסט מיר אנטשולדיגן, אבער די חבדסקע זענען גאאאאאאאאאאארנישט בעסער אין דעם.

וויפיל קליפה ליגט אין א חב"דסקע 'אָונז'. ווי האט נאר יענע חב"דסקער געזאגט, "ביי אָונז אין חב"ד האט מען געהאט ביטול היש". ודפח"ח.

וידוע אז א פראק איז אזויווי א אמבולאנס, ס'איז אפן פון הינטן און אינעוויניג ליגט א חולה. ובנוסח אחרת: א פראק איז אזויווי א גארבידש טראק, ס'איז אפן פון הינטן און אינעווייניג איז א שטיק גארבידש.

[רביה''ק זי''ע]

ביי די הספדים אויף הרב שטיינמאן האט יענער געזאגט, "ווען הרב שך איז אוועק האט דער ראש ישיבה געזאגט טוב כלב חי מארי מת, אבער יעצט האבן אונז קיין כלב עיך ניט..."

[נקודת-אמת]

ביי די הספדים אויף הרב שטיינמאן האט יענער געזאגט, "ווען הרב שך איז אוועק האט דער ראש ישיבה געזאגט טוב כלב חי מארי מת, אבער יעצט האבן אונז קיין כלב עיך ניט..."

די דזאוק האט געזאגט דאכט זיך הרב שולזינגר זצ"ל אויף מרן הרב שך זצ"ל,
און אזוי איז געוועהן די מעשה:
בשעת די לויה פון המאור הגדול מרן החזון איש זצוק"ל האט דעם רב אריינשפאצירט אין היכל ביהמ"ד פון "כולל-חזון-איש"
פארשטייטזיך אז אלע תלמידי-חכמים פונעם כולל האבן נישט געזעצן דארט ווארום זיי זענען געוועזן פארנומען באשכבתי' דרבי
פלוצים באמערקט ער אין זייט זיצט זיך ביי א סטנדר מרן ראש הישיבה (הגרא"מ שך) און לערנט מיט זיין באקאנטן מתיקות,
האט דער רב צוגעגיינגען צו [tag]מרן זצ''ל[/tag] און עם געפרעגט: "היתכן, קומט איהר נישט צום רבי'נס לוי'?"
האט ער עם געענטפערט, מיירי ורבייתי, "שליימה המלך זאגט שיין, טייב הכלב החי ייעייסער מן הארי המיית,
ס'איז בעסער דאס הונטעלע וואס לעבט נאך יע, ווי איידער דער לייב וואס לעבט שוין ניט."
און דער רייששיבה איז געבליבן זיצן און לערנען און ניט געגאנגען צום לוי'.
האט הרב שולזינגר (וואס איז געוועהן א גרויסן חסיד פון הרב שך כידוע)
געוואלט מסביר זיין אז מיר האבן פארלוירן אט דער וואס איז געוועהן דער מעין פונעם חזון-איש בדורנו
און בטעות האט ער ממשיך געוועהן מיט'ן משל און געזאגט:
"און איצטער, מורי ורבותי, איז דער הונט אויכעט נישט דא..."

מעשה שהיה, (קען זיין הרב שולזינגר איז א טעות, אבער די מעשה איז געוועהן)

[נקודת-אמת]

דער באוואוסטער ראש ישיבה הגרב"מ אזרחי שליט"א ראש ישיבת עטרת ישראל
ביי די 'עצרת המילליאן' אין אדר תשע"ד האט די ראש הישיבה הידוע זיך ביטערליך צעוויינט, לשאלת תלמידיו ענה "ס'געווען יזכיר לו יום המיתה". ודפח"ח.

ס'איז ידוע אז אין זיין צוואה האט ער געשריבן אין סדר מסע הלוי' כדלהלן:
"קודם שיברכו ברכת "חכם הרזים" כדנפסק בשו"ע כשנאספים ס' ריבוא מישראל, יברכו יחד את ברכת "דיין האמת" דתדיר ושאינו תדיר, תדיר קודם..."

[נקודת-אמת]

פעם אחת כשגזרה המלכות גזירה על בחורי הישיבות שיהיו חייבים לשרת בצבאם הטמא
באו ונכנסו אצל הישיבה קלגסי הצבא לתפוס את הבחורים אשר ערקו מן חובתם האזרחית
מיד נמלטו כל התלמידים וטמנו עצמם במקום שלא יוכלו הרשעים למצאם,
נתייאשו הגייסים הציונים והלכו להם כלעומת שבאו בידיים ריקניות.
ויחלפו שעה ושעתיים וראש הישיבה נעלם ואיננו משל פתחה הארץ פיה ובלעתהו חיים
וינסו התלמידים לחפשו זה בכה וזה בכה ולא מצאוהו,
בחרדת קודש פתחו את דלת חדרו, והנה הם רואים את מרן שליט"א מצטנף בחרדה על הארץ ומחביא את עצמו תחת שולחנו,
ויפנו אליו התלמידים ויאמרו לו:
ילמדנו רבינו, לחרדה מה זו עושה, והלא לא באו שלוחי השלטון ליטול אלא אלו המתאימים בגילם להיות חלק מחיילי הצבא ואילו מרן כבר קצת יותר מבוגר...
אמר להם מרן,
ידעתי בני גם ידעתי כי איני מתאים בגילי להיות חייל טירון פשוט בצבא,
אבל ירא יראתי שמא מחפשים המה אף רמטכ"ל וייטלוני עמם לתפקיד זה על כן נחבאתי...

[רביה''ק זי''ע]

ביי די הספדים אויף הרב שטיינמאן האט יענער געזאגט, "ווען הרב שך איז אוועק האט דער ראש ישיבה געזאגט טוב כלב חי מארי מת, אבער יעצט האבן אונז קיין כלב עיך ניט..."

די דזאוק האט געזאגט דאכט זיך הרב שולזינגר זצ"ל אויף מרן הרב שך זצ"ל,

איך האב געהערט די מעשה ווען הרב שטיינמאן האט נאך געלעבט, נאר אזויווי איך האב נישט געדענקט די נעמען האב איך עס ארויפגעפאקט אויך איהם.

[רביה''ק זי''ע]

דער באוואוסטער ראש ישיבה הגרב"מ אזרחי שליט"א ראש ישיבת עטרת ישראל

וואס איז טאקע פשט אז די אלע מעשהלעך לייגט מען אן אויף איהם?

[סקרן]

וואלסט אים געקענט וואלסטו פארשטאנען
צום ערשטן מאהל די באוואוסטער ר"י איז געקומען צום מועצת גדולי התורה נאכ'ן ווערן א חבר איז ער געקומען א האלבע שעה שפעט
די מזכיר המועצת געבט אים א פרעג ר"י א האלבע שעה שפעט?
געבט ער זיך א רוף אהן הויעך "א האלבע שעה שפעט? פופציג יאהר שפעהט!!!!!!!!!!!!!!

[berlbalaguleh]

ס'איז אמאל אריינגעקומען א מחבר פון א ספר צו א רב א גדול בישראל. און ר'האט ביי איהם געבעטן א הסכמה אויף זיין נייעם חיבור. דער רב קוקט אריין אין ספר'ל און ער רופטציך אן, מיט התפעלות..."פלאי פלאים"...פרעגט דער מחבר, רבי, אזוי גוט איז מיין ספר...? האט איהם דער רב געענטפערט...דו פארשטייסט נישט...אין יענע יארן האט מען ממציא געווען אז מ'קען מאכן פאפיר פון שמאטעס. (ריסייקלינג). דאס איז דאך א פלא. ביסטו געגאנגען און געמאכט צוריק שמאטעס פון פאפיר. איז עס דאך פלאי פלאים...!

[רביה''ק זי''ע]

וואלסט אים געקענט וואלסטו פארשטאנען

דו קענסט איהם טאקע?

[סקרן]

איך קען איהם נישט פערזענליך אבער זיך גענוג געדרייט מיט זיינע ידידים וואס האבן גערעדט פון אים יומם ולילה און געווען ביי אים א שיינע פאהר מאל

[רביה''ק זי''ע]

און ער איז טאקע ממש אזוי? ער שעמט זיך נישט דערמיט?

[נקודת-אמת]

ער שפירט זיך אז ער איז מייצג א דור וואס האט עגזיסטירט און איז שוין נישט דא.

און ער איז נישט שולדיג אז אלע אנדערע ראשי ישיבות האבן אויפגעהערט צו פאדערן זייערע "שמינית שבשמינית"

ער פיהרט זיך אזוי ווי אינדערהיים.

אשר על כן האט ער זוכה געוועהן דער "הערשעלע-אסטראמפאלער" פון דער ראש-ישיבישע-דזשאוק'ס.

גראדע א שיינע פראצענט פון די מעשיות זענען אמת.

לאמיר האפן אז ער זאל זוכה זיין צו לאנגע געזונטע יאהרן כדי מיר זאלן דערגרייכן נאך אפאר דזשאוקס.

[נקודת-אמת]

איינמאהל איז ער געזעצן אויפן פארטש אין שטוב אן קיין העמעד אדער אונטער העמעד אבער מיט א שניפס"ל.
עפעס א תלמיד איז אריינגעקומען און ער באמערקט דער ראש ישיבה בהוד יופיו
פרעגט ער: "ילמדנו רבינו, ממה נפשך, אויב האט איהר געוואלט זיך זעצן אזוי ווי אויפן ביטש וואס איז די שניפסל,
אויב א שניפסל, פארוואס אן קיין העמעד"?
האט ער עם געענטפערט
איך האב מיך אויסגעטוהן די העמעד ווייל איך האב געמיינט אז קיינער וועט נישט אריינקומען,
אבער איך האב געטראכט אפשר דאך וועט איינער אריינקומען, האב איך אנגעטוהן די שניפסל...

[ליטוואק פון בודאפעסט]

דאס איז גאר אן אלטע וויץ אויף א משוגענער אין משוגעים הויז וואס איז געזעסן נאקעט מיט א צילינדער הוט.........

גראדע קען איך דעם ראש ישיבה אביסל און די מעשיות זענען אביסל איבערגעטריבן. ער רעדט פון זיך בלשון רבים 'מיר זיינען געווען, מיר האלטן', דאס יא. אבער זיצן און רעדן בגודל מעלת עצמו האב איך נישט געהערט. ער רימט אויס זיין ישיבה ווי א חסיד אויף זיין רבי'ן, דאס אויך.

[נקודת-אמת]

איינמאהל איז ער געזעצן אין שטוב און געגעסן פאפ-קארן פון א שיסל
און פלוצים איז אריינגעקומען עפעס א תלמיד און געזעהן ווי דער ראש-ישיבה עסט פאפ-קארן...
ר' ברוך מרדכי האט זיך נישט דערשראקן נאר גלייך רופט ער זיך אהן צו זיין מחברתו-הצדקנית-ראשת-הישיבה:
"שולמית, כמה הרופא אמר שצריך לאכול מזה כל יום?" (שולמית, וויפהל האט דער דאקטער געהייסן עסן דערפון טעגליך?)

[נקודת-אמת]

איין מאהל ביי א שיעור כללי האט ער געזעהן אז דער עולם איז נישט דא,
סיי זענען געזעצן גאר ווייניג בחורים און סיי האט ער באמערקט אז דער עולם האלט נישט מיט,
ביים ענדיגן דעם שיעור האט ער געזאגט פאר די בחורים:
"אני רואה שאתם לא אוחזים עם השיעור, אנסה לעשות משהו מעניין, בשיעור הבא אני אופיע לשיעור עם פראק בצבע זית"
(איך זעה אז ענק האלטן נישט מיט מיט'ן שיעור, איך וועל פראבירן מאכן עפעס אינטערסאנט, ביים נעקסטן שיעור וועל איך קומען מיט אן אוליוו-קאלירנטע-פראק)
פארשטייטזיך אז צום נעקסטן שיעור איז דער ביהמ"ד געוועהן פוהל מפה לפה און אלע האבן געווארט צו זעהן דער ראש-ישיבה מיט'ן ספעציעלע מלבוש,
פונקטליך ביי די מינוט פונעם אנפאנג שיעור שפאצירט אריין דער ראש-ישיבה אין היכל ביהמ"ד אנגעטוהן מיט'ן געהעריגן שווארצן פראק,
אלע תלמידים האבן זיך געוואונדערט און געווארט אויף א הסבר פון מורם ורבם, אבער דער ראש-ישיבה האט גלייך אנגעהויבן דעם שיעור און קיין ווארט וועגן דעם סוט און די קאליר נישט גערעדט.
דער עולם האט זיך שטארק איינגעהערט דעם שיעור, ווארטנדיג אויף עפעס א הסבר,
סוף שיעור, רופט זיך אהן דער ראש-ישיבה:
"אני רואה שתמהים אתם איה הפראק בצבע זית שהבטחתי לכם, אך, תמהני עליכם, וכי מעולם לא ראיתם זיתים שחורים...?"
(איך זעה אז ענק חידוש'ן-זיך א וואו איז מיין אליוו קאלירנטע פראק וואס איך האב אייך צוגעזאגט, אבער איך חידוש-מיך אויף ענק, אייך האבן קיינמאהל ניט געזעהן קיין שווארצע אליווס?)

(קען זיין אז נאר אויף עברית איז דאס ווערטיל א גוט'ס)

[נקודת-אמת]

דאס איז גאר אן אלטען וויץ אויף א משוגענ׳ער אין משוגעים הויז וואס איז געזעסען נאקעט מיט א צילינדער הוט...

איך ווייס נישט מי קדם למי...