שמו יגער האט געשריבן:אין די זעלבע ספר בקודש פנימה שרייבט ער אז עס איז אמאל געווען א שבת וואס דער רב ז״ל איז געלעגן אין בעט מיט דעם שטריימיל גאנצע 17 שעה פון שבת צופרי ביז זונטאג פארטאג אין זיך נישט גערורט פון ארט די גאנצע צייט
דו ווילסט נישט וויסן וועלכע שבת ס'איז געווען און פארוואס ער איז געלעגן אין בעט, בעליוו מי. ציונות אלערט.
דעת תורה האט געשריבן:איין זאך, מען קען זאגן עס איז א כבוד פאר בעלזער רב אז יאיר מאכט ליצנות פון אים. ווייל דאס שטעלט אים אין איין קאטעגאריע מיט פיל פריערדיגע קדושי עליון שרפי מעלה תלמידי בעל שם זי"ע.
בחייו איז ער שוין געווען א ליצנות אין גאס, ס'בכלל נישט קיין נייע זאך.
Do y'all remember before the internet that people thought the cause of stupidity was the lack of access to information? Yeah, it wasn't that
דעת תורה האט געשריבן:איין זאך, מען קען זאגן עס איז א כבוד פאר בעלזער רב אז יאיר מאכט ליצנות פון אים. ווייל דאס שטעלט אים אין איין קאטעגאריע מיט פיל פריערדיגע קדושי עליון שרפי מעלה תלמידי בעל שם זי"ע.
בחייו איז ער שוין געווען א ליצנות אין גאס, ס'בכלל נישט קיין נייע זאך.
אין וועלכע גאס ? אין א"י נאכ'ן קריג האט מען געהאט א שטארקע יראת הכבוד פאר אים.
איך ווייס נישט אויף וואס דו באזיסט דיינע ווערטער, אבער פון עלטערע ירושלימ'ע אידן האב איך באקומען אינגאנצן א אנדערע בילד.
מ'האט אים רעספעקטירט אין אלע קרייזן, אינקלודינג ביי די טשאלמער'ס וואס האבן פון יעדעם ליצנות געמאכט, און אינקלודינג ביי די ליטאים וואס א חסידי'שע רבי האט ווייניג געמיינט ביי זיי.
לויט ווי עס איז דערציילן די היסטאריקער און אפילו די בעלזע ווירזיע (Rescuing the Rebbe of Belz, 2005, Chapter 11) האט זיך דער בעלזער רב געראטעוועט דורך זיך חנפ'נן צו א אידישן מסור אין געטא שמעון שפיץ און דער הויפט פון די אידישע פאליציי שמחה שפירא וואס לויט די ווירזיע זאל דער בילגורייער רב געהאבן געזאגט צו שפיץ וואס איז געווען אנ'ארכי-מערדער (איבער זיין רשעות ליין The Crakow Ghetto Pharmacy), אז צוליב דאס טובות טוהן פאר דעם בעלזער רב וועט ער האבן טובת הנאה, מער מאכט און איינפלוס איבער די חסידי'שן עולם אין געטא.
לויט א ווערזיע פון אנ'איבערלעבער (זעה דעם בוך Prisoner 69145) איז אויף די ווארט פון שפיץ, זאל דער בעלזער רב געהאט געוואונטשן הצלחה פאר א דייטש וואס האט דערנאך געמאכט א פאגראם.
בעלז נכבשה על ידי הגרמנים כשבועיים לאחר תחילת המלחמה. ואולם, לפי הסכם ריבנטרופ-מולוטוב הייתה בעלז שייכת לאזור הרוסי, ולפיכך הועברה לידי הרוסים. חסידי הרבי ראו סכנה לחייו דווקא מצד השלטון הקומוניסטי האתאיסטי. בעקבות זאת ברח הרבי, יחד עם אחיו, לעיירות בסביבת בעלז, שהיו בשליטת הגרמנים[3]. הם שהו בעיירה סוקאל, שבה שימש כאדמו"ר דודו וחותנו של רבי אהרן, רבי שמואל רוקח, עד שבועות שנת ת"ש - אמצע יוני 1940, ובעיירה פרמישלני עד שבועות תש"א - תחילת יוני 1941. תמונתו של הרבי פורסמה בעיתון הגרמני "דר שטירמר" והנאצים חיפשו אחריו. לאחר פלישת הגרמנים לפולין המזרחית (מבצע ברברוסה, יוני 1941), שרפו הנאצים ב-8 ביולי את בית הכנסת בפרמישלני, שריפה שבה נספו בנו של הרבי וחלק גדול ממשפחתו[4]. חסידיו של הרבי הצליחו להבריח אותו ואת אחיו לאזור קרקוב. הרבי שהה כשבעה חודשים בזהות בדויה בגטו בעיירה וישניצה עד לתחילת השילוחים ההמוניים למחנות ההשמדה מאזור זה בקיץ 1942. אז הועברו הרבי ואחיו לקרקוב עצמה, שם שהו במסתור כחמישה חודשים בעזרת חסיון ראש המשטרה היהודית שמחה שפירא ווסוכן גסטפו יהודי שמעון שפיץ ששיתפו פעולה עם הנאצים בחיסול הגטו[5]. הרבי אף כיבד לשמחה שפירא, בליל שמחת תורה בגטו כיבדוהו הרבי בעלייה לתורה למרות היותו משתף פעולה עם הנאצים דבר שעוררה ביקורת רב נגד הרבי בגטו ולאחר השואה[6] . למרות המסתור הפך ביתו של הרבי בקרקוב למקום עלייה לרגל של החסידים. עם חיסול גטו קרקוב הועברו הרבי ואחיו לגטו בוכניה בספטמבר 1942. גטו בוכניה שימש כמחנה עבודה, והיה מקום מסתור עבור אדמו"רים נוספים. שם שימשו הרבי ואחיו כחייטים, והרבי הסתתר תחת השם אהרון זינגר[7]. לאור הסכנה הגוברת לחיי הרבי, הועברו הוא ואחיו לבודפשט במבצע מסובך, במכוניתו של קצין פולני שמילא תפקיד גם בשירות הביטחון ההונגרי (מאי 1943)[1].
Everything we hear is an opinion, not a fact. Everything we see is a perspective, not the truth
Marcus Aurelius
Belz was occupied by the Germans about two weeks after the beginning of the war. However, according to the Ribbentrop-Molotov agreement, Belz belonged to the Russian region and was therefore transferred to the Russians. The Rebbe's followers saw a danger to his life precisely from the atheist communist regime. As a result, the Rebbe fled, together with his brother, to towns in the vicinity of Belz, which were controlled by the Germans. They lived in the town of Sokal, where he served as Admor, uncle and father-in-law of Rabbi Aharon, Rabbi Shmuel Rokach, until the weeks of 1940 - mid June 1940 and in the town of Premishlany until the weeks of 5701-1941. After the German invasion of eastern Poland (Operation Barbarossa, June 1941), the Nazis burned the synagogue in Premishlany on July 8, a fire in which the rabbi's son and a large part of his family were killed. [4] The Rebbe's followers managed to smuggle him And his brother to Krakow, where he spent seven months under a false identity in the ghetto in the town of Vishnitsa until the mass deportations to the extermination camps began in the summer of 1942. At that time, And his brother to Krakow, where they stayed in hiding for about five months with the help of the Jewish police chief Simcha Shapira and the Jewish Gestapo, Simon Spitz, who collaborated with the Nazis in the liquidation of the ghetto.5 The Rebbe also honored Simcha Torah, A Nazi action which aroused great criticism against the Rebbe in the ghetto and after the Holocaust. [6] Despite the hiding place, the Rebbe's home in Krakow became a place of pilgrimage for the Hasidim, and with the liquidation of the Krakow Ghetto, the Rebbe and his brothers were transferred to the Bochnia Ghetto in September 1942. The Bochnia Ghetto served as a labor camp, For other Admorim. Where the Rebbe and his brothers served as tailors, and the Rebbe hid under the name Aharon Singer [7]. In light of the growing danger to the Rebbe's life, he and his brothers were transferred to Budapest in a complicated operation in the car of a Polish officer who also served in the Hungarian Security Service (May 194)
Everything we hear is an opinion, not a fact. Everything we see is a perspective, not the truth
Marcus Aurelius
איך האב פארשטאנען פון ר' שאול הוטערער'ס רשימות אז די סיבה פון זיי מכבד זיין ש"ת ביינאכט איז ווייל מ'האט נישט געהאט קיין ברירה, מ'האט פשוט מורא געהאט זיי נישט צו מכבד זיין...
בן אדם האט געשריבן:איך האב פארשטאנען פון ר' שאול הוטערער'ס רשימות אז די סיבה פון זיי מכבד זיין ש"ת ביינאכט איז ווייל מ'האט נישט געהאט קיין ברירה, מ'האט פשוט מורא געהאט זיי נישט צו מכבד זיין...
