משלי שש - פרק ב'

[[NAMELESS]]

בדיוק!
אויב זאל אן אדמו"ר היינט צוטאגס זאגן אזא 'מה רבו מעשיך השם', נאכן אריינבאמפן, וואלט די וועלט געגאנגען כאדאראם.

[קל וחומר]

דאכציך ס'איז א בבלי ע"ז דף כ.

[מפוזרי]

הבנתי, אבער ס'האט מיר געראזשעט דאס צושטעלן אברהמס ברען פארן אמת, (ס'נישט נאר עפּעס א טעאריע) צו די היינטיגע.

האסט שוין אזויפיל מאל געשריגן אז א טעאריע מיינט עפעס וואס איז נישט אמת, אז דו האסט שוין פארגעסן (אדער קיינמאל נישט געוואוסט) וואס איז די ריכטיגע דעפינאציע פון א טעאריע.

ווען און וואו האב איך דאס געשריגן?

[[NAMELESS]]

כמדומה אז [tag]זבולון[/tag] האט דיר פארטוישט מיט [tag]הקטן[/tag].

[מפוזרי]

ס'מיר א כבוד. אבער איך מאך דאך נישט אזויפיל ספעלינג מיסטעיקס? [emoji6]

[[NAMELESS]]

הקטן קען נישט צו גוט אידיש, ער איז א EFL (אינגליש עז פירסט לענגוויטש)

[[NAMELESS]]

כא. וויפיל מער א קערל ווערט אריינגעקוועטשט אינעם ערד, אלץ גרעסער די שאנסן א ביימעלע זאל וואקסן.

אויף דעם געדאנק האב איך אפגעשריבן אמאל א לענגערע שטיקל פאעזיע: א קאלטע הערבסט טאג.

[[NAMELESS]]

דא האט איר משלי שש - פרק ג'.

[מי אני]

יט. פארשטאנד איז זייער באגרעניצט, און דאס זעלבסט גרעניצט מיט פארשטאנד.

כג. פרוביר נישט אויפצוקלערן דעם מאלפע, וואס איז גענוג צופרידן מיט זיין באנאנע.
.

בנוגע אות יט איז אינטרעסאנט צוצוצייכענען וואס אלכסנדר דומא האט געזאגט:
“One thing that humbles me deeply is to see that human genius has its limits while human stupidity does not.”

בנוגע אות כג קען מען זאגן אז דאס איז א חלק פונ׳ם לימוד פונ׳ם באקאנטע גמרא אין יבמות סה: כשם שמצוה וכו׳.


Sent from my iPhone using Tapatalk