מכתב גלוי לכ"ק מרנן האדמורי"ם מוויזניץ שליט"א

[גדליה]

מעלת כבוד קדושת מרנן ורבנן, האחים הקדושים מוויזניץ, בני מרן הרהגה"ק בעל אור האמת מוויזניץ זי"ע
הנני מקדים בדרישת שלום לכבודכם, עיני ומנהיגי ישראל הנוהלים את עדתם בחיבה יתירה לתפארת כל בית ישראל, שזכו להיות מראשי העדה, בזכות אבותם הקדושים והטהורים נבג"מ.
והנה אקצר בדרישתי, כי ידעתי שהזמן יקר אצלכם, וטירדותיכם רבות, ודאגות הציבור עומדים מול פניכם כל היום, וכל ימיכם מוקדש להרבצת התורה ועבודת ה' וגמילות חסדים. לכן אשתדל לכתוב בקוצר אמרים.
הנה כנודע אביכם הגדול והק' היה מתריע נגד תמונות שנצטלתמו באמצעות כלי שקורים קעמרע, פיקטשער מאכער, מצלמה, סמארטפאן, בין באופן דידזיטעל או באופן אחר, ובין בכלי פשוט שמיועד רק לתמונות, ובין בכלי החכם הנקרא סמארטפאן, שהוא אבן נגף בכלליות, וכל שם וחניכא דאית להו.
והנה באמת תאוות המון עם לתמונות גדול מאוד, ובטח אנשים גדולים שכמוכם, שכל ימיכם אתם הוגים על התורה ועל העבודה, אין לכם שמץ השגה מזה. אבל איש איש ותאוותו, וככה זה נמצא שאיש פשוט מתאוה מאוד לאלו התמונות.
והנה כבר אמרו ז"ל שלא דיברה תורה אלא כנגד יצר הרע, ואם בפילגש גויה אמורה, כל שכן בתמונות צריכים למצוא אופן כשר.
ולכן עלה בדעתי שמהיום והלאה יתייחד ענין התמונות רק למען תמונות של רבנים ואדמורים וראשי ישיבות שליט"א, ויהיה יוצא מן הכלל, ומלמד לכלל כולו, שתמונות בעצם הם טמאים, ומתקדשים על ידי צורת הצדיק.
והנה ידעתי גם ידעתי שדבר זה הוא מחודש מאוד, אך אולי הדרג"ק לא יכולים להבין איך שההמון עם משתוקק ומתגעגע לצורותיהם הקדושים של צדיקי הדור, עיני העדה, ובפרט לכם, האחים הק' אשר הם מפורסמים בגודל קדושתם וכו', ולמה נאריך במה שמפורסם וידוע לכל. והאנשים הפשוטים כמונו מחכים כל השבוע מתי נראה את צורת קדשם.
וכשבני ישראל קונים אלו העיתונים, בין שיהיה בחור או מבוגר, איש או אשה, מיד נפקחו עיניו ושכלו מתפתח, כי על התמונות האלו של הצדיקים הקדושים והחכמים כמוכתם שורה רוח של חכמה טהורה, מה שכיסה עתיק יומין. ולכן בהסתכלות בצורות קדשכם, ליבנו ושכלנו מתמלא בחכמה עילאה אין קץ ואין ערך, ומי יוכל לוותר על זה.
אך דא עקא שאף על פי שרצוננו לראות את מלכנו, אין אנו רוצים ח"ו לבגוד ברצונכם הקדושה, ולכן עיניהם של ישראל נשואות לכם, הצדיקים הק', להמציא טרף ומזור לאלו החסידים האומללים שנוהגים לצפות מידי שבוע בשבוע בתמונותיכם, ומתמלאים בזה ביראת שמים ובצדקות ולב שפל, כי רואים גודל ענוותנותכם, שאף על פי שיש לכם טישים מלאים מכל מקום אין אתם רוצם בהפצת התמונות, וכמו"כ יש בזה קידוש ה' בכמה וכמה אופנים שאי אפשר לפורטם במכתב גלוי.
והנה באמת כבר מחו לה אשלי רברבא, גדולי הרבנים, וביניהם הגה"ק בעל יערות דבש, ובטח שעלייהו קא סמכינן בביטול אלו התמונות, ועל הכלים שמצלמים התמונות, ובהחרמה גורף על אלו המשתמשים בכזה.
אך הלא ביטח לא ציפו אלו הגדולים שיבא יום והיצר הרע יתגבר באופן נשחת עד למאוד, והנסיונות יהיו קשים מאוד, והדרך היחידה להתגבר על היצר היא להיות דבוק לצדיקים בהתקשרות עמוקה, ואין דרך לזה כי אם כשמסתכלים היטב על צורת קדשכם.
ובר מן דין, הלא לצדיקים כרגיל יש להם כמה בעקישעס בכמה גוונים, ותופרים בכמה אופנים, כי דרכם בקודש, לקנות בעקישע כל חודש, עקודים נקודים טלואות, ירקרקות ואדמדמות. ולמה לא יהנו, אנשים כמונו, מהגוונים הנפלאים האלו, הלא אל תמנע טוב מבעליו שנו חכמינו.
לכן בקשתי שטוחה בשם כל הקהל הקודש, להתיר כבלי האיסור מקהל ה', ועוד יבואו התמונות הקדושות בקרב ישראל.
הלא כה דברי כקש
גדליה

[חוקר ודורש]

אן ענטפער צו ידידינו רבי גדליה ני״ו, מכ״ק אדמו״ר מוויזניץ קייאמישא, תמצית הדברים הוא ״אזוי האט זיך די טאטע געפירט און אזוי האט זיך די זיידע (מסקווירא) געפירט און אזוי האט זיך סאטמאר רב געפירט און אזוי וועלן אונז זיך פירן, און די ״וואך״ זאל האבן אביסל דרך ארץ און פאלגן אונז בקשה, און ניין מיר רעכענן זיך נישט מיט וואס די עולם וויל, פארוואס נישט ווייל אזוי איז, און פרעג נישט אזויפיל קשיות״


Sent from my iPhone using Tapatalk

[זאפטיג]

איך וויל פרעגן א שאלה וואס באדערט מיר שוין לאנג

דער סדר היום פון א רבי איז בערך אזוי

9:30-11:30
מקווה
תפילין לייגן לבר מצוות
שחרית
ברית
רבינו תם

11:30-13:00
סעודת בוקר וצהריים

13:00-15:00
שינת צהריים

15:00-16:00
ביקורים וביקורי גומלין וכדו'

19:00-01:00
מנחה מעריב ספירת העומר בר מצווה חתונות קוויטלעך פדיונות אסיפות הפגנות...

01:00-9:30
שעות מנוחה

וואס איך בין נייגעריג שוין יארן און עס ברענט מיך צו וויסן
וואס טוען די רביס פון 16:00-19:00???????

[איסר האטלקי]

זיי שרייבן די מכתבי קודש דעמאלטס.

[וואלווי]

איך וויל פרעגן א שאלה וואס באדערט מיר שוין לאנג

דער סדר היום פון א רבי איז בערך אזוי

......

Just wondering, ס'דען נישט רבי'ס אדער מנהיגים, למשל דער אויווען דערמאנטער כותב המכתב ורוב אחיו, וואס איז גלוי וידוע, ונראה לעינים, בכלל נישט ע"פ סוד, אז די לעצטע 40 יאר איז זייער מקוה בקדרותא דצפרא, און דערנאך האראווען זיי אריין פיר פונף שעה גפ"ת ברציפות?

ליידער איז עס נישט אזוי אנגענומען אזא מין הנהגה, אבער לא אלמן ישראל.

[זאפטיג]

זיי שרייבן די מכתבי קודש דעמאלטס.

די וואס קענען שרייבן...

[חוקר ודורש]

זיי לערנען אביסל חומש רש״י אור החיים און די ספרי קודש פון יענע גזע קודם פונעם טאטן און פון די ראש השלשלת, און אויב עס בלייבט צייט לערנט מען אביסל גמרא לקיים מה שנאמר ודברת בם


Sent from my iPhone using Tapatalk

[זאפטיג]

ווען זיצן זיי דא אויף ק''ש?

[וואלווי]

ווען זיצן זיי דא אויף ק''ש?

נישט יעצט. יעצט אין דע שעות (עיין לעיל) האלטען זיי דאך אן די רך הנימול אויף די הייליגע אויסגעפאשעטע קניען הק', וואס מיינסט? זיי קענען דען רוקען די הענט און זיך צוריקען צום סקרין און טייפן אויף ק"ש?

ס'וועט דאך גורם זיין דרסה, שחיטה מין הצד, הגרמה...

[חוקר ודורש]

לכבוד הרב ר׳ וואלווי ני״ו, אוודאי זענען נאך דא רבי׳ס גדולי תורה ועבודה, אבער ליידער ירד קרנה של המושג הנקרא ״רבי״, בשביל כמה טעמים, די ערשטע איז ווייל בתקופת החוזה מלובלין האבן די זוהן אנגעהויבן איבערנעמען די רבי׳סטיווע נישט די געהויבענע תלמידים כדוגמת המגיד הגדול.
די צווייטע סיבה איז ווייל כבר ניבא גדולי תלמידי תלמידיו של הבעש״ט (מכל החוגים, ועיין למטה בהלינק) אז די תקופה פון תלמידי בעש״ט איז נישט לדורות עולם נאר במשך איזה זמן אזוי ווי די תקופת התנאים אמוראים רבנן סבוראי גאונים ראשונים אחרונים און נאכדעם אדמורי״ם, און נאכדעם קומט די תקופה פון עקבתא דמשיחא (אדער לכמה דיעות תקופת אתחלתא דגאולה, אדער אפשר ביידע צוזאמען ואכמל״ב), און ראפשיצער רב בעל זרע קודש (וואס עס שטייט אויף זיין מציבה יחיד בדורו בחכמת אלקים) האט שווער געארבעט בטל צו מאכן די רבי׳סטיווע און אז מזאל צוריקווערן מגידים און רבנים אזוי ווי אלע זיינע קינדער האבן געהאט סמיכה און זענען געווען רבנים אין דרשנים, דער אין דזשיקוב דער אין מעליץ אין די דריטע אין לינסק.
און די דריטע טעם איז די בנינים און מוסדות און די ירושה וואס שלעפט אראפ די גאנצע חסידות צו דברים גשמיים און מחלוקת
און די רבי׳ס היינט זאגן קלאר אז זיי ווילן זיך טאקע נאר אנכאפן אינעם אויסגעברענטן קויל און אנטאפן די ווארימקייט און דאס איבערגעבן, די פראפלעם איז אז פאר דעם דארפן מיר נישט קיין רבי׳ס מיט ססגונא בקעטשע׳ס מיט מוסדות און מחלוקת און גיטין און עגמת נפש, זאלן די רבנים און מורי הוראה פירן כלל ישראל כבימי קדם און זאלן די משפיעים אריינברענגן אביסל ווארימקייט און שלום על ישראל
ועיין עוד כאן שהארכנו בזה viewtopic.php


Sent from my iPhone using Tapatalk

[חוקר ודורש]

כאן viewtopic.php?f=24&t=12991&hilit=%D7%97%D7%95%D7%A7%D7%A8+%D7%95%D7%93%D7%95%D7%A8%D7%A9


Sent from my iPhone using Tapatalk

[חוקר ודורש]

ווען זיצן זיי דא אויף ק''ש?

בזמן שאינו לא יום ולא לילה..


Sent from my iPhone using Tapatalk

[וואלווי]

כאן viewtopic.php?f=24&t=12991&hilit=%D7%97%D7%95%D7%A7%D7%A8+%D7%95%D7%93%D7%95%D7%A8%D7%A9


Sent from my iPhone using Tapatalk

נישט מחולק מיט דיין רעיון בכלל. בעצם גייט עס נאך טיפער, עד כדי כך, לולי דמסתפינא (פון וועם ווייס איך נישט...) וואלט איך געזאגט אז די מתנגדים זענען גאר גערעכט געווען, ספעציעל מיט זייער חשש אז דא קומט נאך א כת ש"ץ. מ'דארף מאכען א סך הכל דא, אויווען אויף פארקויפט מען אונז אז מ'זעט ממש ווי חסידות האט מנצח געווען, ס'איז נתפשט געווארן בכל הארצות, וכו'. אז מ'טראכט אריין איז עס ניטאמאל אמת, און נאך מער פון דעם, די גאנצע חסידות און דרך הבעש"ט איז געווען די גרעסטע דורכפאל פון א movement אין היסטאריע.

אז מ'וועט צושטעלען חסידות צו אנדערע וועט מען זען אז ס'איז ערגער ווי צדוקים - קראים וואס האבן חאטש עפעס א קיום אפילו בזמן הזה, און פול ערגער פון כת ש"ץ, ווייל די געפערליכע שאדן פון חסידות איז ליידער דא פאר הונדערטער יאר שוין, און מ'זעט נישט קיין סוף בכלל. משא"כ די שאדן פון כת ש"ץ האט נישט געהאט קיין המשכה. ואת"ל אז חסידות איז חאטש ווערט געווען בשעתו, דאס איז בכלל נישט קיין חשבון, ווייל פאר אזא שאדן לדורות, וואלט שוין בעסער געווען אויב חסידות וואלט קיינמאל נישט געהאט געהויבן אירע פליגלען בכלל.

לאמיר דאס נאך מער צולייגן. די פרשה מיט כ"ת ש"ץ איז געווען אז ס'האט אראפ געפירט א גרויסע חלק פון יודען פונ'ם דרך הישר און דרך התורה, דהיינו ברוחניות, צום סוף האט עס אריינגעפירט יודען אין א גשמיות'דיגע תהום אויך, דער מנהיג איז געווען א צורודערטיר סייקאטיק פארשוין, ער האט זיך פארקויפט אלס קבלה'יסט אבער ער האט עוסק געווען דערין אן טהרה, ועל כולם האט דער מנהיג אליינס זיך גע'שמד'ט, ועוד. בקיצור כ'ת ש"ץ האט געברענגט א רייע פון געפערליכע סכנה'דיגע שריט, לא עלינו ולא עליכם. די מתנגדישע וועלט בימים ההם, האט שטארק חושש געווען אז מיט'ן געבורט פון חסידות וועט אינטערוואקסען א פרישע כ"ת ש"ץ. יעצט, לאמיר זען וואס איז געווארן די סוף פון די כת החסידים.

עס האט נישט לאנג גענומען ביז ס'האט זיך דעוולאפט א כת וואס זייער גאנצע מהות האט זיך אנגעהויבן דרייען ארום א מנהיג. את"ל אז ס'איז אמת אלעס וואס ווערט געברענגט אין ספרי חסידות וועגען די בחינה פון א "צדיק", מיינט דאס אודאי, במקום אז מען איז זיך מדבק, אדער אפי' מ'איז זיך מכניע (?...) פאר'ן צדיק, ועוד כהנה, אבער, נאר אלס עבודת השם. נישט ווייל ס'געפעלט זיין לעצטע נאמען, נישט ווייל מ'איז א מעמבער פון זיין קהילה, און אודאי און אודאי נישט ווייל מ'ציטערט אז קינדער וועלען פליען פון די מוסדות וועגען די חטא פון נישט קונה זיין ביטול גמור צום צדיק. אדער, אפילו נאר אויב מ'נויגט אפ פון עפעס א מנהג קל שבדו מלבם, הערשט שוין אויך א פחד און א ציטער (ליין: דבוק אינ'ם צדיק...) וואס אפילו דער בעש"ט אליינס וואלט אזאנס נישט געקענט אויס חלומ'ן אין זיין שוואכסטע מינוט.

יעצט נעם דער מנהיג ביי חסידים, לאמיר זען מה טיבו. מיר מוזען מודה זיין אז במשך די הונדערטער יאר זייט די עקזיסטענס פון חסידות, זענען געווען גאר א גרויסע צאל פון די מנהיגים ראוים לאותה איצטלא. מ'האנדעל'ט פון אדירי תורה, יראי אלוקים, וואס האבן האבן נישט גענעכטיגט מיט א פרוטה אין טאש. אויב אזוי על מה יצא הקצף? ווי זעהט מען דא א ש"ץ? נאר, אין די מנהיגי החסידות האמורים ליגט א גרויסע אבער. זיי זענען טאקע געווען ראוין לאותה אילולא, "אבער" נישט דאס איז געווען די סיבה פון זייער עליה על כסא מלוכה. א ראי' צו דעם איז, ווייל וואס מער יאר'ן זענען אריבער, אלס מער פוחזים וריקים האבן זיך משתלט געווען על הציבור, בו בעת וואס אין זייער אייגענע חבורות האבן זיך געציילט גאונים, עובדי השם, גומלי חסד, אבער מ"מ לא עלה על הדעת, צו איגנארירן דעם אומפארשעמטער יורש, און ממנה זיין אן ערליכער יוד מתוך העדה. ממילא, האט מען שוין ווייטער די בחינה פון דביקות בצדיק...

יעצט, דער געדאנק אז מ'קען ממליך זיין א מנהיג וואס איז נישט ווערט דאס געלט, האט אטאמאטיש זיך געמוזט איינהילען אין א בחינה פון הכנעה צום "צדיק". לולי זאת, וואלט זייער שנעל צופאלן די גאנצע עסטעבלישמענט. די תוצאה דערפון איז יעצט געגאנגען א טריט ווייטער. אזוי ווי א ליגענער דארף האבן א גוטער זכרון, צו געדענקען די ליגענדס גג על גג, אזוי אויך בולש*ט, האט אין זיך אן אינערליכע נאטור פון רעפראדאקציע און עס וואקסט אויף הייווען. איינמאל מ'מוז שוין אויף נעמען דעם ליידיגער זאק ווייל אזוי שטייט אין עפעס א ספר הק', וועט זיין נאך א גרעסער הכנעה, מסירות נפש, און זכייה (בית צדיקים יעמוד, חוט המשולש לא ינתק, פרי עץ חיים...) אויב מ'איז אונטערגעווארפן א נערווען קראנקער פארשוין, וואס ס'איז ניטאמאל א מדובר אז ער זאל אפטרעטען פון אמט. אדרבה, מ'דארף האבן מסירות נפש פאר'ן צדיק, און מקריב זיין אן עדה כצאן לטבח. אזעלעכע פעלער האבן שוין פאסירט א גוטע פאר מאל אין היסטאריע פון חסידות כידוע. נעם אפי' די היכי תמצא פון א יורש א מגושם וואס הערט נישט אויף צו קייען כמלוא רחבו, אדער פארברענגט אין שוואוילטאג רוב ימיו, קען אזא איינער זיין א מתעסק בקדשים על טהרות הקודש? מיט אזעלעכע הכנעות פאר'ן בחינת "צדיק" וואס זענען נישט קיין געזונטע מענטשען, נישט קיין טהורים, זענען די חסידים דען נישט פארכאפט אין זייער אייגענע מנהיגים וואס זענען שבתי צבי'ס?

וואס טוט זיך מיט'ן כת אליינס? ווי זענען זיי אנגעקומען מיט'ן חסידות? ברחניות, שפילט ווייטער דער שפיל פון דורות. די ערשטע פאר דורות האט געצילט חסידות צו דערהייבן דעם עמך, לעומת די עסטעבלישמענט. ממילא איז די הארץ פונ'ם פשוט'ער יוד אנגעווארמט געווארן צו רוחניות, האט מען פארדינט פון חסידות. אבער במשך די דורות איז געווארן פונקט פארקערט חסידות איז געווארן גאר די עסטעבלישמענט, די פשוטי העם כמות שהם, באקומען מער נישט זייער חיזוק, אויב מ'קען נישט מיטהאלטען די וואקסענדע הויכע סטאנדארדס פון חסידות איז מען נישט מותר לבא בקהל. יעצט ווערט מען שוין פארעכענט ווי די יעניגע, די אזוי גערופענע יודען, די יוצאי וויי. יו. אדער מרכז הרב, וואס דרך אגב קענען זיך פארמעסטן מיט חסידים, סיי אין תורה ע"ד "הפשט", און סיי אין קיום המצוות "כהלכתו". סאו, האט חסידות געהאלפן? אדער, מער געשאדט גאר ברוחניות. קען גאר זיין, אז מיט אזא אנגייענדיגע שאדן וואלט מען געדארפט, בימי הריונה של חסידות, מאכן אן אבארשען תיכומ"י ממש. מה עשה הקב"ה, די סטרא אחרא האט גובר געווען, און ס'איז נישט בטל געווארן יצרא דחסידות באצייטנס. פונקט אזוי ווי ס'געשען דורך כת ש"ץ, אזוי אויך דא, איז ליידער אפגעפארן, און אריין געפירט געווארן אין תהום אריין עד סוף הדורות, מיליאנען יודען דורכ'ן כת החסידות.

פארשטייט זיך, די ענינים חמורים וואס גרעניצט זיך מיט עבו"ז, עכ"פ לפי הנראה לעינים ומורגש בלב, זענען ענינים וואס ביי דיפאלט גלייכט מען עס שוין צו צו כת ש"ץ ורבם הגדול. גענוג און נאך "צדיקים" האט מען במשך הדורות געמאכט פאר משיחי שקר, כעין משיחי שקר, וכדומה. פונקט די חסידים, די פרומע לפנים משורת הדין יודען, וואס ווען א צווייטער חברה יודען וואלטען אזוי געטוהן, וואלטען די חסידים מחרים געווען יענעם אויפ'ן פלאץ (טראכט: נזדזע הארץ ד' מאות פרסה...), פונקט זיי זענען גאר די דוד מלך ישראל חי וקים'ס, מנחם שמו'ס, ואביזרייהו. אנטשולדיגס, אבער דאס איז עס, כת ש"ץ שיעור חזון איש.

יותר ממה כשקראתי לפניכם כתוב כאן. זאגטס נאר נאך איינמאל איבער וואס די חסידישע כותבי הדורות פארקויפן: "חסידות האט מנצח געווען, והראיה אז ס'איז נתפשט געווארן ביי גאנץ כלל ישראל". פרובירטס עס צו זאגען אין שפיגעל אריין אן אויסברעכען. מה נאמר ומה נדבר, אוי לאותה בושה אוי לאותה כלימה. מ'קען זיך פארשטעקען די פנים פאר בושה פון די פשוט'ע שומרי תורה ומצוות וואס גייען אן א הוט און רעקל, אן א בארד און לאנגע פאות, עסען רבנות און או. יו., אבער היט'ן די הייליגע תורה, פאלגען שולחן ערוך, זענען קובע עתים לתורה, אבער זיי זענען נישט נתפס רח"ל אין כת ש"ץ החסידות...!

[גדליה]

איך בין געווארן שטארק סורפרייזט היינט צו טרעפן אין מיין אישי קאסטן א ענטפער אויף מיין בריוו פון איינע פון די וויזשניצע רבי'ס שליט"א. איך שטעל עס ארויף מיט רשות פון כ"ק שליט"א, כמובן האט ער געבעטן איך זאל נישט ארויפשטעלן זיין נאמען מחמת טעמים מובנים.

שוכט"ס לכבוד הרב החכם השלם מוה"ר גדליה נ"י

ראה ראיתי מכתבך מלאה בהשכל ותבונה ובדעת, ואני נהנה מאוד שכבודו מתאמץ להמציא היתר בסוגיא הקשה דתמונות.
והנה לא אאריך בזה, כי אני עמוס בטירחא דציבורא, אך אכתוב איזה נקודות קצרות כדי שיבינו ההמון עם חומר הענין.
הנה חומר ענין התמונות לא נתחדש על ידי אאמו"ר זצלל"ה, כמו שכבודו העיר במכתבו, והוא ענין שרוב גדולי ישראל מסרו נפשיהם על זה. ולכן אין אנו אלא מחזיקים במנהג ישראל מקדמת דנא, למחות על אלו פיקשטע"ר מאכער"ס שעושים פיקשטער"ס למען יסתפרסמו בראש כל חוצות, ולמען יעמדו ימים רבים.
ומה שהציע כבודו שבתמונות של גדולי ישראל יש להתיר, משום השתוקקות הציבור לראות את פני צדיקי דורנו.
ובאמת יש לכבודו קצת טענה בזה, ולא אוכל לדבר בשביל כל צדיקי בית וויזניץ, אך לפחות אצלי זה ענין מוזר, כי אני לא מצדיקי הדור, ובאמת ידעתי מך ערכי, כי אין אני ראוי לישב על כסא קדושים וטהורים, ומכל מקום זכות אבותיי גרמו לי, ואחר פטירת אאמו"ר זצלל"ה רבו עלי החסידים והפצירו עלי מאוד לקבל שבט ההנהגה, ולכן הסכמתי לזה. אך מעולם לא עלה על לבי שאני מצדיקי הדור, שצריכים לראות צורת קדשם בכל עת ורגע. ואין לי כי אם שתי מאות או שלש מאות משפחות תחת הנהגתי, וכי לזה צדיק הדור ייקרא, אתמהה.
ובעצם הענין לא נראה לי שיש לחלק בזה בין תמונות של צדיקים לתמונות של אנשים פשוטים. כי באמת הלא איפכא מסתברא, כי צדיקי הדור ראוי להם שיתנהגו בצניעות, ובאמת כן היה דרך אאמו"ר בעל אור האמת זצוק"ל, שהתנהג בענוה והצנע לכת, ולמה נפרסם תמונתם על דפי העיתונות ואביזרייהו.
ומה שכתב שבתור אדמו"ר אני לא מבין הנסיון והמשיכה של אלו התמונות. בטח אני מבין, ובאמת נפשו של אדם מחמדת התמונות של הצדיקים והקדושים, אשר נתפעל הנפש מהם ומצורתם, ולא אכחיד שבצעירותי הייתי נוהג להסתכל בתמונות של רביים ואדמורים משנים קדמוניות, בחפצי לדעת צורת קדשם. אך אאמו"ר לא נחה דעתו מזה, ואכמ"ל.
ומה שהעיר בענין הבעקיטשעס, שההמון עם מאוד משתוקקים לראות הבעקיטשעס ברוב הודם וזיום וגוונם, שיש בזה סודות עמוקות כידוע. הלא יש עצה טובה לזה, והוא שיבואו להשתתף בהטישן, ובשבוע זו אפשר לבא לל"ג בעומר טיש ושם יחשף בעקיטשע חדש שאחבוש לכבוד יומא דהילולא של מרן הגה"ק בעל הזוהר זי"ע. ולמה נחפש דברים אסורים במקום שיש אופן היתר, ועוד ירויחו בזה שיהיה להם התעוררות גדולה, מהניגונים וכו', מה שאי אפשר לראות בתמונות, אלא על ידי ווידיא"א שכבר נאסר על ידי כל גדולי ישראל מדורות הקודמים.
ולכן דעתי מסכים עם אחי הרהג"ץ מוויזניץ קייאמישע לעיק שאין להתיר הפיקשטער"ס בשום אופן. ומכל מקום דעתי חולק שבמקום שעומד לעבור עבירה גדולה, להסתכל על ראיות אסורות ר"ל, ודעתו נחה בזה שמסתכל בפיקשטער"ס מאגאזינע"ן, אז מוטב שיעבור איסור קל וכו'.
ועזבאה"ח
------ בן אאמו"ר הגה"צ מהר"ם מוויזשניץ זצללה"ה

[שמחהלע קאפשטיק]

ער' גדליה:
לכאורה איז אריינגעפאלן א טעות סופר אינעם לעצטען מכתב קודש וויבאלד גאנץ לעצטענס נמנו וגמרו בניו האדמורי"ם איהם צו רופען דער "תורת מרדכי" און נישט אור האמת.
ועם הבחור הזעצער הסליחה...

[זאפטיג]

דער דגל רעט שוין בימיו

[זאפטיג]

בטעות איז אויסגעקומען דעם צווייטן בילד נאכן דריטן

[אישתישבי]

דער דגל מיינט לכאורה די מתנגדים וואס זענען געווען מקובלים און אויך געטראגן ווייס און געהאקט אויף חסידים.

חוקר
ווען דער ראפשיצער זאל נישט ארבעטען אזוי שווער מבטל צו זיין חסידות נאר וואלט געשיקט זיינע קינדער ארבעטען שווער וואלט ער אפשר עפעס אויפגעטאן. יעצט אבער, מאכענדיג זיינע קינדער רבנים זענען אלע אייניקלעך פון צאנז אן ראפשיץ געווארן רבנים (כידוע פאר די קריג זענען אלע שטעטלעך געווען רבנים אייניקלעך) און לא די אז זיי זענען געבליבן רבי'ס האבן זיי נאך צוגענומען די הנהגה פין תלמידי חכמים.

בכלל בין איך נישט זיכער אז סיי ראפשיצער רב, זיי צאנזער רב זענען געוועהן טאקע ערענסט מיט מבטל זיין חסידות מיט רביס, זיי האבן גערעדט פין ביידע זייטן פין מויל, און טאקע געהאקט קעגן, אבער למעשה אנגעהאלטן דער זאך אליין, נישט וויסענדיג וויאזוי צו באלאנסירן דער זאך. אפילו צאנזער רב האט געמאכט א סטופיד מלחמה קעגן ריזשינער קינדער ווייל זיי זענען לדעתו נישט געוועהן ראוי צו זיין רעביס, און זיינע אייגענע קינדער און אייניקלעך האבן געטוהן דער זעלבע, געוועהן רביס און אסאך האבן געטויגט אויף כפרות.

[אספקלריה]

אזוי ווי וואלווי זאגט
גראדע איז דיר כותב המכתב א ת״ח און א מתמיד עצום, יא אמת ער איז זיך נישט מונה צווישען דער נארמאלע מענטשען, ער ווייסט נישט וואס דאס מיינט בכלל זיין נארמאל ,בשבילי נברא העולם איז ביי עם א שטארק עסק,
אבער יעדער וואס קען עם ווייסט אז ער פאצט נישט ארום, א יעדע רגע איז ביי עם אויסגערעכענט, ער פלאגט זיך שטארק אויף שטיקער גמרא, עומק הפשט.
ווי אויך איז ער גאר עהרליך און דיני ממונות, און בכלל איז ער גאטפארכטיגע מענטש, און סטרייט פאוערד ער נערט נישט קיינעם.
ער איז אויסגעקאכט און רוב חסידישע ספרים, פנים יפות, בני יששכר איז אויסגעאקערט ביי עם (ער קוקט נישט און קיין ספרים וואס זענען געדרוקט געווארען נאך תר״ס אזא קבלה האט ער פונעם סקווערען זיידען, נישט קיין שפ״א ר צדוק וכדומה.