איך בין יעצט אנגעפער זיבען מאנאטען אריין אין די דייעט, און ב"ה עס האלט זיך. שוין מער ווי פופציג פונט פארלוירען. איך האב זיך געלערנט א פאר זאכען אונטערוועגענס, און איך וועל באלד מיטטיילען, בל"נ.
Sent from my LG-K373 using Tapatalk
The greatest obstacle to discovery is not ignorance--it is the illusion of knowledge.
(Daniel J. Boorstin) דא
ליטפאק! איך בין שטאלץ מוט דיר, אדרבה לייג ארויף ווי אזוי דו האסט עס געטון, וויפיל ברויכסטו נאך פארלירן אנצוקומען צום ציל?.
ב''ה איך גיי נאך אן פעסט מוט מיין מלחמת היצר, טראץ עס איז שוין אזויפיל יאר פון ווען דער אשכול האט זיך אנגעהויבן, אבער איך בין נאך אלס היבש דאר, אפילו איך האב עפעס צוריק גענימען דורך אויס דעם יום טוב סיזאן דאך פאלן די פונטלעך צוריק ארינטער, און שמעלצן אוועק ווי א ברעניג ליכטעל.
Stay away from negative people
they have a problem for every solution
איך האב עטוואס געפאלגט יענע בוך און עטוואס נישט, און עס איז ארויס אן אנדערן סיסטעם ווי יענער שילדערט פאר, ע"כ וועל איך דא אראפשרייבן וואס איך האב געטון און וויאזוי עס איז מיר געלונגען.
היינט, אויף א גוטן טאג, עס איך פרישטאג בערך דריי שעה נאכ'ן אויפשטיין, וואס דאס איז אן אייער-שפייז פון דריי אדער פיר אייער און אסאך וועדזשטעבעלס, ווי קרויט צוויבל טאמאטא, אלעס געפרעגלט אינאיינעם. דאס עס איך מיט א האלבע קען בעבלעך. טרינקען טרינק איך נאר וואסער מיט טראפלעך לעמאן זאפט, אדער שווארצע קאווע. מיטאג איז א טעלער וועדזשטעבלס מיט פלייש אדער טשיקן. נאכטמאל\וועטשערע איז א טעלער וועדזשטעבל זופ.
איך עס אביסל פרוכט במשך דעם טאג, און יעדן טאג האב איך עפעס געגעסן וואס איך האב נישט געדארפט, אבער אויף א גוטן טאג איז עס געווען ווייניג.
שבת עס איך נארמאל (די מאגן איז קלענער, ממילא גייט אריין ווייניגער בטבע), אבער מיין ווייב מאכט מיר וועדזשטעבלס אנשטאט קוגל, און איך עס גאר א קליין ביס חלה, און דאס איבעריגע נאר האול וויט מצה. שלש סעודות עס איך אינדערהיים, ווייל דעמאלס האלט מען נישט אין איין קייען ווילאנג מ'ענדיגט זמירות מיט תורה'ס אויף גלות השכינה און סעלפאונס. אין בית המדרש קום איך אן נאך מיין בענטשן.
נאך א וויכטיגע זאך, איך גיי טעגליך אויפ'ן וואגשאל און איך האלט א ספרעדשיט וויאזוי עס גייט. ווען א תאווה כאפט זיך אן אינמיטן טאג צו זינדיגן, קען עס מיר ארויסהעלפן אז למחר תבכה מאשר היום תשחק.
איבונגען איז געווען אזוי. אין אנהייב האב איך בדוקא גארנישט געמאכט, ווייל ווי באקאנט איז עס געפערליך. ווען מ'מאכט איבונגען בארעכטיגט מען פיל פרעסעריי דערנאך, מ'טרינקט צוקער וואסער אלס energy drinks און מ'נוצט אויס די מאטיוואציע פאר עפעס וואס ארבעט נישט. נאך דרייסיג פונט האב איך אנגעהויבן צו גיין אויפ'ן בייק, לכתחילה יעדע צווייטע טאג, פאר צווישן אכט מיט צוועלף מייל. איך האב א bluetooth און איך הער אויס קול הלשון (פארשטייט זיך, וואודרידזשע רב שליט"א) און צומאל בין איך געגאנגען מיט א חבר. איך קען נישט זאגן צו עס העלפט, אבער דער וואגשאל גלייך דערנאך זאגט א קלענערע נומער ווי יענע אינדערפרי.
מיין עיקר פראבלעם א גאנצע צייט איז נאכמיטאג און ביינאכט. דעמאלס איז מען פיל ווייניגער אין דער גוסטע, וכמו"ש למעלה. אין די הצלחה טעג, בין איך מקפיד בהקפדה גמורה אז נאך פינף אזייגער עסט מען נישט. מ'טרינקט וואסער אדער סעלצער און מ'שטופט עס אדורך. בדיעבד א טעלער וועדזשטעבל זופ ותו לא. ווען איך האלט עס אן, זעה איך עס מארגן צופרי אויפ'ן וואגשאל, ומכלל לאו אתה שומע.......
א יסוד גדול האב איך געלערנט אין די צייט. פונקט ווי יעדער ווייסט און פארשטייט אז די physiology קען מען נישט אנפייפן. עסן מאכט פעש און מ'דארף נעמען אין אכט די נאטור פון עסן, און וועלכע עסן מ'וועט עסן, אזוי אויך די psychology. עס איז נישט עפעס וואס מ'קען אנפייפן דורך א באפויל צו א גלויבונג. דער גוף וועט זיך איינרעדן זאכן און דער געפיל וועט פאדערן זיינס. נאך א וואך פון זיך איינהאלטן, זעט מען אז די אנדערע וואך וועט זיין שווערער. מ'דארף די זאכן נעמען אין באטראכט, און נישט שרעקן דערפון.
יעצט דארף איך פארלירן נאך פופציג פונט בערך, און מ'האפט אויף רחמי שמים (אולת אדם תסלף דרכו, ועל ה' יזעף לבו) דאס אנצוהאלטן. יו"ט און די וואך נאכדעם איז נישט געווען אזוי גלאטיג, אבער מ'קומט אלס צוריק. איך האף אז עס וועט זיך אנהאלטן לאורך ימים ושנים ונזכה ונראה בישועתן של ישראל.
די בעסטע לעזונג צו פארלירן וואג איז, זיך צו דרייען צווישן די פיינט, ווי רבי יוחנן בן זכאי האט געזאגט פארן דיקליכער קייזער אספסיינוס, ווען ער איז געבליבן שטעקן מיט איין שיך אנגעטאן און איין שוך אויסגעטאן. ורוח נכאה תיבש גרם. א צוקלאפער גייסט מאכט מאגער די ביינער. כ'דריי מיך דא אין שטיבל צווישן מיינע פיינט, און די עצה פון רבי יוחנן בן זכאי ווירקט וואונדערליך.