איינער האט אמאל משוגע געמאכט דעם חזון איש (כ'הער אז למעשה איז ער נישט משוגע געווארן), צי דער ווארט פון ביכורים איז אז ס'זאל געברענגט ווערן, אדער ס'איז א דין הבאה אזא.
זאגט אים דער חזו"א, נאך א מזל אז דו קענסט נאר צוויי שפראכן...
דער בריסקער מהלך הלימוד
-
ונבנתה העיר
- שריפטשטעלער
- הודעות: 3795
- זיך רעגיסטרירט: מיטוואך יולי 25, 2012 5:41 am
- האט שוין געלייקט: 6591 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 8112 מאל
מ'דארף צוריק אראפברענגען דעם רבי'ן
אמר ונבנתה: אל עבר החלון נשקפתי ונתתי אל לבי כי שבת האדם ממנו, חומר וגשם – ורוח אין, בחנתיו, והנה הוא תולדת מקריו – כאשר ילך המקרה כך יתעצב לבו ודמותו, לרגעים אבחננו, כאשר יאמר החכם כי אין הוויית רגע מול רגע נוצרת כי אם בהתחדש מקריו, ואל מי יקר המקרה?
אמר ונבנתה: אל עבר החלון נשקפתי ונתתי אל לבי כי שבת האדם ממנו, חומר וגשם – ורוח אין, בחנתיו, והנה הוא תולדת מקריו – כאשר ילך המקרה כך יתעצב לבו ודמותו, לרגעים אבחננו, כאשר יאמר החכם כי אין הוויית רגע מול רגע נוצרת כי אם בהתחדש מקריו, ואל מי יקר המקרה?
-
וואלווי
- שריפטשטעלער
- הודעות: 3762
- זיך רעגיסטרירט: זונטאג נאוועמבער 01, 2015 11:34 am
- האט שוין געלייקט: 5604 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 5650 מאל
ונבנתה העיר האט געשריבן:איינער האט אמאל משוגע געמאכט דעם חזון איש (כ'הער אז למעשה איז ער נישט משוגע געווארן), צי דער ווארט פון ביכורים איז אז ס'זאל געברענגט ווערן, אדער ס'איז א דין הבאה אזא.
זאגט אים דער חזו"א, נאך א מזל אז דו קענסט נאר צוויי שפראכן...
בפירוש'ער פסוק, "כי" תבא אל הארץ וגו', דהיינו "אויב" די וועסט ברענגען. דאס הייסט "א הבאה אזא"....
נאר מיט דאס שטימט נישט מעשה, היות כי משמש "בארבע" לשונות, און פיר איז מער ווי צוויי שפראכן.
Go Figure...
Until the spirit be poured upon us from on high
Isaiah 32:15 -
Isaiah 32:15 -
-
כרם זית
- שריפטשטעלער
- הודעות: 942
- זיך רעגיסטרירט: מיטוואך מאי 06, 2020 6:41 pm
- געפינט זיך: צווישן האמער און נאגל
- האט שוין געלייקט: 2702 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 1773 מאל
בנוגע די שאלה פון די פותח האשכול, לאמיר אריינווארפן מיינע צוויי צענט.
עס איז באקאנט אז דער רמב''ם (עכ''פ אין זיינע ספרי הלכה), איז געגאנגען גאר שטארק מיט מסורה מיט אן אויסגעטרעטנע מהלך אין פסק. והעד: רוב פון זיינע פסקים זענען געבויט אויפן רי''ף, און נאך א ראיה: די פאר מאל וואס ער ברענגט זיינע אייגענע סברות (''נראה לי'') זענען גאר געציילטע.
ממילא נניח אז דער רמב''ם איז ניטאמאל אריינגעגאנגען אין די סברות פון זיין פסק, נאר ענדערש מלקט געווען פסקים לויט מקובל'דיגע כללים [וואס אזוי זעט זיך באמת אויס דורכאויס זיין חיבור (ער ברענגט דאך נישט כמעט קיין סברות צו זיין פסק)], איז אבער נישט שווער אויף ר' חיים אז דער רמב''ם האט נישט געפסקנט צוליב די סברא, וויבאלד דער רמב''ם האט בכלל נישט נחות געווען צו סברות, נאר צוזאמענגענומען פסקים לויט זיין מקובל'דיגע כללים, אבער די כללים דארפן נאך שטימען, פארוואס דער רמב''ם האט געהאט די מסורה אין פסק ווען עס איז זיך סותר צו אן אנדערע מסורה זיינע. ודו''ק.
און רעדנדיג וועגען די נאמען ''חידושי רבינו חיים הלוי'' וואס דער חזון איש האט זיך כלומפירשט אויסגעדריקט אז רבינו איז א לשון וואס מבאטיטלט ראשונים, איז אינטערעסאנט צו דערמאנען אן אנדערע מחבר וועלכע האט באטיטלט זיין ספר מיט א נאמען וועלכע איז בלי שום ספק דומה צו א ראשונימ'דיגע, און עס געט די איינדרוג אז דער מחבר האט עס בדוקא געטון, דאס איז די גאונישע ספר ''רידב''ז'' אויפן ירושלמי, פונעם גרויסן אויסגעשפראכנע גאון הרב יעקב דוד וילובסקי. בפרט אז עס איז געווען א ראשון מיט אן ענדליכע נאמען הרדב''ז. ווייסט איינער אן ערקלערונג?
עס איז באקאנט אז דער רמב''ם (עכ''פ אין זיינע ספרי הלכה), איז געגאנגען גאר שטארק מיט מסורה מיט אן אויסגעטרעטנע מהלך אין פסק. והעד: רוב פון זיינע פסקים זענען געבויט אויפן רי''ף, און נאך א ראיה: די פאר מאל וואס ער ברענגט זיינע אייגענע סברות (''נראה לי'') זענען גאר געציילטע.
ממילא נניח אז דער רמב''ם איז ניטאמאל אריינגעגאנגען אין די סברות פון זיין פסק, נאר ענדערש מלקט געווען פסקים לויט מקובל'דיגע כללים [וואס אזוי זעט זיך באמת אויס דורכאויס זיין חיבור (ער ברענגט דאך נישט כמעט קיין סברות צו זיין פסק)], איז אבער נישט שווער אויף ר' חיים אז דער רמב''ם האט נישט געפסקנט צוליב די סברא, וויבאלד דער רמב''ם האט בכלל נישט נחות געווען צו סברות, נאר צוזאמענגענומען פסקים לויט זיין מקובל'דיגע כללים, אבער די כללים דארפן נאך שטימען, פארוואס דער רמב''ם האט געהאט די מסורה אין פסק ווען עס איז זיך סותר צו אן אנדערע מסורה זיינע. ודו''ק.
און רעדנדיג וועגען די נאמען ''חידושי רבינו חיים הלוי'' וואס דער חזון איש האט זיך כלומפירשט אויסגעדריקט אז רבינו איז א לשון וואס מבאטיטלט ראשונים, איז אינטערעסאנט צו דערמאנען אן אנדערע מחבר וועלכע האט באטיטלט זיין ספר מיט א נאמען וועלכע איז בלי שום ספק דומה צו א ראשונימ'דיגע, און עס געט די איינדרוג אז דער מחבר האט עס בדוקא געטון, דאס איז די גאונישע ספר ''רידב''ז'' אויפן ירושלמי, פונעם גרויסן אויסגעשפראכנע גאון הרב יעקב דוד וילובסקי. בפרט אז עס איז געווען א ראשון מיט אן ענדליכע נאמען הרדב''ז. ווייסט איינער אן ערקלערונג?
וידוע מאמר החכם: כשם שאי אפשר לתבן בלי בר, כך אי אפשר לכרם בלי קוצים.
-
[NAMELESS]
כרם זית האט געשריבן:אינטערעסאנט צו דערמאנען אן אנדערע מחבר וועלכע האט באטיטלט זיין ספר מיט א נאמען וועלכע איז בלי שום ספק דומה צו א ראשונימ'דיגע, און עס געט די איינדרוג אז דער מחבר האט עס בדוקא געטון, דאס איז די גאונישע ספר ''רידב''ז'' אויפן ירושלמי, פונעם גרויסן אויסגעשפראכנע גאון הרב יעקב דוד וילובסקי. בפרט אז עס איז געווען א ראשון מיט אן ענדליכע נאמען הרדב''ז. ווייסט איינער אן ערקלערונג?
וואס זאל ער טון אז אזוי האט ער געהייסן?
דיין שאלה איז בעסער אויף די חלק וואס הייסט "תוספות הרי"ד".
נישט עכט שווער, ער האט גענומען אזא שם המושאל.
-
[NAMELESS]
און די ספר וואס הייסט "ספר יהושע"? צו "חדושי וכללות הרז"ה"?
זיי האבן א נאמען געגעבן וואס הערט זיך גוט און קיינער טראכט נישט אז דאס איז יהושע בן נון אדער רבינו זרחיה הלוי. דיר איז אויך נישט בייגעפאלן אז איך האב אפשר א זון נחשון...
די טענה -אויב ס'איז געווען- מיט'ן רבינו אז עס געט צו אזא סאבקאנשיס סטאטוס פון ראשון.
זיי האבן א נאמען געגעבן וואס הערט זיך גוט און קיינער טראכט נישט אז דאס איז יהושע בן נון אדער רבינו זרחיה הלוי. דיר איז אויך נישט בייגעפאלן אז איך האב אפשר א זון נחשון...
די טענה -אויב ס'איז געווען- מיט'ן רבינו אז עס געט צו אזא סאבקאנשיס סטאטוס פון ראשון.
-
ליטוואק פון בודאפעסט
- שריפטשטעלער
- הודעות: 9705
- זיך רעגיסטרירט: מיטוואך דעצעמבער 19, 2012 6:51 pm
- האט שוין געלייקט: 3162 מאל
- האט שוין באקומען לייקס: 9133 מאל
אז מ'האט ווידער אויפגעוועקט, וועל איך זיך צוריק אריין טאנצן.
יאיר ברענגט א משל פון דער ר' חיים אויף שטרך בידי מאי בעית. אין אלגעמיין וואלט מען געזאגט אז מ'קען נישט זאגן פרעתי ווען דער מלוה האלט א שטר, ווייל דער מלוה האט א בארעכטיגטע טענה, "ווען דו וואלטסט מיר טאקע געצאלט, פארוואס האסטו געלאזט די שטר ביי מיר? אלא מאי האסטו מיר נישט געצאלט, און ממילא דארפסטו מיר צאלן"
ר' חיים זאגט, מיט ראיות, אז דאס איז נישט די פשט. די פשט איז אן אנדערע. איך פארשטיי עס אזוי: ווען דער לוה גיבט א שטר פאר'ן מלוה, האט ער אויפגעגעבן זיין רעכט אויף זיין געלט, פון יעצט קען דער מלוה פון אים ארויס נעמן געלט, קעגן זיין מיינונג און ווילונג. הייסט'ס נישט נאר אז ער איז שולדיג די געלט צוליעב די הלוואה, נאר אז פאר די הלוואה האט ער אויפגעגעבן די רעכטן צו זיין א מוחזק אויף זיין געלט (לויט וויפיל ער האט געבארגט). ממילא, כל זמן די שטר ליגט ביים מלוה, האט ער נישט קיין כח זיך אויסצודרייען. און אפילו אין פעלער וואס ער קען זיך פארענטפערן פארוואס ער האט געלאזט די שטר ביי די מלוה, פון דעסטוועגן גילט די טענה פון 'שטרך בידי מאי בעית', ווייל די שטר און נאמנות איז ביים מלוה.
דאס איז א הגדרה, מיט א שטיקל סברא. נאר ר' חיים קימערט זיך נישט מיט די סברא, כדרכו בקודש. ער זאגט נאר אז די כח און זכות פון פרעתי האט ער אוועק געגעבן מיט די שטר.
יאיר ברענגט א משל פון דער ר' חיים אויף שטרך בידי מאי בעית. אין אלגעמיין וואלט מען געזאגט אז מ'קען נישט זאגן פרעתי ווען דער מלוה האלט א שטר, ווייל דער מלוה האט א בארעכטיגטע טענה, "ווען דו וואלטסט מיר טאקע געצאלט, פארוואס האסטו געלאזט די שטר ביי מיר? אלא מאי האסטו מיר נישט געצאלט, און ממילא דארפסטו מיר צאלן"
ר' חיים זאגט, מיט ראיות, אז דאס איז נישט די פשט. די פשט איז אן אנדערע. איך פארשטיי עס אזוי: ווען דער לוה גיבט א שטר פאר'ן מלוה, האט ער אויפגעגעבן זיין רעכט אויף זיין געלט, פון יעצט קען דער מלוה פון אים ארויס נעמן געלט, קעגן זיין מיינונג און ווילונג. הייסט'ס נישט נאר אז ער איז שולדיג די געלט צוליעב די הלוואה, נאר אז פאר די הלוואה האט ער אויפגעגעבן די רעכטן צו זיין א מוחזק אויף זיין געלט (לויט וויפיל ער האט געבארגט). ממילא, כל זמן די שטר ליגט ביים מלוה, האט ער נישט קיין כח זיך אויסצודרייען. און אפילו אין פעלער וואס ער קען זיך פארענטפערן פארוואס ער האט געלאזט די שטר ביי די מלוה, פון דעסטוועגן גילט די טענה פון 'שטרך בידי מאי בעית', ווייל די שטר און נאמנות איז ביים מלוה.
דאס איז א הגדרה, מיט א שטיקל סברא. נאר ר' חיים קימערט זיך נישט מיט די סברא, כדרכו בקודש. ער זאגט נאר אז די כח און זכות פון פרעתי האט ער אוועק געגעבן מיט די שטר.
The greatest obstacle to discovery is not ignorance--it is the illusion of knowledge.
(Daniel J. Boorstin) דא
(Daniel J. Boorstin) דא
